De zwartste dag voor Whera ( Chrico) & gezin. Dag Chinook

[Reny]

Dag voor dag Whera

[fenneke]

Ach whera toch toch

Het spijt mij zo verschrikkelijk voor jullie

Ik wens jullie nogmaals zo veel sterkte

[*tweety*]

Het laat mij ook niet los.
Ook ik heb net als Angeniet, Chinook ooit ontmoet met zijn familie bij Marion in de tuin.
Ik zie het jongetje nog voor me.
Ook nog een paar keer gezien met de forumweekenden.

Krijg het steeds weer ijskoud als ik dit bericht weer zie staan.

Whera ik ben in gedachten bij jullie.

[Zoie]

wat vreselijk. Niet te bevatten. Heel veel sterkte Whera voor jou en je gezin.

[Miranda]

Vandaag hebben wij zijn plekje gevonden op de begraafplaats. Een nieuw gedeelte waarin hij kan meegroeien in de toekomst.

Ik weet uit eigen ervaring hoeveel rust een goed plekje vinden kan geven

Nee, woorden zijn maar woorden en helen niets.
Maar ik postte een paar dagen terug in mijn eigen topic dit stuk, waar ik hard door geraakt werd.
Ik wil het met jou delen.

The original post simplay read: “My friend just died. I don't know what to do.”

Here was redditor GSnow’s moving advice:

Alright, here goes. I'm old. What that means is that I've survived (so far) and a lot of people I've known and loved did not. I've lost friends, best friends, acquaintances, co-workers, grandparents, mom, relatives, teachers, mentors, students, neighbors, and a host of other folks. I have no children, and I can't imagine the pain it must be to lose a child. But here's my two cents.
I wish I could say you get used to people dying. I never did. I don't want to. It tears a hole through me whenever somebody I love dies, no matter the circumstances. But I don't want it to "not matter". I don't want it to be something that just passes. My scars are a testament to the love and the relationship that I had for and with that person. And if the scar is deep, so was the love. So be it. Scars are a testament to life. Scars are a testament that I can love deeply and live deeply and be cut, or even gouged, and that I can heal and continue to live and continue to love. And the scar tissue is stronger than the original flesh ever was. Scars are a testament to life. Scars are only ugly to people who can't see.
As for grief, you'll find it comes in waves. When the ship is first wrecked, you're drowning, with wreckage all around you. Everything floating around you reminds you of the beauty and the magnificence of the ship that was, and is no more. And all you can do is float. You find some piece of the wreckage and you hang on for a while. Maybe it's some physical thing. Maybe it's a happy memory or a photograph. Maybe it's a person who is also floating. For a while, all you can do is float. Stay alive.
In the beginning, the waves are 100 feet tall and crash over you without mercy. They come 10 seconds apart and don't even give you time to catch your breath. All you can do is hang on and float. After a while, maybe weeks, maybe months, you'll find the waves are still 100 feet tall, but they come further apart. When they come, they still crash all over you and wipe you out. But in between, you can breathe, you can function. You never know what's going to trigger the grief. It might be a song, a picture, a street intersection, the smell of a cup of coffee. It can be just about anything...and the wave comes crashing. But in between waves, there is life.
Somewhere down the line, and it's different for everybody, you find that the waves are only 80 feet tall. Or 50 feet tall. And while they still come, they come further apart. You can see them coming. An anniversary, a birthday, or Christmas, or landing at O'Hare. You can see it coming, for the most part, and prepare yourself. And when it washes over you, you know that somehow you will, again, come out the other side. Soaking wet, sputtering, still hanging on to some tiny piece of the wreckage, but you'll come out.
Take it from an old guy. The waves never stop coming, and somehow you don't really want them to. But you learn that you'll survive them. And other waves will come. And you'll survive them too. If you're lucky, you'll have lots of scars from lots of loves. And lots of shipwrecks.

[dre]

Verschrikkelijk.... Heel veel sterkte

[maitestar]

Lieve Whera,

Zoals ieder ander waren wij ook compleet uit het veld geslagen toen wij het berichtje lazen...
Zondag hebben we met de hele familie (wij, mijn moeder en broer met gezin) bij Kylie een kaarsje voor Chinook en jullie aangestoken. Elk moment van de dag zijn jullie in onze gedachten.
Dit verlies, dit verdriet is gewoon te groot

[Marie-Josée]

Ongelofelijk, geen woorden voor...

[pooh]

jemig, afgrijselijk!

ook hier geen woorden, behalve het oh zo voor de hand liggende 'sterkte'.

[GrethavW]

Lieve Whera,

ik ken jou en je gezin niet, maar zo'n bericht raakt me enorm.
En ik kan jullie alleen maar heel veel sterkte wensen met dit intense verdriet.

[Cendy]

Wat een afschuwelijk bericht.
Heel veel sterkte.

[Jolande1961]

Heel veel sterkte voor de ouders en zus van Chinook.
Wat een verdriet, dat jullie nu zonder hem verder moeten.

