Waarom geen Podenco?

[Kit]

O wat is Jack groot! Ik dacht dat hij kleiner was. Mooierd zeg!

Podenco's zijn een soort kat-aap-hond-combi,

Met een vleugje stokstaart.

Jullie vergeten de kangaroe

[Hanneke2]

Mwa ik vind dit toch niet aan de baas geplakt zijn zonder enige zelfstandigheid ... dit is mijn tuig samen met 2 logees... alles in zicht en in de buurt zij houden mij in de gaten en zo zie ik t graag

Nou, dit dus. Zo gaat het hier ook op wandelingen.
Of nee, eigenlijk zijn ze lomper aan het bolderen met elkaar. Maar slaafs aan de voet of in een rondje om mij heen dartelen? Neuh.
Mij in de gaten houden doen ze weer wel. Vind ik wel zo prettig.

Ik zie hier honden die lekker los aan het snuffelen en doen zijn, lekker relaxed en niks aan de baas geplakt.

Maar gooi hier een podenco tussen die iets ziet bewegen op een halve kilometer afstand, op zijn achterpoten gaat staan om eens goed te kijken (ik wilde dat ik daar ooit een foto van kon maken, want het is zo mooi om te zien, zo'n megagroot-stokstaartje), vervolgens een jachtkefblaf geeft en gaat rennen. Echt rennen.

Ik denk dat je een superbraaf herderroedel compleet zou kunnen verkloten met een goeie podenco.

[Kit]

Danne, 20 maanden ( en kilo's stront in haar oren )



Bedoel je dit Hanneke?

[Hanneke2]

Ik denk dat Galgo's gewoon gewilder zijn en ik snap dat ook. Ik zou zelf ook liever een galgo adopteren dan een podenco.

Nou ikke niet , we hebben hier ook een Galgo maar mijn hemel die is echt gestoord hoor!! Ik heb echt liever een roedel Podenco's dan Galgo's

Er kan wat werk aan zitten aan die Podi's maar dan heb je ook wat, ik wil nooit meer zonder

Ik vind galgo's prachtige honden maar net effe te groot voor mij. En dat iets robuustere van podenco's vind ik toch ook wel prettiger. Galgo's, en sowieso veel windhonden, lijken zo kwetsbaar.

Van wat ik hoor zijn galgo's in huis wel rustiger, dat zullen veel mensen wellicht ook een voordeel vinden van galgo's ten opzichte van podenco's?

Of Nen moet een mongooltje uitgekozen hebben, maar Falera trekt om niks haar tetter open en dat is vaaaaaaaaakkkkkkkkkkkk de Podenco's blaffen bijna nooit, dan moet er echt wel wat aan de hand zijn, dan begint Hayley te weffen en staan Zen en Danne pal achter haar, klaar om in actie te komen

Prima toch? Lilo blaft ook vaak om bijna niks, maar daar reageert Jack niet op. Maar als er echt een kerel over de schutting klimt brullen ze samen de buurt bij elkaar. Visite knuffelen ze dood, maar indringers... ik denk dat Lilo echt zou bijten en Jack vooral zou grommen en blaffen.

[Kit]

Zen is hier de enige die durft te bijten, al weet ik dat nu niet eens zeker meer, hij is de laatste maanden ineens ontzettend vrolijk, iedereen is welkom en hij durft zelfs weer mee wandelen

[Hanneke2]

Danne, 20 maanden ( en kilo's stront in haar oren )



Bedoel je dit Hanneke?

Ja, en dan vooral die tweede foto. Zo gaaf, zo'n hond die opeens rechtop gaat. Ik weet ook eigenlijk niet of andere rassen dat ook doen?

[Kit]

Ik heb geen idee eigenlijk, t schijnt wel een typisch Podenco ding te zijn, ongeacht type

[Hanneke2]

Ik heb geen idee eigenlijk, t schijnt wel een typisch Podenco ding te zijn, ongeacht type

Ik vind het in elk geval geweldig.

