Jion schreef:Mijn fluitje hoort hier ook bij de vaste uitrusting.
Ik heb ook een vossenfluit in mijn zak, voor grote noodgevallen. Die doet (bij juiste techniek en dat is nog een hele kunst) een konijn in doodsnood na. De eerste keer dat ik die gebruikte kwam Duende -o wonder!- gelijk vanuit de jachtmodus naar me toe gerend.
Om vervolgens te bemerken dat ik geen kermend konijn in mijn bek had en dat hij het zich blijkbaar had verbeeld.
En whoesj weg was hij weer.
Zo heb ik voor noodgevallen "OH KIJK NOU WIE DAAR IS!" In het echt zeg ik dat als Oma voor de deur staat, of een van de dikke verkeringen van de honden in zicht is. Vooral Lilo remt echt acuut af als ik dat zeg, ook al zitten de hazen bij wijze van spreken naar haar te zwaaien, en gaat dan op haar achterpoten de omgeving afspeuren welke van haar scharrels er in het park is. Jagen is leuk, maar knappe kerels (of zelfs haar beste Barbiebordercollievriendinnetje) zijn belangrijker.
Dat is trouwens ook wel iets waar je wellicht elke hond maar zeker een podenco 'gehoorzamer' van krijgt: uitvogelen wat die hond enorm leuk vindt en dat gebruiken ook al is het iets compleet bizars. (Jack is bijvoorbeeld bezeten van trappen, thuis mag hij de trap niet op, maar buiten komt hij direct enthousiast als er een trap is die hij naar boven mag lopen.)
) 500 meter is me overigens te ver, zover mag ze niet. Maar ze is dan ook geen staande hond 
