Toen de eekhoorn op was kwam ze naar mij toe en ging voor me zitten. "Riep je net?? Hier ben ik hoor! Krijg ik nu een koekje?
We liepen verder en ik deed Wilma aan de lijn omdat we bijna bij de weg waren die we moesten oversteken. Toen we naast de weg op de stoep liepen, begon Wilma te kokhalzen. Ik probeerde naar nog naar het gras te trekken, maar het was al te laat......
Midden op de stoep lag een brij van eekhoorntjesvlees, ingewanden, botten en hondenbrokken. Vol afschuw keek ik ernaar. Hier en daar zag ik nog wat rode haartjes. "Voor poep geldt een opruimplicht, zou dat voor kots ook zo zijn?" vroeg ik me af. Ik had hondenpoepzakjes bij me. Wilma wilde al weer doorlopen, maar ik twijfelde wat te doen. Wat nou als iemand erover uitglijdt en een been breekt? Dat wilde ik niet op mijn geweten hebben. Ik pakte een poepzakje en raapte daarmee zoveel mogelijk van de eekhoorntjesbrij op. Tevreden keek ik naar de stoep. Je zou niet zeggen dat hier net nog een uitgekotste eekhoorn lag.
We staken de weg over en gingen aan de overkant het bos weer in. Wilma was blijkbaar niet misselijk meer, want ze had plezier voor 10 en rende heel hard heen en weer. Ondertussen liep ik nog met een zakje eekhoorn. Nergens een prullenbak natuurlijk. Na een uur was ik nog geen prullenbak tegengekomen en het begon ook nog steeds harder te regenen






