Gebrek aan kennis over gebrek aan kennis

[Valerie]

Even is de schrik op het gezicht van de wandelaarster te lezen. Was ze net nog aan het genieten van de voorjaarszon, nu schakelt ze snel naar haar actiestand. Haar gezicht toont focus. Behendig loopt ze achteruit een pad in terwijl ze haar twee aangelijnde honden met een signaal op zich richt.

Helaas. Haar souplesse en de getraindheid van haar honden ten spijt, vliegt de oorzaak van haar snelle handelen toch op een van haar honden. “Hij wil alleen maar spelen!” klinkt ergens ver weg in het donkere bomen bos. Maar de hond van de wandelaarster spreekt niet genoeg Nederlands, of misschien juist wel. Hij dient de “bezoekende” hond van een stevig “honds” repliek. Er klinkt een schelle blaf en er zijn blikkerende tanden te zien.

De stem uit de verte spot het tumult en komt nu - te laat, maar plotseling even rap als zijn hond - aangevlogen. Vloekend en tierend.

De wandelaarster reageert slechts met een korte vraag: ‘Zou u uw hond aan willen lijnen?‘ Terwijl ze achteruit blijft lopen met haar honden. De man zegt niets terug. Vloekend grijpt hij keer op keer naast zijn hond. Tot hij “beet” heeft, waarbij zijn hond jankt van pijn door de ferme greep om zijn nekvel. De man kijkt de wandelaarster nu fel aan en bijt haar spits toe ‘Hoe kun je die honden zo verknipt hebben dat ze zo onaardig zijn!’ Waarna hij briesend het bos in verdwijnt.

De wandelaarster kan weer tot rust komen, net als haar honden. Maar het zonnige voorjaarshumeur is verdwenen. Deze wandelaarster heeft namelijk twee asielhonden. Viervoeters die een rugzak hebben die groter is dan zijzelf zijn. Waar ze dag in dag uit mee aan de slag is. Omdat het “lastige” honden zijn. Omdat er geen andere hondenbazen voor te vinden waren. Omdat zij iets in ze zag. Omdat zij ze kan managen. Omdat zij opknapt wat anderen hebben nagelaten. Omdat zij deze honden een fijn leven wil bieden.

Daarvoor vraagt ze niets terug. Ze heeft genoeg aan haar honden. Al is het soms ook wat veel. Het managen, het regelen, het “voor zijn” en vooral… de eindeloze kritiek van mensen die denken dat een hond een knop heeft. Een knop die met één druk kan worden omgezet om een hond te repareren. Terwijl niet elke hond te repareren is. Kritiek van onbewust onbekwamen die onbewust door hun “gebrek aan kennis over gebrek aan kennis” een ander pijn kunnen doen en het leven zuur kunnen maken. Zuurder dan het leven zou moeten zijn. Door onbegrip en grievende opmerkingen. Door het uiten van meningen zonder zich te verdiepen.

Want de wandelaarster vraagt dan wel niets terug. Juist zij verdient het te krijgen wat ze nodig heeft. En dat is helemaal niet zo veel. Wat ruimte, veel begrip en misschien af en toe een pluim. Want haar “vijfde hands”-honden zullen door hun slechte start nooit meer perfect worden, maar zij heeft het aangedurfd hen in onze niet-perfecte samenleving nog een kans te geven.

“Ode” en vooral ruimte aan de “managers” die een hond hebben die niet te repareren is!

Hondenbescherming

[ruudstofferboa]

mooi!!!! en o zo waar.........

[*Skye*]

Mooi verhaal en erg waar! Ik heb tot nu toe gelukkig nog nooit aan allebei de kanten van bovenstaand verhaal gestaan. Mijn blij ei is gelukkig bijna nog nooit weggeglipt naar een aangelijnde hond en het is zo een blij ei dat hij blij is met iedere hond die blij naar hem toe komt. En die paar keer dat hij wegglipte vonden de honden waar hij heen ging het niet erg. Maar mocht de hond het wel erg geven en Skye respecteert de grenzen van die hond niet. Zou ik 100x mijn excuses aanbieden en zeker geen snauw geven.

Ik heb de grootste begrip voor de mensen met een hond met een rugzakje. Zal er altijd alles aan doen om ze de ruimte te bieden. Maar ik geef ook iedere harloper/ fietser/ wandelaar de ruimte. Mensen hoeven geen last te hebben van mijn hond.

