Dominantie achterhaald

[Tineke]

Ik vraag me dan altijd af hoe mensen die niet aan corrigeren doen omgaan met een hond die echt vervelend agressief gedrag vertoond. Dus je hebt die hond niet van pup af geconditioneerd maar krijgt te maken met een herplaatser die bij het zien van 1 bepaald ras andere hond, compleet uit de stekker gaat en begint hard op die hond af te rennen om hem een kopje kleiner te gaan maken.
Je hebt de hond gelukkig aan de lijn ,maar moet op een smalle dijk die andere hond passeren. Je hond is in een rode waas en niet voer- en speeltjesgevoelig. Hoe doe je dat in godesnaam zonder jezelf ofwel heel dominant op te stellen ofwel te werken met correcties? Die andere hond moet namelijk wel blijven leven.

Denk dat die correcties dan ook niet doorkomen?

Dat ligt aan de hond denk ik.
Rio is geen hond met een waas voor zijn eigen maar soms heeft hij ook weleens even de pest in ergens om en wil hij zijn punt maken.
Toen ik laatst op vakantie was met Alma bijv.
Er brak een relletje tussen twee andere honden uit ,Rio had daar niets me te maken nog Micron , maar het gebeurde wel vlak bij mijn stoel.
Rio kwam als een gek uit de slaapkamer gerend met de bedoeling de beide onverlaten die het waagde zo'n herrie te maken eens even een lesje te leren.
Dat mag hij niet ,want Alma houd haar teckel graag heel
Op dat moment ben ik op hem afgelopen heb hem af laten gaan in de kamer waar de twee herriemakers ook waren maar wel op afstand van hun.
Dat afgaan is geen optie op dat moment ,hij moet dat dan van mij en dat merkt hij wel degelijk aan mijn stem.
Ik heb hem met geen vinger aangeraakt maar mijn je gaat nu af brul was wel duidelijk genoeg voor hem om het te doen,met tegenzin dat dan weer wel.
Juist op die momenten vind ik dat je je hond moet kunnen bereiken ,of nee laat ik het anders zeggen juist op die momenten vind ik dat je een hond van het kaliber Rio moet kunnen stoppen

[ranetje]

Correcties werken niet als training in zo'n geval nee, maar zorgen er wel voor dat je de situatie naar jouw hand modelleert. Natuurlijk wil je je hond niet in die zone en is voorkomen 100 keer beter, maar soms gebeurt dat zeer snel en zonder dat je het had kunnen zien aankomen.

Dat denk ik niet.
Ik denk eerder dat je t.o.v. de tegenligger de indruk geeft "dat je er tenminste wat aan doet".
Niet effectief, maar het "probleem" is erkend.

Dat maakt je in de ogen van die ander wat minder "stom" als hondenbaas.

@Tineke............ het is al heel anders als er geen rood waas is.

[Lief]

Correcties werken niet als training in zo'n geval nee, maar zorgen er wel voor dat je de situatie naar jouw hand modelleert. Natuurlijk wil je je hond niet in die zone en is voorkomen 100 keer beter, maar soms gebeurt dat zeer snel en zonder dat je het had kunnen zien aankomen.

Dat denk ik niet.
Ik denk eerder dat je t.o.v. de tegenligger de indruk geeft "dat je er tenminste wat aan doet".
Niet effectief, maar het "probleem" is erkend.

Dat maakt je in de ogen van die ander wat minder "stom" als hondenbaas.

@Tineke............ het is al heel anders als er geen rood waas is.

Mwah, als je niet zou omdraaien of de hond kort bij je haalt aan de riem is het niet alleen de indruk dat je er wat aan doet. Je doet er alleen op dat moment niets aan voor de lange termijn. Je hebt inderdaad pas daar het probleem ontdekt/ erkend.

En de situatie met Rio herken ik wel. Alleen door jouw pure overtuiging dat de hond in deze niets te willen heeft, stel je je dominant op en laat je je gelden. Niet met geweld, maar wel met overtuiging.

