Op zoek naar onze herplaatser (gevonden!!!)

[Fritsson]

Een beginner met een twijfel situatie:

Wij (vriendin en ik, zonder kinderen) zijn al 3 keer met een hond van het assiel wezen wandelen wat telkens perfect is gegaan en die we graag zouden adopteren. Morgen gaan we weer en ik heb er super veel in, ik mis hem eigenlijk nu al maar ik kan aldaar mijn "koel" goed houden omdat ik denk dat dit belangrijk is om stabiel over te komen naar hem.
Het betreft een gecastreerd reutje van een jaar of 3 die als pup vanuit de broodfok bij een gezin is gekomen waar hij na enige tijd claimgedrag is gaan vertonen mbt bench, mand en voer. Hij heeft toen enkele keren durven happen naar de baas. Ze hebben toendertijd therapie ingesteld en de hond strakker gehouden waar hij goed op reageerde volgens de verhalen. De vrouw des huizes vond het allemaal nog wel eng maar toch hebben ze de hond meer vrijheden gegeven waarop hij zijn kans zag om mevrouw te corrigeren op haar stress. Sindsdien zit deze kerel in het assiel waar hij heel sociaal is met alles en iedereen, tot hij gaat eten. Ze hebben hem geleerd om te zitten, bak neerzetten, pak commando. Maar daarna moet je de bak niet willen afpakken want dan schijnt hij gemeen te worden.

Zoals gezegd loopt hij perfect mee aan de lijn, misschien wel iets te perfect. Hij wordt daar heel strak gehouden en wordt bij het minste of geringste gecorrigeerd, en reageert door je even kort aan te kijken op een onderdanige manier (kan dat?) Wat ik opvallend vond is dat bij de eerste kennismaking de hond nauwelijk interesse toonde in ons, nu begrijp ik dat de hond dit ook niet mag van hun. Dit leek de laatste keer al beter maar van blijdschap of enthousiasme was geen sprake.
De laatste wandeling hadden we hem zonder begeleiders mee. Hij was in het begin wat onzeker (tilt voorpoot op, gesloten bek, zorgelijke oogjes / oren op alert) maar na even wandelen zie je de ontspanning komen (bek open, tong er uit, ogen relaxed). Na een uurtje hebben we hem even laten rennen (wat een mafketel ) en hij kwam zonder problemen bij ons terug toen ik hem een kom hier gaf. Echt buiten lijkt het de perfecte wandelhond die luistert en goed andere honden en verleidelijke geurtjes kan negeren als je dat wilt.

Ik heb me proberen in te lezen op de nadelige gevolgen voor de psyche van een hond die niet (goed) gesocialiseerd is als pup waar veel(?) honden afkomstig uit de broodfok last van hebben. Ik kan niet beoordelen in hoeverre deze hond hier last van heeft maar het valt ons op dat hij nauwelijks contact zoekt vanuit zichzelf. Tips hierover van harte welkom!

We proberen nu een goede inschatting te maken van het gedrag bij ons in huis en of hij dat claimgedrag bij ons ook gaat vertonen. Dit vinden we heel lastig mede omdat we allebei te weinig recente hondenervaring hebben en al helemaal geen ervaring met een manneke uit de broodfok.
Het plan is om het rustig aan te doen. Morgen mee in de auto voor een lange wandeling, ik heb wat lekkers gekocht voor hem wat hij kan verdienen
De volgende stap is dat zijn begeleider hem mee neemt naar ons huis om te kijken hoe hij zich hier gedraagt, waarschijnlijk nog 1 of 2 keer en dan gaan we een keuze maken.
Ik heb al het plan voor als we hem nemen dat ik (we) hem met de hand ga voeren de eerste tijd om van zijn baknijd af te komen. Ik hoop dat dit zoveel vertrouwen op kan bouwen dat hij voelt dat hij van ons niets te vrezen heeft en zijn andere probleemgedrag ook achterwege zal laten. Is dit realistisch, ook gezien zijn afkomst en verleden?

Hopelijk zijn er hier behulpzame mensen die ervaring hebben met claimgedrag in huis (hoe pak je dit goed aan waar de hond zich ook veilig bij voelt?), van een misschien wel sociaal beperkt hondje, die handige tips voor ons hebben.

Bedankt voor het lezen!

[laeken]

Wat is het voor hondje? Dat maakt veel uit. Een stafford is andere koek met dit gedrag dan een poedeltje. Daar zou voor mij veel vanaf hangen.

