Nou, voor de behoeftigen onder jullie nog maar een stukje opgetekend

. Qua lengte zal het wat tegenvallen, maar om het goed te maken zal ik
binnenkort wat foto's toevoegen

.
De Bank. Het is steeds duidelijker geworden dat de zwarte man óók op de bank wil liggen

. In het begin ging ie niet op de bank, maar dat kon ie toen ook niet zelfstandig ivm zijn zwakke achterhand. Af en toe vroeg meneer Zamunda hem bij zich op de bank en met hulp wilde Mr dat wel. Maar dan bleef ie onrustig piepen en na een minuut, of hooguit een paar minuten, kroop ie steevast weer van de bank af. Overigens was ie
altijd onrustig als ie aandacht kreeg, alsof ie het wel wilde maar niet vertrouwde en zelfs eng vond. Het heeft best een tijd geduurd, maar nu kan hij gelukkig gewoon genieten van aandacht

.
Maar, we hadden het over de bank. Sinds een week of zes slaapt de man 's nachts in de huiskamer. Mr is 's nachts namelijk best onrustig en drentelt geregeld van de ene plek naar de andere in de kleine slaapkamer. Aangezien er een houten vloer ligt is hoor je dat goed en ik word daar steeds wakker van. Het gedrentel (en bij warmte gehijg) werd niet minder en ik sliep steeds slechter

. Dus besloten om hem toch maar in de huiskamer te leggen. Ivm de rondlopende katten geef ik er de voorkeur aan om de hond dan in een bench te doen, maar met Mr vond ik dat dat geen optie was. Hij drentelt namelijk geregeld en dat doet ie met een reden (wat dat ook moge zijn), dus die mogelijkheid wil ik hem niet ontnemen door hem op te hokken. Daarnaast heeft ie het snel warm en wil ik dat ie dan een koeler plekje op kan zoeken. Dus meneer gaat gewoon los en dat gaat hartstikke goed

.
Maar goed, de bank dus. 's Nachts en 's ochtends trof ik hem steeds vaker op de bank aan, een prachtig gezicht

. Bij de ene bank, die wat hoger is als de andere, hebben we een opstapje gezet en zo kan ie daar makkelijk opklimmen. Overdag ging hij er echter nog steeds niet uitzichzelf op. Wel kreeg ik door dat ie zo af en toe bij me kwam om toestemming te vragen of ie op de bank mocht, de schat

. Ik dacht dat ie dan om een aai kwam, maar hij bleek dan dus bij me op de bank te willen. Dus met een paar klopjes van mij op de bank en een 'kom maar' klom hij dan blij en tevreden naast me om zich vrijwel direct neer te laten vallen met een flinke 'kreunzucht'

.
Tjongejonge, ik had niet gedacht dat hij zo lekker rustig naast je zou kunnen liggen. Hij was, als hij op zichzelf was, al zó onrustig en in je nabijheid nóg veel onrustiger/meer gespannen...

. Nu kan ie uren naast me liggen, heerlijk tevreden en hartstikke rustig. Nou ja úren, het zal wat korter zijn, maar vooral voor Pieps gevoel zijn het uuuuuuren. Piep gaat dan namelijk héél zielig op een andere bank liggen, zielig omdat zíj naast het vrouwtje wil liggen

. Ze produceert dan ook geregeld piepjes, zielige en ontevreden piepjes

.
Het is zelfs zo erg dat als zij naast me op de bank zit (en ik een onrustig drentelende Mister
eigenlijk naar zijn mand dirigeer), de stiekemerd soms bij ons op de bank klimt en neerploft

. Dat houdt ze een minuut vol, misschien twee, maar daarna springt mevrouw zwaar gepikeerd van de bank af

.
Het hebben van meer dan één hond (in dit geval twee

) geeft wel een extra dimensie aan het houden van honden hoor (dat wisten de meesten van jullie natuurlijk allang, maar ik moest het nog ervaren

). De dagelijkse interactie is echt ontzettend leuk om te volgen. Sommige dingen kun je vantevoren al helemaal uittekenen en op andere momenten verrassen ze je weer omdat ze weer wat nieuws verzinnen.
De verschillen in karakter en hoe ze met dingen omgaan zijn mooi om te zien, maar ook de invloed die zo op elkaar hebben. Uiteraard pakt die invloed niet altijd positief uit voor de baas (

), maar dan nog is het interessant om te zien

.