iemand enig idee?
klinkt wel goed. pittig, maar niet té. ruwhaar dus minder haar. niet té klein. redelijk sociaal (blijft een terriër) en sportief.
zeg eens?

Moderator: moderatorteam
sjm schreef:Leuke hondjes!
In combinatie met een Mechelse Herder eten ze Sally's.
wat houdt dat in? allemansvriendje of stoïcijns je eigen gang gaan met 6 middelvingers?Safari schreef:In Rakker zat een flinke scheut Border en dat 'niet alleen gehoorzaamaan de baas, dus geen eenmanshond' ging voor Rakker zeker op.
Pepie schreef:Ik zeg niks want hij staat hier op het velanglijstje bij mijn partner.
Van beide iets. Rakker was net zo gehoorzaam (of nietM@scha schreef:wat houdt dat in? allemansvriendje of stoïcijns je eigen gang gaan met 6 middelvingers?Safari schreef:In Rakker zat een flinke scheut Border en dat 'niet alleen gehoorzaamaan de baas, dus geen eenmanshond' ging voor Rakker zeker op.
Haha, nee ik moet bij Border Terriërs altijd denken aan het hondje dat Sally greep. Dat was een Border x Mechel.M@scha schreef:sjm schreef:Leuke hondjes!
In combinatie met een Mechelse Herder eten ze Sally's.![]()
maar ik wil geen mechelaar dus dat komt vast goed
racapuck schreef:Volgens mij klopt het verhaal best wel. Ik heb er zelf ook aan gedacht na de Parsons maar denk dat een jonge borderterrier net meer beweging nodig heeft dan ik nog kan bieden. Na een enkelbreuk heb ik nooit meer zoveel kunnen lopen als daarvoor, soms best wel hele einden maar soms ook dagen niet, dat is de reden dat ik hierna geen terriër meer wil.
Laura84 schreef:Ze hebben een heel scala aan geluidjes, van naar keffen tot kreunen en piepen. Voor een terrier vind ik ze vrij makkelijk te trainen. Niet zo gereserveerd naar vreemde mensen. Met een goede gedegen socialisatie (en bescherming) kunnen ze over het algemeen goed met andere honden overweg hoewel sommige reuen best wel hun mannetje kunnen staan tegen andere honden. Teven kunnen wat lange tenen hebben tegenover andere grotere honden.
Al met al, best hele leuke sportieve honden in een kleine verpakking
Je kan, als je wilt, een keer bij onze hondenschool komen kijken, de eigenaar fokt ze dus we hebben hordes van dat spul rond lopen. Kan je meteen zien hoe ze het in de training doen
Nanna schreef:De fokster van Charles heeft ze ook, fok er ook mee. In mijn beleving zijn alleen de teefjes leuk; reuen van dat ras vind ik vaak maar een stel chagrijnen.
Vind het wel één van de leukere terriërs, maar zoals gezegd, als ik er eentje zou vatten werd dat 100% een teef.
Border terriers en andere (kleine) terriers mogen dan wel niet vechtlustig zijn, ze zijn het vaak wel. Vriendelijkheid naar andere honden is niet de meest in het oog springende eigenschap van terriers. Misschien toch iets om rekening mee te houden. Er is prima mee om te gaan, als je maar weet hoe ze in elkaar zitten.M@scha schreef:is dit mooipraterij of klopt het? (bron http://www.bordertjes.nl" onclick="window.open(this.href);return false;)
Karakter
Hierboven werd al vermeld dat naast bouw ook het juiste karakter een wezenlijk onderdeel vormt van een werkende terrier, dus ook van de Border. De taak van de Border Terrier bestaat uit het volgen van het wild (meestal de vos) tot in zijn hol teneinde hem daar vast te houden, zodat de jagers de vos kunnen uitgraven of de vos te laten springen (d.w.z. uit het hol verdrijven). Dit doet hij door de vos aan te blaffen, zodat bovengronds gevolgd kan worden hoe de zaken er ondergronds voor staan. Voor dit werk heeft men een terrier nodig met een speciaal karakter.
Ten eerste
Hij moet los met de meute en de eventuele andere terriers meelopen. Soms wordt er meer dan één terrier ingezet op de vos. De Border Terrier moet dan ook sociaal en zeker niet vechtlustig zijn.
Ten tweede
Hij werkt niet alleen met zijn baas, maar ook met vreemde mensen. Vaak komt het voor dat de terrier uitgeleend wordt ten behoeve van de jacht. De Border Terrier kan dus geen éénmanshond zijn en moet vriendelijk staan ten opzichte van vreemde mensen.
Ten derde
Onder de grond staat hij alleen tegenover een vaak geduchte en gewiekste tegenstander. De Border Terrier moet dus niet alleen moedig zijn, hij moet ook nog eens zijn hersens kunnen gebruiken. In Duitsland is men om die reden ertoe overgegaan om de Duitse Jacht Terrier te vervangen door de Border Terrier bij de jacht op het everzwijn. Een moedige, maar harde hond zal geen lang leven beschoren zijn bij dit werk.