[gyanty]

Zeker in het voorjaarszon is dit wel de orde van de dag. De hele winter heb ik geen problemen gehad. Ik heb wel mijn boodschap wat overtrokken om mensen sneller te laten handelen (deze bijt dood ), maar het werkte tot de eerste voorjaarszonnestralen.

De laatste dagen was Kay continue de pineut. Kay die ik als bliksemafleider inzet daar waar het kan. Meestal gaat hem dat heel goed af. Zo krijg Norah tenminste de ruimte en kunnen we redelijk ontspannen wandelen en komt een ieder aan zijn trekken, want Kay vind anders hondjes even begroeten vaak wel heel gezellig. Maar een hoop eigenaren lijken hun eigen hond ook niet meer te kennen. Ontwijken wat wij meestal doen, is bijna onmogelijk geworden, aangezien ze van alle kanten komen....

Vaak gaat het ook bewonderingswaardig goed. Norah had een terugval nadat ze tijdens de training door een andere hond werd aangevallen terwijl ze aangelijnd vast zat aan de bakrand (aan een lijntje van 1 meter). Maar ze pakt haar training toch weer aardig op. Hondjes die toch komen, worden aardig genegeerd. Gister leek ze zelf naar een jonge schapendoes een spelboog te maken (het zit er wel in, maar in 90% van de keren gaat het uiteindelijk toch uitdraaien op snauwen, dus doen we het gewoon helemaal niet meer) Ook een ander klein hondje wat de baas moest ophalen, heeft ze zonder grommen en slopen doorstaan (oke, ze kreeg ook niet echt de kans....)

Maar ja het blijft managen. Ogen en oren overal. En altijd mensen die denken het beter te weten. OF mensen die denken dat ze netjes afsnauwt en dat hun hond er iets van zal leren. Dat mijn hond dan ook iets leert snappen ze niet. En hoogst verontwaardig als ze niet zo netjes boven op de hond aanvalt. Ontspannen lopen, mwah ook dat kan ik managen. Maandagochtend is de meeste gekte er gelukkig niet. Lang leven dat ik niet van ma t/m vrij van 9 tot 5 werk....

[Eilfy]

Alfy is inmiddels stabiel maar ik heb heel wat in de schoenen van de wandelaarster gestaan. Met een hond die echt geen contact wilde en een stuiterende hond die ik maar ternauwernood geblokkeerd kreeg. En de mensen maar roepen: "Hij doet niks!". "Nee, maar die van mij wel..." Nog ergerlijker is het dan als de mensen doodleuk zeggen "ach dan leert hij meteen dat niet alle honden dat leuk vinden"

Nu heb ik ook de andere kant van het verhaal bij me: een enthousiaste, grote, lompe puber met zo heel af en toe echt bananen in z'n oren. Schoot een tijdje terug weg achter een doodsbang teckeltje aan. Hondje ging er gillend vandoor en gelukkig reageerde Kenji vrij vlot op mijn brul en staakte hij de achtervolging om vervolgens terug te komen. Die vrouw was boos (terecht) maar werd meteen compleet onvatbaar voor elke vorm van reden. Kenji had ik inmiddels aangelijnd en onder appèl, heb nog even gekeken of het hondje niks had (kon bijna niet, maar vond het wel zo netjes) en ben toen weer verder gelopen.

Kortom: ruimte komt van twee kanten. Dat heb ik inmiddels wel geleerd.

[Eefje83]

nou idd, het word weer mooier weer en ineens komen er weer overal honden vandaan die ik de hele winter niet gezien heb.

Daarbij vind ik het ook nog eens heel onterecht van die meneer wat ie zegt, ik denk dat menig aangelijnde hond zo reageert als er een hond op hem komt afstieren.
Mijn reutje zou het alvast niet pikken en luid en duidelijk te kennen geven niet van zo'n bezoek gedient te zijn.

[Jeannettebo]

Ik vind de achtergrond van de honden eigenlijk niet relevant. Het maakt het gedrag van de baas van de loslopende hond niet meer of minder asociaal.

