Hulp gevraagd! Ik wil graag goede verhalen...

[-Lilo-]

Ik kwam laatst een weiland in richting uiterwaarden. Daar ben ik nog nooit iemand tegengekomen. Nu kwamen er twee Staffords in volle vaart de hoek om zeilen, vol richting Lola. Ik kon alleen maar denken aan alle verhalen hier en die plek ik zo uitgestorven dat je daar eigenlijk alleen maar een kuthond verwacht die nie tin de bewoonde wereld uitgelaten kan worden.

De baasjes waren nog wayyyyy to far om iets te doen. En oja, ze deden ook überhaupt niks :p de ene staff was heel opdringerig, de andere deed wat meer z'n eigen ding. Zij waren los, Lola zat vast.

Maar er gebeurde niks ik ben langzaam doorgeschuifeld kirrend naar Lola en met Lola braaf met me mee. De ene staf taaide vrij snel af, de ander had even een fluitje van z'n baas nodig.

En dat was dat. Niks aan t handje

Haha kijk dat is mooi! Zou ook eigenlijk niet anders moeten gaan. Negeerde je die andere honden helemaal?

Wel zo'n beetje. Als ik Lola koetsiekoetsie vertel dat t allemaal goed is gaat ze niet snauwen. Dat leek me wel van belang :p de Staffords heb ik in de gaten gehouden, maar niet vastgepakt aan de halsband oid. Dat had ik wel gedaan als het een lab oid was geweest.

[bouvierpoedel]

Leven zit vol met gevaren . Je kind kan een pedofiel als verzorger hebben op het kinderdagverblijf. Je kunt uitglijden op de trap en je hond pletten of je kind. Je kunt onder de auto ,tram of bus komen en wat minder snel onder de strontkar. IS kan binnenvallen of de russen . Een kerncentrale kan ontploffen waarbij je misschien het geluk hebt te blijven leven.
Ebola zit ook maar een paar uurtjes weg.Je man kan doorslaan en je gezin uitmoorden. Je kunt iets eten waar je allergiesch van bent en dood gaan. Je kunt kanker krijgen of gewoon de griep en dood gaan.
Je huis kan in brand vliegen ,instorten of ontploffen. Je laat een scheet van opluchting en je darmen hangen uit je kont. Je niest en er klapt wat in je hoofd .Of je gaat gewoon gezond maar oud en versleten dood alhoewel dat ook maar weinig gebeurt. Of Jehova of wie het ook claimt krijgt gelijk en de wereld vergaat. Je pleegt zelmoord vanwege die diagnoze die achteraf niet bleek te kloppen. .
Lucht dat een beetje op.?

[maart]

Ik snap dat je geschrokken bent maar ik vind dat je wel erg extreem reageert.

Dit ja.
Mijn hond is doodgebeten, maar ik loop nog gewoon rond hoor. Pupsel liep dinsdag gewoon tussen de bouviers te trainen, volledig los (aanvallende hond was een bouvier) en ik aai de bouviers gewoon als ze komen hoor.

Ik ben niet zo voor het overal spoken zien en zo paniekerig reageren of een massa hysterie te laten ontstaan

[*Skye*]

Ik snap dat je geschrokken bent maar ik vind dat je wel erg extreem reageert.

Dit ja.
Mijn hond is doodgebeten, maar ik loop nog gewoon rond hoor. Pupsel liep dinsdag gewoon tussen de bouviers te trainen, volledig los (aanvallende hond was een bouvier) en ik aai de bouviers gewoon als ze komen hoor.

Ik ben niet zo voor het overal spoken zien en zo paniekerig reageren of een massa hysterie te laten ontstaan

Ik zou er heel veel voor geven om zo te kunnen reageren. En verstandelijk denk ik hetzelfde. En dan komt er weer een foto voorbij op Facebook dat iemand is aangevallen door een aangelijnde hond terwijl ze voorbij fietste. En dan ben ik terug bij af.

Leven zit vol met gevaren.
<knip>
Lucht dat een beetje op.?

