Joris 08.02.2001-07.11.2014

[cloris]

Heel veel sterkte:(

[Telgter Toller]

heel veel sterkte met het verlies van Joris

[*tweety*]

Heel veel sterkte

[laura b]

Heel veel sterkte

[ranetje]

Sterkte
Je hebt in ieder geval wel heel lang van hem mogen genieten.

[kayleigh*]

Sterkte.

[Femia]

Heel veel sterkte! Joris kan nu met Harrie spelen. Moeilijk hè?

[Suske]

Sterkte

[Maryanne]

Heel veel sterkte met het verlies van Joris

[yodi]

Heel veel sterkte

[Caro.]

Heel veel sterkte gewenst met het verlies van je lieve hondenvriend Joris

[Jori]

Bedankt allemaal voor de lieve woorden. Het is zooooo leeg hier in huis.....verschrikkelijk.
Joris komt straks terug, ze hebben net gebeld van de dierenarts, de as is er. Dat wordt nog weer een k.....moment.

Groetjes,
Katja

[kooi]

Veel sterkte zo meteen en ook voor de komende tijd.
Zelf heb ik ook een berner gehad die 13 jaar en zes weken heeft mogen worden. Een kostbare ervaring.
Ze is nu 8 jaar geleden overleden, maar ik kan me die oorverdovende stilte nog heel goed herinneren.
Je weet dat het moment ooit komt, maar als het zover is, is het toch een grote tegenvaller.

[Aniway]

Sterkte.

[Jori]

Joris, ik moest toch nog weer even in `jouw` topic hier kijken.
Nog even en je was 14 jaar geworden. Helaas is dit niet meer gelukt. Het was ook te mooi geweest om waar te zijn. Toen het baasje de as bij de dierenarts heeft opgehaald zei deze nog dat jij met afstand `zijn` oudste Berner ooit was. Wij boften echt met jou, maar jij geloof ik ook wel met ons...ook al zeg ik het zelf!

Binnenkort gaan wij de eerste keer na 13 jaar zonder jou op wintersport naar Oostenrijk. Dit wordt nog wel even erg moeilijk voor ons, omdat de wintervakantie altijd jouw favoriete vakantie was. Lekker rollen in de sneeuw en sneeuw happen, ook al mocht dat eigenlijk niet, daar tekende je voor. Geen laat wandelingetje naar de waterval meer...we zullen het echt missen. Ik denk dat wij jouw as meenemen en (voor een gedeelte) daar uitstrooien.

Wij denken aan je, het is leeg hier in huis, maar er hangt inmiddels een prachtig canvas van jou boven de bank. Jerry mist jou ontzettend, hij ligt steeds op `jouw` plekje en kijkt ons vragend aan. Hij snapt ook niet dat zijn beide maatjes binnen 3 maanden ineens weg zijn en hij alleen over is.

Groetjes van je vrouwtje.

[moon-C]

Heel veel sterkte

[lieke]

Lees het nu pas... maar wat een gemis.
Een prachtige leeftijd, zeker voor een berner sennen maar je bent er nooit echt klaar voor.
Veel sterkte!

[Antonetta]

Sterkte.

[Jori]

Lieve Jori,

de baasjes hebben een hectische tijd achter de rug. Zoals al bijna vast stond toen jij er nog was zijn wij eind maart verhuisd naar het Zwarte Woud.
Je had het hier prachtig gevonden, allemaal weilanden en bossen, je kent het wel, je bent er vaak genoeg geweest, en een mooie grote tuin waar jij heerlijk in het zonnetje had kunnen liggen. Helaas, het mocht niet meer zijn. Eerlijk gezegd ben ik aan de andere kant ook wel blij dat jij de verhuizing niet meer mee moest maken. Ik weet niet of het zo leuk voor jou was geweest dat `jouw` hele huis in Nederland in werd gepakt en alles in een grote vrachtwagen werd geladen. Maar toch mis ik je. Maar aangezien ik altijd alleen het beste voor jou wilde, is het goed zo. Jij bent in het huis ingeslapen waar jij zo goed als je hele leven hebt doorgebracht, jouw thuis.
Wij wonen nu precies aan een wandelroute en er komen wel 100 honden per dag langs en uiteraard ook weleens een Berner. Dan krijg ik nog tranen in mijn ogen. Laatst kwam er een toen ik voor de garage stond en ik vroeg zijn vrouwtje of ik hem mocht aaien. Dit heb ik gedaan, met tranen in mijn ogen. Het was een prachtkerel, net als jij was. Hij was nog maar net 2 jaar. Ik heb die vrouw gewenst dat zij net zo veel geluk met hem mag hebben als wij met jou hadden.