En het klimmen als een kat, geloof ook niet dat veel andere rassen dat doen. Jack kan het uiteraard niet, met zijn rotte voorpoten, maar Lilo klimt moeiteloos tegen een schutting op, en als ze heel fanatiek is ook in een boom. Die voetjes worden dan echt klauwtjes, en die kat bovenop die schutting weet niet wat hem overkomt (en Lilo wil echt alleen maar spelen )

[Kit]

Danne deed dat idd ook en struinde vervolgens bij iedereen de tuin in om eens uitgebreid kennis te maken, Rosita klom ook over de schutting maar die wilde alleen aan de andere kant kijken en klom vervolgens terug ( katten zeg ik maar niks meer over )

T zijn rare beesten, maar ik lach me dagelijks slap

[Lynnepien]

Ja, en dan vooral die tweede foto. Zo gaaf, zo'n hond die opeens rechtop gaat. Ik weet ook eigenlijk niet of andere rassen dat ook doen?

Pippa doet het ook, maar alleen omdat ze anders niet over de struikjes heen kan kijken En dan gaat ze ook hupsen op haar achterpootjes, om het hondje/kindje/iets te volgen wat áchter die kniehoge struikjes loopt. Het lijkt me nog leuker om te zien vanaf de andere kant

[PaulineP]

Zo, daar zijn een hoop reacties bijgekomen! Leuk!

Cosmic liep het eerst half jaar nagenoeg overal los. Ging echt super. En toen kreeg ze zelfvertrouwen.. en ging het niet meer zo super, haha. Nu gaat het al een hele tijd redelijk, het is nu stabiel. Ze heeft haar plekjes waar ik haar goed in de gaten moet houden of even aan moet lijnen. En ze heeft plekjes waar ze lekker kan rennen en spelen met andere honden. Dat is onze compromis. Zij kan op de stukken waar het goed gaat even d'r ei kwijt, en ik hoef de rest van de wandeling geen hartverzakking meer te krijgen! Met Wispa ben ik zo ver nog niet, die is hier pas sinds februari en gaat alleen op omheind terrein los. Van Cosmic weet ik dat ze áltijd terug komt, maar dat dat best een kwartier, een half uur, een uur kan duren. Maar ze komt terug, daar ben ik van overtuigd. Dat geeft me een iets beter gevoel, mocht het fout gaan, dan komt ze nog terug.. Wispa ken ik nog niet goed genoeg om die conclusie te trekken, ik ben als de dood dat ze het op een lopen zet en ik haar nooit meer terug zie. Dus die blijft lekker aan haar 20 meter lijn!

Maar verder.. ben ik helemaal verliefd. Rustig in huis, enthousiast en leergierig, ontzettend slim, lief, zachtaardig. Als een andere hond aan het grommen of grauwen is proberen ze de situatie te kalmeren of lopen ze weg. Het grappige is wel dat iedereen wel iets heeft waarvan ze zeggen; "dit is voor mij onacceptabel". Voor veel mensen is dat een hond die niet los kan lopen. Voor mij zou agressie naar andere honden of mensen een echte dealbreaker zijn. Daar zou ik weer niet tegen kunnen, constant op mijn hoede moeten zijn of er niet een hond of kind langsloopt. Ik denk dat het grotendeels ook afhankelijk is van wat je met een hond wil doen. Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om na de wandeling op een terrasje iets te drinken of lunchen..

[Sanchis]

Danne, 20 maanden ( en kilo's stront in haar oren )



Bedoel je dit Hanneke?

Ja, en dan vooral die tweede foto. Zo gaaf, zo'n hond die opeens rechtop gaat. Ik weet ook eigenlijk niet of andere rassen dat ook doen?

Jessie doet het ook. Ook wanneer ze aangelijnd is en iets ziet waar ze heen wil. Zonder spanning op de lijn gaat ze dan op de achterpoten staan en springt ze als een konijn naar voren. Als ze los is doet ze het ook

[laeken]

