Het is alsof ik hem in de afgelopen paar dagen op een of andere manier zie ontspannen. Of dat nu van haar overlijden zondag alleen is of ook van de tijd daarvoor vind ik wat lastig inschatten. Hij vraagt wat meer aandacht, wil ook meer spelen. Dus ja, nu ben ik wat meer de klos
Zoeken oid doet hij niet, hij taalt ook niet naar de hoek in de tuin waar ik Jet heb begraven. Wel als hij heeft gegeten, loopt hij even naar de plek waar haar bak altijd stond.
Vanmiddag ben ik even met hem geweest bij een buurvrouw die vier honden heeft. Een van de vier moest even apart, die wil net als Ot zelf graag laten weten wie het baasje is, dat botst, maar toen die, en later ook de beagleteef apart zaten, viel het me op hoe rustig en stabiel hij is met de beaglereu en met het oudste dove hondje.
Maar toch. Het is best stil in huis







