Vertrouwen is terug, hoe nu het vastpakken terug op bouwen?

[malinois]

Waarom wil je zelf gaan klooien metcren mouw? Pakwerk doe je op een vereniging met mensen met ervaring hierin niet thuis of op de camping. Met een dergelijke hond moet je t niet eens willen trouwens wat is t nut?
Verder heeft pakwerk niks te maken met waken...
Overigens zijn de meeste honden in t donker scherper dus daar is niks spannends aan.

[Budster]

Als je echt pak-/bijtwerk met een hond wilt gaan doen moet je geen puberhond met een rugzakje uit 't asiel plukken.

Wat is dat nu weer voor een opmerking? "uit het asiel plukken"... Zo'n hond is echt niet meteen afgeschreven voor dit soort werk hoor,zeker niet zo'n jong dier. Wees blij dat er mensen zijn die zo'n hond een nieuwe kans willen geven. En voor de duidelijkheid, ik heb hem van een stel die hem hadden gekocht van iemand omdat hij was afgekeurd voor beveiligingswerk. Als ik dit dier niet had genomen hadden zij hem in het asiel gestopt met alle gevolgen van dien. Ik ben hastikke trots op hem en op mezelf dat ik hem van internet heb "geplukt" en dat hij het nu al zo goed doet ( als je kijkt naar hoe ik hem binnen kreeg )

Verder, dank voor de reacties, ik heb zeker stof tot nadenken en ga hier zeker wat mee doen. Maar belangrijkste blijft voorlopig onze band verder versterken en daar zijn we weer heerlijk mee bezig geweest dit lange Pinksterweekend. Ik zie hem bijna ieder dag nog stappen zetten. Komt echt wel goed met dit dier en trauma's zijn om over heen te komen en daar helpen ook de honden van mijn vader hem bij, zeker met zo'n jong en veerkrachtig dier komt dit vast goed. En zo niet, dan niet, nogmaals hij moet niks, hij geeft zelf aan wanneer het te veel is.

[Rocco]

Toch tof dat je er de moeite van neemt om een hond op te vangen voordeel is dat de hond nog jong is ,geniet van de hond
dat is het belangrijkste geeft het de tijd.

Ook in de beveiligingswereld waar de hond vandaan komt wordt er nog veel geprutst op de training dat weer ten nadele
van de jonge hond, deze mensen nemen weer een nieuwe pup en begint hetzelfde verhaaltje van voren
af aan............

[Yara]

Ik vind het ook super dat je deze hond opgevangen hebt hoor. Wij hebben ook wel moeilijke herplaatsers gehad wat uiteindelijk weer helemaal goed kwam.
Jammer inderdaad dat er zo met die jonge dieren word omgegaan. Hopelijk komt jouw hond over zijn trauma's heen en heb je er nog jaren een fijne hond aan.

[Budster]

Het is ook inderdaad fout gegaan bij die "beveiliger" ben er inmiddels achter wie het is en hij heeft een of ander amateuristisch bedrijfje en gaat net zo om met het "trainen" van zijn hond. Verkoopt hem dan vervolgens aan niets vermoedende mensen ( was notabene hun eerste hond en dan meteen een puber mechelaar met een verleden ) Maar goed, hij is nu hier, staat eindelijk op mijn naam, hij is veilig en blij. En ik ook, heb mijn handen soms nog vol aan hem,maar ik wist waar ik aan begon. Dit is echt mijn hond gewoon, wist ik al vanaf eerste moment dat ik hem zag, dit was hem gewoon.

[blondie]

Top dat je het zo goed met hem kan vinden
Ook ik wil dan nog een klein ding over het pakwerk zeggen. De hond heeft toch het e.e.a. "geleerd", meegekregen wat bijten betreft. Waar anderen ook voor waarschuwen is om dan niet zelf met een mouwtje aan de gang te gaan of te gaan "jutten".
Je denkt je hond nu te kennen en hij heeft vertrouwen in je, maar mijn eigen ervaring is, dat een hond die bekend is met pakwerk en op een bepaalde manier aanplagen kent of herkend ineens heel anders kan gaan reageren dan dat je gewend bent.
Die van jou heeft slechte ervaringen ermee, maar het kan heel goed mogelijk zijn dat die driften versterkt worden.

