Medische kosten en extra zorg argument bij inslapen?

[lieke]

Ik bedenk me net dat ik een cavia heb laten inslapen van wie de kiezen vreselijk scheef gingen groeien en elke maand gefreesd moesten worden. Betekende dus beestje elke maand onder narcose brengen, kiezen laten frezen, daarna een week lang elke paar uur dwangvoederen omdat de darmen dan stil liggen (wat dodelijk is voor een knaagdier) en dan na drie weken het hele circus weer opnieuw.
Daar heb ik dus feestelijk voor bedankt. Diertje was toen 3 of 4 jaar oud en heb ik laten inslapen. De kosten én de moeite (ik werk ook nog fulltime dus zou niet eens weten hóe ik hem zou moeten dwangvoederen) waren mij te veel.
Zal vast wel barbaars zijn, maar daar ben ik dus niet eens aan begonnen. Na de eerste keer tenminste. De da vertelde me pas na de eerste behandeling dat dit maandelijks zou terugkomen.

[Mojuan]

Het valt me wel op dat de dierenartsen tegenwoordig werkelijk alles uit de kast halen om een dier in leven te houden. Niets is te gek en als je dan aan de rem trekt wordt je toch even raar aangekeken. Ook de mensen om je heen hebben daar invloed op. Ik denk dat je in een agrarische omgeving toch minder mensen vind die vinden dat een hond of kat je kindje is dat kost wat kost in leven gehouden moet worden.

.

Dat ervaar ik ook bij veel dierenartsen. Ik noem dat gewoon niets meer of minder dan 'geld binnen halen, zo lang mogelijk'.
Als ik om me heen kijk, zie ik dat veel mensen hun dier veel te lang laten doorlopen met pijn en ellende, en veel te laat de roze spuit erin steken.
Klinkt misschien hard, maar wij worden dus raar aangekeken dat wij onze dieren verder lijden besparen. Mensen lijken wel te vinden dat wij te snel zijn. Nou liever een week te vroeg, dan een week te laat.
Wij zijn er trots op dat wij de kracht bezitten om onze honden op tijd los te laten, zodat ze niet lang hoeven te lijden. En nog maar dit proberen, en dat proberen, en nog een onderzoekje, en nog een foto, en nog een pilletje en prikje en nog een operatie. Nee.. genoeg is genoeg.

Nu moet ik zeggen dat de da waar wij nu naartoe gaan niet zo is, die zegt het echt op tijd als het op is, en klaar is.
Bij Romeo zei hij ook nog dat hij eventueel een darmpunctie kon doen, maar dat de kans aanwezig was dat dit geen diagnose zou geven, plus dat een ernstige pijnaanval weer getriggert kon worden. Hij adviseerde dus ook om het niet te doen, en hem nog een fijne tijd te geven op prednison zolang dit nog dierwaardig was.
Ik ben erg blij met deze dierenarts. Hij vertelt dus wel netjes welke opties er zijn, maar adviseert heel eerlijk in belang van mijn dier.

[bouvierpoedel]

Komt er dus op neer dat alles valt en staat bij wat je in je knip hebt om uit te geven. Zelfde gaat voor mensen op , op is op en dan zijn de deuren dicht.

[crutz]

Komt er dus op neer dat alles valt en staat bij wat je in je knip hebt om uit te geven. Zelfde gaat voor mensen op , op is op en dan zijn de deuren dicht.

Dat is zeker waar.

Al hoorde ik pas dat er (om geld of kop in het zand steken ivm niet willen weten) bij een hond v nog geen 2 jaar met duidelijk een auto immuun ziekte niet gekozen wordt voor een benodigde beenmergpunctie om gerichter te kunnen behandelen en ook de maandelijkse bloedonderzoeken ivm zeer laag aantal witte bloedcellen wat gecontroleerd dient te worden, wordt niet uitgevoerd.
Gaat enkel prednison in als symptoom bestrijding. Dan zeg ik "kies dan voor inslapen" dat lijkt me het beste voor de hond in kwestie.

[bouvierpoedel]

Komt er dus op neer dat alles valt en staat bij wat je in je knip hebt om uit te geven. Zelfde gaat voor mensen op , op is op en dan zijn de deuren dicht.

Dat is zeker waar.

Al hoorde ik pas dat er (om geld of kop in het zand steken ivm niet willen weten) bij een hond v nog geen 2 jaar met duidelijk een auto immuun ziekte niet gekozen wordt voor een benodigde beenmergpunctie om gerichter te kunnen behandelen en ook de maandelijkse bloedonderzoeken ivm zeer laag aantal witte bloedcellen wat gecontroleerd dient te worden, wordt niet uitgevoerd.
Gaat enkel prednison in als symptoom bestrijding. Dan zeg ik "kies dan voor inslapen" dat lijkt me het beste voor de hond in kwestie.

