Nog even het laatste rondje voor het slapen gaan, dat werden helaas maar 2 stappen.
Na die 2 stappen veranderde alles voor ons.
Paniek, angst, woede, vertwijfeling, lamgeslagen, hoop en vrees...........
Binnen een paar uur die zware beslissing moeten maken om Yla te laten gaan.
Vandaag zijn we 1 jaar verder, die enorme emoties van toen zijn gelukkig weer verdwenen.
We zijn dankbaar voor die bijna 10 jaar met jou. Gelukkig hebben we alle herinneringen en foto's nog. Daar genieten we vaak van met een dikke lach, maar regelmatig ook nog in tranen.
Dit had nooit mogen gebeuren...................
Lieve mooie Yla, je wordt nog enorm gemist.
