Kinderen

[Laura84]

Tja, mijn beste vriendinnetje is zwanger en en duurt nog wel een aantal maanden eer dat die kleine er is maar toch. Beter goed voorbereid dan achteraf denken, dat had ik anders moeten doen.

Mijn honden kennen het fenomeen kind wel van zien op een afstandje, speeltuin etc maar echt close contact is er nooit doordat ik simpelweg geen kinderen in mijn nabije omgeving heb.
De enige kinderen die ze regelmatig tegenkomen zijn de kinderen van de buren, die onwijs bang zijn, gaan lopen gillen en vooral als we eraan komen lopen, heel hard weg rennen. Best vervelend maar goed, het gaat zoals het gaat.

Nu zal zo'n klein hulpeloos wezen niet snel wegrennen maar ik heb echt geen idee wat ze van een baby zullen vinden en ermee zullen doen.

Dus wie O wie heeft er suggesties voor als het uiteindelijk zo ver is. Wegsluiten of juist kennis mee laten maken (aan de riem of juist niet).
Ik ben nogal leek op dit vlak

[Gollum]

Mijn honden hadden ook geen ervaring met hele kleintjes, behalve Mika want die is een gezin opgegroeid. Ik ben met de baby op de bank gaan zitten en heb ze gewoon laten snuffelen als ze dat wilden. En ondertussen goed de honden geobserveerd of er geen spanning was o.i.d.
Mijn ervaring is dat honden best snel doorhebben dat het een kwetsbaar babywezen is. Mijn volwassen teven iig wel.

[Tineke]

Ik zou ze wel kennis laten maken maar zodra je ziet dat het geen succes is zou ik wel voor apart houden kiezen.
Weet niet hoe vaak jullie contact hebben en bij elkaar zijn en wat mogelijk is.
Hier hebben de honden , zeker de oudste , moeten wennen aan de kleinkinderen die best vaak hier zijn.
Dat is eigenlijk altijd goed gegaan , we hebben ze ook vanaf dat mogelijk was heel veel betrokken bij de honden , mochten ze eten geven enzo vonden ze prachtig.
Het fijne was dat je ze direct dan ook dingen kon leren , ze mochten het eten neerzetten en daarna moesten ze de etende hond met rust laten zodat die in alle rust dat kon opeten.
Ook mochten ze vaak wat lekkers geven.
Inmiddels gaan ze leuk en ontspannen met elkaar om , sterker nog Abra en Lucie zijn dol op ze en dolenthousiast als ze er zijn en Sien en Micron hebben het ook helemaal geaccepteerd.

[Tiny]

Niet "kennis laten maken" maar er gewoon zijn. Niet te dicht er op maar vooral niet spannend gaan zitten doen of ineens nieuwe regels hebben.

Buurmeisje kreeg een zoon en omdat wij hele zomeravonden samen buiten zitten is Kier erin meegegroeid. Ze is zo ontzettend lief met hem en zo voorzichtig met begroeten en ze was geen hele kleine kinderen gewend. Gewoon gedaan alsof het de normaalste zaak was dat er opeens een baby bijkwam en niet spastisch gedaan als ze wilde ruiken zijn het nu vier handen op een buik

[Laura84]

Iedereen bedankt voor de reactie's!

Misschien maak ik me ook wel te druk, ik kom het is mijn werk toch te vaak tegen dat kinderen gebeten zijn door honden en ik zou het mezelf echt niet vergeven als het mij zal gebeuren. Voor het kleintje natuurlijk maar ook voor mijn meiden.

Gelukkig zullen we dit nieuwe wezen vanaf het begin meemaken waardoor, zoals Cleva goed zegt, we niet meteen in het rondrenstadium zitten. Dat valt natuurlijk gewoon op te lossen met een puppyren mits de meiden een peuter geen goed idee vinden.

[Laura84]

ze heeft zelf 2 swiffers. Sowieso woont ze sinds kort weer bij haar moeder (gevalletje, niet zo handig allemaal) dus als we elkaar zien dan zal dat gewoon hier zijn.

