Hond-agressieve honden

[Bonnie F]

Iedere keer als ik hier iets lees over klapkaken die andere honden versnipperen, gaat mijn hoofd mee met de meute: "waarom wil je zo'n hond?" Om me daarna meteen te realiseren dat ik zo'n hond heb gehad.
Bijna 20 jaar geleden had ik een duitse herderteef. We wilden er wel een asielhond bij. We wilden een hond die zou klikken met de herder en na lang zoeken, vonden we Duuk. 5 jaar, zat al een jaar in het asiel, voorgeschiedenis onbekend. Ik viel meteen voor hem. Geweldige oren. Duuk werd ons "verkocht" als kruising herder. De eerste weken ging het geweldig. Ging geweldig met de katten en de herderteef. Ontzettend leuk en zacht naar mensen. Ik kon werkelijk niets negatiefs aan hem ontdekken.
Tot de dag dat hij een reu greep. Het was dierendag, ik zal het nooit vergeten. Het duurde even voor ik me realiseerde dat het meer was dan een snauw. Ik wist niet beter. Honden met veel moeite uit elkaar getrokken, de ander hond had aardig wat wonden. Vreselijk. En echt, ik dacht dat ik het er wel uit kon trainen. Gelukkig is van dit naïeve idee geen andere hond de dupe geworden maar ik word nu nog wit om de neus van de risico's die ik genomen heb. Toen ik door had dat het er niet uit te trainen was, heb ik geleerd te leven met een hond die niet los kon. Gelukkig was het een braaf beest, ik heb hem geleerd dat hij aan de lijn niet naar andere honden mocht kijken maar ik was (goddank) niet zo dom om met hem een markt op te lopen.
Maar ik dacht echt dat als Duuk goed gesocialiseerd was als pup dat het dan wel goed was gekomen. Dat is achteraf natuurlijk naief maar zo werd er toen (het pré-internettijdperk) gedacht. Onder aanvoering van Martin Gaus.
Als ik nu de verhalen lees en kijk naar oude foto's dan zie ik in Duuk een klapkaak en geen herder. Maar wist ik veel.....

En nu heb ik Zappa: geen makkelijke hond naar andere honden. Hij is sociaal niet zo handig maar hij is inmiddels ruim 7 en heeft nog nooit een hond kwaad gedaan. Ik houd hem een beetje uit de buurt van andere honden. Hij is gewoon niet "gezellig" naar honden die iets kleiner zijn dan hij. Als het ettertje uit de klas moet hij die pesten. Honden van zijn formaat moeten even worden getest door zijn kop op de rug van de ander te leggen. Gelukkig zie ik dat van verre aankomen en roep ik hem bij me voordat hij een keer de verkeerde tegenkomt. Hij heeft 1 hond waar hij het heel goed mee kan vinden. Maar dat heeft ook een jaar geduurd.

Het moraal van dit verhaal: geen idee. Ik ben wel heel blij dat ik Duuk gehad heb. Wat een geweldig beest. Maar nooit meer.
En wat ben ik blij dat het (op 1 keer na) allemaal goed is afgelopen. Wat heb ik veel bij geleerd......

Dit was Duuk:

[ranetje]

Aan de kleuren van Duuk te zien zou je een Duitse Herder kunnen vermoeden als een van de voorouders.
Maaar overigens heeft hij wel een andere bouw.

Knap dat je er in bent geslaagd om na die eerste nare situatie alles onder controle te houden.

[runninggirl]

Zelfs met een hond als Jura, die gewoon naar onbekende honden toe een kort lontje heeft en met veel lawaai corrigeert als een hond de subtiele hints niet oppakt, let ik heel goed op. Ook al is ze juist heel sociaal naar bekende honden, ik hou haar vaak aan de lijn in onoverzichtelijke gebieden. En helaas kom je soms wel eens een verkeerde hond tegen die wél los loopt en die je niet weg kan houden. Gelukkig zijn deze akkefietjes nog op één hand te tellen en is er nooit schade gemaakt door Jura (of toch wel, een kras van haar nagels). Dat geeft mij wel vertrouwen dat mijn hond niet snel zal bijten zelfs als ze wordt uitgedaagd maar het eerst met bluf probeert op te lossen. Maar ja ik zou eerlijk gezegd een volgende keer ook beter opletten bij een nieuwe hond (hebben we ook gedaan nu bij het uitzoeken van een pup er bij) en niet snel voor een pittige hond zoals zij kiezen. Dus ik begrijp je verhaal wel. Wij wisten toen ook niet goed wat we in huis haalden. En toch heb ik absoluut geen spijt, ze is verder een wereldhond ook al is ze soms lastig in de hondcontacten. Maar met haar vriendjes is ze juist geweldig. En ik vind het zelf geen probleem om haar bij een deel van de onbekende honden weg te houden. Dan loop ik wel een blokje om of als het moet 2 kilometer.