Het baasje is 14 dagen op cursus naar München geweest. Jeetje wat heb ik jou toen gemist! Ik voelde me zo eenzaam zonder jou en stiekem ook wel een beetje bang. Als het baasje weg was, waren wij altijd samen. Dan sliep jij bij mij naast bed, en later toen je niet meer boven kon komen sliep ik bij jou in de woonkamer. Ik zit dit nu ook weer met tranen in mijn ogen te typen.

Ook al had jij een geweldige leeftijd behaald, missen doe ik je dagelijks. Jouw kwispelstaart als ik van het werk kom, zelfs jou gebedel als ik vlees ga snijden. En Jerry snapt niet dat er niemand meer is die zijn bakjes schoon likt. Wij hebben nog steeds `jouw` vloerkleed liggen, het ruikt nog steeds naar jou. Jerry is er gek op. Hij ligt altijd aan die kant waar jij altijd lag. Het lijkt wel alsof jij er dan voor hem nog wel een beetje bent. Daarom mag het vloerkleed ook niet naar de stomerij.

Zo Jossi, ik zou nog uren kunnen schrijven, maar het vrouwtje moet aan het werk. Doe ze daar boven allemaal de groeten. Het voorjaar is er en jij kunt nu weer rennen zonder de gebreken van het ouderdom.

Liefs,
je vrouwtje

[Pemba]

Sterkte

[GoldenDarwin]

Lieve Joris,

op 14 april 2001 gingen de baasjes naar een nest Bernersennen honden kijken. Ze wilden eigenlijk echt alleen maar kijken. Maar eenmaal daar, heb jij direct onze harten gestolen. Terwijl alle anderen puppy's in de schuur enthousiast op ons af kwamen rennen, zat jij verscholen achter een aardappel zak. Pas toen de fokker even de moederhond weg moest brengen, omdat hij niet wilde dat wij de puppy`s aaiden, kwam jij tevoorschijn. Zodra hij weer binnen was zat je weer achter de zak.
Wij zeiden toen dat wij jou wilden hebben, indien je een reu bent. En dat was je, dus je ging met ons mee naar huis.

Je maakte kennis met de drie katten, wat boven verwachting goed ging, ze accepteerden jou direct. Alleen spelen wilde jij nooit echt, dat vonden wij jammer. Wat wij ook probeerden, achter een bal of stok aan rennen was beneden jouw niveau.
Je was een erg lieve puppy, die nooit echt problemen maakte. Je ging van begin af aan zo vaak mogelijk en overal mee naar toe. 13 jaar en 7 maanden hebben wij van jou mogen genieten, samen het bos in, samen weekendjes weg, samen dagjes uit, samen op vakantie. Als het maar enigszins kon was jij mee van de partij.
De laatste twee jaar ging dat helaas iets moeilijker. Je kon niet zo ver meer lopen en je kon het laatste jaar geen trappen meer lopen. Dus pasten wij ons aan jou aan. We zochten vakantieadressen op de begane grond of met een lift, er mocht geen gladde vloer zijn, anders kon jij niet overeind komen. Je kreeg een loopplank om de auto in te kunnen, meegaan met de auto was immers altijd een feest voor jou. Ook bleven wij steeds vaker bij jou thuis.

Het laatste jaar ging je gezondheid achteruit. Je kreeg steeds meer last van je poten, kwam wat moeilijker overeind en het eten ging niet altijd even goed. Ja, als de baasjes wat lekkers in je bak deden, dan kwam je. Je was inmiddels wel erg verwend, maar dat mag ook wel bij een hond van jouw leeftijd.
In maart was je erg ziek. Je had een ontsteking aan je voorpoot en hoge koorts. Wonder boven wonder ben je er toen toch nog weer bovenop gekomen.

In oktober zijn we nog lekker samen op vakantie geweest en hebben volop van elkaar genoten. Toch voelden wij, en jij misschien ook, dat het onze laatste vakantie samen zou worden. Ik heb geen idee waarom, maar we wisten het gewoon.

