Vandaag kwam er een monteur voor de cv dus de meiden heb ik toen hij arriveerde in de auto gedaan. Mojo vindt bezoek leuk en dit wil ik graag zo houden, dus bij binnenkomst heb ik de monteur gevraagd of hij bang was voor honden. Niet als hij niets doet, zei hij, dus Mojo kon met hem kennismaken.
Nou, het was net of hij een oude vriend begroette! Helemaal blij, lijfje kronkelend in het ritme van zijn hard zwiepende staart en het liefst had hij de monteur nog een dikke knuffel gegeven maar dat heb ik maar niet toegelaten.
Mojo heeft alles wat de monteur in de bijkeuken deed met veel interesse en zonder enig wantrouwen gadegeslagen, en heeft zich perfect gedragen.
Toen de monteur weer wegging zei hij niet alleen mij gedag, maar kreeg ook Mojo een "doei" van de monteur.
Voor veel mensen is dit gedrag waarschijnlijk heel normaal, maar voor mij met mijn overbeschermende krullenbollen is het toch wel een verademing moet ik zeggen. Mojo heeft me vandaag een grote glimlach bezorgd in ieder geval!