[ranetje]

@Tineke............ het is al heel anders als er geen rood waas is.

de meeste 'rode wazen' zijn eufemismes voor 'ik heb er niks aan te zeggen'.

ik moet het eerste rode waas nog tegenkomen. zelfs als twee van mijn honden vechten (wat gelukkig zelden gebeurt maar dan zitten ze ook wel torenhoog in adrenaline) is dat zogezegde rode waas rap weg na een paar brullen van mij.

Of het een echt rood waas is of een eufemisme kan ik van hier uit niet zien.

Ik heb een echt rood waas gezien.
Hoe dat voelt weet ik ook.

En............ dat heb je er inderdaad niks aan te zeggen

[Tineke]

@Tineke............ het is al heel anders als er geen rood waas is.

de meeste 'rode wazen' zijn eufemismes voor 'ik heb er niks aan te zeggen'.

ik moet het eerste rode waas nog tegenkomen. zelfs als twee van mijn honden vechten (wat gelukkig zelden gebeurt maar dan zitten ze ook wel torenhoog in adrenaline) is dat zogezegde rode waas rap weg na een paar brullen van mij.

Inderdaad, Orson en Rio zijn samen ooit eens aangevallen door twee boxers en waren behoorlijk opgewonden ,zeker Orson.
Ook toen kon ik ze bereiken en meenemen aangelijnd ,itt tot de baasjes van de boxers die daar duidelijk meer moeite mee hadden.
Maar goed die hadden sowieso moeite om de controle te hebben was mij al duidelijk geworden bij eerdere ontmoetingen

[Tineke]

Ik heb hem met geen vinger aangeraakt maar mijn je gaat nu af brul was wel duidelijk genoeg voor hem om het te doen,

Zijn oren doen nu nog pijn ,net als van de andere daar aanwezige

[TessaThomas]

@Tineke............ het is al heel anders als er geen rood waas is.

de meeste 'rode wazen' zijn eufemismes voor 'ik heb er niks aan te zeggen'.

ik moet het eerste rode waas nog tegenkomen. zelfs als twee van mijn honden vechten (wat gelukkig zelden gebeurt maar dan zitten ze ook wel torenhoog in adrenaline) is dat zogezegde rode waas rap weg na een paar brullen van mij.

Dan had ik er denk niks over te zeggen. Tessa reageerde nergens meer op op zo'n moment.

[ranetje]

We hadden t over dominantie onderling en rangorde. Sinds wanneer doen pups onderling een puppycursus??
Jij kunt alleen maar terugvallen op cursussen lijkt t...

Hoe bedoel je dat @malinois?

Het artikel waar dit topic mee begon ging over het hanteren van de dominantietheorie bij het opvoeden (en trainen) van je hond.
Dacht ik?

[alm@]

Ik heb hem met geen vinger aangeraakt maar mijn je gaat nu af brul was wel duidelijk genoeg voor hem om het te doen,

Zijn oren doen nu nog pijn ,net als van de andere daar aanwezige

nou overigens waagde teckelmans, toen ik hun eten aan het klaarmaken was (jij was er even niet) en Rio belangstellend met z'n hoofd zowat op het aanrecht toekeek, naar Rio te sneppen Rio keek alleen maar naar beneden, draaide zich om en schreed weg, teckelmans verstijfd achterlatend en ik maar denken: ik bemoei me er niet mee, ik bemoei me er niet mee

[Belle]

Dus waarom moet positief trainen zonder correcties en wordt trainen met correcties beschouwd als nooit belonen?

Als iemand een punt wil maken is het makkelijk en menselijk om de standpunten enigszins te radicaliseren. Dat maakt de discussie "makkelijker" en de argumenten steviger. Maarja, zoals met alles zijn er nogal wat nuances in het leven....en zo ook in dit onderwerp.

Wie heeft er dan gezegd dat trainen met correcties inhoudt dat er niet beloond wordt?

Ik vind het wel een beetje raar dat je je steeds moet gaan verdedigen als je geen correcties wil gebruiken. Ik ga uit van trainen en opvoeden zonder te corrigeren en dat bevalt me prima. Ik heb niet het idee dat ik ongelukkige honden heb die niet weten waar ze aan toe zijn. Ik besteed van het begin af aan veel aandacht aan zelfbeheersing en ongewenst gedrag voorkom ik zoveel mogelijk, zodat ze het ook niet aanleren.