[Hamilton]

wat 'n vreselijk bericht, zo jong, zo vol leven
stil, dan valt de wereld stil
Whera, Bob,Hananne en iedereen die Chinook kent, heel veel sterkte

[teckeltoos]

Het lichtje in mijn onderschrift is voor jullie.
Voor Chinook om het pad op zijn reis te verlichten
Voor de nabestaanden om een beetje licht in deze wel heel donkere dagen te schenken.

Ik hoop dat er nog meer van deze lichtjes mogen volgen.

[NadiaBabs]

Wat vreselijk! Heel veel sterkte voor met dit grote verlies

[Maeve]

Niet te bevatten Whera en familie, gecondoleerd en heel veel sterkte

[Chihuahua-paws]

Vandaag viel bij mij een kwartje. 5 December zal nooit meer een feestelijke dag zijn bij het gezin

Ik weet niet waarom ik dit ook zo nodig moet delen misschien om te laten merken dat ondanks dat ik het gezin nooit heb mogen ontmoeten. Ik door de verhalen door de jaren heen toch een plekje heb voor whera, en daardoor dit verschrikkelijke nieuws toch niet los kan laten. Ik dacht ineens wat voor veel mensen nu zo,n feestelijke tijd is. Is voor dit gezin gewoon een verschrikkelijke periode.

Je kind verliezen dat is het ergste wat een ouder kan overkomen

[Telgter Toller]

vreselijk om dit als ouders, als gezin, familie en vrienden mee te moeten maken. Woorden schieten tekort in dit geval, de pijn en verdriet zijn te intens. Ik wens alle betrokkenen heel veel kracht om dit grote verlies een plekje te geven. Heel veel sterkte

[SuzieC1970]

Wat moet ik hier nu op zeggen? Ik heb zelf een zoon en dochter op die leeftijd......niet te bevatten! Rest mij niets anders dan jullie heel veel sterkte te wensen, in gedachten ben ik bij jullie, ook al ken ik jullie niet eens persoonlijk.......

[SuzieC1970]

Het lichtje in mijn onderschrift is voor jullie.
Voor Chinook om het pad op zijn reis te verlichten
Voor de nabestaanden om een beetje licht in deze wel heel donkere dagen te schenken.

Ik hoop dat er nog meer van deze lichtjes mogen volgen.

Wat heb je dat mooi verwoord zeg!

[kooi]

Intens triest....
Gecondoleerd met dit enorme verlies.

[Anke]

Kippenvel. Heel veel kracht en liefde gewenst om samen dit zware verdriet te kunnen dragen.

[80564M]

Dank jullie wel voor het meeleven. Het is gewoon niet te begrijpen. Ons ventje ligt hier thuis maar is toch ook weer niet thuis. Het is cru, hard, weet ik het wat, het is het allemaal tegelijk. De berichten en reacties van iedereen doet ontzettend goed, woorden dekken niets maar zijn toch fijn omdat je weet dat er aan je gedacht word. Doordat wij doorlopend gelegenheid geven om afscheid te nemen van Chinook hebben wij de hele dag door mensen over de vloer. Dat voelt goed en is ook goed. Het leid ons af, we praten over van alles en de dag gaat om. Bekaf rollen wij in bed waar wij met elkaar de dag doorspreken.
Vandaag hebben wij zijn plekje gevonden op de begraafplaats. Een nieuw gedeelte waarin hij kan meegroeien in de toekomst.Niet de toekomst die wij voor ogen hadden voor hem helaas.

En ook dit doen jullie weer op jullie heel eigen, liefdevolle manier. Zoals ik jullie ken. En zoals jullie ook Chinook hadden opgevoed tot een prachtig persoon. Wat wrang dat daar door zo'n stom ongeluk een abrupt einde aan komt. Zo'n mooi mens...

[Daanie]

Eigenlijk vooral meelezend, maar nu is voorbij scrollen geen optie.

Komende zondag is het wereldlichtjesdag, laat iedereen om 19 uur een lichtje branden
Op deze dag, altijd de tweede zondag in december om 19.00 uur ’s avonds, steken mensen over de hele wereld kaarsjes aan ter nagedachtenis aan overleden kinderen.
De wereld wordt zo even letterlijk wat lichter voor mensen die een kind verloren hebben. Daarnaast is er het besef dat je niet alleen bent met je verdriet.

Naast een lichtje voor mijn eigen zoontje, brandt een lichtje voor jullie mooie Chinook.

Voor jullie en iedereen dicht bij jullie, heel veel kracht gewenst voor de komende zwarte periode...

[Liesbeth]

Wat vreselijk!
Ook ik denk aan jullie, al weet ik niet wat te zeggen. Heel veel sterkte wens ik jullie toe .

[Sabi85]

Gecondoleerd

[EstherK]

Ik denk aan jullie.

[Patrol]

Wat een onbeschrijfelijk verlies.
Voor jouw, voor jullie als gezin, alle moed, kracht en liefde om dit vreselijke verdriet met je mee te nemen.

[Roompie]

Verschrikkelijk! Gecondoleerd en heel veel sterkte

[Carmen]

Wat een zwarte dag, de nachtmerrie van elke ouder.