Haha ja dankjewel. Het helpt enorm om te weten dat je iedere seconde groot gevaar loopt

Wel zo'n beetje. Als ik Lola koetsiekoetsie vertel dat t allemaal goed is gaat ze niet snauwen. Dat leek me wel van belang :p de Staffords heb ik in de gaten gehouden, maar niet vastgepakt aan de halsband oid. Dat had ik wel gedaan als het een lab oid was geweest.

Stalen zenuwen hoor

[*Skye*]

Er wordt in hondenland maar weinig echt serieus gevochten. Ja, soms wat geplukhaar en geschreeuw maar dat reken ik er niet bij.
En wat Marjolein zegt, door ervaring leer je steeds meer bij. Door mijn kenneljaren heb ik geleerd ellende al tien minuten van tevoren in te schatten en dan staan andere baasjes nog te kijken van 'wat spelen ze schattig he'
Het helpt verder ook enorm als je zelf relaxt blijft. Honden van buitenstaanders reageren daar ook enorm op, heb ik gemerkt. Als jij gespannen loopt denken zij al van er is zeker wat.
Ik zeg altijd heel casual " hallo Henk" als ik een andere hond ontmoet die losloopt. Vaak zie je ze dan al kalmeren en denken van die baas maakt zich niet druk, het zal wel goed wezen.
Probeer het eens, het helpt vaak echt.
En dan natuurlijk je eigen hond. Het gaat niet helpen als je een chagrijnig uitvallende idioot aan de riem hebt. Leer hem dus andere honden negeren. Maar heb ook het vertrouwen hem los te laten in een leuke groep honden zodat hij de sociale interactie goed leert begrijpen. Dat natuurlijk alleen als hij zich weet te gedragen.

Tnx! Je legt precies de vinger op de zere plek. Ik moet gewoon weer vertrouwen krijgen.
Skye is het denk ik al lang weer vergeten. Ik ben na afgelopen week iedere dag met bekende op pad gegaan. Er komt een groep met sociale honden altijd bij elkaar in het bos en dat gaat altijd perfect.
Bij de herder was het ook mijn buurvrouw die zenuwachtig rare sprongen ging maken. Toen ik haar ervan wist te overtuigen dat we gewoon normaal moesten doorlopen was er niets meer aan de hand.

Moet zeggen dat het me echt wel helpt om deze positieve verhalen te horen hoor. Grootste deel van de tijd gaat het gewoon goed, alleen dat wordt niet met foto's enz op Facebook enz gezet.

[maart]

Ik zou er heel veel voor geven om zo te kunnen reageren. En verstandelijk denk ik hetzelfde. En dan komt er weer een foto voorbij op Facebook dat iemand is aangevallen door een aangelijnde hond terwijl ze voorbij fietste. En dan ben ik terug bij af.

Ik hoop dat het met tijd ook wel zal beteren bij jou hoor


En moest ik een klein hondje zoals Sally hebben, zou ik ook een pak huiveriger zijn hoor, kleine hondjes zijn zo kapot, zelfs door een lompe onschuldige vriendelijke begroeting kan er uiteraard schade zijn

Zoals Nanna zegt, echt serieuze gevechten komen er niet zo veel voor. Dat van mij denk ik dan ook echt dat ik dat geen 2de keer meer zal tegenkomen, puur omdat het ook geen gevecht was, maar gewoon een slachtpartij door een verknipte hond en ik denk nog steeds dat er niet zoveel verknipte honden rondlopen.

Ik kom ook niet veel honden tegen, dat scheelt ook wel met iemand die dagelijks 10tallen honden moet kruisen.

[*Skye*]

Ik denk dat ik jouw angst in t extreme heb.

Ik vind alle (uitzondering daargelaten natuurlijk) honden oprecht fantastisch. Totdat ik m'n eigen hondjes bij me heb.

Er gebeurt de laatste tijd gewoon téveel. Met een klein hondje ben je nergens veilig. Ze zijn gewoon te kwetsbaar.

Niet druk om maken? Dat lukt echt niet. Als er wat zou gebeuren is de uitkomst hoogstwaarschijnlijk dat mijn hondje, mijn lieveling, het niet overleefd. Bij een klein hondje loopt het vaak niet goed af. Moet je toch niet aan denken dat je eigen hond dood is doordat iemand anders z'n hond niet goed bij zich houdt.