[renee-uk]

Ik vind het wel een beetje raar dat je je steeds moet gaan verdedigen als je geen correcties wil gebruiken. Ik ga uit van trainen en opvoeden zonder te corrigeren en dat bevalt me prima. Ik heb niet het idee dat ik ongelukkige honden heb die niet weten waar ze aan toe zijn. Ik besteed van het begin af aan veel aandacht aan zelfbeheersing en ongewenst gedrag voorkom ik zoveel mogelijk, zodat ze het ook niet aanleren.

ik vind het net zo raar dat, wanneer je wel gelooft in dominantie en hiërarchie bij honden en je wel corrigeert, je neergezet wordt als een beul voor je honden die de hele dag niks anders doet dan drillen en meppen of op ander wijze een hond pijnigen.

[Belle]

Ik vind het wel een beetje raar dat je je steeds moet gaan verdedigen als je geen correcties wil gebruiken. Ik ga uit van trainen en opvoeden zonder te corrigeren en dat bevalt me prima. Ik heb niet het idee dat ik ongelukkige honden heb die niet weten waar ze aan toe zijn. Ik besteed van het begin af aan veel aandacht aan zelfbeheersing en ongewenst gedrag voorkom ik zoveel mogelijk, zodat ze het ook niet aanleren.

ik vind het net zo raar dat, wanneer je wel gelooft in dominantie en hiërarchie bij honden en je wel corrigeert, je neergezet wordt als een beul voor je honden die de hele dag niks anders doet dan drillen en meppen of op ander wijze een hond pijnigen.

Doe ik dat dan? Dat is in ieder geval niet mijn bedoeling, want ik heb geen moment het idee dat jij, of Inge of wie dan ook hier slecht met haar honden omgaat. Ik vertel alleen wat mijn manier is en mijn uitgangspunt bij het opvoeden. Dat dat een andere manier is dan die van jullie wil toch niet zeggen dat ik jullie veroordeel. Je kunt toch gewoon van mening verschillen.
Maar opmerkingen als verdrietig worden van al die positivo's, geven mij wel het idee dat je je hond tekort doet als je niet corrigeert.

[renee-uk]

Ik vind het wel een beetje raar dat je je steeds moet gaan verdedigen als je geen correcties wil gebruiken. Ik ga uit van trainen en opvoeden zonder te corrigeren en dat bevalt me prima. Ik heb niet het idee dat ik ongelukkige honden heb die niet weten waar ze aan toe zijn. Ik besteed van het begin af aan veel aandacht aan zelfbeheersing en ongewenst gedrag voorkom ik zoveel mogelijk, zodat ze het ook niet aanleren.

ik vind het net zo raar dat, wanneer je wel gelooft in dominantie en hiërarchie bij honden en je wel corrigeert, je neergezet wordt als een beul voor je honden die de hele dag niks anders doet dan drillen en meppen of op ander wijze een hond pijnigen.

Doe ik dat dan? Dat is in ieder geval niet mijn bedoeling, want ik heb geen moment het idee dat jij, of Inge of wie dan ook hier slecht met haar honden omgaat. Ik vertel alleen wat mijn manier is en mijn uitgangspunt bij het opvoeden. Dat dat een andere manier is dan die van jullie wil toch niet zeggen dat ik jullie veroordeel. Je kunt toch gewoon van mening verschillen.
Maar opmerkingen als verdrietig worden van al die positivo's, geven mij wel het idee dat je je hond tekort doet als je niet corrigeert.

dat geldt dan toch net zo goed voor mij?
ik veroordeel jou ook niet en ik heb nooit de indruk gehad dat jij slecht met je honden omgaat of dat jouw honden slecht reageren op de manier van omgaan met ze die jij hebt.
maar jij en ik zijn natuurlijk niet de enigen die reageren in topics als dit en beide meningen komen regelmatig naar voren.
dus vond ik dat ik de andere kant van de medaille ook wel even mocht laten zien, die is namelijk net zo vervelend en geeft net zo goed de indruk dat je je hond tekort doet

[ellen en de birmanen]

Dus waarom moet positief trainen zonder correcties en wordt trainen met correcties beschouwd als nooit belonen?