Als je écht interesse in het pakwerk hebt is het misschien handig om eerst bij een IPO club (NBG) te gaan kijken.
Zelf had ik een volwassen hond die bekend was met pakwerk, en de eerste keer dat ik ging kijken en hem mocht laten bijten wist ik eigenlijk niet dat hij die kant ook in zich had, zo fel werd hij. In het dagelijks leven luisterde hij perfect maar met dat manwerk heb ik toch flink wat moeten trainen om hem de baas te worden.

Wat jij beschrijft dat hij in de avond scherper is, dat herken ik ook. Maar dan nog heeft de hond niet uit zichzelf naar een persoon toe te vliegen die achter jou loopt of wil passeren. Daar moet je écht voor uitkijken.

Ook dat heb ik in het begin aan de hand gehad met mijn eerste hond. In mijn geval had het ermee te maken dat ik toch wat meer het maatjes gevoel had met de hond en niet "baas" was. Pas toen die verhoudingen weer duidelijk waren, was zijn scherpte en uit zichzelf reageren naar mensen weg. Alert bleef hij wel, maar vanaf toen gaf hij mij aan dat er iets was wat hij niet vertrouwde, op die basis loop je samen toch iets relaxter dan met een hond die feitelijk op scherp staat.

Niet iedere hond vind bijtwerk leuk, gewoon omdat het niet in zijn of haar aard zit, maar ook misschien omdat ze op een niet zo fijne manier ermee in aanraking zijn gekomen.
Als je met die laatste groep toch wel het wilt gaan oppakken, dan zorgen dat je dat met kundige mensen doet. Zij zien vaak wanneer de hond moet worden gesteund, wanneer ze de hond meer zekerheid moeten geven of wanneer ze de hond moeten afremmen omdat sommigen over agressie gaan bijten, en niet zoals meestal in manwerk wordt gewerkt met buitdrift.

[Budster]

Top dat je het zo goed met hem kan vinden
Ook ik wil dan nog een klein ding over het pakwerk zeggen. De hond heeft toch het e.e.a. "geleerd", meegekregen wat bijten betreft. Waar anderen ook voor waarschuwen is om dan niet zelf met een mouwtje aan de gang te gaan of te gaan "jutten".
Je denkt je hond nu te kennen en hij heeft vertrouwen in je, maar mijn eigen ervaring is, dat een hond die bekend is met pakwerk en op een bepaalde manier aanplagen kent of herkend ineens heel anders kan gaan reageren dan dat je gewend bent.
Die van jou heeft slechte ervaringen ermee, maar het kan heel goed mogelijk zijn dat die driften versterkt worden.

Als je écht interesse in het pakwerk hebt is het misschien handig om eerst bij een IPO club (NBG) te gaan kijken.
Zelf had ik een volwassen hond die bekend was met pakwerk, en de eerste keer dat ik ging kijken en hem mocht laten bijten wist ik eigenlijk niet dat hij die kant ook in zich had, zo fel werd hij. In het dagelijks leven luisterde hij perfect maar met dat manwerk heb ik toch flink wat moeten trainen om hem de baas te worden.

Wat jij beschrijft dat hij in de avond scherper is, dat herken ik ook. Maar dan nog heeft de hond niet uit zichzelf naar een persoon toe te vliegen die achter jou loopt of wil passeren. Daar moet je écht voor uitkijken.

Ook dat heb ik in het begin aan de hand gehad met mijn eerste hond. In mijn geval had het ermee te maken dat ik toch wat meer het maatjes gevoel had met de hond en niet "baas" was. Pas toen die verhoudingen weer duidelijk waren, was zijn scherpte en uit zichzelf reageren naar mensen weg. Alert bleef hij wel, maar vanaf toen gaf hij mij aan dat er iets was wat hij niet vertrouwde, op die basis loop je samen toch iets relaxter dan met een hond die feitelijk op scherp staat.

