Je was een wonderhondje, en dat zal je voor ons altijd zijn.
Jouw rug was te erg kapot, en verder sleutelen wilden we jou niet aandoen.
We hebben een mooi afscheid gehad, er zijn nog veel mensen op visite geweest om afscheid van je te nemen.
Dat heeft mij erg geholpen om het rustig en goed af te sluiten. Iedereen kon zien dat je pijn had.
Gelukkig heeft de pijn niet lang hoeven duren.
Je hebt nog lekker mogen smullen van stukjes rauw vlees, vers van de slager, en je hebt nog even op een tennisbal mogen knagen.
Je mocht je laatste adem uitblazen op de plek waar jij het liefste lag, waar je graag je kluifjes at, en waar je je speelgoed graag uit elkaar trok. In je bench.
We houden van je moppie, tutje, Pulie... tot in het paradijs....
Slaap zacht, naast je grote vriend Romeo.