Als iemand een punt wil maken is het makkelijk en menselijk om de standpunten enigszins te radicaliseren. Dat maakt de discussie "makkelijker" en de argumenten steviger. Maarja, zoals met alles zijn er nogal wat nuances in het leven....en zo ook in dit onderwerp.

Wie heeft er dan gezegd dat trainen met correcties inhoudt dat er niet beloond wordt?

Ik vind het wel een beetje raar dat je je steeds moet gaan verdedigen als je geen correcties wil gebruiken. Ik ga uit van trainen en opvoeden zonder te corrigeren en dat bevalt me prima. Ik heb niet het idee dat ik ongelukkige honden heb die niet weten waar ze aan toe zijn. Ik besteed van het begin af aan veel aandacht aan zelfbeheersing en ongewenst gedrag voorkom ik zoveel mogelijk, zodat ze het ook niet aanleren.

maar zeg jij dan ook geen nee of foei tegen je hond? want dat is ook een correctie, vind ik,
ellen

[Belle]

Dus waarom moet positief trainen zonder correcties en wordt trainen met correcties beschouwd als nooit belonen?

Als iemand een punt wil maken is het makkelijk en menselijk om de standpunten enigszins te radicaliseren. Dat maakt de discussie "makkelijker" en de argumenten steviger. Maarja, zoals met alles zijn er nogal wat nuances in het leven....en zo ook in dit onderwerp.

Wie heeft er dan gezegd dat trainen met correcties inhoudt dat er niet beloond wordt?

Ik vind het wel een beetje raar dat je je steeds moet gaan verdedigen als je geen correcties wil gebruiken. Ik ga uit van trainen en opvoeden zonder te corrigeren en dat bevalt me prima. Ik heb niet het idee dat ik ongelukkige honden heb die niet weten waar ze aan toe zijn. Ik besteed van het begin af aan veel aandacht aan zelfbeheersing en ongewenst gedrag voorkom ik zoveel mogelijk, zodat ze het ook niet aanleren.

maar zeg jij dan ook geen nee of foei tegen je hond? want dat is ook een correctie, vind ik,
ellen

Hoogst zelden, en als ik het gebruik is het een commando, op vriendelijke toon. Liever geef ik een commando voor gedrag dat onverenigbaar is met het gedrag dat ik niet wil zien. Bijv. als Isa iets in haar mond heeft zeg ik 'laat maar los' en dan spuugt ze het uit, als ze ergens heen willen gaan waar ik ze niet heen wil, zeg ik 'andere kant' of roep ze bij me. Maar over het algemeen doen ze niet zoveel waarvoor ik nee of foei zou moeten zeggen.

[Zoie]

[Op dat moment ben ik op hem afgelopen heb hem af laten gaan in de kamer waar de twee herriemakers ook waren maar wel op afstand van hun.
Dat afgaan is geen optie op dat moment ,hij moet dat dan van mij en dat merkt hij wel degelijk aan mijn stem.
Ik heb hem met geen vinger aangeraakt maar mijn je gaat nu af brul was wel duidelijk genoeg voor hem om het te doen,met tegenzin dat dan weer wel.
Juist op die momenten vind ik dat je je hond moet kunnen bereiken ,of nee laat ik het anders zeggen juist op die momenten vind ik dat je een hond van het kaliber Rio moet kunnen stoppen

mooi voorbeeld van hoe de diverse theorieen en praktijken prima samen kunnen gaan. Dat afgaan is ooit eens positief aangeleerd. Houding stem en intonatie op het moment maken Rio duidelijk dat het menens is. En in de relatie die Tineke en Rio hebben is het duidelijk wie er het voor het zeggen heeft.

Persoonlijk geloof ik dat het ondenkbaar is dat iemand die niet alleen zegt, maar ook daadwerkelijk louter en alleen positief heeft getraind en opgevoed, een even goed appel ( met een op neutrale toon uitgesproken commando ) had gehad, in een vergelijkbare situatie, met een vergelijkbare hond.