[lets have fun]

Welk ras of kruising is het?
Ik zou niet alles aan de broodfok ophangen maar eerder dat deze hond terecht is gekomen bij een eerste eigenaar die niet goed weet hoe een pup en jonge hond te begeleiden.

[Sas]

en je schrijft: Wij (vriendin en ik, zonder kinderen) > geen plannen in die richting?

[Fritsson]

Het betreft een kooiker. Geen plannen voor kinderen inderdaad.

[Fritsson]

Welk ras of kruising is het?
Ik zou niet alles aan de broodfok ophangen maar eerder dat deze hond terecht is gekomen bij een eerste eigenaar die niet goed weet hoe een pup en jonge hond te begeleiden.

goeie! toch lijkt het me geen slecht idee om te weten waar het over gaat. Ik heb er zo weinig over kunnen vinden, ook over hoe deze hondjes (afgezien van de trieste gezondheidsproblemen ) het later bij hun baasjes doen qua opvoeding en gedrag.
Vandaar toch mijn interesse

[kooi]

Misschien kun je zijn baknijd ook gewoon respecteren?
Het is immers zijn voer?

Als je begint aan een herplaatser, moet je eerst focussen op veiligheid. Het diertje moet aan jullie wennen.
Dus probeer je zo min mogelijk druk uit te oefenen.
Rust en routine en vriendelijke duidelijkheid.

Misschien heeft hij eerder wel moeten vechten voor zijn eten met andere honden of waren er kinderen in huis die het van hem afpakten?

Ik raad je ten zeerste af om als hij net bij jullie is, om te gaan trainen op het afleren van baknijd. Wat een stress voor dat mannetje en voor jullie!

kooikers zijn heel gevoelige hondjes, ga vooral leuke dingen met hem doen!
Het een beetje afstandelijk doen bij een eerste contact is vrij normaal voor een kooiker. Ik vroeg mensen hem altijd te negeren en zelf het initiatief voor contact te laten nemen. Dat werkte heel goed.

[kooi]

Welk ras of kruising is het?
Ik zou niet alles aan de broodfok ophangen maar eerder dat deze hond terecht is gekomen bij een eerste eigenaar die niet goed weet hoe een pup en jonge hond te begeleiden.

goeie! toch lijkt het me geen slecht idee om te weten waar het over gaat. Ik heb er zo weinig over kunnen vinden, ook over hoe deze hondjes (afgezien van de trieste gezondheidsproblemen ) het later bij hun baasjes doen qua opvoeding en gedrag.
Vandaar toch mijn interesse

Probeer het eens bij de rasvereniging of bij het kooikerforum. Daar zit veel kennis.( edit: heb je de stamboom gezien? Er is n.l. 1 heel beruchte broodfokker...)
Die weten waarschijnlijk ook meer over de fokker waar hij vandaan komt. Ook wil ik je wel mijn telefoonnummer geven via een p.b.

mocht je toch overwegen om op en gegeven moment kinderen te nemen, dan raad ik je ten zeerste af om voor een kooikerhondje te gaan!

[yodi]

Als je aan mijn eten komt wordt ik ook link

[JBK]

Als je aan mijn eten komt wordt ik ook link

En als er iemand aan je mand komt en aan je bench?

Je moet er maar net zin in hebben, zeker als beginneling.
Overigens heb ik hier een broodfokteefje (met 8 jaar uit de broodfok gehaald) en die vertoont dat soort gedrag totaal niet. Ik zou het dan ook niet daaraan ophangen.

Als jullie op termijn wel kinderen willen, zou ik me ernstig afvragen of dit de hond is voor jullie.

[ranetje]

Het ongewenste gedrag van die hond t.a.v. eten en mand is mogelijk ontstaan door fouten bij de eerste eigenaar.
Een bak voer afpakken doe je niet en als de hond op zijn plek (mand of bench) gestraft is zou dat ook tot verdediging van zijn plek kunnen leiden.
Tenslotte is die plek bedoeld als rustplek en daar hoor je veilig te zijn.
Ik zeg niet dat dat straffen op de eigen plek gebeurd is, maar het is een mogelijke oorzaak.