Ik ben dan ook wel getraumatiseerd door het ongeluk met Sally. Dat raak ik nooit meer kwijt. Brr.

Ik kan me helemaal voorstellen dat het met kleine hondjes nog erger is. Gisteren een stukje opgelopen met iemand met 2 chichu's (ofzo ). Ze waren super lief en kwamen de hele tijd kroelen. Maar goed, voor mij echt minimaal formaat beagle. Beetje stevigheid gewenst.

Loop jij dat nooit op je gemak?

[Esther12]

Joh, meestal is het veel geschreeuw, weinig wol. Kijk maar eens naar de honden na zo'n incident, meestal schudden ze zich even uit en staan meteen daarna samen ergens even aan te snuffelen of zo. Dus het kan nooit veel voorstellen.

[*Skye*]

Ik zou er heel veel voor geven om zo te kunnen reageren. En verstandelijk denk ik hetzelfde. En dan komt er weer een foto voorbij op Facebook dat iemand is aangevallen door een aangelijnde hond terwijl ze voorbij fietste. En dan ben ik terug bij af.

Ik hoop dat het met tijd ook wel zal beteren bij jou hoor


En moest ik een klein hondje zoals Sally hebben, zou ik ook een pak huiveriger zijn hoor, kleine hondjes zijn zo kapot, zelfs door een lompe onschuldige vriendelijke begroeting kan er uiteraard schade zijn

Zoals Nanna zegt, echt serieuze gevechten komen er niet zo veel voor. Dat van mij denk ik dan ook echt dat ik dat geen 2de keer meer zal tegenkomen, puur omdat het ook geen gevecht was, maar gewoon een slachtpartij door een verknipte hond en ik denk nog steeds dat er niet zoveel verknipte honden rondlopen.

Ik kom ook niet veel honden tegen, dat scheelt ook wel met iemand die dagelijks 10tallen honden moet kruisen.

Verknipte honden zullen er niet zo veel zijn, verknipte en domme baasjes helaas des te meer.

Ik zeur altijd een beetje dat ik zo vaak loop zonder honden tegen te komen, want dat vind ik zo leuk. Nu lijkt het wel alsof ze zich met zijn allen verzamelen om mij te passeren

[*Skye*]

Joh, meestal is het veel geschreeuw, weinig wol. Kijk maar eens naar de honden na zo'n incident, meestal schudden ze zich even uit en staan meteen daarna samen ergens even aan te snuffelen of zo. Dus het kan nooit veel voorstellen.

Dat is... Skye en de pitbull en stafford hebben daarna rustig 2 meter uit elkaar gestaan toen we aan het praten waren met die kerel. En ze reageerde helemaal niet op elkaar.

[Gollum]

Toen Gol nog jong was is ze ook een aantal keer flink gegrepen. De schrik zit er dan goed in. Vooral toen het tuinhek was omgewaaid van het huis waar de stafford woonde die Gol haast had doodgeschud toen ze net 3 maanden was. De hond liep achter ons aan, ik heb deze genegeerd en ben resoluut naar huis gelopen. Ik heb Gol afgeleverd en ben terug naar het huis gegaan om te zeggen dat ze die hond binnen moesten halen (met kloppend hart ). Gelukkig bleek de hond wel lief voor mensen, die stond vrolijk om me heen te springen toen ik aanbelde

Er moest bij mij een knop om. Niet bang zijn maar doortastend. Wil je mijn hond bijten moet je eerst langs mij, zo'n houding. En als je vervelend bent krijg je een kloenk voor je bek met de flex. Dat werkt echt! Vooral toen ik een keer in het bos liep en we een enorm fixerende hond tegenkwamen. Gol lag alweer pissend op de grond van angst en die hond wilde een spurt nemen toen ik vanuit mijn tenen brulde dat het godverdomme nou eens klaar moest zijn. En hij droop af!

