We hebben voor hem een kennel gebouwd achter huis, met open deurtjes het huis in. Hij kon in en uit lopen. Het duurde lang voor hij zich veilig genoeg voelde in huis. Kennel werd weer afgebroken. Ivan was een hyper labrador met epilepsie, jeugdstaar en last van zijn hart. En hij hield vol, 13,5 is hij geworden.
Dinsdagochtend om 1100 uur hebben wij hem in laten slapen, thuis op zijn eigen kleedje. Hij at al een poosje niet meer goed en hij wilde zelfs zijn plakjes ham niet meer. Drinken kwam er net zo snel weer uit. Het was over, hij was op. De tumor is de laatste weken enorm gegroeid. Wij denken zelf dat dit d reden is geweest dat het eind verhaal was.
Het is goed zo, we missen hem ontzettend, maar hij heeft een goed leven bij ons gehad.
En nu, is het stil in huis, geen twee honden meer, geen een hond meer.
wat een leegte laat dat achter he 
Heel veel sterkte met het verlies