Ik denk dat dat persoonlijk is. Ik wil persoonlijk een hond die losloopt terwijl ik loop te genieten van mijn omgeving. Mijn hond moet dus veilig zijn voor mens, kind, hond en dier. Dat laatste is de podenco niet en die valt dus af. Verder moet mijn hond hierkomen als ik roep. Daarom valt dat ras ook af. Verder prachtige honden en niks mis mee. Alleen passen ze niet in mijn manier van leven. Ik loop in de polder reeen te filmen, foto's te maken van vogels etc. En soms let ik niet op mijn hond. Die verwacht ik ergens vlak bij me of anders moet ze direct komen als ik roep. Honden die wegschieten achter wild aan maken dat ik niet kan ontspannen. Cleo was een echte jager. Ze kon prima los en was eigenlijk 90% van de tijd ideaal. Alleen soms zag ze een haas en dan was het toedeloe. Dan kon ik kijken hoe mijn hond een zwarte korrel werd in de verte, wegen over stak zonder te kijken en door prikkeldraad schoot. Vervolgens greep ze de haas en beet hem dood om erbij te gaan liggen. Ik moest haar dan ophalen. Best wel heel eng soms. Ze is een keer richting een snelweg gerend en ging goddank snuffelen in de berm. Helemaal aan de andere kant van de Gaasperplas. Daarom dacht ik dat het wel kon. Ook is ze in het begin een hele nacht weg geweest. Prima honden die podenco's want dat was Cleo zeker voor een deel. Superlief maar ook wel erg lastig als ze hem smeren. Ik kreeg er grijs haar van.

[Kit]

Danne hopt ook rustig een eind zo als ze los is en iets beter wil zien, meent ze ergens muizen te horen ofzo, dan volgt er een mega vossensprong

[sbientje]

Nou, 10 meter van de baas af is net niet meer aan de hielen geplakt maar in mijn optiek scheelt het weinig. LOL. Kiek houdt je ( meestal) ook goed in het snotje hoor maar dat stukje zelfstandigheid zit er ook nog bij.

Mwa ik vind dit toch niet aan de baas geplakt zijn zonder enige zelfstandigheid ... dit is mijn tuig samen met 2 logees... alles in zicht en in de buurt zij houden mij in de gaten en zo zie ik t graag

heel offtopic, maar wat grappig, op dat veld krijg ik weleens training

[malinois]

Nou, 10 meter van de baas af is net niet meer aan de hielen geplakt maar in mijn optiek scheelt het weinig. LOL. Kiek houdt je ( meestal) ook goed in het snotje hoor maar dat stukje zelfstandigheid zit er ook nog bij.

Mwa ik vind dit toch niet aan de baas geplakt zijn zonder enige zelfstandigheid ... dit is mijn tuig samen met 2 logees... alles in zicht en in de buurt zij houden mij in de gaten en zo zie ik t graag

heel offtopic, maar wat grappig, op dat veld krijg ik weleens training

Oh ja?! Jacht? Die zie ik daar weleens...

Loop daar vaak met de honden

[Tamara/Bayko]

Danne, 20 maanden ( en kilo's stront in haar oren )



Bedoel je dit Hanneke?

Ja, en dan vooral die tweede foto. Zo gaaf, zo'n hond die opeens rechtop gaat. Ik weet ook eigenlijk niet of andere rassen dat ook doen?

Cyntha doet dit al haar hele leven, en da's toch echt een border Stokstaartje is hier een veelgebruikte bijnaam voor madame.

Het jagerige is voor mij DE reden om niet aan een podenco te beginnen. Qua uiterlijk spreken ze me wel aan, vooral de ruwhaartjes. Ik weet echter dat ik helemaal gestoord zou worden van een hond die de neiging heeft steeds uit zicht te gaan als ze iets interessants tegenkomen om op te jagen. Mijn borders hebben/hadden ook wel 'jachtinstinct' , maar die gaan daarbij niet uit zicht en komen uit zichzelf relatief snel weer terug.

[sbientje]

Nou, 10 meter van de baas af is net niet meer aan de hielen geplakt maar in mijn optiek scheelt het weinig. LOL. Kiek houdt je ( meestal) ook goed in het snotje hoor maar dat stukje zelfstandigheid zit er ook nog bij.

Mwa ik vind dit toch niet aan de baas geplakt zijn zonder enige zelfstandigheid ... dit is mijn tuig samen met 2 logees... alles in zicht en in de buurt zij houden mij in de gaten en zo zie ik t graag

heel offtopic, maar wat grappig, op dat veld krijg ik weleens training

Oh ja?! Jacht? Die zie ik daar weleens...

Loop daar vaak met de honden

klopt ja, jacht idd Grappig, wellicht zie ik je nog eens, al heb ik het meestal te druk met Pom haha

[Pauline84]

Is dat behendige typisch Podenco? Misschien zit er in mijn Spaanse mixje ook wel podencobloed... Ze springt het liefst over hekjes, op speeltoestellen, boomstammen en richeltjes, en ze huppelt als een hertje door een veld met hoge stuiken. Dan zie je af en toe dat koppie er bovenuit springen...