Je moet je innerlijke hulk vinden

[*Skye*]

Toen Gol nog jong was is ze ook een aantal keer flink gegrepen. De schrik zit er dan goed in. Vooral toen het tuinhek was omgewaaid van het huis waar de stafford woonde die Gol haast had doodgeschud toen ze net 3 maanden was. De hond liep achter ons aan, ik heb deze genegeerd en ben resoluut naar huis gelopen. Ik heb Gol afgeleverd en ben terug naar het huis gegaan om te zeggen dat ze die hond binnen moesten halen (met kloppend hart ). Gelukkig bleek de hond wel lief voor mensen, die stond vrolijk om me heen te springen toen ik aanbelde

Er moest bij mij een knop om. Niet bang zijn maar doortastend. Wil je mijn hond bijten moet je eerst langs mij, zo'n houding. En als je vervelend bent krijg je een kloenk voor je bek met de flex. Dat werkt echt! Vooral toen ik een keer in het bos liep en we een enorm fixerende hond tegenkwamen. Gol lag alweer pissend op de grond van angst en die hond wilde een spurt nemen toen ik vanuit mijn tenen brulde dat het godverdomme nou eens klaar moest zijn. En hij droop af!

Je moet je innerlijke hulk vinden

Jij hebt ook stalen zenuwen hoor! Petje af!

Haha mijn innerlijke hulk Bij die stafford en pitbull kon ik alleen mijn innerlijke standbeeld vinden, maar misschien was dat ook wel omdat mijn man erbij was en hij echt niet bang is.

[Paisley]

Draai je niet een beetje door? Je maakt er wel een heel drmama van. Het zijn gewoon honden, en vaak hele leuke en lieve ook.

[Gollum]

Toen Gol nog jong was is ze ook een aantal keer flink gegrepen. De schrik zit er dan goed in. Vooral toen het tuinhek was omgewaaid van het huis waar de stafford woonde die Gol haast had doodgeschud toen ze net 3 maanden was. De hond liep achter ons aan, ik heb deze genegeerd en ben resoluut naar huis gelopen. Ik heb Gol afgeleverd en ben terug naar het huis gegaan om te zeggen dat ze die hond binnen moesten halen (met kloppend hart ). Gelukkig bleek de hond wel lief voor mensen, die stond vrolijk om me heen te springen toen ik aanbelde

Er moest bij mij een knop om. Niet bang zijn maar doortastend. Wil je mijn hond bijten moet je eerst langs mij, zo'n houding. En als je vervelend bent krijg je een kloenk voor je bek met de flex. Dat werkt echt! Vooral toen ik een keer in het bos liep en we een enorm fixerende hond tegenkwamen. Gol lag alweer pissend op de grond van angst en die hond wilde een spurt nemen toen ik vanuit mijn tenen brulde dat het godverdomme nou eens klaar moest zijn. En hij droop af!

Je moet je innerlijke hulk vinden

Jij hebt ook stalen zenuwen hoor! Petje af!

Haha mijn innerlijke hulk Bij die stafford en pitbull kon ik alleen mijn innerlijke standbeeld vinden, maar misschien was dat ook wel omdat mijn man erbij was en hij echt niet bang is.

De eerste keer stond ik alleen maar een beetje dom te gillen
Maar daarna werd ik boos en bedacht ik dat de honden beter mij konden bijten dan mijn hond, aangifte gaat dan ineens een stuk sneller.

Het word je niet altijd in dank afgenomen, zo heb ik ook eens een jack hussel weggeschopt die Gol wilde aanvliegen. Hij schoof zo mooi door over de gladde vloer van het station En toen was ik de dierenbeul natuurlijk. Tja, beter dan weer naar de dierenarts.

[Ted en Harry]

Teds grootste vriendin is Hart de pitbull x staff! Hart is van vrienden van me en we lopen vaak samen of passen op elkaars hond. Ze is keurig opgevoed en heeft zelf niet door dat ze een klapkaak is. Ze kunnen eindeloos spelen samen en als Ted het dan zat is, Hart is pas 2 en dus lekker enthousiast, geeft ze 1 snauw en dan is het klaar. In losloopgebied gedraagt ze zich ook heel netjes, ik hoef minder op haar te letten dan op Ted.