Een hond met een rugzakje dus.
Altijd lastig om vanaf een scherm te beoordelen.
Vaak lukt het heel goed, om dat hondje weer vertrouwen in de mensheid te geven, maar of dat jullie gaat lukken weet ik niet.
Daarvoor moet je hond en toekomstige baas beter kennen

[Marloes1]

Je hebt hem al los laten lopen? Ik denk niet dat het asiel daar blij mee zal zijn.
Hond kent jou niet, vertrouwt jou nog niet en jij kent de hond niet. Ik zou het risico voorlopig niet meer nemen.

Dat hij niet enthousiast is is niet zo vreemd. Sommige honden zijn nou eenmaal meer teruggetrokken en een asiel is ook niet bepaald een plek waar een hond erg blij en ontspannen van wordt.

[bouvierpoedel]

Lijkt mij eerder een probleem binnen het ras of de verkeerde opvoeding dan een vage veronderstelling dat het ligt dat hij uit de broodfok komt.

[Fritsson]

Bedankt voor je reactie kooi. Daar heb ik echt wat aan.

Misschien kun je zijn baknijd ook gewoon respecteren?
Het is immers zijn voer?

Dat had ik me ook al bedacht, en was een twijfelpunt. Net wat yodi zegt, mijn eten moet je ook vanaf blijven. Vanuit mijn onervarenheid met probleemgedrag hoopte ik zijn bench claimen hier ook mee op te kunnen lossen. Baknijd loslaten heb ik totaal geen probleem mee, het is ook zijn eten en dat mag hij voelen, zeker als die onze relatie helpt opbouwen. Neem aan dat het nog wel belangrijk is dat hij weet dat hij dat van ons krijgt, op onze voorwaarden? (dmv afstand bewaren tijdens bereiden, rust bewaren, "af" en bak neerzetten, rust bewaren en "toe maar")

Als je begint aan een herplaatser, moet je eerst focussen op veiligheid. Het diertje moet aan jullie wennen.
Dus probeer je zo min mogelijk druk uit te oefenen.
Rust en routine en vriendelijke duidelijkheid.

Rust is hier voldoende, routine ook. Vriendelijke duidelijkheid ben ik groot voorstander van, zeker bij een gevoelig typ als een kooiker.

Ik raad je ten zeerste af om als hij net bij jullie is, om te gaan trainen op het afleren van baknijd. Wat een stress voor dat mannetje en voor jullie!

Check! Bedankt dat je die twijfel hebt weggenomen.
Komt er een moment dat je dit wel kunt gaan doen of is het beter om het gewoon te accepteren in het kader van het opgebouwde vertrouwen en veilig gevoel? Nogmaals ik vind het geen probleem maar volgens het (verouderde?) dominantie principe hoort dit niet.

kooikers zijn heel gevoelige hondjes, ga vooral leuke dingen met hem doen!
Het een beetje afstandelijk doen bij een eerste contact is vrij normaal voor een kooiker. Ik vroeg mensen hem altijd te negeren en zelf het initiatief voor contact te laten nemen. Dat werkte heel goed.

Ben van plan om iets van agility met hem te gaan doen, al dan niet bij een vereniging. Tijdens wandelen hem al een aantal sprongen op en over dingen laten doen, paaltjes zigzaggen en dat lijkt hij inderdaad leuk te vinden.
Ik heb hem nog steeds niet aangehaald of uitgenodigd, wel kort beloond met een aanraking als hij netjes een commando opvolgt (de eerste keer dat hij af ging of toen hij over 5 dingen sprong toen ik hem dat vroeg. Als hij er klaar voor is komt hij wel!
Bij terugkomst merkte zijn begeleidster op dat hij er gelukkig uit zag, dus dat geeft wederzijds vertrouwen. Ben toch wel benieuwd hoe hij morgen reageert als hij ons ziet, maar ik heb geen verwachtingen.

Kinderen zullen er hier nooit komen dus das een zorg minder. De kinderen die heel af en toe op bezoek komen zijn heel respectvol en luisteren goed. Deze schijnt trouwens helemaal geen probleem te hebben met kinderen, misschien gaan we dit morgen ervaren.

En als er iemand aan je mand komt en aan je bench?
Je moet er maar net zin in hebben, zeker als beginneling.
Overigens heb ik hier een broodfokteefje (met 8 jaar uit de broodfok gehaald) en die vertoont dat soort gedrag totaal niet. Ik zou het dan ook niet daaraan ophangen.