[S@ndr@]

dit was DuCain - Mijn OEB

mijn eigenste lieve laaien lichter, en het kon me helemaal geen ruk schelen dat hij buiten overal ( honden en mensen ) veters van wou maken, die 3 uur op een dag, dat zijn nog 21 uur van de aller liefste hond ever.
Ik heb dat buiten dus nooit een probleem gevonden, alles wat in huis kwam met mijn toestemming was vertrouwd, en gewoon goed, en buiten heb ik het altijd veilig weten te houden. heb mezelf wel een aantal dingen moeten aan leren, maar ik had het er voor over, en ik mis mijn OEB jes allebei nog heel hard

[Nicoline]

Dat is het eigenlijk precies wat S@ndr@ zegt, die paar uur op een dag zijn helemaal niet zo erg als je de rest van de tijd kan genieten van je viervoeter. Rustige plekjes opzoeken om te wandelen vind ik ook helemaaal niet erg en met een 8 meter flexlijn en een flirtpole komt Trees echt wel aan dr trekken. Dus idd het is niet zo rampzalig als het lijkt, om gewoon je verantwoordelijkheid te nemen

[Neeltje]

Maar het probleem ligt ook niet bij de eigenaars die er verantwoordelijk mee omgaan. Jammer genoeg is er een hele grote groep eigenaars van hond-aggressieve honden die of het gewoon stoer vinden, òf die er geen flauw benul van hebben wat ze aan de lijn hebben. En met dit soort dingen lijden de goede altijd onder de slechte, dat is met alles. Dat je er goed mee om kunt gaan ja, jammer genoeg doet het gros dat niet en dat wordt bijna dagelijks bevestigd.

[RedPassion]

Ik kan me wel vinden in je verhaal. Wat een mooie hond trouwens, Duuk. Ik zie er wel een scheutje herder in overigens, maar ook het 'klapkaak' (vind het zo'n stom woord) gedeelte.

Wij hadden vroeger, toen ik een jaar of 15 was en nog bij mijn ouders woonde, een prachtige grote teef. Vader was een kruising rottweiler/argentijnse dog en moeder een kruising duitse herder/labrador. We kregen haar als pup van een maand of 4-5 oud. Met het kleine teefje dat we hadden ging het goed, maar naar andere honden had ze een scherp randje. Naar mensen was ze helemaal niet betrouwbaar. Een gouden hond voor ons, maar vriendinnetjes van ons durfden nog nauwelijks langs te komen. Uiteindelijk is ze door een stom ongeluk overleden op 1,5 jarige leeftijd. Veel verdriet van gehad, maar achteraf denken we dat het misschien maar beter was zo omdat er vroeg of laat iets heel erg fout was gegaan met een bijtincident.

