Met nieuwe pup een andere hond opvangen, wat vinden jullie?

[Shiloh86]

Over het hoe, waarom, wanneer en hoe snel wat betreft het aanleren van het alleen zijn, die discussie ga ik hier niet voeren. Zoveel mensen, zoveel meningen. Ik merk nu al dat wat ik er wel over gezegd wordt totaal anders overkomt dan ik het bedoel en ik krijg dat hier nooit op een manier uitgetypt dat ik iedereen tevreden stel. Daar ga ik dus niet eens aan beginnen. Er zal altijd wel weer iemand iets over te zeggen hebben.

En ja ik denk veel, ik denk alles uit, alles wat ik doe. Zo zit ik nu eenmaal in elkaar, heel vermoeiend, vind ik zelf ook, maar helaas heeft mijn hoofd nu eenmaal geen uit knop. Ik draaf der zelfs zo in door dat er zelfs backup plan a t/m z klaar ligt voor als wat nou dit, of wat nou dat. Dat dat in mijn hoofd zo werkt, wil niet zeggen dat het ook altijd in de praktijk zo uitkomt. Anderen vinden dat misschien krampachtig, prima, geen probleem, maar voor mij werkt het nu eenmaal zo. Dat doe ik al 28 jaar zo en dat gaat al 28 jaar goed, ook met dieren. Dat ik met een levend dier te maken heb ben ik me heel goed bewust van, en dat die niet in een tijdschema past begrijp ik heel goed en dat bedoel ik ook helemaal niet met dat er een plan klaar ligt. Althans, niet in de vorm van, dag 8 zoveel minuten, dag 9 zoveel minuten, maar wel in de vorm van de stappen die ik zou willen zetten zodra ik denk dat de pup de volgende stap aan zou kunnen. En zo niet, doen we een stapje terug. En die stappen houden in dat alleen ook echt alleen is, want dat moet ze straks ook en juist in die jonge weken is dat het beste aan te leren, dat als ik weg ga, dat betekend dat ik altijd weer terug kom. Dat is het punt waar ik niet vanaf wil wijken.

Verder dan dit ga ik me niet verklaren en reacties daarop ga ik ook niet verder op in. Zoals ik al zei, zoveel mensen, zoveel meningen en in die discussie krijg je nooit iedereen tevreden, dus dat ga ik ook niet proberen. Helaas, vandaag geen popcorn

Ik stel de meningen wat betreft het samen kunnen hebben van een logeer hond en een nieuwe pup erg op prijs, en dat geeft zeker stof tot na denken. Ik heb nu in ieder geval aangegeven dat ik Nikki twee weken wil opvangen, en welke weken dat dan precies gaan worden moeten we met elkaar nog maar even bespreken. Het ligt daarin namelijk niet alleen wat ik kan en wil, maar ook wat mijn zus bijvoorbeeld kan. Gaat goed komen.

Excuses als ik wellicht wat bot en stellig overkom. Ook dat is een trekje van me die met name in schrift overdrevener over komt als ik bedoel, maar waarvan ik de nuance gewoon niet heb. Ook exact de reden waarom ik die discussie niet ga proberen Wellicht zien mensen hier al een patroon naar voren komen, ach... ik ben wie ik ben

[gyanty]

Ik ben ook zo, gaat ook al 30 jaar goed, maar vermoeiend is het ook en ja je gaat er ook wel eens mee op je bek (net zoals elke andere karakterieigenschap, niet meer of minder).

Toch ben ik ook flexibel. Ik vind het helemaal uitdokteren leuk, maar gaat het anders, dan dokter ik het weer eens anders uit. En tja pups kunnen zo vreselijk verschillend zijn. Mijn zus kon haar jongere pup meteen een uurtje thuis laten, terwijl Kay al krijste als ik maar dacht om de deur achter mij dicht te doen. Uiteindelijk pakte Kay de draad sneller op en kan hij langer alleen blijven, maar kunnen ze het beide prima. Dus plannetjes zijn leuk, maar je moet je vooral bewust zijn dat een plannetje zoveel kanten op gaat dat het feitelijk geen plan is. Dus neem rust vanuit je plan, met een hond meer of minder maakt dat echt niet uit. Hondje leert het hoe dan ook dan wel. Ik weet dat het moeilijk is, ik wil het ook altijd goed doen, maar dat betekend niet dat de hond dat in 4 weken hoeft of moet te leren. Je hebt jezelf onnodig onder druk gezet om je plan daar zo hard op te focussen. Ik zou je plan veel minder hard gaan maken (en dus plan z al bij voorbaat nemen)als ik jou was, om jezelf meer rust te gunnen en zodat je meer kan genieten van de pup en het proces van aanleren.