[-Lilo-]

Toen ik twee jaar geleden tante werd heb ik Lola hij het vijfde bezoek of zo pas meegenomen. Mijn zus vindt Lola eng, dus die mocht pas na een tijdje mee komen. Geen probleem, Lola had mij bij thuiskomst al een paar keer nieuwsgierig besnuffeld dus kende de geur inmiddels een klein beetje. Toen ze eenmaal mee mocht: altijd baby op schoot/in de box/inde kinderwagen dus ze rook en hoorde alles maar kon er niks mee verder. Ze vond het heel interessant, maar toen het nieuwe eraf was was het ook klaar. Na een paar keer kon de baby gewoon op de grond liggen en Lo los in de kamer, die boeide het niet.

Ze is vaak bij mijn neefje en zij zoekt hem niet op. Hij begon haar (of haar mand) natuurlijk wel op te zoeken op zeker moment maar dat heb ik altijd rustig verboden.

Nu is het manneke inmiddels dus twee en Lola en hij gaan prima samen. Lola gaat voor hem aan de kant als ie langs komt rennen met maaiende armen en hij zoekt Lola niet op.

Ik heb maar één regel en dat is dus dat ze elkaar niet opzoeken. En ik hou altijd één van twee in mijn gezichtsveld.

[ranetje]

Iedereen bedankt voor de reactie's!

Misschien maak ik me ook wel te druk, ik kom het is mijn werk toch te vaak tegen dat kinderen gebeten zijn door honden en ik zou het mezelf echt niet vergeven als het mij zal gebeuren. Voor het kleintje natuurlijk maar ook voor mijn meiden.

Gelukkig zullen we dit nieuwe wezen vanaf het begin meemaken waardoor, zoals Cleva goed zegt, we niet meteen in het rondrenstadium zitten. Dat valt natuurlijk gewoon op te lossen met een puppyren mits de meiden een peuter geen goed idee vinden.

Gebeten worden door honden kan je vooral voorkomen door een (klein) kindje niet met honden alleen te laten.
Voor de rest ben ik het eens met Cleva.
Niets veranderen en er niet spannend over doen.

[Laura84]

Iedereen bedankt voor de reactie's!

Misschien maak ik me ook wel te druk, ik kom het is mijn werk toch te vaak tegen dat kinderen gebeten zijn door honden en ik zou het mezelf echt niet vergeven als het mij zal gebeuren. Voor het kleintje natuurlijk maar ook voor mijn meiden.

Gelukkig zullen we dit nieuwe wezen vanaf het begin meemaken waardoor, zoals Cleva goed zegt, we niet meteen in het rondrenstadium zitten. Dat valt natuurlijk gewoon op te lossen met een puppyren mits de meiden een peuter geen goed idee vinden.

Gebeten worden door honden kan je vooral voorkomen door een (klein) kindje niet met honden alleen te laten.
Voor de rest ben ik het eens met Cleva.
Niets veranderen en er niet spannend over doen.

dat zal ook iets zijn wat absoluut niet gaat gebeuren, ongeluk zit in een klein hoekje.

[Ramiek]

Ik heb juist mijn eerste (asiel) hond in huis gehaald toen mijn tweeling nog niet mobiel was. Bij de kennismaking even laten ruiken in de wagenbak maar er was weinig belangstelling. Prima dus. Hondje was 3 en het is altijd goed gegaan. Het was overigens geen hond met een bijt-verleden maar wel een gevalletje banaan in oren. Op het asiel was hij Drammer gedoopt. Maar ook dat is goed gekomen

[adamzo]

ik weet niet wat voor band je vriendin heeft met jehond. Mijn collega paste vaak op een hond. Toenkreeg ze een baby. De hond was zo jaloers da ze niet meer op de hond kon passen. Hoe ze dit precies heeft aangepakt wet ik niet eerlijk gezegd, dat was in mijn hondvrije tijdperk.