Niet iedere hond vind bijtwerk leuk, gewoon omdat het niet in zijn of haar aard zit, maar ook misschien omdat ze op een niet zo fijne manier ermee in aanraking zijn gekomen.
Als je met die laatste groep toch wel het wilt gaan oppakken, dan zorgen dat je dat met kundige mensen doet. Zij zien vaak wanneer de hond moet worden gesteund, wanneer ze de hond meer zekerheid moeten geven of wanneer ze de hond moeten afremmen omdat sommigen over agressie gaan bijten, en niet zoals meestal in manwerk wordt gewerkt met buitdrift.

Ik herken alles wat jij zegt!. Ik ben inderdaad ook meer maatjes met hem aan het zijn nu en ik merk dus dat ik meer "baas" moet gaan zijn nu hij weer beter in zijn vel gaat zitten.

Nog even een aanvulling: ik heb hem in de proefperiode mee genomen naar een IPO club om hem te laten testen. Zijn gedrag ging mij namelijk de pet te boven en ik wilde van een meer ervaren iemand horen of dit blinde agressie of kronkel in zijn kop was of wat anders. Dus ik heb hem bezig gezien op het veld en heb ook die kant gezien, zeer indrukwekkend en op het angstaanjagende af. Maar die trainer zei dat ik het gerust kon gaan proberen met hem omdat het volgens hem geen kronkel in zijn kop was. Maar ik ben altijd alert met hem buiten. Kan hem niet zomaar hersenloos uitlaten of even door iemand anders mee een rondje laten doen. Komt misschien nog wel. Maar nu dus met tips van hun inmiddels zover gekomen dat ik bijna alles eruit heb en dus maatjes ben en vertrouwen heb, nu wordt het tijd om "baas" te worden want hij gaat inderdaad een beetje zijn eigen ding doen laatste weken.

[malinois]

Maar je moet t pakwerk even los zien van zn gedrag op straat.

[alm@]

Maar je moet t pakwerk even los zien van zn gedrag op straat.

En ook dat 5 maanden nog wel pril is om een goede band op te bouwen. Mijn 3 herders waren/zijn allen herplaatsers. Pas na ruim 1 jaar kon ik zeggen: we zijn er!

[Hippo]

Maar je moet t pakwerk even los zien van zn gedrag op straat.

Inderdaad, wat ik vind mijn mechel op straat net een labrador terwijl hij in zijn werk heel goede dingen laat zien. Het lijken wel 2 verschillende honden.

Ik herken alles wat jij zegt!. Ik ben inderdaad ook meer maatjes met hem aan het zijn nu en ik merk dus dat ik meer "baas" moet gaan zijn nu hij weer beter in zijn vel gaat zitten.

Nog even een aanvulling: ik heb hem in de proefperiode mee genomen naar een IPO club om hem te laten testen. Zijn gedrag ging mij namelijk de pet te boven en ik wilde van een meer ervaren iemand horen of dit blinde agressie of kronkel in zijn kop was of wat anders. Dus ik heb hem bezig gezien op het veld en heb ook die kant gezien, zeer indrukwekkend en op het angstaanjagende af. Maar die trainer zei dat ik het gerust kon gaan proberen met hem omdat het volgens hem geen kronkel in zijn kop was. Maar ik ben altijd alert met hem buiten. Kan hem niet zomaar hersenloos uitlaten of even door iemand anders mee een rondje laten doen. Komt misschien nog wel. Maar nu dus met tips van hun inmiddels zover gekomen dat ik bijna alles eruit heb en dus maatjes ben en vertrouwen heb, nu wordt het tijd om "baas" te worden want hij gaat inderdaad een beetje zijn eigen ding doen laatste weken.

Ik snap dat 'maatjes worden en nu de baas worden' niet zo goed. De meeste honden/ mechels zijn gebaat bij een duidelijke en consequente baas. Natuurlijk is er niks mis met maatjes zijn, maar mijn ervaring is dat hij eerst moet weten waar mijn grenzen liggen .
Mijn vorige mechel was 8,5 maand en beet zijn vorige eigenaren aan gort, mijn nieuwe mechel is nu net 7 maanden en wist van kant noch wal qua grenzen. Mijn ervaring is dus dat het een hond juist vertrouwen geeft als hij weet waar hij aan toe is en weet wat wel en niet kan/mag. Ik heb altijd van die blije debieltjes die mij voor 100% vertrouwen waar ik de 'raarste' dingen mee doe, bij hondensurvivals, waar vertrouwen in elkaar 1 van de belangrijkste dingen is, vertrouwen ze mij altijd.