Concluderend kunnen we stellen dat de Border Terrier een tegenover alle mensen vriendelijke hond is, beslist niet agressief (alhoewel hij een gevecht niet uit de weg gaat als hij wordt aangevallen) en zeer intelligent met een uitgesproken moedig, maar nooit 'hard' karakter.
Juist dit karakter maakt hem bij uitstek geschikt voor het werk, maar maakt hem tevens tot een ideale gezinshond. Waarbij u niet uit het oog moet verliezen dat hij zijn afkomst nooit zal verloochenen. Een Border Terrier is en blijft een terrier en zal nooit een teddybeer worden (hoewel hij er absoluut niets op tegen heeft de avond gezellig door te brengen als een rechtgeaarde schoothond).
Verzorging
Naast een gezonde voeding en voldoende beweging moet de Border Terrier ongeveer tweemaal per jaar geplukt worden. Hierbij wordt het oude, dode haar met de vingers in de haargroeirichting eruit getrokken. Dat is niet zielig en niet pijnlijk. Integendeel, de Border vindt het vaak plezierig om verlost te worden van zijn oude vacht. Sterker nog, als u het niet doet uit piëteit met uw hond, dan zal dat uiteindelijk uitdraaien op een heleboel problemen, zoals jeuk, schilferigheid, enz. Dit houdt dus ook in dat het kortscheren van de vacht van de Border Terrier uit den boze is, omdat u dan de oude vacht niet verwijdert. Het plukken van de vacht is een bezigheid die men zichzelf zeer goed kan aanleren, temeer daar er voor de Border Terrier geen ingewikkeld trimschema bestaat.
Activiteiten
Een Border Terrier schuwt een fikse wandeling niet (ze schijnen niet moe te krijgen te zijn), maar ze accepteren verrassend makkelijk een keer 'een rondje om het blok'. Hoewel in Nederland de jacht op de vos verboden is, hoeft u niet stil te zitten. Naast het feit dat u de vrije natuur kunt intrekken, kunt u bijvoorbeeld ook G(edrag) & G(ehoorzaamheid)s-cursussen volgen. De Border kan daarin op een heel hoog niveau meedraaien, maar u moet in uw achterhoofd houden dat de Border een zelfstandig werkende terrier is waar u nooit absolute gehoorzaamheid van mag en kan verwachten. U kunt hem daartoe wel dwingen, maar dan tast u de hond in zijn wezen aan en dat kan de bedoeling niet zijn.
Daarnaast zal de Border met veel plezier deelnemen aan hondensporten als behendigheid en fly-ball. Ook de jachttraining is een mogelijkheid. In Nederland zijn een aantal Borders actief in deze tak van hondensport en presteren daarin verrassend goed. Samen met uw Bordertje kunt u dus veel plezier beleven aan welke activiteit dan ook.
Fokkerij
In Nederland worden de belangen van de Border Terrier behartigd door de rasvereniging, de Nederlandse Border Terrier Club. Zij organiseren diverse activiteiten, waaronder clubmatches en trim- of plukdagen.
Op dit moment kennen we binnen het ras nog geen structureel rasgebonden ziekten of afwijkingen, maar de fokkers en de rasvereniging blijven natuurlijk alert, want voorkomen is nog altijd beter dan genezen.
Resumerend kunnen we stellen dat de Border Terrier een sportieve en handzame hond is. Het is een grote hond in een kleine verpakking. Zijn karakter maakt hem bij uitstek geschikt als gezinshond. Ik moet u echter wel waarschuwen, want als u eenmaal kennis hebt gemaakt met de Border, dan is het eenmaal een Border altijd een Border Terrier en blijft het meestal niet bij één.
Machie schreef:In de agility lopen er wel wat. Ik vind ze best heel leuk, voor een terrier
Yvonne?Laura84 schreef: Je kan, als je wilt, een keer bij onze hondenschool komen kijken, de eigenaar fokt ze dus we hebben hordes van dat spul rond lopen. Kan je meteen zien hoe ze het in de training doen
Nanna schreef:Hier loopt een reu van dat ras in de buurt. Die viel zelfs Berner Sennenhonden aanM@scha schreef:Nanna schreef:De fokster van Charles heeft ze ook, fok er ook mee. In mijn beleving zijn alleen de teefjes leuk; reuen van dat ras vind ik vaak maar een stel chagrijnen.
Vind het wel één van de leukere terriërs, maar zoals gezegd, als ik er eentje zou vatten werd dat 100% een teef.
ik heb geen zin meer in dat wijvengezeikik word er zo moe van. ik ben zelf een wijf, maar ik kan gewoon niks met dat hormonale gewiebel.
eigenlijk wil ik gewoon een reu: di hedde, en da's wa ut is!Hij loopt nu alleen maar aangelijnd omdat het zo'n aangebrande chagrijn is.
Ik zou dat niet zoeken hoor....