Het is dus de vraag waarom hij dit deed, en of hij dit nog steeds doet. Of hij dit doet bij rustige en duidelijke baasjes waar hij toch zijn ei kwijt kan en daardoor zich veiliger/kalmer voelt.
Tja zin in hebben. Laat ik zeggen dat we er best wat voor over hebben om hem te helpen en ons te helpen aan een trouwe makker.
Maar er zijn grenzen natuurlijk, vandaar onze twijfel.

Het ongewenste gedrag van die hond t.a.v. eten en mand is mogelijk ontstaan door fouten bij de eerste eigenaar.
<knip>
Een hond met een rugzakje dus. Altijd lastig om vanaf een scherm te beoordelen.
Vaak lukt het heel goed, om dat hondje weer vertrouwen in de mensheid te geven, maar of dat jullie gaat lukken weet ik niet.
Daarvoor moet je hond en toekomstige baas beter kennen

Inderdaad rugzakje maar niet afgedankt wat ons betreft. Wij zijn ook niet perfect.
Toekomstige baas denkt van wel en wil graag. Over het algemeen trekken honden naar mij toe, rustig persoon ikke. Of het lukt, zeker weten doe ik het ook niet

Je hebt hem al los laten lopen? Ik denk niet dat het asiel daar blij mee zal zijn.
Hond kent jou niet, vertrouwt jou nog niet en jij kent de hond niet. Ik zou het risico voorlopig niet meer nemen.

Hij loopt vaker los op boswandelingen met verschillende begeleiders. Was ook een gokje maar het voelde gewoon goed, blijkbaar van beide kanten.

Lijkt mij eerder een probleem binnen het ras of de verkeerde opvoeding dan een vage veronderstelling dat het ligt dat hij uit de broodfok komt.

Ik probeer niets te veronderstellen maar juist informatie in te winnen over zaken waar ik geen verstand van heb zodat we een zo goed mogelijke keuze kunnen maken.

Iedereen bedankt voor de reacties.

[mosquito1980]

Leuk dat jullie geïnteresseerd zijn in een asiel hond.

Zo te lezen zou ik hem een kans geven, stel je er op in dat het in het begin moeilijk kan zijn, hij heeft tenslotte een verleden wat misschien niet helemaal zijn schuld is.

Misschien kun je iemand meenemen die er meer verstand en ervaring mee heeft (iemand op het forum?), om te helpen een oordeel te hebben.

Ik heb 11 jaar geleden een hond geadopteerd, was ook heel bang in het begin, maar ik heb er 11 jaar een geweldige hond aan gehad. 1 in a million

[crutz]

Waarom niet gewoon respecteren dat dingen van hem zijn.
Voer gegeven blijft gegeven. Zou het zelf enkel van belang vinden dat ik hem weg kan roepen.
Mand/Bench, ook die ruimte kan je respecteren en enkel van belang dat je hem bij je kam roepen.
Als hij weet gerespecteerd te worden in z'n eigen ruimte zal hij jou ook respecteren als je bv kort langs loopt want het vertrouwen is dan zover dat verdedigen nergens voor nodig is

[Goldylocks]

ik heb zo,n idee dat dit hondje heel goed terecht gaat komen bij zulke goed voorbereide baasjes

[pioenroos]

Ik heb hier een buitenlandse herplaatsteckel die forse voernijd had. Ook had ze praatjes als ze van haar (zelfgekozen) plek moest of geen zin had speelgoed te 'delen'.
Ik heb in het begin op veiligheid gemikt, eten en kluiven apart of aan de lijn ivm andere hond en katten. En nooit naar haar ligplek toegelopen of vlak bij haar gaan staan om weg te sturen: Ik riep haar naar mij toe vanaf een paar meter, zoveel mogelijk met lekkers. Als ze nijdig deed met speelgoed liep ik gewoon weg. Nu vindt ze samen spelen erg leuk dus dat werkte vlot om bezittingsdrang sterk te verminderen
Netjes zitten voor dat ze bak voer of een kluifje krijgt ben ik wel vlot gaan trainen. Maar zodra gegeven draaide ik direct om en gaf haar de rust en ruimte.

De zelfgekozen ligplek nijd heb ik met een paar weken als vanzelf aangepakt maar dat is natuurlijk met een teckel wat makkelijker: Bij een grom omdat ze de bank aan het claimen was heb ik haar telkens (in reflex) van de bank gezwiept. Dát doen we niet. Haar eigen mand is en blijft wel heilig maar als gauw wist ze dat ik haar daar niks aandeed behalve knuffelen of wat lekkers geven dus er was geen enkel probleem meer.