[Budster]

Ik begrijp dat ik dat eventuele pakwerk los moet zien van gedrag op straat. En over dat eerst maatjes worden, dat dier was nog geen 9 maanden toen hij bij mij kwam ; ik was zijn derde baasje... Daar ben ik dus met mijn mensen emotie ingegaan en ben dus meer bezig geweest met vriendjes worden dan met leider zijn. Ik was zo bezig met vertrouwen. Nu merk ik dat hij dus gaan uitproberen, hij wordt zekerder en dat is goed,maar nu moet ik gaan begrenzen. Zo bedoelde ik een beetje, ik was echt zacht, misschien beetje te zacht voor hem door zijn verleden. Maar consequent en duidelijk zijn heeft hij natuurlijk het meeste aan,maar in je menselijke emotie wil je alleen maar dat beest zijn vertrouwen winnen in de eerste tijd. En ik kan nog lang niet zeggen we zijn er, maar we zijn een eind op weg. Hoop dat ik over een jaar ook kan zeggen; we zijn er !

[blondie]

Ik snap het maatjes worden wel. Met mijn eerste hond was er de zogenaamde "klik" bij zijn vorige eigenaar lag ik de eerste keer dat ik hem zag al te rollebollen met deze hond. Ruim twee jaar later moest hij bij die baas weg. Via een omzwerving van een maand kwam hij bij mij terecht. Sterk vermagert en hij was nog maar een schim van de hond die ik destijds had gezien en waar ik mee had geravot.
Beetje bij beetje kreeg hij zijn vertrouwen weer terug, hij en ik ondernamen van alles samen, we struinden uren over strand en door duin. Ik ging naar behendigheid, voor ons een ideale manier om samen te gaan werken. Commando's zaten er bij hem ingeramd, en ook naar mij luisterde hij gewoon zonder problemen.
Hij had ook angsten ineens, en daar werkten we samen aan.
Na een paar maanden werd hij een andere hond, heel zeker ook van zijn zaak, maar vervolgens leek hij ook dus ineens zelf dingen te gaan bepalen. Heb ik hier destijds ook eens neergetikt, jaren geleden. Het was mijn eerste hond, en eentje die prima zijn mannetje kon staan toen dat vertrouwen in zichzelf er weer was.
Destijds gaf men mij ook aan dat ik de touwtjes terug in handen moest nemen. Vriendjes en maatjes zijn, prima, maar bovenal wees duidelijk in wat je wel en niet wilt, geef aan wat je van de hond verwacht en ook duidelijk aan wat je niet goed keurt
Heel stom, maar op dat moment zag ik gewoon zelf niet waarom hij ineens zo beschermend werd.

Je bent zo gericht op het feit dat je de hond weer goed in zijn vel wilt laten komen, en ergens merk je dat de honden op een of andere manier daar ook zo sterk op reageren, dat je als je dat bereikt hebt soms "vergeet" dat hij niet meer angstig, zielig of sterk vermagert is.

Gedrag op straat moet je inderdaad los zien van het bijtwerk. Gedrag op straat heeft écht te maken met hoe je jezelf opstelt buiten en zeker ook met grenzen aangeven van het toelaatbare, maar meer nog het niet toelaatbare.
Ze hebben écht heel veel aan duidelijkheid. Zoals iedere hond dat heeft uiteraard. Maar zeker met dit type herders kun je beter de controle en de grenzen heel duidelijk houden.
En het staat écht los van het aangeleerde bijtwerk

[crutz]

Top dat je het zo goed met hem kan vinden
Ook ik wil dan nog een klein ding over het pakwerk zeggen. De hond heeft toch het e.e.a. "geleerd", meegekregen wat bijten betreft. Waar anderen ook voor waarschuwen is om dan niet zelf met een mouwtje aan de gang te gaan of te gaan "jutten".
Je denkt je hond nu te kennen en hij heeft vertrouwen in je, maar mijn eigen ervaring is, dat een hond die bekend is met pakwerk en op een bepaalde manier aanplagen kent of herkend ineens heel anders kan gaan reageren dan dat je gewend bent.
Die van jou heeft slechte ervaringen ermee, maar het kan heel goed mogelijk zijn dat die driften versterkt worden.