[*Skye*]

Draai je niet een beetje door? Je maakt er wel een heel drmama van. Het zijn gewoon honden, en vaak hele leuke en lieve ook.

Zo voelt het in ieder geval wel. Ik weet niet wat het is. Er is echt wel eens vaker iets voorgevallen. Wat gegrauw en gesnauw, honden die uit elkaar getrokken moeten worden en daar heb ik nooit last van gehad. En nu heb ik er bijna iedere minuut van de dag last van.

[*Skye*]

Ik kom zat honden tegen en zelfs bij honden waarbij mensen verbleken als ze mijn roedel zien <knip>
Ik moet zeggen: de meeste honden leren verrassend snel. Veel sneller dan hun domme bazen

Dat geloof ik best ja. Knap hoor dat je er zo in staat. Respect.

[*Skye*]

[quote='gollum']
De eerste keer stond ik alleen maar een beetje dom te gillen
Maar daarna werd ik boos en bedacht ik dat de honden beter mij konden bijten dan mijn hond, aangifte gaat dan ineens een stuk sneller.

Het word je niet altijd in dank afgenomen, zo heb ik ook eens een jack hussel weggeschopt die Gol wilde aanvliegen. Hij schoof zo mooi door over de gladde vloer van het station En toen was ik de dierenbeul natuurlijk. Tja, beter dan weer naar de dierenarts.[/quote]

Helemaal waar

[*Skye*]

Teds grootste vriendin is Hart de pitbull x staff! Hart is van vrienden van me en we lopen vaak samen of passen op elkaars hond. Ze is keurig opgevoed en heeft zelf niet door dat ze een klapkaak is. Ze kunnen eindeloos spelen samen en als Ted het dan zat is, Hart is pas 2 en dus lekker enthousiast, geeft ze 1 snauw en dan is het klaar. In losloopgebied gedraagt ze zich ook heel netjes, ik hoef minder op haar te letten dan op Ted.

Leuk om te horen

[sjm]

Ik denk dat ik jouw angst in t extreme heb.

Ik vind alle (uitzondering daargelaten natuurlijk) honden oprecht fantastisch. Totdat ik m'n eigen hondjes bij me heb.

Er gebeurt de laatste tijd gewoon téveel. Met een klein hondje ben je nergens veilig. Ze zijn gewoon te kwetsbaar.

Niet druk om maken? Dat lukt echt niet. Als er wat zou gebeuren is de uitkomst hoogstwaarschijnlijk dat mijn hondje, mijn lieveling, het niet overleefd. Bij een klein hondje loopt het vaak niet goed af. Moet je toch niet aan denken dat je eigen hond dood is doordat iemand anders z'n hond niet goed bij zich houdt.

Ik ben dan ook wel getraumatiseerd door het ongeluk met Sally. Dat raak ik nooit meer kwijt. Brr.

Ik kan me helemaal voorstellen dat het met kleine hondjes nog erger is. Gisteren een stukje opgelopen met iemand met 2 chichu's (ofzo ). Ze waren super lief en kwamen de hele tijd kroelen. Maar goed, voor mij echt minimaal formaat beagle. Beetje stevigheid gewenst.

Loop jij dat nooit op je gemak?

Op m'n gemak? Nee, eigenlijk niet. Ik probeer eigenlijk honden altijd te vermijden. Met onze eigen hondjes gaan we op tijden dat er bijna niemand loopt en naar plekken waar vrijwel nooit iemand komt. En ze mogen regelmatig uitrazen op het grote terrein van m'n ouders. Gelukkig zijn het maar kleine hondjes en vermaken ze zich prima op een groot terrein om samen te racen etc.

Ik heb wel een tijdje redelijk rustig kunnen lopen hier in de wijk, toen we alleen Isa nog hadden. Maar mensen laten gewoon regelmatig in aanlijngebieden de honden op me afstormen. Dat vind ik dus niet chill. Toen we Sammy erbij kregen (die was zó ongelooflijk klein) durfde ik eigenlijk helemaal niet echt meer. Ik zoek dan liever honden op die ik ken, waar ze af en toe mee in aanraking komen.

