Helaas bleken wij Kwisty bij een broodfokker te hebben gekocht

Het aantal leden breidt zich snel uit en ik ben benieuwd of hier ook eigenaren van een Stawachtel tussen zitten!
Moderator: moderatorteam
Wat voor ras zou jij voorstander van zijn, als er een outcross zou komen?Marjoleine schreef:Mij niet.
Begrijp me goed, ik ben groot voorstander van open stamboeken voor de stabij, maar ik zou niet de Heidewachtel erin willen.
Die lijken niet op elkaar wat temperament betreft.
De Heidewachtel is een hond voor onder het geweer, een jachthond pur sang.
De stabijhoun is ongediertejager en erfhond.
Echt heel verschillend wat mij betreft.
Paisley schreef:Andersom zou ik het een ander verhaal vinden
Nee, ik bedoel dat ik het geen logische keus zou vinden om de heidewachtel als ras te outcrossen met een stabij. Van de heidewachtel verwacht je werkcapaciteiten die de stabij minder bezit. Een stabij kan in de jacht best wat bereiken maar vaak toch met hangen en wurgen.fenneke schreef:Paisley schreef:Andersom zou ik het een ander verhaal vinden
![]()
een stabij keer heidewachtel geeft een andere hond dan heidewachtel x stabij ?
wat bedoel je met andersom?
Nog niet specifiek over nagedacht eigenlijk, maar zeker geen rototypisch voorstaande hond.Paisley schreef:Wat voor ras zou jij voorstander van zijn, als er een outcross zou komen?
Daar is helemaal niet gekeken naar gebruiksdoel. Er is gekeken naar karakter en oorsprong. En uiteindelijk is er gekozen op voornamelijk dat, karakter en oorsprong.Tuurlijk is het gebruikersdoel anders, maar dat geld in veel meer mate voor de rassen die zijn gekozen om de Wetterhoun te versterken.
Een stabij is een zeer typische hond op zijn eigen gebied.Een stabij hoeft toch niet zoveel te kunnen...
Als je dat een reden vindt om de heidewachtel af te wijzen, zal het wel moeilijk zijn om er een rashond bij te vinden die past volgens jou.Marjoleine schreef: Het is het enige ras dat ik ken (ik verbeeld me dat ik er vrij veel ken) dat bereid is letterlijk samen met de baas ongedierte te jagen.
Ik ervaar het ook zo. Tijdens jachttraining zat ik in de groep met aardig wat heidewachtels en we kwamen de zelfde talenten en moeilijkheden tegen. Alleen zijn heidewachtels inderdaad veel minder scherp op ongedierte. Mijn hond werd wel eens het veld in gestuurd voor een stuk wild of dummie, en kwam na een tijdje graven met een dode muis weer terugMarie-Josée schreef:Qua karakter vind ik juist dat er wel veel overeenkomsten zijn.Alleen is de heidewachtel zacht in de bek en een ongediertebestrijder moet dat nu net niet zijn. Maar de rustige afstandelijke liefde voor de baas, de will to please samen met een flinke dosis eigenzinnigheid, iets alleen doen als hij er het nut van inziet,dat vind je bij beide rassen terug. Ik zou best geschikt zijn voor een stabij want ik heb 15 jaar heidewachtelervaring mogen hebbenDe stabijs die ik ken komen aardig overeen met het karakter van in elk geval onze heidewachtel.
Waar haal je dat nou weer vandaan? Dat zeg ik nergens.Paisley schreef:Als je dat een reden vindt om de heidewachtel af te wijzen, zal het wel moeilijk zijn om er een rashond bij te vinden die past volgens jou.Marjoleine schreef: Het is het enige ras dat ik ken (ik verbeeld me dat ik er vrij veel ken) dat bereid is letterlijk samen met de baas ongedierte te jagen.
Ja, dat zijn het ook. Dat is niet beter of slechter, het zijn bastaarden, niet meer, niet minder.Daarbij moest ik ook wel even gniffelen dat ik aardig wat boeren ken die een stabij hebben die goed fel op ongedierte zijn, en waar vaker geen dan wel papieren bij zitten. Volgens vele stamboekfanatici zijn dat "kruisingen".
