Dat dacht ik vandaag.
Ik ging met Jones trainen en Jones heeft enorm veel passie.
Wat hij dus de afgelopen tijd deed bij verloren zoeken was: heel snel de dummy vinden, en daarna toch nog even doorzoeken.
Wisselen deed hij niet maar hij wilde wel vast weten of er misschien nog een zou liggen, just in case
Hij ging nooit lang door zoeken hoor, maar hij maakte wel een extra rondje of kwam al zoekend (en dus langzaam) terug en daar wil ik vanaf.
Vandaag dus een apport in het bos op zo'n 50 meter, het bos was niet heel dicht maar er stond wel eerst een flinke rij hoge brandnetels voor nog.
Daar kon ik niet overheen kijken maar ik besloot dat als ik stiekem door die brandnetels zou gaan en me daarachter verdekt op zou stellen ik hem toch zou kunnen zien en hem zou kunnen betrappen op het "doorzoeken"
Goed, ik stuur Jones en stiekem verplaats ik me voorzichtig door de brandnetels, er stond nog een mooi groen bosje en daar wilde ik achter zitten.
Er zaten ook nog wat bramen dus het was even werk (en pijnlijk
Eens even zien waar hij uithangt, ik scan het bos maar zie niks
Huh? de dummy lag echt moeilijk en Jones is nogal een hond die enorme afstand neemt dus ik dacht dat hij net buiten zicht zou lopen zoeken en zo wel terug zou komen.
Het duurde en het duurde.. waar is ie nou?
Ik wil opstaan om beter te kunnen kijken maar stoot mn hoofd aan een tak boven me
Auw! een beetje geïrriteerd kijk ik even om me heen en daar zit Jones
Dat moet hij wel heel snel gedaan hebben dus hij zou wel niet doorgezocht hebben dit keer.
Ik wil nu even niet weten wat meneer dacht op dat moment
Oke Jones, jij wint vandaag!
Dit soort momenten, ik heb ze best weleens
Hebben jullie weleens momenten waarop je zo ongeveer tegen je hond zou moeten zeggen: "oke, jij wint".
Ik lees ze graag