En nu hebben we Pim. Eigenlijk een heel sociale hond, als in: Hij spreekt de hondentaal prima. Maar hij heeft een grote persoonlijke ruimte en is vrij pittig van karakter. Die combi maakt dat hij erg fel kan uitvallen wanneer een hond zijn ruimte binnen dendert. Nu is het een relatief kleine hond en weet hij ook wel van ophouden, maar in een ruzie met een Jack Russel heb ik toch even gevreesd voor verwondingen bij de Jack. Die was net zo 'fout' als Pim, maar gewoon geen partij. Het liep allemaal goed af, maar ik loop nooit 100% relaxed met Pim. Hij mag niet uit zicht zodat hij niet een andere hond kan tegenkomen zonder dat ik kan ingrijpen en ik vermijd veel plekken met hem. Het is verder een heerlijke hond, maar ik loop tien keer liever met de dames. Die luisteren dan misschien minder goed en verdwijnen wel eens op muizenjacht, maar ik weet tenminste zeker dat we geen akkefietjes hebben onderweg.
Nu is het prima werkbaar met Pim, maar als ik het voor het kiezen heb zou ik niet graag weer zo'n hond hebben. Om die reden wil ik ook geen 'klapkaak'. Ik vind het zulke leuke honden, maar ik zou niet met hond-agressie kunnen omgaan. En ik vraag me ook wel eens af waarom mensen zulke honden nemen, maar dat is puur vanuit mijn referentiekader. Anderen vragen zich misschien weer af waarom ik 'jagers' heb en zouden niet om kunnen gaan met honden die constant weg willen. Ieder zijn ding, maar ik hoop altijd wel op verantwoordelijke bazen, of het nou om klapkaken of jagers gaat.

[Nicoline]

Neeltje dat snap ik, maar volgens mij is het onderwerp hier vooral dat mensen zich vaak afvragen waarom iemand aan zo'n hond begint en denken dat het een soort van last is voor de eigenaar, maar dat valt best mee Dat een hond niet los kan lopen is voor de baasjes denk ik niet "lastiger" dan bijvoorbeeld een hond die veel vachtverzorging nodig heeft of eentje die na een wandeling een modderpoel meeneemt. Ok de gevolgen zijn natuurlijk wel anders, maar gaat erom dat die kleine minpuntjes en aanpassingen daarvoor niet zo erg zijn als mensen denken.

[RedPassion]

Dat een hond niet los kan lopen is voor de baasjes denk ik niet "lastiger" dan bijvoorbeeld een hond die veel vachtverzorging nodig heeft of eentje die na een wandeling een modderpoel meeneemt. Ok de gevolgen zijn natuurlijk wel anders, maar gaat erom dat die kleine minpuntjes en aanpassingen daarvoor niet zo erg zijn als mensen denken.

Ik denk dat dat aan je eigen 'eisen' ligt, of dat wel of niet lastig is. Ik vind het hartstikke lastig als een hond niet overal los kan eigenlijk. Saar kan bijna nergens los vanwege het jagen, dat vind ik echt heel jammer (en een gedoe, want ik loop gewoon lekkerder zonder al die lijnen bij me ). Ik loop dus vrijwel altijd ergens waar ze wel veilig los kan, dus in die zin kan je dat wel aanpassen. Maar dan gaat het dus om een omheind losloopgebied en daar is het weer niet verstandig om met een hond-agressieve hond te lopen.

[Nicoline]

Neeltje dat snap ik, maar volgens mij is het onderwerp hier vooral dat mensen zich vaak afvragen waarom iemand aan zo'n hond begint en denken dat het een soort van last is voor de eigenaar, maar dat valt best mee Dat een hond niet los kan lopen is voor de baasjes denk ik niet "lastiger" dan bijvoorbeeld een hond die veel vachtverzorging nodig heeft of eentje die na een wandeling een modderpoel meeneemt. Ok de gevolgen zijn natuurlijk wel anders, maar gaat erom dat die kleine minpuntjes en aanpassingen daarvoor niet zo erg zijn als mensen denken.

[S@ndr@]

Ach ik accepteer een hond gewoon zoals hij is een een scherp randje stoort me niet, jacht gedrag is echt een afknapper van de 1 ste order voor me......... Ik probeer ermee te dealen hoor, maar echt dat is een no go voor me

[dagmar88]

Neeltje dat snap ik, maar volgens mij is het onderwerp hier vooral dat mensen zich vaak afvragen waarom iemand aan zo'n hond begint en denken dat het een soort van last is voor de eigenaar, maar dat valt best mee Dat een hond niet los kan lopen is voor de baasjes denk ik niet "lastiger" dan bijvoorbeeld een hond die veel vachtverzorging nodig heeft of eentje die na een wandeling een modderpoel meeneemt. Ok de gevolgen zijn natuurlijk wel anders, maar gaat erom dat die kleine minpuntjes en aanpassingen daarvoor niet zo erg zijn als mensen denken.