De voernijd ben ik pas na ruim een half jaar aan gaan pakken, toen onze band en onderling vertrouwen op orde was. En vergis je niet, dat duurt echt langer dan je denkt.
Ik ben begonnen met extra lekkere, sterk ruikende (kaas en gedroogd vlees bv) aan te bieden tijdens het eten of kluiven. Gewoon hand vooruit en niet aankijken en op een afstand die ze tolereerde. Eerst ging natuurlijk het eten gauw eerst op voordat ze naar mij kwam maar dat sloeg al vlot om hoor. Zo steeds dichterbij totdat ik het in de bak kon gooien. Hele proces heeft zeker een jaar (!) geduurd maar nu is ze helemaal ontspannen en kon ik haar zelfs probleemloos helpen toen er een restje kluif tussen tanden zat
Ik heb haar op een gegeven moment toen vertrouwen er al een eind was wel een paar keer fors gecorrigeerd toen ze uitviel terwijl ik op meter afstand langsliep of niet van haar (mijn!) ligplek af wilde. Maar Mies is een zelfverzekerde rotzak teckel dus die snapte best dat ze toen echt een grens overging Of je op een gegeven moment ook kan corrigeren zal aan de hond en jezelf liggen en zo te horen lijkt het me bij deze kooiker niet handig.

[kooi]

Als het goed is komt er zeker een moment waarop je ongewenst gedrag kunt afleren. Maar dan moet jij de hond goed kennen en de hond jou. Klinkt misschien streng, maar je kunt je niet teveel fouten veroorloven. Iemand gaf al aan de de eigen plek vooral een veilige plek moet zijn voor een hond. Dus ook daar zou ik negatief gedrag negeren en proberen te vermijden. Er komt een moment dat die hond zich zo veilig voelt bij jou dat die de noodzaak om te verdedigen niet meer voelt.

Mijn berner was ook een niet gesocialiseerde herplaatser uit een grote roedel. De eerste keer dat ze een bot had, gromde ze naar mij. Ik heb haar mooi met rust gelaten. Ook beet ze bezoekers. Dat laatste heeft ze na lange tijd afgeleerd door positieve associatie.
Ik kan nu werkelijk alles met haar doen, om het even wat uit haar bek halen en ik vrees dat tegenwoordig zelfs een inbreker door haar niet meer zal worden gehapt.
Maar dat heeft wel een lange adem gevergd, veel geduld en vooral zelfvertrouwen. Als je je onzeker voelt over een te volgen handelwijze bij een hond, dan voelt deze dat haarfijn aan en kun je er beter van af zien.

Een kooiker is vooral een gevoelige hond met een kort lontje. Dat is de kernzin van de rasbeschrijving en dit klopt als een bus. Hij raakt snel overprikkeld. Al te veel vriendelijke handen die zich uitstrekken naar zijn kopje leiden al snel tot angstig ontwijkend gedrag. En tegelijkertijd zijn ze slim, ondeugend, leergierig, energiek en erg trouw voor de baas.

Een ontzettend leuke hond, in mijn ervaring, voor de baas.

Dat loslaten zou ik absoluut niet doen.
De kooiker is ook een jachthondje en kan weleens ergens achteraan gaan. Dan moet je hem echt wel goed onder appel hebben. In een groepswandeling zal dit minder snel gebeuren dan bij een individuele wandeling.

Ik heb mijn kooiker uiteindelijk moeten herplaatsen vanwege kinderen met een rugzakje en de mensen bij wie hij nu al ruim een jaar is, geven aan dat hij er nog steeds weleens ervandoor gaat bij een wandeling.

[ranetje]

.

Het ongewenste gedrag van die hond t.a.v. eten en mand is mogelijk ontstaan door fouten bij de eerste eigenaar.
<knip>
Een hond met een rugzakje dus. Altijd lastig om vanaf een scherm te beoordelen.
Vaak lukt het heel goed, om dat hondje weer vertrouwen in de mensheid te geven, maar of dat jullie gaat lukken weet ik niet.
Daarvoor moet je hond en toekomstige baas beter kennen

Inderdaad rugzakje maar niet afgedankt wat ons betreft. Wij zijn ook niet perfect.
Toekomstige baas denkt van wel en wil graag. Over het algemeen trekken honden naar mij toe, rustig persoon ikke. Of het lukt, zeker weten doe ik het ook niet

Niemand is perfect
Een rugzakje hoeft geen probleem te zijn als je maar weet dat het er is.