Afgelopen vrijdag is de baas ´s morgens met je uit geweest. Alles was gewoon normaal. Het lopen ging dan wel niet hard meer, maar je genoot van het rondsnuffelen en je liep nog steeds even hard te kwispelen. De baasjes hebben jou zoals altijd een koekje gegeven toen zij koffie gingen drinken, dat ging er met smaak in. Het leek een normale dag. Toen de baasjes echter een uurtje later van het boodschappen doen thuis kwamen, kwispelde jij niet, zoals je anders altijd wel deed, ook wilde je je lievelingskoekje niet eten. Toen je op je zij ging liggen zagen wij dat je tandvlees helemaal wit was. Je pootjes voelden koud aan. Toen wij in je ogen keken wisten wij dat dit het gevreesde moment dat wij afscheid moeten nemen was. Ik geloofde het nooit als iemand zei dat ik het wel zou merken als het echt jouw tijd is om te gaan, steeds zeiden mensen dat je het aan de ogen kunt zien…en zo was het ook. Je wilde niet meer, je was gewoon op. Wat er ook aan de hand zou zijn, wij wisten dat je niet meer wilde en niet meer kon vechten. Dit besef heeft ontzettend veel pijn gedaan.
De baas heeft de dierenarts gebeld die een half uurtje later kwam. Zij heeft jou de verdiende rust gegeven. Het is heel rustig gegaan, je bent in de armen van je baasjes rustig ingeslapen. Je stribbelde niet meer tegen, terwijl je altijd een hekel aan de dierenarts had.

Lieve Joris, Jos, Jori, dikke neus, kwispel, en noem maar op, je had zo veel namen, al jaren zeiden wij elke dag is er een…steeds was het vanzelfsprekend dat er weer een dag volgde…ineens niet meer, het is over, je bent er niet meer. 13 jaar en 7 maanden hebben wij lief en leed gedeeld, nu ben je weg, voor ons toch nog onverwachts, oftewel, wat is onverwachts bij een Berner van 13 jaar en 9 maanden? De baasjes zijn verdrietig, ook nu lopen het vrouwtje de tranen, het huis is leeg, maar het is goed zo, lieve schat! Jij had een geweldig leven. Daar ging het om.

Het ga je goed in de hondenhemel, doe ze allemaal de groetjes daar!

Een laatste aai en knuffel van je baasjes.

Met kippenvel zitten lezen. Ten eerste omdat het prachtig geschreven is en punt 2 het had net over Darwin kunnen gaan. Ook van 2001 en ook hij rende nooit veel achter een bal aan. Ook hij erg verwend en ook Darwin was koud en had wit tandvlees. En helaas heb ik vorige week de pijn gevoeld van een overleden hond. Veel sterkte

[Thomas]

Wat een mooie stukjes heb je geschreven.
Heel veel sterkte.

[Jori]

Lieve Jori,

gisteren was het alweer 1 jaar geleden dat we, ondanks je leeftijd onverwachts, afscheid van jou moesten nemen.
Een jaar waarin ontzettend veel is gebeurd, onder andere de verhuizing naar Duitsland. Je had het hier geweldig gevonden. Je was hier immers erg vaak en had het altijd naar je zin. Ergens jammer dat je het niet meer mee mocht maken. Aan de andere kant ook fijn voor jou dat je in je vertrouwde omgeving bent overleden.
We missen je nog steeds erg, er gaat geen Berner aan ons voorbij zonder een aai over zijn bol. Het canvas van jou hangt in de slaapkamer. Elke avond kijk ik met een lach naar jou en praat tegen je (menig mens denkt waarschijnlijk dat ik geschift ben). Alle mensen vragen aan ons waarom we geen nieuwe hond nemen. Ik wil het (nog) niet. Ik kan en wil jou niet vervangen, althans, zo voelt het voor mij als ik een nieuwe hond zou nemen. Jij was mijn eerste hond en mijn maatje, bijna 14 jaar door dik en dun, je was gewoon bijzonder. Er was immers maar één Joris en die leeft in onze gedachten en herinneringen verder.

Het ga je goed daar boven in de hondenhemel. Ik hoop je hebt het naar je zin met al je maatjes die je voor zijn gegaan. Doe ze allemaal de groetjes!

Knuffels van Jerry (die trouwens denk ik wel graag weer een hondenvriendje zou willen hebben, zodat hij weer iemand kan terroriseren ).

Veel liefs, knuffels en aaitjes,
je vrouwtje

P.S. Ooit zien wij elkaar weer lieverd, als je op mij wacht.

[Keanu 1903]

Veel sterkte.

[Nel]

heel veel sterkte met het verlies van Joris

[mosquito1980]

Joris heeft een dikke 13 jaar een fijn leven gehad met jullie, daar moet je elke dag even aan terug denken.

[ruudstofferboa]

heel veel sterkte ....

[Lothian]

Heel veel sterkte...

[GrethavW]