Hij liep los op het hondenveld en naar een groep honden toe die ook allemaal los waren. Hij kan soms wat lomp doen maar nu liep hij gewoon enthousiast naar ze toe. Een hond (weet niet wat voor ras, lichtbruin/blond met zwarte oren en snuit) was daar niet zo gecharmeerd van en snauwde Teun weg. Die begreep de boodschap en deinsde achteruit (zo zag ik het) maar die hond rende vervolgens achter hem aan en stopte pas toen hij Teun in zijn rug ter hoogte van zijn heupbot gebeten had.
Ik schrok natuurlijk en riep Teun bij me, er kwam een man aan (niet de eigenaar van de hond) die me begon uit te leggen dat dit heel normaal gedrag is onder honden (?) en dat ik vooral niet mijn hond zielig moest vinden of er teveel aandacht aan moest besteden enz. (Uiteraard snap ik dat, maar je hond bij je roepen is toch niet erg?)
Baasje van de hond zei sorry en ik zei okee prima omdat er op het eerste gezicht niets aan de hand leek.
Stom natuurlijk, geen gegevens gevraagd




Maar goed, Teun is nu een beetje meer afwachtend/onzeker en snel schrikachtig naar andere honden bij een ontmoeting. Die merken dat ook en gaan sneller grommen. Verder geen grote angsten en we zijn ook alweer naar dat veld gegaan. Ik verwacht ook niet dat hij er trauma's door heeft gekregen want hij durft nog steeds naar honden toe te gaan.
Probleem is, ik ben nu dus een beetje bang geworden. Ik wil dat meisje van die hond graag nog eens tegenkomen om even te praten, maar ik weet niet hoe ik ga reageren als ik haar of de hond weer zie. Ik wil op geen enkele manier dat gevoel aan Teun overbrengen uiteraard, ik ga ervan uit dat dit een incident was en dat die hond en Teun niet nu een grote haat jegens elkaar hebben.
Heeft iemand hier ervaring mee en hoe heb je jezelf een schop onder je kont kunnen geven zodat je geen signalen van angst of onzekerheid aan je hond doorgaf na zoiets?