Hutsje schreef:ik heb mogen spreken op haar afscheidsbijeenkomst. dit was de tekst:
Lieve, lieve kit. Lieve superkit.
Lieve gekke kit. Lieve chaotische kit.
Lieve dappere kit.
Je was van alles maar bovenal lief.
Wij moeten het nu zonder je doen.
Men zegt dat je niet dood bent zolang er nog over je gesproken wordt.
Dat zal ik, en dat zullen velen met mij, nog heel vaak doen.
Wat hadden we altijd een lol, en wat hebben wij een plezier gehad samen tijdens ons laatste uitstapje, de struuntocht.
Wij met onze brakke lijven de hele dag in de regen. Maar dat deerde ons niet en we vermaakten ons opperbest.
Helemaal toen de tokkelopdracht kwam.
Dat gaan wij niet doen!!! Oh, nee, geen 10 paarden krijgen ons daarheen!!!! NO WAY. We komen niet eens die boom in. Echt niet. Nee, dat kunnen wij niet hoor.
Als jij gaat ga ik ook. Kom op, als ik het kan kan jij het ook. Okay dan. En we deden het toch, en jij ging als eerste!
Toen je afdaalde zwaaide je zelfs nog, stoer wief dat je d’r ook was en ik stond daar met klotsende oksels en het zweet in mijn bilnaad in het vooruitzicht dat ik nu toch ook echt in die boom moest klimmen met mijn hoogtevrees.
We scheten 7 kleuren maar we hebben het gedaan.
En we hebben de hele tocht volgehouden (we kwamen wel als laatste binnen maar dat boeide niet)! We waren trots op elkaar.
Ik ben nog steeds trots op jou kit, en ik ben dankbaar en trots dat ik deel heb mogen uitmaken van jouw leven en dat jij deel uitmaakte van het mijne.
Volgend jaar loop ik de struuntocht weer. Met jou aan mijn zijde, dat weet ik zeker.
En ik zal dat, zolang mijn gezondheid het toelaat, elk jaar blijven doen want dat hadden we afgesproken.
Ik ben alweer een tijd geleden gestopt met roken en steeds als ik je zag wilde je een sigaartje met me roken, want dat deden wij altijd.
Wij waren sigarenmaatjes. Ik durfde het niet aan, uit angst dat ik weer zou gaan roken. Maar straks steek ik er eentje voor je op kit
(en ik heb een sigaartje op haar kist geplakt).
Dag lieve, lieve kit. Voor altijd in mijn hart.
Gekwief