[Miranda]

ik wordt er inderdaad verdrietig van als aan iedereen, ook mensen met een hond met een moeilijker karakter en meer ego wordt voorgespiegeld dat je het zonder enige vorm van correctie (en dan bedoel ik uiteraard vooral verbale correcties of lichaamstaal), dat mensen dit dus ook op grote schaal proberen, daar niet durven van af te wijken en daardoor tegen problemen aanlopen die er niet hadden hoeven zijn met een andere aanpak. en dan doe je inderdaad de hond tekort want dat houdt bv. heel vaak in dat ze maar beperkt kunnen loslopen, of dat je dan, zoals ik hier vaak lees, in losloopgebieden jan en alleman vreselijk lastigvallen.[knip]
en ik vind het dus vreemd dat je bij hoog en bij laag blijft ontkennen dat er gewoon rassen/situaties zijn waarbij je gewoon niet voldoende hebt aan dit soort aanpak, gewoon omdat ze er meer toe geneigd zijn om hun eigen agenda te volgen. dan moet je al veel geluk hebben [knip]- als het überhaupt al lukt - om daar betrouwbaar appèl op te krijgen = luisteren in situaties waarbij de hond daar totaal geen zin in heeft of waarbij zijn motivatie juist is om net het tegenovergestelde te doen als wat jij voor ogen hebt.

Nou, ik heb hier toevallig twee herders die beide kanten van de medaille vertegenwoordigen. Als ik Cayuga zou aanpakken als Skadi, dan zou hij een zwaar gedrukte en doodongelukkige hond zijn.
"Och, schatje, doe maar niet, kom maar bij mama" is de fermste correctie die nog nuttig is bij hem. Van al het overige is hij zó zwaar onder de indruk dat hij gewoon bang wordt.
Met een voertje zwaaien, dat is alles wat nodig is bij hem. Heel gemakkelijk, wel

Als ik Skadi zou aanpakken als Cayuga zou ik met recht een kutheddûh hebben
Da's een lastige, ze vindt heel wat van zichzelf, en is niet te beroerd om de rest van de wereld duidelijk te maken dat het volgens haar regels moet. Desnoods fysiek. En er zit een fórse kop op. Wat die in de kop heeft, heeft ze niet in haar kont. Gecombineerd met een kort lontje en een van nul tot honderd in 0,003 seconden aard is dat nou typisch een hond die je kunt verkloten met alleen een positieve aanpak.
Een te harde aanpak trouwens ook, dat trekt ze niet met haar gevoelige zieltje.
Maar werken zonder correcties? Nee, dat gaat hem niet worden. Voor voer werkt ze trouwens ook niet. Een aai van mij, daar doet ze het wel voor.

[pioenroos]

en ik vind het dus vreemd dat je bij hoog en bij laag blijft ontkennen dat er gewoon rassen/situaties zijn waarbij je gewoon niet voldoende hebt aan dit soort aanpak, gewoon omdat ze er meer toe geneigd zijn om hun eigen agenda te volgen. dan moet je al veel geluk hebben of een übertrainer zijn - als het überhaupt al lukt - om daar betrouwbaar appèl op te krijgen = luisteren in situaties waarbij de hond daar totaal geen zin in heeft of waarbij zijn motivatie juist is om net het tegenovergestelde te doen als wat jij voor ogen hebt.

Ik heb wel eens het idee dat er soms te weinig rekening wordt gehouden met individuele karakters en rasverschillen van honden.
Ik had vroeger een oppas golden retriever. Schat van een hond en zeer bereidwillig. Beestje moest je echt met fluwelen handschoen aanpakken en zeker niet corrigeren. Hij wilde van zichzelf alleen maar goed doen dus een boze stem maakte hem volledig van slag.