Ze is wel erg op mijn gericht maar sóms... als ze een konijn ruikt vlucht ze de duinen in. Om na enige tijd met zo'n zoekend gezichtje weer in beeld te raken. Dan denk ik altijd maar; zo, die is d'r energie weer kwijt.

Zolang ze niet écht verdwijnen vind ik het prima als honden soms hun gang gaan. Het zijn toch honden? En ik vind alle soorten Podenco ook echt mooi

[jip007]

Ja, en dan vooral die tweede foto. Zo gaaf, zo'n hond die opeens rechtop gaat. Ik weet ook eigenlijk niet of andere rassen dat ook doen?

Naakthonden doen het ook

[Roompie]

Ik denk dat dat persoonlijk is. Ik wil persoonlijk een hond die losloopt terwijl ik loop te genieten van mijn omgeving. Mijn hond moet dus veilig zijn voor mens, kind, hond en dier. Dat laatste is de podenco niet en die valt dus af. Verder moet mijn hond hierkomen als ik roep. Daarom valt dat ras ook af. Verder prachtige honden en niks mis mee. Alleen passen ze niet in mijn manier van leven. Ik loop in de polder reeen te filmen, foto's te maken van vogels etc. En soms let ik niet op mijn hond. Die verwacht ik ergens vlak bij me of anders moet ze direct komen als ik roep. Honden die wegschieten achter wild aan maken dat ik niet kan ontspannen. Cleo was een echte jager. Ze kon prima los en was eigenlijk 90% van de tijd ideaal. Alleen soms zag ze een haas en dan was het toedeloe. Dan kon ik kijken hoe mijn hond een zwarte korrel werd in de verte, wegen over stak zonder te kijken en door prikkeldraad schoot. Vervolgens greep ze de haas en beet hem dood om erbij te gaan liggen. Ik moest haar dan ophalen. Best wel heel eng soms. Ze is een keer richting een snelweg gerend en ging goddank snuffelen in de berm. Helemaal aan de andere kant van de Gaasperplas. Daarom dacht ik dat het wel kon. Ook is ze in het begin een hele nacht weg geweest. Prima honden die podenco's want dat was Cleo zeker voor een deel. Superlief maar ook wel erg lastig als ze hem smeren. Ik kreeg er grijs haar van.

Zo denk ik er dus ook over.

[annika163]

heb zelf ook 2 podenco's en het zijn echt top honden. alleen het jagen zit er echt in maar dat weten we dus alleen los in omheind terrein. Dat is het enige jammere eraan. met een podenco doe ik ook behendigheid en zij houdt de focus nu wel goed op wat ze moet doen (wel na veel bloed zweet en tranen van mijn kant )

[Melody]

Oh dat is een mooierd! En een lief bekkie.

Dank je wel!

[Podenji]

Ja podencos jagen, maar elke podenco weer anders ( en dan bedoel ik de canario, andaluz , ibicenco etc )
ze gebruiken allemaal hun zicht, gehoor en reuk dus ja ze hebben altijd wel iets te jagen en dat maakt het inderdaad lastig ze los te laten lopen en is een groot nadeel maar de rest maakt dat allemaal goed. ( althans voor mij hahahah )

De Campanero en de alle types Andaluz inclusief de Orito ( Campanero wordt gezien als Andaluz Grande trouwens ) staan er overigens om bekent gehoorzamer en beter te trainen te zijn.
maar de Ibicenco bv is GEEN killer, deze hoort zijn prooi levend aan de jager te apporteren, de Ibicenco kan je dus ook heel goed aan andere huisdieren laten wennen.

Galgos daarintegen zijn WEL killers, evenals de Pharaohhond ( ook een podenco type )
Kruisingen tussen galgos en ibicencos hebben veel spaanse jagers in de jaren 80 geprobeerd om een betere jager te krijgen, helaas falikant mislukt, ze waren minder wendbaar in het beboste terrein ( een galgo kan enkel in het open veld goed uit de voeten ) en ze kregen teveel "killer instinct"
De meeste honden van stichtingen zijn kruisingen , en ze weten niet met wat, altijd onvoorspelbaar jachtgedrag dus.

Podencos moeten en kunnen wel degelijk getrained worden in de jacht, dat gaat heus niet allemaal vanzelf, daarin moeten ze wel begeleid worden. Een goede Ibicenco bv blijft maar een paar minuten uit zicht en geen uren, maar ja je moet er wel op trainen, maar dat geldt voor heeeeel veel meer rassen.