[joline]

Niet "kennis laten maken" maar er gewoon zijn. Niet te dicht er op maar vooral niet spannend gaan zitten doen of ineens nieuwe regels hebben.

Zo heb ik het 11 maanden geleden ook gedaan met mijn dochtertje, ook bij onze kruising terriër die kleine kinderen eng vind. Is helemaal goed gekomen, de honden zijn nu allebei gek op haar

[Lemuria]

Izzy heeft geen ervaring met baby's. Wel met kinderen, want waar ze geboren is liepen ook 2 koters rond van een jaar of 10-14. Met kerst heeft ze voor het eerst m'n baby-nichtje (1 jaar) gezien en dat vond ze echt. niet. okay. Jézeschristus wat hangt daar op die arm?! En het mag ook nog los op de grond kruipen?! Ze durfde zelfs te brommen naar de baby om haar op afstand te houden Dus baby en hond gewoon gescheiden gehouden. Izzy op de bank naast me, baby op de grond bij m'n zus. En als ik naar de wc ging, moest ze mee de hal in.
Goed gedrag werd uitbundig beloond, bij elke brom sjorde ik haar naar de bijkeuken. Ga maar even in je eentje chagrijnig lopen doen. Na 2 uur snapte ze het concept "baby" en ging ze er net zo nonchalant mee om als met alle andere mensen. Als ik met nichtje op de bank zat te knuffelen, bekeek Izzy het met nieuwsgierige interesse. Prima, maar ze mag er met d'r neus niet aanzitten. Ruiken doe je met je...?

[gyanty]

Beetje voorzichtige oplettendheid, maar verder doen alsof er niks aan de hand is. Kay groeide met 1 neefje op. Die kan alles met hem. Ander neefje die stuk drukker is en die hij weinig gezien heeft is het wat moeizamer. Intensieve begeleiding voor beide kanten en als ik geen zin meer heb, dan gaan de hondjes even apart. Met dochtertje van stalgenoot ging het weer prima. Vreemde kinderen was weer oppassen dat ze hem niet in een hoek zette.

Norah was kinderen gewend bij vorige eigenaar. Maar ze draaide volledig door toen mijn zus met haar paar weken oude zoontje binnen kwam die even volledig over zijn toeren was. Maar een tijdje later geen problemen meer.

Afgelopen november op mijn verjaardag, elders in een ruimte gevierd. Voor de makkelijkheid zat de honden in een puppyren. 5 kinderen van 5 tot 1 jaar. Hebben uren met ze gespeeld. Heb uiteindelijk de ruimte verder afgezet, de honden waren leuker dan al het speelgoed haha. Zijn geen knuffelhond, maar spelen met kinderen gaat wel heel leuk!

[Daanie]

toen ons zoontje thuiskwam uit het ziekenhuis, was een van onze beagles redelijk obsessief qua snuffelarij. Niet agressief, maar hij werd er enorm opgewonden en druk van.
De eerste dagen heb ik ze apart gehouden, maar dat was voor de langere termijn geen optie vond ik.
Toen heb ik mijn zoontje in een wikkeldoek gedaan en op schoot genomen zodat ie op mijn benen lag. op een stoel gaan zitten en Charlie laten kijken. Toen streng en duidelijk gezegd: Nee, dit is MIJN baby. daarna af en toe nog wel laten kijken, maar dat ik heel duidelijk was dat dit mijn baby was en er idd verder ook niet te moeilijk mee/over deed was het klaar.
mijn zoontje is nu 2, Charlie is er helaas niet meer, maar Levi en mijn zoontje zijn dikke maatjes.
Ik heb er altijd voor gezorgd dat de honden niet zelf hoefden te regelen. Kind van heel klein al leren niet zelf naar de hond(en) te gaan en in de gaten te houden dat bij een minibeetje stress van de honden, hond en kind uit de situatie te halen. Mijn kind laat de hond met rust, mijn hond laat het kind met rust. Dat is naar mijn idee ook te regelen met kind van je vriendin en jouw honden