Niet iedereen zoekt hetzelfde in een hond. Voor verreweg de meeste mensen is hond agressie helemaal geen klein minpuntje en wordt dat eerder onder dan overschat.

[Nicoline]

een jager zou hier in huis nieteens kunnen vanwege de konijntjes, ik heb voordat ik Trees kreeg meerdere logeerhonden in alle soorten en maten gehad, en de enige waarbij het echt fout ging was een spaans podenco mixje. Die heeft 2 dagen lang staan joelen en gillen omdat ze konijntjes rook, dat doe ik dus niet meer. Maar ook honden die bij loslopen een eind weg gaan en "vanzelf wel weer terugkomen" zou voor mij echt niet goed zijn, stel dat ze een weg oversteken of gebakken spons vinden (of een klapkaak tegenkomen), dat zou dan voor mij weer geen relaxte wandeling zijn.

[Topline]

Ik heb drie boxer teven. Toen ik alleen de oudste nog had ging ik zonder zorgen overal wandelen , zij was (en is) heel sociaal en conflict vermijdend. Toen kwam haar dochter erbij, na een jaar of twee begon zij met het controleren van situaties en vond ik het niet meer ontspannen om met allebei te wandelen in een losloop gebied, er is nooit echt iets gebeurd maar ik wil niet continue om me heen te moeten kijken of er bijvoorbeeld kleine hondjes aan komen.
Nu heb ik nummer drie erbij en ga ik zeker niet met alle drie tegelijk naar een losloop gebied, het is samen toch een roedel en ze dulden sommige honden slecht. Ik loop dus op plekken waar ik overzicht heb en weinig kans loop om andere honden tegen te komen. Dit vind ik lastig, zeker, maar ik wil niet het risico lopen dat een andere hond een vervelende ervaring heeft omdat mijn honden hem opjagen oid.
Wel verbaas ik me vaak over andere honden eigenaren. Vanochtend hadden we bijvoorbeeld een nest reünie omdat de pups van mijn laatste nest een jaar waren geworden. Er waren zeven boxers die in de hoek van een groot veld met elkaar bezig waren. Als je dan ziet hoeveel mensen hun hond gewoon op zo'n groep af laten gaan, ook al staan ze zelf honderd meter verderop... dat is toch niet echt handig. Dat gebeurde dus talloze keren, ik heb mijn boxer (de moeder van het stel) maar aangelijnd, ik weet dat ze niet de makkelijkste is met onzekere hondjes dus ik wil geen risico lopen.
Dus ja, ik vind het zelf best jammer dat ze niet zo makkelijk overal los kunnen, maar ik heb voor een ras gekozen dat niet altijd even sociaal is met andere honden dus ik moet daar zo mee omgaan dat anderen daar geen last van hebben

[Nicoline]

een jager zou hier in huis nieteens kunnen vanwege de konijntjes, ik heb voordat ik Trees kreeg meerdere logeerhonden in alle soorten en maten gehad, en de enige waarbij het echt fout ging was een spaans podenco mixje. Die heeft 2 dagen lang staan joelen en gillen omdat ze konijntjes rook, dat doe ik dus niet meer. Maar ook honden die bij loslopen een eind weg gaan en "vanzelf wel weer terugkomen" zou voor mij echt niet goed zijn, stel dat ze een weg oversteken of gebakken spons vinden (of een klapkaak tegenkomen), dat zou dan voor mij weer geen relaxte wandeling zijn.

[Bonnie F]

Ach ik accepteer een hond gewoon zoals hij is een een scherp randje stoort me niet, jacht gedrag is echt een afknapper van de 1 ste order voor me......... Ik probeer ermee te dealen hoor, maar echt dat is een no go voor me

En daar kan ik dus prima mee dealen. Leuk is anders maar ik heb hier in de buurt genoeg wandelgelegenheid zonder wild.

[Bonnie F]

Neeltje dat snap ik, maar volgens mij is het onderwerp hier vooral dat mensen zich vaak afvragen waarom iemand aan zo'n hond begint en denken dat het een soort van last is voor de eigenaar, maar dat valt best mee Dat een hond niet los kan lopen is voor de baasjes denk ik niet "lastiger" dan bijvoorbeeld een hond die veel vachtverzorging nodig heeft of eentje die na een wandeling een modderpoel meeneemt. Ok de gevolgen zijn natuurlijk wel anders, maar gaat erom dat die kleine minpuntjes en aanpassingen daarvoor niet zo erg zijn als mensen denken.