Als de hond er geen last mee heeft op de pred dan is dat toch vergelijkbaar met pijnstillers om nog een poosje door te kunnen.

[crutz]

Komt er dus op neer dat alles valt en staat bij wat je in je knip hebt om uit te geven. Zelfde gaat voor mensen op , op is op en dan zijn de deuren dicht.

Dat is zeker waar.

Al hoorde ik pas dat er (om geld of kop in het zand steken ivm niet willen weten) bij een hond v nog geen 2 jaar met duidelijk een auto immuun ziekte niet gekozen wordt voor een benodigde beenmergpunctie om gerichter te kunnen behandelen en ook de maandelijkse bloedonderzoeken ivm zeer laag aantal witte bloedcellen wat gecontroleerd dient te worden, wordt niet uitgevoerd.
Gaat enkel prednison in als symptoom bestrijding. Dan zeg ik "kies dan voor inslapen" dat lijkt me het beste voor de hond in kwestie.

Als de hond er geen last mee heeft op de pred dan is dat toch vergelijkbaar met pijnstillers om nog een poosje door te kunnen.

Voor wie??? Voor de baas of voor de hond??? Heeft nl wel veel vd humane (geen idee of die ook voor dieren zijn, in dit geval dus wel) bijwerkingen van dit gezellige medicijn, veel vocht vast houden, haaruitval, conditie haast nul etc

[bouvierpoedel]

Komt er dus op neer dat alles valt en staat bij wat je in je knip hebt om uit te geven. Zelfde gaat voor mensen op , op is op en dan zijn de deuren dicht.

Dat is zeker waar.

Al hoorde ik pas dat er (om geld of kop in het zand steken ivm niet willen weten) bij een hond v nog geen 2 jaar met duidelijk een auto immuun ziekte niet gekozen wordt voor een benodigde beenmergpunctie om gerichter te kunnen behandelen en ook de maandelijkse bloedonderzoeken ivm zeer laag aantal witte bloedcellen wat gecontroleerd dient te worden, wordt niet uitgevoerd.
Gaat enkel prednison in als symptoom bestrijding. Dan zeg ik "kies dan voor inslapen" dat lijkt me het beste voor de hond in kwestie.

Als de hond er geen last mee heeft op de pred dan is dat toch vergelijkbaar met pijnstillers om nog een poosje door te kunnen.

Voor wie??? Voor de baas of voor de hond??? Heeft nl wel veel vd humane (geen idee of die ook voor dieren zijn, in dit geval dus wel) bijwerkingen van dit gezellige medicijn, veel vocht vast houden, haaruitval, conditie haast nul etc

Heb zelf ook zoveel pijn in mijn donder dat als ik een baasje had die mij ook liet inslapen. Heel cru gezegt gaat het gelul over honden ook nergens over. We laten een hond inslapen omdat het niet meer leefbaar is maar een mens laten wel wel in leven omdat we daar zo veel van houden.

[crutz]

Das zeker waar BP, qua mensen vind ik (en diverse naasten zeker ook) ook dat er te ver gegaan wordt in sommige gevallen.

[S@ndr@]

Omdat t kan hoeft nog geen reden te zijn om t ook maar te doen. t moet wel leefbaar blijven en zijn in de toekomst

[Paisley]

Basisvraag:
Is het ethisch verantwoord om de keuze om een dier in te laten slapen -mede- af te laten hangen van extra medische kosten of extra zorgvraag?

Daaruit volgende vragen:
En zo ja, wanneer dan wel en wanneer niet, bij welke kosten bijvoorbeeld?
Zit er dan verschil in acute en waarschijnlijk eenmalige kosten, zoals operatie en langdurige kosten zoals medicatie?
En zit er dan nog verschil per diersoort? Cavia, kat, hond, paard?

Voor mij absoluut. Honden doen niet echt aan ethiek Dat is een mensendingetje. En iedereen maakt daarin zijn eigen keuzes. Als ik een hond heb van over de 10 jaar die nog een behandeling van 3000 euro vraagt, zou ik daar ff langer over moeten nadenken dan wanneer die behandeling 300 euro kost Ik vind de belasting voor de hond die de behandeling geeft belangrijker, maar geld speelt ook mee.
Ik vind dat het bij mensen ook zo zou moeten zijn. Mijn oma is op haar oude dag ontelbare keren opgelapt terwijl dr maar weinig winst te behalen viel en ze zelf niet echt achter de behandeling stond. Dat is de reden dat onze ziektekosten de pan uit rijzen en erg belastend zijn voor mensen die gezond van lijf en leden zijn, maar weinig inkomsten hebben.