Aanleren moet je op elke leeftijd de tijd voor nemen. Ben het overigens niet helemaal met je eens dat ze op die leeftijd makkelijker dingen zijn om aan te leren. Dat is het broodje aap waarom mensen zichzelf een pup willen aanpraten. Pups leren vanzelf, maar soms gaat het puur om het hebben van rust en dat heeft een hond die wat ouder is beter. Wij hebben hele oude honden gehad, die niks geleerd hadden, maar die zo goed leerbaar waren, terwijl ik bij pup Kay soms gillend gek werd omdat hij niet de rust had om te wachten wat ik aangaf.

Het gaat overigens niet om verdedigen van jezelf en je methode van 4 weken. Het heeft allemaal met elkaar te maken en je eigen overwegingen. Soms is het handig, maar ook heel confronterend als iemand jou idee even helemaal over de kop gooit. Tja soms heb je een duidelijke spiegel nodig en soms is dat niet leuk, maar de doorbraak kan ook juist veel goeds betekenen. Ja heb ik hier ook wel eens gehad.

De pup past zich wel aan en jij denkt dat pup het alleen maar moeilijker zal vinden, maar heb je het wel eens andersom bedacht? Misschien is het juist heel handig in het aanleren van dingen. Misschien is het allemaal juist makkelijker op deze manier? Je vermenselijkt (ook een begrijpelijke valkuil, heeft iedere hondenbezitter/aankomende pupeigenaar) namelijk de pup nu ook klein beetje...

[Shiloh86]

Ik begrijp heel goed wat je zegt gyanty. Ik probeer in de praktijk ook een stuk flexibeler te zijn, dat is ook wat ik bedoelde met:

Dat dat in mijn hoofd zo werkt, wil niet zeggen dat het ook altijd in de praktijk zo uitkomt.

Ik kom hier denk een stuk stugger over dan dat ik het daadwerkelijk bedoel. Dat ik het allemaal echt niet zo strak doe dan ik eerst aanvankelijk dacht, als dat niet zo was, had dit topic nooit bestaan. Er zijn alleen wel dingen waar over ik duizenden meningen heb gehoord en gelezen, en daaruit de methode gekozen heb die voor mij als de beste optie voelt. Als de pup laat blijken dat dat niet werkt, dan pas ik me daar uiteraard op aan. Maar ik kies de methode omdat ik denk dat die de grootste kans van slagen heeft. (het hoe en wat precies draait het hier nu even niet om). Ik ga die methode dan niet aanpassen, omdat er een logeer hond in huis komt. Dat dat de methode wat ingewikkelder maakt, is een overweging die ik dan moet maken. Maar dat is dus wat ik bedoelde met dat ik daar niet van af ga wijken. Mijn mening is dat de pup moet leren helemaal alleen te zijn en ik dat wil opbouwen.

Maar verder snap ik helemaal wat je bedoeld hoor. Leven is vallen en opstaan, soms op je bek gaan, soms bij je mening blijven, en soms er achter komen dat je het toch niet goed had. Time will tell.

Ik ben hier allemaal nu heel stellig in. Maar het kan zomaar zijn dat de woorden hier over een week nog aan me knagen en ik toch van mening verander, maar op dit moment is dat niet zo. Tja, ook dat hoort bij hoe ik in elkaar zit

[ranetje]

De pup past zich wel aan en jij denkt dat pup het alleen maar moeilijker zal vinden, maar heb je het wel eens andersom bedacht? Misschien is het juist heel handig in het aanleren van dingen. Misschien is het allemaal juist makkelijker op deze manier? Je vermenselijkt (ook een begrijpelijke valkuil, heeft iedere hondenbezitter/aankomende pupeigenaar) namelijk de pup nu ook klein beetje...