Niet iedereen zoekt hetzelfde in een hond. Voor verreweg de meeste mensen is hond agressie helemaal geen klein minpuntje en wordt dat eerder onder dan overschat.

Psies, ik wil het echt niet meer. Ik zou zelfs herplaatsen overwegen als Zappa morgen besluit andere honden op te eten.

[Wolfsblut]

Ik schreef gisteren nog ergens dat ik blij was dat er nog nauwelijks klapkaken bij mij in de buurt lopen. Loop ik vanmiddag met mijn honden kom ik daar iemand tegen met een jonge Rhodesian Ridgeback reu tegen. Hij vloog grommend met de haren omhoog op Lut af. Dat is een pittig ras zei ik. Zeker weten was zijn antwoord, dat zag je net wel met zijn waarschuwend gegrom naar jouw hond toe. Het zal me benieuwen als die ongeveer een jaar oud is.

[Nicoline]

een jager zou hier in huis nieteens kunnen vanwege de konijntjes, ik heb voordat ik Trees kreeg meerdere logeerhonden in alle soorten en maten gehad, en de enige waarbij het echt fout ging was een spaans podenco mixje. Die heeft 2 dagen lang staan joelen en gillen omdat ze konijntjes rook, dat doe ik dus niet meer. Maar ook honden die bij loslopen een eind weg gaan en "vanzelf wel weer terugkomen" zou voor mij echt niet goed zijn, stel dat ze een weg oversteken of gebakken spons vinden (of een klapkaak tegenkomen), dat zou dan voor mij weer geen relaxte wandeling zijn.

[Lunatic]

Ik kan me wel vinden in je verhaal. Wat een mooie hond trouwens, Duuk. Ik zie er wel een scheutje herder in overigens, maar ook het 'klapkaak' (vind het zo'n stom woord) gedeelte.

Wij hadden vroeger, toen ik een jaar of 15 was en nog bij mijn ouders woonde, een prachtige grote teef. Vader was een kruising rottweiler/argentijnse dog en moeder een kruising duitse herder/labrador. We kregen haar als pup van een maand of 4-5 oud. Met het kleine teefje dat we hadden ging het goed, maar naar andere honden had ze een scherp randje. Naar mensen was ze helemaal niet betrouwbaar. Een gouden hond voor ons, maar vriendinnetjes van ons durfden nog nauwelijks langs te komen. Uiteindelijk is ze door een stom ongeluk overleden op 1,5 jarige leeftijd. Veel verdriet van gehad, maar achteraf denken we dat het misschien maar beter was zo omdat er vroeg of laat iets heel erg fout was gegaan met een bijtincident.

En nu hebben we Pim. Eigenlijk een heel sociale hond, als in: Hij spreekt de hondentaal prima. Maar hij heeft een grote persoonlijke ruimte en is vrij pittig van karakter. Die combi maakt dat hij erg fel kan uitvallen wanneer een hond zijn ruimte binnen dendert. Nu is het een relatief kleine hond en weet hij ook wel van ophouden, maar in een ruzie met een Jack Russel heb ik toch even gevreesd voor verwondingen bij de Jack. Die was net zo 'fout' als Pim, maar gewoon geen partij. Het liep allemaal goed af, maar ik loop nooit 100% relaxed met Pim. Hij mag niet uit zicht zodat hij niet een andere hond kan tegenkomen zonder dat ik kan ingrijpen en ik vermijd veel plekken met hem. Het is verder een heerlijke hond, maar ik loop tien keer liever met de dames. Die luisteren dan misschien minder goed en verdwijnen wel eens op muizenjacht, maar ik weet tenminste zeker dat we geen akkefietjes hebben onderweg.
Nu is het prima werkbaar met Pim, maar als ik het voor het kiezen heb zou ik niet graag weer zo'n hond hebben. Om die reden wil ik ook geen 'klapkaak'. Ik vind het zulke leuke honden, maar ik zou niet met hond-agressie kunnen omgaan. En ik vraag me ook wel eens af waarom mensen zulke honden nemen, maar dat is puur vanuit mijn referentiekader. Anderen vragen zich misschien weer af waarom ik 'jagers' heb en zouden niet om kunnen gaan met honden die constant weg willen. Ieder zijn ding, maar ik hoop altijd wel op verantwoordelijke bazen, of het nou om klapkaken of jagers gaat.

