Je hebt je laatste strijd gestreden
Veel te jong moesten we jou laten gaan
Wat ga ik je missen!
Nala je was mijne knappe rosse
Je deed niets liever als crossen
Je was mijn zotte trien
Dat kon iedereen aan je snoetje zien
Schutgat, zeiden we als we jou begroeten
En dan likte je ondertussen aan mensenvoeten
Samen met mij ( of iemand ) aan het werk
Samen iets doen dan voelde je je ijzersterk
Je deed alles vol overtuiging
Al maakte je met je koppigheid dan wel eens een afbuiging
Je was in alle situaties even vrolijk
Maar je ziekte was onoverwinnelijk
Je lijfje en hoofd wilde vaak niet meer mee...
Al zei je voor een tennisbal niet nee
Die gele ballen, zot doen, blaffen en jou mensenvrienden zien
Daarop kreeg je nog steeds tien op tien
Wat er de laatste tijd in je hoofdje omging en dat je lijf niet meer mee wilde was voor jou niet fijn. We merkte echt wel dat je niet vaak meer genoot van het leven. Af en toe was je alles even kwijt en wist je van niets meer af.
Daarom laten we je gaan...
De laatste dagen hebben we je alles gegeven wat je graag had en deed. Het maakte het zeker niet gemakkelijker , maar ik weet dat we alles gedaan hebben wat we konden.
Nala, wat ga ik je verschrikkelijk missen!
Van jou heb ik zoveel geleerd en we hebben vele momenten samen gehad die ik nooit zal vergeten!
Maar wat hebben we samen toch veel bereikt
Mijne knappe rosse, mijn trien, schudgat, onze ballenfreak.....
Het ga je goed daarboven bij alle andere sterretjes aan de hemel!
Heel veel sterkte 