De hulp van een volwassen hond die goed alleen kan blijven zou wel eens ideaal kunnen zijn.
Vertrouwen hebben in terugkeer van de baas heeft de oudere hond al (hoop ik?) en die "vertelt" het de pup misschien wel

[Eefje83]

maar wat als de pup nou toch gaat blaffen en piepen omdat hij/zij gewoon met 13 weken nog geen hele dagen alleen kan blijven???

[Paisley]

Dat vroeg ik me ook af, en hoe lang de pup alleen moet zijn en hoe vaak.

Over het hoe, waarom, wanneer en hoe snel wat betreft het aanleren van het alleen zijn, die discussie ga ik hier niet voeren.

Hieruit lees ik dat ze er zelf er ook niet helemaal lekker gevoel bij heeft...

Kan ik me voorstellen. Het lijkt me niet makkelijk om aan een pup te beginnen als je werkt en alleen woont.

[Hanneke2]

De pup past zich wel aan en jij denkt dat pup het alleen maar moeilijker zal vinden, maar heb je het wel eens andersom bedacht? Misschien is het juist heel handig in het aanleren van dingen. Misschien is het allemaal juist makkelijker op deze manier? Je vermenselijkt (ook een begrijpelijke valkuil, heeft iedere hondenbezitter/aankomende pupeigenaar) namelijk de pup nu ook klein beetje...

De hulp van een volwassen hond die goed alleen kan blijven zou wel eens ideaal kunnen zijn.
Vertrouwen hebben in terugkeer van de baas heeft de oudere hond al (hoop ik?) en die "vertelt" het de pup misschien wel

Dat denk ik ook, en dan heb je het belangrijkste eigenlijk al gehad.

Ik zou me ook geen al te grote zorgen maken. TS heeft een plan, een plan is goed, en als dat plan niet werkt wordt het plan aangepast. Nou, prima. Als puppeding het alleen zijn zonder volwassen hond erbij heel moeilijk vindt, kan er wellicht vaker of langer gelogeerd worden. Je moet kijken naar die hond, en oplossingen vinden die bij die hond passen.

Toen ik Toto kreeg was ik echt bang dat hij niet alleen zou kunnen zijn en ik had maar een week vrij om op te bouwen. Nou, hij kan prima alleen samen met Lilo.

Maar.

Hij kan prima alleen zijn met Lilo voor een paar uur en gaat na de lange wandeling lekker liggen dutten, helemaal prima. Maar hij blijft zoet en braaf tot een half uur voor ik normaal gesproken uit mijn werk kom. Kom ik op mijn 'normale' tijd thuis, dan is er iets gesloopt. Dus ik werk al tijdenlang een half uurtje minder per dag, kan gelukkig wel wat inhalen met thuis werken, en als ik thuis kom is er niets kapot. Ik heb al geprobeerd om nog langer te lopen 's ochtends, zodat hij echt helemaal versleten is, maar hij heeft een soort interne klok en ik mag gewoon niet langer dan zo lang van huis zijn. Hetzelfde 's ochtends: het maakt niet uit hoe laat het laatste rondje was, om kwart over acht wordt er zielig gepiept onder aan de trap of ik nou nog niet klaar ben. Doordeweeks is dat geen probleem, dan gaan we meestal nog vroeger de deur uit, maar in het weekend kom ik zo amper aan mijn schoonheidsslaapje toe.

Maar goed, ik doe het er maar mee, want zo gaat het. Je hebt een plan en je hebt een hond, en dan pas je het plan dus aan.

[Shiloh86]

Lees eruit wat je wilt. Ik ga die discussie gewoon niet voeren.

Heb de boel wat besproken met mijn ouders, mits het allemaal gaat lukken met het ophalen/brengen etc. is Nikki de eerste week bij vrienden waar ze vaker verblijft, is dan twee weken bij mij (de eerste twee weken dat de pup er is) en gaat dan nog een week naar mijn zus.

Na wat nachtjes slapen, kon ik me wel vinden in de argumenten dat de extra steun in het begin geen kwaad kan. Nogmaals bedankt voor de reacties!