Oh met Pim beschrijf je Doran tot in detail! Voor mij een tophond maar ook ik loop op afgelegen stukken om rottigheid te voorkomen! Toen ik alleen Luna en Max nog had kon ik overal lopen zonder erover na te denken en nu is dat dus niet meer het geval wat soms best jammer is. Doran is echt een tophond maar relaxed lopen is het niet ondanks dat ik hem prima onder appèl heb, je bent toch vaak afhankelijk van andere honden....

Ik heb er ook al vaker aan lopen denken dat hij mijn laatste reu zal zijn, niet dat alle teven nou engeltjes zijn maar over het algemeen is dat toch relaxter

[Lunatic]

Dat is het eigenlijk precies wat S@ndr@ zegt, die paar uur op een dag zijn helemaal niet zo erg als je de rest van de tijd kan genieten van je viervoeter. Rustige plekjes opzoeken om te wandelen vind ik ook helemaaal niet erg en met een 8 meter flexlijn en een flirtpole komt Trees echt wel aan dr trekken. Dus idd het is niet zo rampzalig als het lijkt, om gewoon je verantwoordelijkheid te nemen

Wat ik me dan afvraag he en dit is niet persoonlijk naar jou maar in het algemeen, heb je aan een flexlijn wel controle over je hond als die echt zou willen knokken? Ik vind het rotdingen en niet erg stevig ook, dat draadje of lintje waar ze aan lopen is zo kapot

[renee-uk]

ik denk dat het heel persoonlijk is.
ik heb geen problemen met een hondagressieve hond, zelfs niet met een mensagressieve hond en ik deal gewoon met het karakter dat een hond heeft als ie mijn hond wordt.
overal is wel een mouw aan te passen en dat hond- en/of mensagressieve is maar een klein deel van het geheel.
ik neem na rietje ook gerust weer een hond met een of meer handvatten als dat zo uitkomt.
ik zal niet voor een jager kiezen maar als ie dat blijkt te zijn als ie er eenmaal is, komen we daar ook wel weer uit.
als ik een klik heb met die hond redden we het ook met de problemen wel, is die klik er niet moet de hond maar op een ander baasje wachten.
dan weet ik van te voren al dat het niks wordt en dat zou niet eerlijk zijn naar de hond toe en ook niet naar mezelf.

[Lemuria]

ik denk dat het heel persoonlijk is.
ik heb geen problemen met een hondagressieve hond, zelfs niet met een mensagressieve hond en ik deal gewoon met het karakter dat een hond heeft als ie mijn hond wordt.
overal is wel een mouw aan te passen en dat hond- en/of mensagressieve is maar een klein deel van het geheel.
ik neem na rietje ook gerust weer een hond met een of meer handvatten als dat zo uitkomt.
ik zal niet voor een jager kiezen maar als ie dat blijkt te zijn als ie er eenmaal is, komen we daar ook wel weer uit.
als ik een klik heb met die hond redden we het ook met de problemen wel, is die klik er niet moet de hond maar op een ander baasje wachten.
dan weet ik van te voren al dat het niks wordt en dat zou niet eerlijk zijn naar de hond toe en ook niet naar mezelf.

Precies dat. Als je van je hond houdt, dan verzin je een oplossing. Het is allemaal echt niet het einde van de wereld

[Zamunda]

Wat ik me dan afvraag he en dit is niet persoonlijk naar jou maar in het algemeen, heb je aan een flexlijn wel controle over je hond als die echt zou willen knokken? Ik vind het rotdingen en niet erg stevig ook, dat draadje of lintje waar ze aan lopen is zo kapot

