In één of andere fantastische reflex wist ik de riem van de hond te grijpen voordat deze bij Mila was. Ik zei Mila te blijven zitten en ging de compleet opgefokte hond terugbrengen naar de overbuurman, die al aan kwam rennen.
En nog geen sorry kon ervan af ...
Ik was nogal laaiend, en zei: 'Dit gaat dus niet nog een keer gebeuren,' waarop de buurman alleen maar kon uitbrengen: 'Maar ik kon er niets aan doen, ze trok zich los...'.
Dat wordt dus voortaan maar heel goed kijken voordat ik de deur uitloop, want die kom ik niet graag nog een keer tegen.