Jullie denken er goed over na.
Als jullie er voor gaan, dan heel veel succes en plezier!

[renee-uk]

een paar tips bij herplaatsertjes met een rugzakje:

- niet de hond zielig vinden vanwege zijn verleden, honden leven in het heden en hij krijgt het nu goed.
- geef de hond de tijd om aan de nieuwe situatie te wennen
je kunt zelf wel in de startblokken staan vanwege het nieuwe projectje, maar die hond snapt helemaal niet wat er nu weer met hem gebeurt en heeft tijd nodig om de nieuwe dagelijkse gang van zaken te begrijpen.
jij denkt al een tijdje over de hond, maar de hond wordt in het diepe gegooid, die heeft er geen idee van wat hem te wachten staat.
- vermijd de eerste tijd zaken die spanning en druk opleveren, hondje moet zich eerst thuisvoelen voordat ie met druk om kan gaan.
maak bijvoorbeeld zijn eten klaar met de keukendeur dicht, geef het hem zonder verdere poespas en blijf ver genoeg uit de buurt als dat voer spanning op blijkt te leveren; aan dat soort dingen kun je altijd nog gaan werken als je een band gecreëerd hebt met de hond.
die band is er vanuit de hond niet automatisch omdat jij hem gered hebt, dankbaarheid hoef je in elk geval niet te verwachten
- probeer correcties zo veel mogelijk te vermijden (lichamelijke correcties moet je sowieso niet geven -als de hond dat niet pikt heb je voor je het weet een patstelling- en geef zo weinig mogelijk verbale correcties) , dat kan door situaties die correcties nodig hebben uit de weg te gaan, maar wees wel duidelijk over dingen die wel en niet mogen (dat lijkt dubbel, maar is het niet )
- wees duidelijk, eerlijk en consequent, dat begrijpt een hond en daar kan ie wat mee.

veel succes als je inderdaad voor dit herplaatsertje gaat

[kooi]

Tip: plaats de foto's uit je p.b. ook hier, dat vinden de mensen erg leuk en het geeft meteen een beeld van de combinatie.
Veel mensen hier kunnen aan dit soort foto's aflezen wat er gebeurt in het contact.
Ik vind het er goed uitzien!

[Fritsson]

Mmm misschien laten we hem beter niet meer los voorlopig en zijn voor nu dankbaar dat hij terug is gekomen
Trouwens wat een fijne en bruikbare reacties allemaal! Lijkt wel kerst

De bench/mand is zijn veilige plek, wist al dat hij daar alleen fijne en veilige gedachten bij moet hebben/leren dus absoluut niet daar niet straffen. Neem aan dat je hem dus ook niet naar de bench stuurt als reactie op iets wat hij verkeerd heeft gedaan. Gebruiken jullie iemand de bench als beloning? Hoe? (behalve er een af en toe een verrassing in te leggen)

Wegdraaien/negeren bij fout gedrag en gepast belonen bij gewenst gedrag. Haha, ik denk dat veel ouders dat zouden willen doen bij hun mensen-kinderen

Wat jullie beschrijven voelt goed, eerst vertrouwen rustig opbouwen en die hond actief redenen geven om je te kunnen vertrouwen.
Van daaruit kijken wat er misschien nog nodig is.

Ik heb wel moeite om de adviezen van het asiel te plaatsen in jullie perspectief. Misschien denk ik te zwart wit. Zij geven aan dat hij erg duidelijke leiding en sturing moet hebben mbt bench en voer.

Is dat een kwestie van verschil in visie (roedelprincipe vs de nog vrij nieuwe "gevoelsmethode" gebaseerd op het lezen en begrijpen van kalmerende signalen) of hoe moet ik dat zien?

[renee-uk]

Ik heb wel moeite om de adviezen van het asiel te plaatsen in jullie perspectief. Misschien denk ik te zwart wit. Zij geven aan dat hij erg duidelijke leiding en sturing moet hebben mbt bench en voer.
Is dat een kwestie van verschil in visie (roedelprincipe vs de nog vrij nieuwe "gevoelsmethode" gebaseerd op het lezen en begrijpen van kalmerende signalen) of hoe moet ik dat zien?

geen idee
ik stam uit de ijstijd, heb haast altijd herplaatsers en doe het mijn hele leven al zo

je kunt trouwens heel best sturing en leiding geven door duidelijk te zijn, daar hoeft geen verbaal of fysiek geweld aan te pas te komen, en duidelijk zijn is wel heel erg belangrijk voor een hond om te weten waar ie aan toe is.