Dat soort verhalen doen al langer de ronde dan het ras erkend is. Net als de verhalen over welke goeie vangers zijn en welke niet. En hoe je dat selecteert.En ik heb ook wel eens de roddel gehoord dat je voor een echte ongedierte bestrijder beter een rasloze kan nemen omdat daar meer jachtinstinct in zou zitten dan de stabij's met stamboom. Eigenlijk hoor ik die roddel heel vaak, ik zou het bijna geloven.
Je bent me kwijt. Krijg je inteelt van outcross?De reden dat outcross zo weinig wordt toegepast, is omdat mensen bang zijn voor veranderingen. Daar krijg je inteelt en gedrochtjes van. En ik wil geen gedrochtje.
En als de kooiker, de Hollandse herder, de Saarloos, de Smous en de rest van dat Nederlandse spul.ranetje schreef:De Drent heeft denk ik het zelfde probleem als de Stabij?
Een Nederlands ras dat buiten Nederland vrijwel niet voor komt en een beperkte genenpool.
Een Drent stug?Paisley schreef:Ik ervaar het ook zo. Tijdens jachttraining zat ik in de groep met aardig wat heidewachtels en we kwamen de zelfde talenten en moeilijkheden tegen. Alleen zijn heidewachtels inderdaad veel minder scherp op ongedierte. Mijn hond werd wel eens het veld in gestuurd voor een stuk wild of dummie, en kwam na een tijdje graven met een dode muis weer terugMarie-Josée schreef:Qua karakter vind ik juist dat er wel veel overeenkomsten zijn.Alleen is de heidewachtel zacht in de bek en een ongediertebestrijder moet dat nu net niet zijn. Maar de rustige afstandelijke liefde voor de baas, de will to please samen met een flinke dosis eigenzinnigheid, iets alleen doen als hij er het nut van inziet,dat vind je bij beide rassen terug. Ik zou best geschikt zijn voor een stabij want ik heb 15 jaar heidewachtelervaring mogen hebbenDe stabijs die ik ken komen aardig overeen met het karakter van in elk geval onze heidewachtel.
Nouja, ze had tenminste iets.
Ik vind de Drentse patrijs dan weer een hele andere hond. Stugger, dominanter, scherper en lomp. Ik vind dat niet zulke prettige honden wat ik ervan gezien heb. En voor de gezondheid hoef je het ook al niet te doen.
Ja. Ken ook alleen maar reuen. Wat Sita zegt, etters.marian* schreef:Een Drent stug?Paisley schreef:Ik ervaar het ook zo. Tijdens jachttraining zat ik in de groep met aardig wat heidewachtels en we kwamen de zelfde talenten en moeilijkheden tegen. Alleen zijn heidewachtels inderdaad veel minder scherp op ongedierte. Mijn hond werd wel eens het veld in gestuurd voor een stuk wild of dummie, en kwam na een tijdje graven met een dode muis weer terugMarie-Josée schreef:Qua karakter vind ik juist dat er wel veel overeenkomsten zijn.Alleen is de heidewachtel zacht in de bek en een ongediertebestrijder moet dat nu net niet zijn. Maar de rustige afstandelijke liefde voor de baas, de will to please samen met een flinke dosis eigenzinnigheid, iets alleen doen als hij er het nut van inziet,dat vind je bij beide rassen terug. Ik zou best geschikt zijn voor een stabij want ik heb 15 jaar heidewachtelervaring mogen hebbenDe stabijs die ik ken komen aardig overeen met het karakter van in elk geval onze heidewachtel.
Nouja, ze had tenminste iets.
Ik vind de Drentse patrijs dan weer een hele andere hond. Stugger, dominanter, scherper en lomp. Ik vind dat niet zulke prettige honden wat ik ervan gezien heb. En voor de gezondheid hoef je het ook al niet te doen.
Ja, bij de wetters zijn de tegenstanders er ook uitgestapt.Nanna schreef:Nou ja, die mensen bij Radar met hun Saarlozen werden toch mooi subiet de rv uitgeflikkerd toen ze de problemen aankaarttenMarjoleine schreef:Het is trouwens kletskoek dat mensen daar zo tegen zijn, outcross.
Van de neen Nederlandse rassen zijn er bij twee actief de stamboeken open, bij een derde passief (als in: er wordt gezocht naar look-alikes en die mogen na aankeuring instromen).