Nu ik af en toe met Noortje loop moet ik mijn gedachten ook echt heel bewust omschakelen. Ik loop altijd enorm op mijn hoede, maar daarmee kan ik mezelf een beetje rustig krijgen. Die is ietsjes groter.

[sjm]

Ik zou er heel veel voor geven om zo te kunnen reageren. En verstandelijk denk ik hetzelfde. En dan komt er weer een foto voorbij op Facebook dat iemand is aangevallen door een aangelijnde hond terwijl ze voorbij fietste. En dan ben ik terug bij af.

Ik hoop dat het met tijd ook wel zal beteren bij jou hoor


En moest ik een klein hondje zoals Sally hebben, zou ik ook een pak huiveriger zijn hoor, kleine hondjes zijn zo kapot, zelfs door een lompe onschuldige vriendelijke begroeting kan er uiteraard schade zijn

Zoals Nanna zegt, echt serieuze gevechten komen er niet zo veel voor. Dat van mij denk ik dan ook echt dat ik dat geen 2de keer meer zal tegenkomen, puur omdat het ook geen gevecht was, maar gewoon een slachtpartij door een verknipte hond en ik denk nog steeds dat er niet zoveel verknipte honden rondlopen.

Ik kom ook niet veel honden tegen, dat scheelt ook wel met iemand die dagelijks 10tallen honden moet kruisen.

Ik denk inderdaad als ik een enge heddur zou hebben, ik rustiger kon blijven. De kans dat een grote hond doodgebeten wordt is gewoon heel wat kleiner.

[Ted en Harry]

Overigens snap ik best dat je bang bent nu, Ted is 2 weken geleden aangevallen en ik merk dat ik voor nu de drukbevolkte losloopgebieden wat uit de weg ga. Eigenlijk vooral omdat ik m'n eigen huiverige energie niet aan haar wil laten voelen.
Voor mensen die al heel lang honden hebben is zoiets misschien een akkefietje, maar de eerste keer of keren is het wel heftig.
Ik denk dat je nu op de juiste manier met je angst omgaat door veel met anderen te lopen en zo veel mogelijk positieve ervaringen op te zoeken.
Grote kans dat Skye er verder niet meer zo mee bezig is ook hoor. Ik heb Ted de dag na dat incident lekker met de uitlaatster en haar roedel naar plaats delict laten gaan zonder te vertellen wat er was gebeurd, juist zodat de uitlaatdame er gewoon vol vertrouwen rond zou lopen. Ik weet dat zij "vervelende" honden 10 keer eerder doorheeft dan ik en dan gewoon wegloopt met de hele meute.

[*Skye*]

<knip>

Ik weet niet of dat ook onder goede verhalen valt , maar wilde het toch even aan je vertellen

Ja zeker hoor. Goed om te horen dat het uiteindelijk bijna altijd goed afloopt ookal gebeurt er wel wat.

[*Skye*]

Overigens snap ik best dat je bang bent nu, Ted is 2 weken geleden aangevallen en ik merk dat ik voor nu de drukbevolkte losloopgebieden wat uit de weg ga. Eigenlijk vooral omdat ik m'n eigen huiverige energie niet aan haar wil laten voelen.
Voor mensen die al heel lang honden hebben is zoiets misschien een akkefietje, maar de eerste keer of keren is het wel heftig.
Ik denk dat je nu op de juiste manier met je angst omgaat door veel met anderen te lopen en zo veel mogelijk positieve ervaringen op te zoeken.
Grote kans dat Skye er verder niet meer zo mee bezig is ook hoor. Ik heb Ted de dag na dat incident lekker met de uitlaatster en haar roedel naar plaats delict laten gaan zonder te vertellen wat er was gebeurd, juist zodat de uitlaatdame er gewoon vol vertrouwen rond zou lopen. Ik weet dat zij "vervelende" honden 10 keer eerder doorheeft dan ik en dan gewoon wegloopt met de hele meute.