Op Ibiza is een stichting die afgedankte podenco Ibicencos trained als therapiehonden voor ziekenhuizen etc de zogenaamde "aaihonden" dit project is een groot succes, en ook in SPanje worden tegenwoordig afgedankte podencos geadopteerd.

Veel geadopteerde podencos zijn "gedoemd" tot een leven aan de lijn inderdaad, dit heeft m.i. te maken met het feit dat men bij voorbaat al denkt dat ze niet te trainen zijn en er dan ook maar geen moeite insteekt. En ja een podenco train je niet op de manier dat je een herder of retriever trained.Maar ze zijn wel te trainen.
Tevens zijn de meeste geadopteerde podencos niet raszuiver, en je weet dus niet wat er ingekruist is waardoor e.a.a in het jachtgedrag wel anders is dan bij een raszuivere podenco. ( maar dat had ik hierboven ook al geschreven :p )

De meeste podencorassen jagen in roedels, dat betekent dat als je zelf meer podencos hebt, ze ook eerder geneigd zijn te gaan jagen.
Als ik 1 op 1 met een van mijn podencos loop, zijn ze veel beter te sturen dan wanneer ik ze met 2-3 los heb lopen ( maar geldt dit niet voor meer rassen/kruisingen? )

[Kit]

Niks aan toe te voegen, super stukkie skrijfwerk siepel

[Hanneke2]

Zo, daar zijn een hoop reacties bijgekomen! Leuk!

Cosmic liep het eerst half jaar nagenoeg overal los. Ging echt super. En toen kreeg ze zelfvertrouwen.. en ging het niet meer zo super, haha. Nu gaat het al een hele tijd redelijk, het is nu stabiel. Ze heeft haar plekjes waar ik haar goed in de gaten moet houden of even aan moet lijnen. En ze heeft plekjes waar ze lekker kan rennen en spelen met andere honden. Dat is onze compromis. Zij kan op de stukken waar het goed gaat even d'r ei kwijt, en ik hoef de rest van de wandeling geen hartverzakking meer te krijgen! Met Wispa ben ik zo ver nog niet, die is hier pas sinds februari en gaat alleen op omheind terrein los. Van Cosmic weet ik dat ze áltijd terug komt, maar dat dat best een kwartier, een half uur, een uur kan duren. Maar ze komt terug, daar ben ik van overtuigd. Dat geeft me een iets beter gevoel, mocht het fout gaan, dan komt ze nog terug.. Wispa ken ik nog niet goed genoeg om die conclusie te trekken, ik ben als de dood dat ze het op een lopen zet en ik haar nooit meer terug zie. Dus die blijft lekker aan haar 20 meter lijn!

Maar verder.. ben ik helemaal verliefd. Rustig in huis, enthousiast en leergierig, ontzettend slim, lief, zachtaardig. Als een andere hond aan het grommen of grauwen is proberen ze de situatie te kalmeren of lopen ze weg. Het grappige is wel dat iedereen wel iets heeft waarvan ze zeggen; "dit is voor mij onacceptabel". Voor veel mensen is dat een hond die niet los kan lopen. Voor mij zou agressie naar andere honden of mensen een echte dealbreaker zijn. Daar zou ik weer niet tegen kunnen, constant op mijn hoede moeten zijn of er niet een hond of kind langsloopt. Ik denk dat het grotendeels ook afhankelijk is van wat je met een hond wil doen. Ik vind het bijvoorbeeld heerlijk om na de wandeling op een terrasje iets te drinken of lunchen..

Dat aan- en aflijnen bij veilige en minder veilige plekken heb ik ook heel veel gedaan. Echt een miljoen keer per wandeling voor mijn gevoel, vooral Lilo had in het begin echt ontelbare plekken waar ze even niet los kon. Bruggetje dit, paadje dat, gat in de heg daar, droge plek in de sloot hier... Maar dat af- en aanlijnen met een koekie werkt wel. Na 100 keer aan de lijn langs dat 'gevaarlijke' bruggetje etc vergat ze het uiteindelijk. Nu durf ik Lilo echt vrijwel overal los te laten, ook omdat ze in de loop der tijd een stikbraaf hondje is geworden en meestal superblij terug komt rennen als ik haar roep.