Als je écht interesse in het pakwerk hebt is het misschien handig om eerst bij een IPO club (NBG) te gaan kijken.
Zelf had ik een volwassen hond die bekend was met pakwerk, en de eerste keer dat ik ging kijken en hem mocht laten bijten wist ik eigenlijk niet dat hij die kant ook in zich had, zo fel werd hij. In het dagelijks leven luisterde hij perfect maar met dat manwerk heb ik toch flink wat moeten trainen om hem de baas te worden.

Wat jij beschrijft dat hij in de avond scherper is, dat herken ik ook. Maar dan nog heeft de hond niet uit zichzelf naar een persoon toe te vliegen die achter jou loopt of wil passeren. Daar moet je écht voor uitkijken.

Ook dat heb ik in het begin aan de hand gehad met mijn eerste hond. In mijn geval had het ermee te maken dat ik toch wat meer het maatjes gevoel had met de hond en niet "baas" was. Pas toen die verhoudingen weer duidelijk waren, was zijn scherpte en uit zichzelf reageren naar mensen weg. Alert bleef hij wel, maar vanaf toen gaf hij mij aan dat er iets was wat hij niet vertrouwde, op die basis loop je samen toch iets relaxter dan met een hond die feitelijk op scherp staat.

Niet iedere hond vind bijtwerk leuk, gewoon omdat het niet in zijn of haar aard zit, maar ook misschien omdat ze op een niet zo fijne manier ermee in aanraking zijn gekomen.
Als je met die laatste groep toch wel het wilt gaan oppakken, dan zorgen dat je dat met kundige mensen doet. Zij zien vaak wanneer de hond moet worden gesteund, wanneer ze de hond meer zekerheid moeten geven of wanneer ze de hond moeten afremmen omdat sommigen over agressie gaan bijten, en niet zoals meestal in manwerk wordt gewerkt met buitdrift.

Ik herken alles wat jij zegt!. Ik ben inderdaad ook meer maatjes met hem aan het zijn nu en ik merk dus dat ik meer "baas" moet gaan zijn nu hij weer beter in zijn vel gaat zitten.

Nog even een aanvulling: ik heb hem in de proefperiode mee genomen naar een IPO club om hem te laten testen. Zijn gedrag ging mij namelijk de pet te boven en ik wilde van een meer ervaren iemand horen of dit blinde agressie of kronkel in zijn kop was of wat anders. Dus ik heb hem bezig gezien op het veld en heb ook die kant gezien, zeer indrukwekkend en op het angstaanjagende af. Maar die trainer zei dat ik het gerust kon gaan proberen met hem omdat het volgens hem geen kronkel in zijn kop was. Maar ik ben altijd alert met hem buiten. Kan hem niet zomaar hersenloos uitlaten of even door iemand anders mee een rondje laten doen. Komt misschien nog wel. Maar nu dus met tips van hun inmiddels zover gekomen dat ik bijna alles eruit heb en dus maatjes ben en vertrouwen heb, nu wordt het tijd om "baas" te worden want hij gaat inderdaad een beetje zijn eigen ding doen laatste weken.