Dankjewel. Als het goed is ga ik nog minstens 10 jaar met Skye op pad en we wilde er eigenlijk nog een hond bij. Dat kan allemaal niet als ik zo angstig blijf. Dus hup blijven gaan en mezelf blijven confronteren met zo veel mogelijk positieve ervaringen.

Wij zijn na het voorval meteen terug het veld op gegaan en hebben daar nog even met Skye gespeeld.

Ik denk ook echt dat die ene uitval van Skye eenmalig was. Het zal nog wel vaker gebeuren dat hij uitvalt, maar dat voorkom je niet bij honden.

Maar jij loopt nog wel huiverig rond ook? Wordt het al minder?

[Sulluna]

Ik snap je wel, ik ben ook de laatste tijd wat meer op mijn hoede. Maar ja, ik ontwijk het niet. Ik loop elke dag in grote drukke gebieden, omdat mijn honden soortgenoten geweldig vinden. Wat ik meestal doe, als ik een hond(en) niet vertrouw, dan roep ik ze bij me en lijn ik sultan even aan. Omdat hij élke hond leuk vindt en wel eens bananen in zijn oren heeft.

Maar, ik moet zeggen ik kom eigenlijk alleen maar leuke honden tegen. Net thuis van een lange wandeling met eefje.. Boxers, staffords, kleine keffers.. kwamen weer van alles tegen. Allemaal leuke honden en niks aan de hand. Ik luister altijd naar mijn gevoel, als ik op een afstand een hond tegen kom die mij niet aan staat, lijn ik ze aan en houd ik ze bij me. Dat gevoel, is bij mij niet ras bepalend hoor. gewoon een gevoel. De staff van vandaag kwam vrolijk en kwispelend naar mijn honden toe. Dat laat ik gewoon gaan. Maar later kwamen wij een wat onzekere hond tegen, dan lijn ik hem aan. Just in case.

Maar op alle speelvelden en gebieden waar ik loop, is het altijd gezellig en leuk. Kom ik de meest vriendelijke honden en mensen tegen en inmiddels ken ik ze hier allemaal wel. Altijd leuk en gezellig en hier loopt écht van alles.

[Caro.]

Jaren geleden liep ik met Moritz (voormalige hond, overleden in 2006) in een vrij druk hondengebied bij de
Gaasperplas. Moritz kon prima met zowat alle honden, maar toen kwam er een flinke roedel op hem af, herders
en weet-ik-wat-nog-meer. Geen baas te bekennen, dus ik begon 'm een beetje te knijpen.
Eén van die honden wilde rijden op Moritz, die pikte dat niet en gaf een snauw... ik hield m'n hart vast,
maar verrot, de honden pikten het, ze snuffelden nog wat vrolijk en de roedel ging weer verder

Probeer toch weer wat vertrouwen te krijgen. Heb je geen bekenden leuke honden waar je mee op kan trekken
om te zien hoe het ook alweer heel leuk was? om zo langzaam weer wat vertrouwen te krijgen.

[Kirra]

Wat vervelend dat je niet meer rustig kan lopen, maar ook heel begrijpelijk.
Eens met voorgangers dat je eigen houding al heel veel doet (bij honden die niet verknipt zijn).

Ik liep een keer 's avonds langs een (omheind) losloopveld waarop een man met stafford-achtige hond aanwezig was.
Ik liep op de stoep en er zat nog een weg tussen het veld.
De stafford zag ons, rende naar het hek en sprong er overheen
Hij rende de weg over en stond toen ineens voor ons. Vita die normaal best een bitch kan zijn aan de lijn tegen honden die te dichtbij komen, was ineens een bang vogeltje.
De baas verzette geen stap, maar riep zijn hond wel. Ik heb de hond een brul gegeven en toen draaide hij zich om en liep terug naar het hek. Hij is uiteindelijk zelf weer door het poortje gelopen aan de andere kant van het veld (hond duwde zelf de poort open). Baas had nog steeds geen stap gezet en hond kreeg een klap toen hij weer terug was bij baas (ondertussen twee keer bijna onder een auto gekomen).
Gelukkig was er niets gebeurd. Uiteraard vond ik die baas een..... , maar ik wilde geen herhaling dus ben maar snel doorgelopen.

