Was ze met man en kinderen komen aanrijden en zag ze tot haar grote schrik Lyndie midden op de weg liggen. Languit.
Ze heeft haar man de bus breeduit op de weg laten parkeren, is uitgestapt om het 'lijk' te inspecteren maar mevrouw bleek te slapen. Het wordt hier steeds gekker.
Vanmiddag is Lyndie aangevallen door een rottweilerteef, gelukkig kunnen die tanden niet door die formidabele hoeveelheid vacht komen dus anders dan een paar plukken minder, blauwe plekken en wat moeilijker dan anders lopen is er niet aan de hand. En nu gaat ze van die idiote dingen doen.
Afijn, het goede nieuws was dat Maggie niet de gelegenheid te baat heeft genomen om aan de kuierlatten te trekken.
Da's dan één lichtpuntje.
Maar wat ik met die suffe ouwe muts aan moet weet ik niet.