Mijn stel daarentegen Die hebben gewoonweg te weinig will to please om geen correcties te gebruiken. Ze hebben te vaak een eigen agenda waar ik tegenin moet
Overigens leer ik wel uitsluitend met beloning iets nieuws aan. (commando's maar ook het alternatief voor tafelpoot knagen) Enige waar ik nooit 'positief' in ben is onbeschoft gedrag: Te hard in handen bijten of tegen je aan beuken/rijden, etc. Dat hoort een hond uit zichzelf te weten vind ik. En onderling zijn honden daar ook duidelijk in en 'vragen' ze niet of de ander alsjeblieft wat ander willen gaan doen ipv gaatje perforeren in hun oor

[Miranda]

Ik heb wel eens het idee dat er soms te weinig rekening wordt gehouden met individuele karakters en rasverschillen van honden.

Héél veel te weinig, ja.
Een theorie al te rigide aanhangen is hetzelfde als vinden dat er een 'one size fits all' methode is voor honden. En die ís er gewoon niet.

[[Sandra]]

Zonder alles te hebben gelezen:

Ik heb Otto nooit aangeleerd dat ik als eerste naar binnen of naar buiten zou moeten omdat ik de baas ben. Gewoon, *we* gaan naar buiten of weer naar binnen. Jet heb ik het ook nooit geleerd. Otto doet het vaak vanuit zichzelf, mij voor laten gaan. Jet vaak ook. Als ik met 3 honden op het punt sta om weer naar binnen te gaan, vind ik het vaak praktischer als ze als eerste naar binnen gaan, maar ik moet ze dan echt aansporen.

Als eerste eten, toen ik Ot net had als pup hield ik me er keurig aan: Eerst ik eten, dan de katten en dan Otto. Dat had ik gelezen dat dat zo hoorde, dus nou ja, onwetend als ik was met mijn allereerste hondje hield ik me uiteraard netjes aan dat voorschrift. maar wat werd dat een gemier. Otto viel aan op het eten van de katten, poes Lola vrat van Otto's puppybrokjes en zelf zat ik ook niet ontspannen als eerste te eten omdat de katten er niks van snapten en begonnen te blèren.

Uiteindelijk gaat het nu al jaren zo dat ik eerst de katten eten geef - op tafel en een op de trap-, dan de honden, en als het spul dan verzadigd ligt uit te buiken, dan eet ik zelf. Weliswaar met hangende mijn maaltijd meer of minder smachtende hondenoogjes op me gericht, maar er is rust en duidelijkheid. Dat is me toch duizendmaal liever dan een stringent 'Neu, IK ben de baas '

[Lief]

Ik heb wel eens het idee dat er soms te weinig rekening wordt gehouden met individuele karakters en rasverschillen van honden.

Héél veel te weinig, ja.
Een theorie al te rigide aanhangen is hetzelfde als vinden dat er een 'one size fits all' methode is voor honden. En die ís er gewoon niet.

Het is gewoon een mix en vooral een hoop gevoel. Mijn mutsen zijn niet te trainen met aanspraak op 'Will to please'. Misty was de eerste twee jaar compleet ongevoelig voor voerbeloning, stembeloning en speeltjes waren al helemaal oninteressant. En Misty is een beetje als Skadi, haar bijnaam hier thuis is Robocop. Moet je eens proberen zo'n eigenwijs mormel op andere ideeën te brengen op positieve wijze...
Bulderen interesseert haar ook weinig, ze trekt dan zo'n fanatieke harses; ik weet dat ik dit niet mag en aanvaard mijn straf, maar ik doe het lekker toch.
Toch luistert ze van mijn twee honden het best, uiteindelijk dan.
Dat is gekomen door pure volharding dat soms dingen gewoon moeten omdat wij het willen.

[malinois]

Ik heb wel eens het idee dat er soms te weinig rekening wordt gehouden met individuele karakters en rasverschillen van honden.

Héél veel te weinig, ja.
Een theorie al te rigide aanhangen is hetzelfde als vinden dat er een 'one size fits all' methode is voor honden. En die ís er gewoon niet.

Inderdaad, ik heb 3 honden die ook nog directe familie zijn van elkaar maar toch behoorlijk van elkaar verschillen qua karakter.
Als je die alleen positief zou willen opvoeden heb je een levensgevaarlijk wapen in je handen, dat lukt je gewoon niet.
Wat niet wil zeggen dat er 24/7 gecorrigeerd wordt, alles behalve dat maar als het moet dan gebeurd dat. Maar als omkopen een beter effect heeft gebeurd dat ook...