Ik heb geen knokker, maar wel een sterke hond aan de flex die zeer flink in de riem kan hangen bij het zien van een overstekend ree. En nee, de lijn is niet zo kapot. Mijn flexlijn is van stevig lint, berekend op zware honden. Kan tot tien meter en hoe langer de lijn hoe minder de controle uiteraard (omdat ze in een straal van tien meter dan van links naar rechts kunnen). Maar ik hengel haar zó naar binnen als het zou moeten (is oha niet nodig, want ze komt gewoon als ik dat vraag). Het gevaar zit er vooral in dat áls ze al een spurt in heeft kunnen zetten voordat ik het doorheb er gewoon een veel grotere kracht op je arm komt op het moment dat je de rem indrukt (of het einde van de lijn is bereikt). Als je de hond dan niet kunt houden vlieg je er natuurlijk achteraan en kun je dus beter een kortere flex nemen. Heb ik de flex kort staan dan heb ik net zoveel controle als aan een riem, ware het niet dat ik de flex altijd aan een tuig heb zitten. Dat maakt dat ik minder fijne controle heb dan met een riem aan de halsband. Om dat op te vangen zou ikzelf bij een knokker een halsband met korthouder omdoen.
Verder bouw ik niet enkel op de flex/riem, maar blijf ik bezig met opletten en appèl.

[dagmar88]

Dat is het eigenlijk precies wat S@ndr@ zegt, die paar uur op een dag zijn helemaal niet zo erg als je de rest van de tijd kan genieten van je viervoeter. Rustige plekjes opzoeken om te wandelen vind ik ook helemaaal niet erg en met een 8 meter flexlijn en een flirtpole komt Trees echt wel aan dr trekken. Dus idd het is niet zo rampzalig als het lijkt, om gewoon je verantwoordelijkheid te nemen

Wat ik me dan afvraag he en dit is niet persoonlijk naar jou maar in het algemeen, heb je aan een flexlijn wel controle over je hond als die echt zou willen knokken? Ik vind het rotdingen en niet erg stevig ook, dat draadje of lintje waar ze aan lopen is zo kapot

Ja. Mensen vergeten nogal eens dat er een rem op zo'n ding zit
Ze zit met haar 20 kilo wel aan een flex voor reuzenhonden en heb altijd een normale lijn bij. Alleen op rustige plaatsen gaat ze aan de flex en eigenlijk is dat meer een extra zekerheid; een konijn of ander klein zoogdiertje en ze is weg.
Hij is op zich niet nodig om haar agressie onder controle te houden, ik zorg dat ze het te druk heeft om zich met andere honden te bemoeien.

[Lunatic]

Nee ik vergeet niet dat er een rem op zit Maar zoals Zamunda al zegt, als ze onverwacht een sprint trekken heb je niet zoveel aan die rem denk ik.
Ik kreeg bij Max ook een flex omdat hij niet los zou kunnen, maar ik vond het nooit fijn lopen ondanks dat hij een rustige hond was, gelukkig bleek hij wel los te kunnen dus dat ding heeft jaren stof liggen hsppen

[Neeltje]

Neeltje dat snap ik, maar volgens mij is het onderwerp hier vooral dat mensen zich vaak afvragen waarom iemand aan zo'n hond begint en denken dat het een soort van last is voor de eigenaar, maar dat valt best mee Dat een hond niet los kan lopen is voor de baasjes denk ik niet "lastiger" dan bijvoorbeeld een hond die veel vachtverzorging nodig heeft of eentje die na een wandeling een modderpoel meeneemt. Ok de gevolgen zijn natuurlijk wel anders, maar gaat erom dat die kleine minpuntjes en aanpassingen daarvoor niet zo erg zijn als mensen denken.

Sorry, maar ik borstel liever mijn hond 10 keer per dag dan dat ik 1 keer per dag met een hond aggressieve hond rond moet gaan lopen. De gevolgen zijn inderdaad van een totaal andere orde. Ik hoef niet bang te zijn, dat mocht ze een keer niet luisteren, een andere hond laat hemelen. Een beetje een erg verkeerde vergelijking genomen. Slaat helemaal nergens op.