Ik vind diersoort ook verschil maken. No-way dat ik 3000 euro in mijn konijn stop, maar wel in een paard of hond, als de prognose goed is.

[Marion.]

Das zeker waar BP, qua mensen vind ik (en diverse naasten zeker ook) ook dat er te ver gegaan wordt in sommige gevallen.

De spuit erin (in mensen dan) is wat cru gezegd, maar als 'leven lijden wordt, is de dood een verlossing' is zeker waar. En ik ben er eigenlijk van overtuigd dat het ook voor die lijdende mensen geldt. Natuurlijk hangen ze nog aan het leven, aan het zien opgroeien van hun kleinkinderen enzo. Maar de grens van ondraaglijk lijden wordt wel vaak overschreden. Nog even dit proberen....

[Sidhe]

Bij mij spelen kosten ook zeker wel mee.

Zo heb ik mijn laatste opvanghond overgenomen op basis van:'We zien wel hoe lang hij het pijnvrij redt maar ik ga er geen medicatie of medische onderzoeken meer aan doen.'
Het beestje was 13 jaar, uitgehongerd en verwaarloosd, compleet vergroeid en mank omdat hij altijd kort vastgebonden had gezeten, doof, zo goed als blind door staar aan twee ogen, dement en onzindelijk. De politie had het diertje ter plekke willen laten inslapen, de redders wouden hem nog een kans geven, hebben hem gewassen en getrimd en na laten kijken.
Prima, ik heb hem overgenomen en hij heeft nog een jaar lang een redelijk (voor hem in verhouding super) leven gehad met al zijn kwaaltjes. Na een jaar kreeg hij een attaque, kon vrijwel helemaal niet meer lopen en toen ik hem na mijn werk mee ging nemen naar de dierenarts om een spuitje te laten geven waren zijn nieren er ook mee gestopt.

Ook met de katten:
kat 1 had na een aanrijding een gebroken poot, zou 600 Euro kosten (amputatie en nazorg), laten doen, kwam dus mooi op een factuur van het dubbele uit. Dat zouden we eerlijk gezegd niet hebben laten doen als we dat vooraf geweten hadden.

Dus toen kat 2 tussen de kaken van een hond vast had gezeten en zijn poot verbrijzeld en spieren/pezen/banden afgescheurd had in een poging om weg te komen hebben we wel heel nadrukkelijk gezegd dat het niet boven de 500 mocht komen, zou het tijdens de operatie blijken dat het te gecompliceerd was en er bovenuit zou komen dan mochten ze hem op de operatietafel laten gaan.

En er zat ook een groot verschil in de dierenartsen, die bij kat 1 ging er als vanzelfsprekend vanuit dat we alles zouden doen om hem te redden terwijl die bij kat 2 alle operaties (+ inslapen) en kostenplaatjes heeft voorgerekend en ons de keuze heeft laten maken met veel begrip voor mensen die NIET 1500 Euro op tafel gaan leggen voor een HTK-kat.

Aan de kippen doe ik niks, de hamster en vissen gaan ook niet mee naar de dierenarts en bij de paarden ligt het kostenplaatje nog wel hoger. Daar is een simpel onderzoekje ook al snel een factuur van 500 Euro. Maar die hebben dan weer de pech dat ik daar aan koppel dat ik nog wel een geschikt sportpaard eraan wil hebben, de honden en katten mogen gewoon 'lief' zijn. Een paard vind ik daarvoor te duur in onderhoud, aan weideversiering doe ik dus niet.

Een dier intensief verzorgen heb ik geen problemen mee, zolang het dierwaardig is. Als ik katten zie met zo'n karretje onder hun buik omdat de achterpoten niet willen dan vind ik dat niet dierwaardig. Bij kat 2 heb ik mezelf ook goed laten voorlichten over de gevolgen van een amputatie. Dat is, itt kat 1, een echte jager en ik vond het heel belangrijk dat hij nog zou kunnen jagen.

[ellen en de birmanen]

het ligt er ook aan wat het dier mankeert. toen gilly met haar bek in een stok was gelopen werd ze geopereerd in utrecht het kostte me 2150 euro, maar ze zou hier 100% van herstellen. buren daartegen lieten hun hond opereren in utrecht die een geklapte milttumor had. er werd gezegd dat ze 40% kans had. kosten 4100 euro. 3 weken later hond alsnog dood. ik heb met mijn dierenarts de afspraak dat als ik zeg het is genoeg dat er niet moeilijk word gedaan en andersom zegt hij het ook als de tijd daar is.
ellen