Heerlijk om te lezen dat je zo verliefd bent, het zijn ook echt verrukkelijke honden.

[Hanneke2]

Ja podencos jagen, maar elke podenco weer anders ( en dan bedoel ik de canario, andaluz , ibicenco etc )
ze gebruiken allemaal hun zicht, gehoor en reuk dus ja ze hebben altijd wel iets te jagen en dat maakt het inderdaad lastig ze los te laten lopen en is een groot nadeel maar de rest maakt dat allemaal goed. ( althans voor mij hahahah )

De Campanero en de alle types Andaluz inclusief de Orito ( Campanero wordt gezien als Andaluz Grande trouwens ) staan er overigens om bekent gehoorzamer en beter te trainen te zijn.
maar de Ibicenco bv is GEEN killer, deze hoort zijn prooi levend aan de jager te apporteren, de Ibicenco kan je dus ook heel goed aan andere huisdieren laten wennen.

Galgos daarintegen zijn WEL killers, evenals de Pharaohhond ( ook een podenco type )
Kruisingen tussen galgos en ibicencos hebben veel spaanse jagers in de jaren 80 geprobeerd om een betere jager te krijgen, helaas falikant mislukt, ze waren minder wendbaar in het beboste terrein ( een galgo kan enkel in het open veld goed uit de voeten ) en ze kregen teveel "killer instinct"
De meeste honden van stichtingen zijn kruisingen , en ze weten niet met wat, altijd onvoorspelbaar jachtgedrag dus.

Podencos moeten en kunnen wel degelijk getrained worden in de jacht, dat gaat heus niet allemaal vanzelf, daarin moeten ze wel begeleid worden. Een goede Ibicenco bv blijft maar een paar minuten uit zicht en geen uren, maar ja je moet er wel op trainen, maar dat geldt voor heeeeel veel meer rassen.

Op Ibiza is een stichting die afgedankte podenco Ibicencos trained als therapiehonden voor ziekenhuizen etc de zogenaamde "aaihonden" dit project is een groot succes, en ook in SPanje worden tegenwoordig afgedankte podencos geadopteerd.

Veel geadopteerde podencos zijn "gedoemd" tot een leven aan de lijn inderdaad, dit heeft m.i. te maken met het feit dat men bij voorbaat al denkt dat ze niet te trainen zijn en er dan ook maar geen moeite insteekt. En ja een podenco train je niet op de manier dat je een herder of retriever trained.Maar ze zijn wel te trainen.
Tevens zijn de meeste geadopteerde podencos niet raszuiver, en je weet dus niet wat er ingekruist is waardoor e.a.a in het jachtgedrag wel anders is dan bij een raszuivere podenco. ( maar dat had ik hierboven ook al geschreven :p )

De meeste podencorassen jagen in roedels, dat betekent dat als je zelf meer podencos hebt, ze ook eerder geneigd zijn te gaan jagen.
Als ik 1 op 1 met een van mijn podencos loop, zijn ze veel beter te sturen dan wanneer ik ze met 2-3 los heb lopen ( maar geldt dit niet voor meer rassen/kruisingen? )

Duidelijk stuk!

Mijn stel is heel duidelijk 'afgedankt' en te slecht bevonden voor de jacht, en dat maakt ze eigenlijk meteen makkelijker. Jack gaat zelfs in een speelbuiging voor grote torren, die zal nooit iets pakken, en het enige wat Lilo heel voorzichtig in haar bek pakt om mee naar huis te nemen zijn puppies. Katten, konijnen, hazen, vogels, ze krijgen allemaal een douw met die neus zodat ze weer gaan rennen.

Dat 'samen' jagen is inderdaad een punt. In vreemd gebied, zoals op vakantie, wissel ik meestal met eentje los en eentje vast. Als er dan een al jachtkeffend achter een eekhoorn aan gaat komt die dus veel sneller terug dan wanneer broer of zus vrolijk mee gaat rennen.

En wat jij zegt, veel mensen besluiten na een keer een rotspurt achter een haas aan al meteen en voor eeuwig dat de hond dus niet los kan. Terwijl je bijna spelenderwijs zonder te straffen dat gedrag best in aanvaardbare banen kan leiden.

Ik denk dat podenco's gewoon bij je passen of niet. En als ze bij je passen is het helemaal geen probleem om er een beetje aan te werken en er op te letten en dan heb je er geweldige honden aan.