[Zamunda]

Nee ik vergeet niet dat er een rem op zit Maar zoals Zamunda al zegt, als ze onverwacht een sprint trekken heb je niet zoveel aan die rem denk ik.
Ik kreeg bij Max ook een flex omdat hij niet los zou kunnen, maar ik vond het nooit fijn lopen ondanks dat hij een rustige hond was, gelukkig bleek hij wel los te kunnen dus dat ding heeft jaren stof liggen hsppen

Er zit wel flink kwaliteitsverschil tussen flexen. Maar, ik loop ook liever met een jachtlijntje over m'n schouder dan met een grote flex van 650gram in mijn handen hoor .

En met dat spurtje: ja dan moet je even alle zeilen bijzetten, maar zéker wel dat je veel aan die rem hebt hoor. Die schiet niet door als je de juiste flex hebt voor de juiste hond. Je moet alleen zorgen dat je zelf je hond dan nog kunt houden, als je dat niet kunt moet je er geen lange lijn of flex aan hangen. Kun je dat wel dan werkt een flex prima.

[Lemuria]

Neeltje dat snap ik, maar volgens mij is het onderwerp hier vooral dat mensen zich vaak afvragen waarom iemand aan zo'n hond begint en denken dat het een soort van last is voor de eigenaar, maar dat valt best mee Dat een hond niet los kan lopen is voor de baasjes denk ik niet "lastiger" dan bijvoorbeeld een hond die veel vachtverzorging nodig heeft of eentje die na een wandeling een modderpoel meeneemt. Ok de gevolgen zijn natuurlijk wel anders, maar gaat erom dat die kleine minpuntjes en aanpassingen daarvoor niet zo erg zijn als mensen denken.

Sorry, maar ik borstel liever mijn hond 10 keer per dag dan dat ik 1 keer per dag met een hond aggressieve hond rond moet gaan lopen. De gevolgen zijn inderdaad van een totaal andere orde. Ik hoef niet bang te zijn, dat mocht ze een keer niet luisteren, een andere hond laat hemelen. Een beetje een erg verkeerde vergelijking genomen. Slaat helemaal nergens op.

De gevolgen zijn niet hetzelfde omdat het om iets totaal anders gaat, maar het ging over de "last voor de eigenaar". Daarin is het imo een prima vergelijking. Ik ervaar het niet als een last om met een hondagressieve hond te lopen (Izzy is het -nog- niet, maar honden van een vriend die ik soms uitlaat wél), maar zou echt weinig lol hebben aan een hond die je elke dag grondig moet borstelen omdat hij anders na een dag al pijn lijdt omdat er klitten onder de oksels zitten, bij wijze van

[noekie]

ik denk dat het heel persoonlijk is.
ik heb geen problemen met een hondagressieve hond, zelfs niet met een mensagressieve hond en ik deal gewoon met het karakter dat een hond heeft als ie mijn hond wordt.
overal is wel een mouw aan te passen en dat hond- en/of mensagressieve is maar een klein deel van het geheel.
ik neem na rietje ook gerust weer een hond met een of meer handvatten als dat zo uitkomt.
ik zal niet voor een jager kiezen maar als ie dat blijkt te zijn als ie er eenmaal is, komen we daar ook wel weer uit.
als ik een klik heb met die hond redden we het ook met de problemen wel, is die klik er niet moet de hond maar op een ander baasje wachten.
dan weet ik van te voren al dat het niks wordt en dat zou niet eerlijk zijn naar de hond toe en ook niet naar mezelf.

Absoluut.
Scooby kwam als mishandelde pup bij me en was voor mij de meest geweldige hond die ik ooit gehad heb; kon lezen en schrijven met hem en 1 blik was voldoende.
Hij kan niet met reuen en platsnuiten of dominante teen; had voernijd naar de andere hond en de katten en kan niet met kinderen overweg door angst.
Maar hij had van mij nog jaren ouder mogen worden dan 12 jaar.
Andor had totaal geen problemen en ook Djenna nu is makkelijk.
Maar Kibo die als pup bij ons is gekomen is totaal niet makkelijk; hij is supernerveus, onzeker en een echte jager.
Hij kan buiten absoluut niet los want gaat achter katten, hazen en eenden aan.
Hij kan ook niet met de meeste honden en dus gaan we onbekende honden uit de weg, maar ik heb voor hem gekozen en dus gaan we gewoon door met trainen en leven.
In huis is hij ontzettend makkelijk, luistert goed en is geweldig met de kinderen, katten en andere dieren.