[Fritsson]

Rondje foto's:

Bij vertrek bij het asiel, hij vond het nog wat spannend toen vriendin camera uit de auto ging pakken,
de opgetilde poot stond inmiddels weer.
<knip>

Aan de wandel: (staart is ok, hij snuffelt wat maar minimaal)
<knip>

Even posen: (zo geduldig, hij geeft je zoveel tijd als je neemt)
<knip>

Even rusten in't gras. Als je de riem naast hem neer legt is dat geen teken om er vandoor te gaan, blijft gewoon waar hij is.
<knip>

vul zelf maar in:
<knip>

De gekke 20 seconden:
<knip>

Beetje springen want dat vindt hij leuk:
<knip>

<knip>

De begeleidster van het asiel vond hem er "gelukkig" uit zien toen we hem terug brachten.

[mosquito1980]

aaahhh

Die zou ik meteen inpakken, strikje hoeft niet.
Die hond moet gewoon met jullie mee.

Die droevige, trieste oogjes op de eerste foto gaan over tijdje helemaal glimmen

[Emma]

Leuk kooikertje

Wat voorgangers ook al zeiden, als je besluit dit hondje te nemen, is inderdaad de eerste tijd geen druk op de hond oefenen.
Pas wat later kun je als je de hond voert, eerst 1 brokje in de voer bak, en als hij die op heeft, kun je iets veel lekkerder geven, bijvoorbeeld stukje kaas, of veel honden zijn ook gek op vis. Als de hond eenmaal weet dat als jij in de buurt komt van de voer bak, er alleen iets toegevoegd wordt, en niet weggehaald, dan komt r wat vertrouwen, en als het dan eens gebeurd dat je langs de hond loopt, als hij aan het eten is, zorgt dat niet voor stress.

Maar ik zou zeker de eerste tijd, gewoon de hond voeren, en weglopen, en rustig laten eten. Waarom zou je ook zijn voer weghalen.

Verder is het met herplaatsers zo, dat ze wel eens moeite hebben, met zich aan hun baas te binden, omdat ze dus al vaker zijn afgestaan. Het kan daarom wat tijd vergen voordat de band er komt. Maar als die band dan komt, heb je er een gouden hond aan.

Wat met een hond met claim gedrag wel is, is dat je niet snel bang of twijfelachtig bent, wanneer het zijn lip eens op trekt, of gaat grommen.
Om dan een direct conflict te vermijden, is wat al eerder is gezegd door een medeforummer, dat je de hond naar je toe roept met iets lekkers.

Verder ziet het op de foto's eruit, als een leuke combinatie

[Lemuria]

Ik vind 'm leuk! Gewoon zorgen dat er geen speeltjes van hem in huis slingeren als die kinderen er zijn. Denk dat je er een gouden hond aan kunt hebben, zoals ik vanaf de foto's denk te kunnen beoordelen

[Goldylocks]

aah wat kijkt hij zielig . Dat komt vast helemaal goed als hij bij jullie is. ben zo benieuwd naar hoe het straks gaat. En naar de feuteus natuurlijk!

[Fritsson]

Ik vind hem leuk en mooi met zijn zwarte plukjes aan zijn oren
Jullie lijken zo op de foto ook een leuk stel samen .
Je weet natuurlijk ook nooit wat er gebeurd is tussen vorige baas en hond waardoor hij meende zich zo te moeten misdragen

Zijn dat nou highlights? Bij dit ras noemen ze die plukjes blijkbaar oorbellen.
Ik heb dat wel gevraagd in het asiel wat die vorige eigenaren toch zo verkeerd deden maar das natuurlijk vaak lastig te zeggen. Maakt ook niet uit, we kijken en luisteren wel goed naar zijn signalen maar ik kan me haast niet voorstellen dat wij met een boog om hem heen moeten lopen straks. Baknijd moet hij weten, doe ik ook! Eigenlijk wel een eerlijke afspraak: Hij niet erbij als wij eten, wij niet erbij als hij eet. Lekker duidelijk en blijkbaar fijn voor hem.
Zal morgen (speciaal voor Goldylocks :p) ook weer wat foto's maken.