Dan nog gewoon een leuk verhaal.
Vita is verliefd op een (grote kruising) stafford-achtige. Als ze die hond ziet wordt ze helemaal blij en begint allemaal gekke geluiden te maken.
Als ze samen los zijn is het een feestje en dagen ze elkaar constant leuk uit.

Veel succes met het overwinnen van je nare ervaring.

[Neeltje]

Behalve onze verhalen, zullen fijne ontmoeting ook helpen. Ken je niemand in de omgeving met een fijne hond waar je mee kunt gaan wandelen, zodat je met z'n tweeën bent?

Ik heb het niet op onbekende loslopende honden met ongeïnteresseerde baasjes. Echter lang geleden toen ik mijn Franse Bulldog Tirsa nog had, was er hier ook een enorme (lees beetje te dikke) stafford dat echt een schat was en Tirsa's grootste vriend. Dat is ook de enige die ik ooit heb ontmoet ook echt vertrouwde. Zijn baas liet hem ook alleen los met teven, zo gauw er reuen aankwamen werd Tommy aangelijnd en ging hij verder. Hieronder zijn Tommie en Tirsa samen een stokkie aan het versnipperen.

[kloesje]

Gisteren in het bos kom ik twee klapkaakjes achterop... en Timber vind alle honden leuk en loopt er altijd snel op af.. dus ik zag het al gebeuren.
De kruising saarloos die erbij liep heeft tevens de reputatie te knokken... ik roepen, honden bleven staan, maar eigenaar lijnt niet aan... dus ik begrijp het niet...

Komen de klapkaakjes op Timber aflopen... en ik dacht echt.. oooh jee....

En wat hebben die honden leuk gespeeld, Timber samen met de witte stafford, heerlijk door het bos gecrossed, ze wouden beide niet meer stoppen. Leuke speelmaatjes gebleken!

[Fotogravinnetje]

Toen wij Boomer net hadden, is hij een keer aangevallen door een herder. Die herder kon niet met reuen, dus z'n baas lijnde hem altijd aan als hij een onbekende hond of een bekende reu aan zag komen. Waardoor ging het dan nu wel mis? Omdat Boomer een zwarte labrador met overgewicht was (toen nog wel ) en er een zwarte labradorteef met overgewicht van dezelfde leeftijd ook in de wijk woonde. Eigenaar van de herder had niet gezien dat dit een andere labrador was. Resultaat: een gillende Boomer die op z'n rug lag. En meer is er uiteindelijk niet gebeurd, mede door het ferme optreden van de eigenaar van de herder en Boomers directe overgave. Dus ja, zelfs als het mis gaat, valt het vaak uiteindelijk best mee.
O ja, Boomer is ook een keer aangevallen door een kleine Engelse staff die als pup ooit gebeten was door een grote zwarte hond en nu dus alle grote zwarte honden aanviel. Dit keer was het donker. En dan zie je een zwarte labrador natuurlijk niet zo snel. Boomer ging met z'n kont naar een boom toe staan en heeft puur z'n eigen keel beschermd. Gevolg: Boomer had niets en maakte rustig kennis met de overige honden, staff had een gescheurde lip en wilde nog steeds achter Boomer aangaan. In beide gevallen gaf de eigenaar zichzelf de schuld en waren heel bezorgd of het wel goed ging met Boomer. Boomer was, na nog 2 incidenten met herders (eentje die haar bal absoluut niet wilde delen en alleen overdreven hard snauwde, andere die gewoon nooit los had mogen lopen en een paar plukken haar uit Boomers vacht geplukt heeft), wel op z'n hoede voor herders, maar niet bang.
Met Elco tot nog toe geen negatieve ervaringen gehad. En ik heb het ook altijd weer van me af weten te schudden. Ook op het moment dat het gebeurde, was het voor mij het belangrijkste ervoor te zorgen dat Boomer niet bang zou worden voor andere honden. Even checken op verwondingen en weer verder. Hoe ik reageer, is bepalend voor mijn hond. Daar ben ik heel diep van doordrongen, dus neem ik m'n verantwoordelijkheid, ook al dreigt de paniek toe te slaan.