lieke schreef:
Vind ik een mooie omschrijving. Mijn collies zijn eigenlijk altijd heel braaf (geweest) die kennelijk graag deden wat ik wilde. Tot op zekere hoogte en als het hen niet te veel moeite kostte. Dus gewoon huis-tuin- en keukendingen deden ze uit zichzelf. Trainen kostte wat meer moeite want ze hadden niet zoveel zin om zich in te spannen. Maar à la, als de baas het wilde, dan deden ze het ook nog wel. Op z'n elfendertigst.
Abby is iets vlotter en ondernemender maar ook zij heeft dat karakter van 'doe nou maar kalm, dan breekt 't lijntje niet'.
Maar échte will to please kende ik alleen van mijn Bonnie. Ze was verschrikkelijk zelfstandig en zelfredzaam, maar zij keek mij echt naar de ogen. Als ik iets wilde, dan wilde zij het ook.
Niet uit slaafsheid of omdat het in haar karakter zat, maar omdat zij het graag wilde. Ze koos er vrijwillig voor.
Zo heb ik ooit voor de grap een MAG-test met haar gedaan. Een aangepaste test want de baas kon het samen met de hond doen (anders had ik het niet gedaan) en degene die de test afnam zei dat hij zelden zo'n goede baas-hond-combinatie had gezien.
Als ze ergens van schrok, keek ze mij aan en wanneer ik bemoedigend knikte, liep ze gelijk weer vrolijk en vol vertrouwen mee.
Nou precies, dat had Kaya dus ook. Je omschrijft het perfect
Als ik iets tegen haar zei wat ze niet begreep, dan keek ze me aan en je zag haar bijna 'denken'... wat wil je? Ze
probeerde me altijd te begrijpen.
Als ze bij de dierenarts was en ik was erbij, dan was alles goed: ze keek me aan 'vrouwtje?'... ja het is goed meis,
en dan kon alles. Een enorm vertrouwen en echt de wil om het goed te doen voor mij.
Zij vond het ook echt vreselijk als ik even boos was op haar, wat overigens maar zeer zelden voorkwam, dan kwam
ze zo onderdanig naar me toe, dat je alles direct vergat.
Natuurlijk apporteerde ze omdat ze dit geweldig vond, maar had ze geen zin meer, dan ging ze het echt nog wel
een keertje halen voor mij omdat ik dit wilde en dan het glunderende smoeltje erbij... goed hè vrouwtje?!
Wat Nanna zegt, was hier dus ook: lag ze op de bank en ik kwam eraan, dan ging ze uit zichzelf opzij.
Bij Puchu moet ik altijd zeggen 'hop aan de kant' en dan nog meestal draait hij zich op zijn rug.. ik ben toch
liehufff en ik wil hier zooo graag liggen
Enorm lachen ook vaak, het heeft zeker zijn charme, maar hij heeft dus vrij weinig will to please en inderdaad
vooral 'will to please himselve'
