Niet aan je hond gehecht zijn

[Gollum]

En dat had ik ook zorgelijk gevonden. Ik bedoel dat helemaal niet gemeen, maar je huisdier gaat zeker weten voor je dood. Ik denk dat het dan verstandig is dat je je hond niet op zo'n plaats zet dat je straks in zúlke problemen komt.
Niet dat je je hond niet hoeft te waarderen, maar zorg dan al voor een alternatief (andere hond) of iets. Dit is wel een verdrietig vooruitzicht.

Of twee extra honden en ook nog een man

Meestal zet je de hond niet op zo'n plaats maar groeit dat door omstandigheden. Je kiest er niet voor om je zo te voelen.

[Maeve]

En dat had ik ook zorgelijk gevonden. Ik bedoel dat helemaal niet gemeen, maar je huisdier gaat zeker weten voor je dood. Ik denk dat het dan verstandig is dat je je hond niet op zo'n plaats zet dat je straks in zúlke problemen komt.
Niet dat je je hond niet hoeft te waarderen, maar zorg dan al voor een alternatief (andere hond) of iets. Dit is wel een verdrietig vooruitzicht.

Ben het wel met je eens, maar dit heb je niet altijd in de hand denk ik.
Ik geloof dat ik ook enorm, maar dan ook enorm overstuur ga zijn als Coda er niet meer is. En daar vind ik dan vast een weg in hoor, ik zal mezelf niet voor een trein gooien ofzo. Maar ik zou nu niet kunnen bedenken hoe dat dan zal moeten, leven zonder haar. En ik besef me dat dat vreselijk klef klinkt Maar het is wel zo! En zo had ik dat niet gepland toen ik haar kocht, dat is zo gegroeid.

[vosse]

Niet gehecht, niet gehecht, dat wil ik ook weer niet zeggen.
Ik heb alles voor mijn honden over.
Mocht er ooit een situatie komen waarin we moeten herplaatsten, zou ik 2 van onze 4 honden vrij makkelijk weer terug naar de fokkers kunnen brengen. En het is zeker niet zo dat ik ze niet waardeer, het zijn echt heerlijke honden en geniet ook echt van ze. Ik heb destijds ook bewust voor ze gekozen om hun karakters.

[80564M]

En dat had ik ook zorgelijk gevonden. Ik bedoel dat helemaal niet gemeen, maar je huisdier gaat zeker weten voor je dood. Ik denk dat het dan verstandig is dat je je hond niet op zo'n plaats zet dat je straks in zúlke problemen komt.
Niet dat je je hond niet hoeft te waarderen, maar zorg dan al voor een alternatief (andere hond) of iets. Dit is wel een verdrietig vooruitzicht.

Ben het wel met je eens, maar dit heb je niet altijd in de hand denk ik.
Ik geloof dat ik ook enorm, maar dan ook enorm overstuur ga zijn als Coda er niet meer is. En daar vind ik dan vast een weg in hoor, ik zal mezelf niet voor een trein gooien ofzo. Maar ik zou nu niet kunnen bedenken hoe dat dan zal moeten, leven zonder haar. En ik besef me dat dat vreselijk klef klinkt Maar het is wel zo! En zo had ik dat niet gepland toen ik haar kocht, dat is zo gegroeid.

En toch groei je daar ook in. Ik kon me beslist niet indenken dat ik iemand zou "commanderen" mijn meisje (Saar) dood te maken. En toch doe je dat. Uit liefde.

[Paisley]

Je kiest er niet voor om je zo te voelen.

Ik denk dat het bewust of onbewust voor heel veel mensen zeker een keuze is. Die klampen zich in al hun labiliteit aan een hond vast en zetten hem op een voetstuk. Zodat ze lekker ergens van kunnen houden waar ze geen afwijzingen van krijgen.

Mijn schoonmoeder is er zoéén. Teleurgesteld in Jan en Alleman, en daarom kefte ze als een valse beftekkel om zich heen waardoor nu iedereen met een boog om haar heen loopt, en ze kwam er achter dat ze alleen dr hond nog over had die van haar 'hield'.
Uiteindelijk is dat een keuze.

[blondie]

Fijne update Paisley. De periode dat je haar hebt is ook nog maar zo kort. Samen dingen ontdekken en in je hond leren waarderen schept gewoon een betere band.
Zoals ik eerder schreef herken ik het wel het gevoel dat het het nét niet is. Komt ook voort denk ik uit het feit dat je al een eerste hond hebt waar je al veel gevoel bij hebt.
Maar met mijn ene hond ging het ook steeds beter naarmate je elkaar meer ging begrijpen, meer dingen ging ondernemen etc.
Zo ging het ook met de hond van mijn vriend toen ze bij ons kwam wonen. Dat is trouwens ook een hondje die je er écht bij moet betrekken, want die kan meelopen maar je vergeet soms dat ze ook mee is, want die zit vaak volledig in haar eigen wereldje. Als ik dan weer naar haar kijk en roep "Leuk Jol!?" dan komt ze even met een blij bekkie aanrennen, om vervolgens weer terug te gaan naar haar steen
En Aki tsja.. die kwam als pup binnen, favorietje van de foto's en filmpjes en geen moment spijt gehad dat is écht weer een hond waar die zogenaamde klik er gewoon bij is geweest vanaf het moment dat ik hem zag.