[-Lilo-]

Ik ga er nog steeds vanuit dat lola grotendeels podenco maneto is (dank voor die tip Hanneke ) en ik herken heel veel in dit topic. Het jagen is bij lola heel goed te sturen. Er zijn inderdaad vaste aan- en aflijnplekken, maar ze kan heel best loslopen. Toen we haar net hadden (en niet wisten dat ze jaagt) en ze een beetje los was gekomen, was het een regelrechte ramp. Als er uuuuuuren geleden ergens een haas had gelopen, ging ze op pad. Maar inderdaad ook als ze er 1 zag of hoorde. Inmiddels is mijn band met haar stukken beter, hebben we een compromis wat betreft loslopen en aangelijnd lopen en nu gaat het hartstikke goed. Ik kan haar heel goed lezen en hoewel dat soms tot gevolg heeft dat ze wat meer aan de lijn zit, gaan we hartstikke lekker samen.

Lola is ook goed te trainen maar dan wel door precies de juiste combinatie van heeeeel weinig druk, heel veel positiviteit en enthousiasme en heel veel duidelijkheid. Lola blijft me verbazen als ik haar op die manier aan het werk zet. Maar als ik niet vaak genoeg vertel dat ze braaf is en het goed dort, haakt lola gewoon af. Dan zet ze zichzelf een soort van 'uit'.

Het hele stabiele herken ik helaas niet, lola is erg onzeker en angstig. Maar tegelijkertijd denkt ze alles zelf te kunnen als je haar teveel ruimte geeft. Touwtjes aangetrokken is hier dus erg belangrijk.

Ik ben het meest verliefd op het eigenwijze en verschrikkelijk nieuwsgierige van Lola. Alles moet ze weten en wat ze in haar hoofd heeft, is daar soms lastig uit te praten. Love it! Ik kan niet zoveel met een hele baasgerichte hond en hou wel van die streken. Maar wel tot op zekere hoogte dus

De honden van kit vind ik erg mooi om te zien, lekker alert en helemaal in vorm om NU in actie te komen. Helemaal zoals het hoort naar mijn idee

[Ingding]

Het jagen zou ook niet mijn ding zijn. Mijn hond hoeft niet aan me vastgeplakt te zitten en mag best de ruimte nemen, maar ik denk niet dat ik met een gerust hart verder loop als ze aan het jagen zou zijn en ik er geen grip op heb.

Wat ik me wel afvraag en dat is gewoon uit nieuwsgierigheid, in principe kan een zichtjager zoals de meeste windhonden per definitie niet los of alleen als ze heel goed getraind zijn. Is die training intensiever dan bij een lopende hond, of een hond als bijvoorbeeld de Vizsla of Weimaraner? Ik zie die rassen namelijk heel vaak zonder problemen los lopen en dat zijn toch ook jagers als ik me niet vergis. Zijn zulke rassen dan makkelijker te leren om los te lopen dan windhonden dat zijn?

[Kit]

Het jagen zou ook niet mijn ding zijn. Mijn hond hoeft niet aan me vastgeplakt te zitten en mag best de ruimte nemen, maar ik denk niet dat ik met een gerust hart verder loop als ze aan het jagen zou zijn en ik er geen grip op heb.

Wat ik me wel afvraag en dat is gewoon uit nieuwsgierigheid, in principe kan een zichtjager zoals de meeste windhonden per definitie niet los of alleen als ze heel goed getraind zijn. Is die training intensiever dan bij een lopende hond, of een hond als bijvoorbeeld de Vizsla of Weimaraner? Ik zie die rassen namelijk heel vaak zonder problemen los lopen en dat zijn toch ook jagers als ik me niet vergis. Zijn zulke rassen dan makkelijker te leren om los te lopen dan windhonden dat zijn?

Niet perse intensiever, wel heel anders.... Als ik het moet vergelijken met andere rassen is je band met een Podenco haast gebaseerd op vriendschap ipv baas/hond relatie...

Het intensieve aan een Podenco is dat je je hond door en door moet leren kennen, hun lichaamstaal en daar ala minuut op inspringen, ze hebben een buitengewone intelligentie. De Podenco is niet te vergelijken met windhonden vind ik, als ik ze naast elkaar zou zetten vind ik onze Galga buitengewoon slaafs