[Feather__]

Herkenbaar. En dan lopen wij samen met twee honden. Maar hoe vaak ik de hond die ik vast heb aan mijn vriend moet geven om dan een paar meter voor hun een hond te blokken die naar onze honden wil. En baasjes die op standje slak verder lopen. 'Ja, ze doet niks hoor, wil alleen maar spelen.'
'Ja, dat zal best maar mijn hond bijt.'
'Oh, nou dankje hé dat je d'r hebt tegen gehouden '

Dan sta ik alleen maar zo 'Ja, hoor, natuurlijk .'
Alsof ik mijn hond de hond zou laten bijten als ik er wat aan kan doen.
Gelukkig ben ik ondertussen een pro en spot honden al van veraf. Al kan Yindi er ook wat van, echt van heel ver ziet ze ze al aankomen. Daardoor merk ik de honden die ik nog niet gezien heb ook weer op.

[pioenroos]

Ik vind de achtergrond van de honden eigenlijk niet relevant. Het maakt het gedrag van de baas van de loslopende hond niet meer of minder asociaal.

Nou, inderdaad. Het zou zo ontzettend fijn zijn als het niet meer de norm zou zijn om je hond op een andere hond af laten denderen 'want hij doet niks en wil alleen maar spelen'.

Ik heb geen verknipte hond uit het asiel. Maar gewoon een niet zo gezellige rotzak die erg flauw is naar de meeste andere reuen. Hij loopt dus aangelijnd, ik vermijd (druk) loosloop gebied en ik zorg dat hij niet uitvalt aan de lijn.
Maar sommige mensen Vorige week kwamen 4 (!!!) honden op ons afgestormd, blaffend en joelend. Mies houdt niet van gedoe dus die doet nog een poging om ze weg te houden van ons. Maar 4 (middel)grote honden is zelfs voor een teckel te veel.
En daar sta je dan, netjes een paar meter van het pad af met je keurig aangelijnde hond die heel graag een heel groot punt wil maken bij die 4 gillende honden om hem heen Op onze vraag om de honden bij te houden werd eerst lacherig en vervolgens kwaad gereageerd. Was belachelijk, wij moesten onze honden maar beter 'socialiseren'.

[Pino2012]

Ik vind het door de term wandelaarster een beetje zeurderig overkomen. Had het liever in de ik-vorm gelezen, want zo eenzijdig is het duidelijk ook geschreven.
Een paar tips en oplossingen voor beide partijen zou ook wat constructiever zijn.
Nu is de wandelaarster echt zo geweldig, want ja niemand wilde die hondjes...
Maar er zijn ook honden die nog moeten leren.
Of honden die niks geleerd krijgen.

[malinois]

Edit: ik had t niet goed gelezen... was een vergelijkbaar verhaal

[ranetje]

Ach ja.
Het is ook vervelend als je met je sociale hond loopt en er klapt vanuit het niets een agressieveling op, type doet ie anders nooit.
Maar daar lees je geen stukjes over.
Ja, in de krant

Natuurlijk.

Ik weet niet of de "wandelaarster' in een losloopgebied liep, want de regels worden daar toch al minimaal gerespecteerd.
Ze had haar honden wel aangelijnd.
In principe hoor je je loslopende hond wel terug te halen/roepen van aangelijnde honden.
Kan niet schelen of hij "alleen maar wil spelen" of dat hij andere ideeën heeft.

[ranetje]

In principe hoor je je loslopende hond wel terug te halen/roepen van aangelijnde honden.
Kan niet schelen of hij "alleen maar wil spelen" of dat hij andere ideeën heeft.

Kom dan maar niet hier wonen In dat geval kun je beter in Utopia blijven.
Hier komt werkelijk alles aandenderen. Dat wist ik ook van tevoren, want dat geldt niet alleen voor hier maar voor overal waar ik gewoond heb. De meeste honden luisteren gewoon NIET.
Daarom ben ik ook altijd blij dat ik DUS de keuze heb gemaakt om er zelf zoetjes op na te houden. Anders wandelde ik toch echt lang zo leuk niet...

Ik schreef ook "in principe"

Hier gebeurt dat ook niet hoor.
Ik loop op dit moment van alles en nog wat te ontwijken, dus ik hoef meestal maar een of twee honden af te vangen per wandeling
Normaal heb ik weinig tot geen last van buurtende honden.