"Leuk" een hond op proef laten "testen" op een vereniging
Neem aan wel in overleg met de oude eigenaren ondanks z'n trauma

[Budster]

@Crutz, reageer niet meteen zo vol met oordeel zeg!. Je weet de hele situatie niet. Zij waren naar een of andere martin gaus gedragsdeskundige geweest( ik noem maar even wat, maar in ieder geval iemand die geen kaas heeft gegeten van dit soort honden) en die had gezegd, levensgevaarlijk beest en opruimen. Mensen wilde mij nog bijna geld toe geven als ik hem maar mee nam, ze waren bang in hun eigen huis. Hij liet gedragsdeskundige niet eens binnen in hun huis. Mag ik dan aub naar iemand met echt verstand van dit soort honden gaan om een beetje zekerheid over de hond te verkrijgen voor ik hem definitief in huis neem? En dan hoef ik dan echt geen toestemming voor te vragen. Tjee zeg, is juist wijs als je zoiets doet bij twijfel. Ik neem tenminste een wel overwogen beslissing, zodat hij niet binnen no time weer afgedankt wordt. Ik heb nu met de volle 100% ja tegen deze hond gezegd omdat ik precies wist waar ik aan begon.

[Budster]

Ik snap het maatjes worden wel. Met mijn eerste hond was er de zogenaamde "klik" bij zijn vorige eigenaar lag ik de eerste keer dat ik hem zag al te rollebollen met deze hond. Ruim twee jaar later moest hij bij die baas weg. Via een omzwerving van een maand kwam hij bij mij terecht. Sterk vermagert en hij was nog maar een schim van de hond die ik destijds had gezien en waar ik mee had geravot.
Beetje bij beetje kreeg hij zijn vertrouwen weer terug, hij en ik ondernamen van alles samen, we struinden uren over strand en door duin. Ik ging naar behendigheid, voor ons een ideale manier om samen te gaan werken. Commando's zaten er bij hem ingeramd, en ook naar mij luisterde hij gewoon zonder problemen.
Hij had ook angsten ineens, en daar werkten we samen aan.
Na een paar maanden werd hij een andere hond, heel zeker ook van zijn zaak, maar vervolgens leek hij ook dus ineens zelf dingen te gaan bepalen. Heb ik hier destijds ook eens neergetikt, jaren geleden. Het was mijn eerste hond, en eentje die prima zijn mannetje kon staan toen dat vertrouwen in zichzelf er weer was.
Destijds gaf men mij ook aan dat ik de touwtjes terug in handen moest nemen. Vriendjes en maatjes zijn, prima, maar bovenal wees duidelijk in wat je wel en niet wilt, geef aan wat je van de hond verwacht en ook duidelijk aan wat je niet goed keurt
Heel stom, maar op dat moment zag ik gewoon zelf niet waarom hij ineens zo beschermend werd.

Je bent zo gericht op het feit dat je de hond weer goed in zijn vel wilt laten komen, en ergens merk je dat de honden op een of andere manier daar ook zo sterk op reageren, dat je als je dat bereikt hebt soms "vergeet" dat hij niet meer angstig, zielig of sterk vermagert is.

Gedrag op straat moet je inderdaad los zien van het bijtwerk. Gedrag op straat heeft écht te maken met hoe je jezelf opstelt buiten en zeker ook met grenzen aangeven van het toelaatbare, maar meer nog het niet toelaatbare.
Ze hebben écht heel veel aan duidelijkheid. Zoals iedere hond dat heeft uiteraard. Maar zeker met dit type herders kun je beter de controle en de grenzen heel duidelijk houden.
En het staat écht los van het aangeleerde bijtwerk

echt thanks voor jouw verhaal weer, ik merk dat jij begrijpt wat ik bedoel en voel met dit dier. We gaan een zelfde proces door lijkt wel. Hier heb ik echt wat aan.

[crutz]

@Crutz, reageer niet meteen zo vol met oordeel zeg!. Je weet de hele situatie niet. Zij waren naar een of andere martin gaus gedragsdeskundige geweest( ik noem maar even wat, maar in ieder geval iemand die geen kaas heeft gegeten van dit soort honden) en die had gezegd, levensgevaarlijk beest en opruimen. Mensen wilde mij nog bijna geld toe geven als ik hem maar mee nam, ze waren bang in hun eigen huis. Hij liet gedragsdeskundige niet eens binnen in hun huis. Mag ik dan aub naar iemand met echt verstand van dit soort honden gaan om een beetje zekerheid over de hond te verkrijgen voor ik hem definitief in huis neem? En dan hoef ik dan echt geen toestemming voor te vragen. Tjee zeg, is juist wijs als je zoiets doet bij twijfel. Ik neem tenminste een wel overwogen beslissing, zodat hij niet binnen no time weer afgedankt wordt. Ik heb nu met de volle 100% ja tegen deze hond gezegd omdat ik precies wist waar ik aan begon.