Dus hoezo zijn mensen tegen outcross?
Ik vind drie van de negen geen gekke score.Ze zijn daarna onder een andere vlag de Zwitserse herder in gaan kruisen, chapeau!
Dat moeten ze dan in Frankrijk doen, ben ik bang.Nanna schreef:Dan gaan we maar gezellig zitten te wachten op de dag dat Franse Bullenfokkers willen gaan outcrossenMarjoleine schreef: Mijn punt is dat er altijd wordt geroepen dat de Raad dit niet wil. Maar als de RV het wel wil en ze komen met een goed plan, dan gebeurt het dus gewoonIk krijg visioenen van vliegende varkens en nachtvorst in de hel.
En verder ben ik met je eens dat her en der best mensen heel goed bezig zijn hoor. Gelukkig maar.
Bang zijn voor veranderingen, daar krijg je gedrochtjes van. Maar ik vermoed dat je best snapte wat ik bedoelde, dus daarom bij jij mij weer kwijt. Zijn we elkaar gezellig kwijtMarjoleine schreef:Waar haal je dat nou weer vandaan? Dat zeg ik nergens.Paisley schreef:Als je dat een reden vindt om de heidewachtel af te wijzen, zal het wel moeilijk zijn om er een rashond bij te vinden die past volgens jou.Marjoleine schreef: Het is het enige ras dat ik ken (ik verbeeld me dat ik er vrij veel ken) dat bereid is letterlijk samen met de baas ongedierte te jagen.
Ja, dat zijn het ook. Dat is niet beter of slechter, het zijn bastaarden, niet meer, niet minder.Daarbij moest ik ook wel even gniffelen dat ik aardig wat boeren ken die een stabij hebben die goed fel op ongedierte zijn, en waar vaker geen dan wel papieren bij zitten. Volgens vele stamboekfanatici zijn dat "kruisingen".
Dat soort verhalen doen al langer de ronde dan het ras erkend is. Net als de verhalen over welke goeie vangers zijn en welke niet. En hoe je dat selecteert.En ik heb ook wel eens de roddel gehoord dat je voor een echte ongedierte bestrijder beter een rasloze kan nemen omdat daar meer jachtinstinct in zou zitten dan de stabij's met stamboom. Eigenlijk hoor ik die roddel heel vaak, ik zou het bijna geloven.
Je bent me kwijt. Krijg je inteelt van outcross?De reden dat outcross zo weinig wordt toegepast, is omdat mensen bang zijn voor veranderingen. Daar krijg je inteelt en gedrochtjes van. En ik wil geen gedrochtje.
Hmm, ik vind 'my piece of Heidewachtel' totaal niet te vergelijken met een Friese Stabij, qua uiterlijk niet, en het karakter al helemaal niet.Marie-Josée schreef:Qua karakter vind ik juist dat er wel veel overeenkomsten zijn.Alleen is de heidewachtel zacht in de bek en een ongediertebestrijder moet dat nu net niet zijn. Maar de rustige afstandelijke liefde voor de baas, de will to please samen met een flinke dosis eigenzinnigheid, iets alleen doen als hij er het nut van inziet,dat vind je bij beide rassen terug. Ik zou best geschikt zijn voor een stabij want ik heb 15 jaar heidewachtelervaring mogen hebbenDe stabijs die ik ken komen aardig overeen met het karakter van in elk geval onze heidewachtel.
Dat is vanuit mijn point-of-view wel het geval. Ik ben ervan overtuigd dat honden die vanuit meerdere generaties kruisingen komen sterker zijn dan rashonden of hun lookalikes uit dezelfde smalle genetische basis. Maar hier zijn nooit betrouwbare cijfers over te vinden. Ondanks dat blijf ik toch lekker met bastaardjes en kruisingen modderen. Laat andere mensen maar duiken in cijfers over epilepsie, kanker, HD, oogproblemen etc in hun zorgvuldig uitgekozen bloedlijn. Aan mij niet besteed.Cleva schreef:En onkunde had het beter gedaan?Paisley schreef:Ja die hooggewaardeerde kynologische kennis, dat heeft de rashondenfok heel veel goeds gedaan.