Sorry maar een hond op proef neem je naar mijn mening niet even mee om te laten testen. En dan schrijf je ook nog dat je hem op het veld aan het werk gezien hebt. Anderen zijn dus op het veld met de hond bezig geweest. Nou klinkt mij niet echt als een betrouwbare club in de oren. Een herplaatser bij groene geleider even op het veld testen in handen van weer een ander?
Weet niet beter dan dat africhtingsverenigingen je eerst gewoon mee laten lopen en jou en de hond observeren (& je bij de IPO eerst voorbereiden op VZH/BH) voor er sprake is van testen en dan zeker bij zo'n jonge hond.
Maar goed, zal er wel geen verstand van hebben

[crutz]

En waarom ik vraag of het in overleg met de toenmalig eigenaar was. De hond had/heeft zoals je zelf benoemd een trauma mbt bijtwerk. De eigenaren op dat moment zitten met de handen in het haar qua plaatsen. Jij wil hem misschien hebben maar laat hem wel "testen" op het gebied waar z'n trauma ligt. Had jij de hond dan niet genomen was er weer een niet goede ervaring bij gekomen voor die hond.

[Budster]

Waarom ga jij er eigenlijk meteen weer vanuit dat het een rot ervaring voor de hond is geweest dat ik hem even heb laten "testen" ? Geloof mij, ik ben er zelf bij gebleven en hij heeft daar echt geen rot ervaring gehad en is alleen ontzettend positief en professioneel behandeld daar. Hij heeft juist ervaren daar dat hij dus niet op zijn flikker krijgt toen hij eindelijk eens los liet. Engelen geduld heeft die man met hem gehad en zo verschillende dingen kunnen testen om te kijken wat voor vlees we in de kuip hadden. Enige wat ik moest weten of het geen kronkel was. Verder is die hond in de afgelopen 5 maanden niet meer in de buurt van het veld geweest. Alleen maar bos en strand en leuke fijne dingen voor hem, en tussendoor iedere keer wat trainen.

[korthaar]

Het is wat met het africhtingswerk: verdededingshonden willen have en goed niet meer beschermen, jachthonden apporteren in ene niet meer etc.

[malinois]

Ehm lees jij wel of roep je om t roepen omdat t over africhten gaat: iets waar jij allergisch voor bent?

[crutz]

Waarom ga jij er eigenlijk meteen weer vanuit dat het een rot ervaring voor de hond is geweest dat ik hem even heb laten "testen" ? Geloof mij, ik ben er zelf bij gebleven en hij heeft daar echt geen rot ervaring gehad en is alleen ontzettend positief en professioneel behandeld daar. Hij heeft juist ervaren daar dat hij dus niet op zijn flikker krijgt toen hij eindelijk eens los liet. Engelen geduld heeft die man met hem gehad en zo verschillende dingen kunnen testen om te kijken wat voor vlees we in de kuip hadden. Enige wat ik moest weten of het geen kronkel was. Verder is die hond in de afgelopen 5 maanden niet meer in de buurt van het veld geweest. Alleen maar bos en strand en leuke fijne dingen voor hem, en tussendoor iedere keer wat trainen.

Ook goed. Ga lekker bijtwerk doen want anders verdedigt hij je mss niet in het donker.
Eerst had hij een trauma, etc en nu voordat jij met hem aan de slag ging kon hij zonder last van dat trauma mee naar een club en getest worden.
Volgens mij wil je hier alleen maar horen dat het oke is weer bijt werk te gaan doen. Heb dan wel een verrassing voor je, lossen is een belangrijk deel vt bijten, dus ja, als hij niet lost en wel durft te bijten zal dat aangepakt moeten worden en niet zoals he schrijft laten bijten tot hij vanzelf lost. Dat is leuk voor een pup of jonge hond maar niet voor een hond van 12 mnd plus die goed wil bijten