[Zoie]

Persoonlijk geloof ik dat het ondenkbaar is dat iemand die niet alleen zegt, maar ook daadwerkelijk louter en alleen positief heeft getraind en opgevoed, een even goed appel ( met een op neutrale toon uitgesproken commando ) had gehad, in een vergelijkbare situatie, met een vergelijkbare hond.

dat ben ik wel zeker en dat iemand daar voor zichzelf voor kiest heb ik totaal geen problemen mee maar dat het de algemene teneur wordt dat het zo zou moeten als je jezelf een goede hondenbaas wil noemen des te meer.

Maar opmerkingen als verdrietig worden van al die positivo's, geven mij wel het idee dat je je hond tekort doet als je niet corrigeert.

ik wordt er inderdaad verdrietig van als aan iedereen, ook mensen met een hond met een moeilijker karakter en meer ego wordt voorgespiegeld dat je het zonder enige vorm van correctie (en dan bedoel ik uiteraard vooral verbale correcties of lichaamstaal), dat mensen dit dus ook op grote schaal proberen, daar niet durven van af te wijken en daardoor tegen problemen aanlopen die er niet hadden hoeven zijn met een andere aanpak. en dan doe je inderdaad de hond tekort want dat houdt bv. heel vaak in dat ze maar beperkt kunnen loslopen, of dat je dan, zoals ik hier vaak lees, in losloopgebieden jan en alleman vreselijk lastigvallen.

Hoogst zelden, en als ik het gebruik is het een commando, op vriendelijke toon. Liever geef ik een commando voor gedrag dat onverenigbaar is met het gedrag dat ik niet wil zien. Bijv. als Isa iets in haar mond heeft zeg ik 'laat maar los' en dan spuugt ze het uit, als ze ergens heen willen gaan waar ik ze niet heen wil, zeg ik 'andere kant' of roep ze bij me. Maar over het algemeen doen ze niet zoveel waarvoor ik nee of foei zou moeten zeggen.

en ik vind het dus vreemd dat je bij hoog en bij laag blijft ontkennen dat er gewoon rassen/situaties zijn waarbij je gewoon niet voldoende hebt aan dit soort aanpak, gewoon omdat ze er meer toe geneigd zijn om hun eigen agenda te volgen. dan moet je al veel geluk hebben of een übertrainer zijn - als het überhaupt al lukt - om daar betrouwbaar appèl op te krijgen = luisteren in situaties waarbij de hond daar totaal geen zin in heeft of waarbij zijn motivatie juist is om net het tegenovergestelde te doen als wat jij voor ogen hebt.

waar ik dan weer huiverig van word, is als de honden die niet in het idyllische plaatje passen de bullenbakken kuthonden worden, of, nog erger, de honden op Alexandra Semyonova 's verbodenhonden- lijstje.

Omdat ik er de logica wel van begrijp, staat het me tegen, en word ik hier en daar misschien een tikje retorisch

Ik bedoel uiteraard niet te zeggen dat een positieve opvoeding sec een hond perse zou schaden.

[Biet]

Ik heb wel eens het idee dat er soms te weinig rekening wordt gehouden met individuele karakters en rasverschillen van honden.

Héél veel te weinig, ja.
Een theorie al te rigide aanhangen is hetzelfde als vinden dat er een 'one size fits all' methode is voor honden. En die ís er gewoon niet.

Yep, dat is precies waar het op neer komt.
De methode bestaat niet.
Heb het liever over wanneer je wat (of een combinatie van) gebruikt en waarom.

[korthaar]

Ik bedoel uiteraard niet te zeggen dat een positieve opvoeding sec een hond perse zou schaden.

Het werken met correcties kent wat dit betreft meer valkuilen.

[Zoie]

Ik bedoel uiteraard niet te zeggen dat een positieve opvoeding sec een hond perse zou schaden.

Het werken met correcties kent wat dit betreft meer valkuilen.

ik denk hier wat anders over. Ik denk dat voor de doorsnee mens werken met een theorie die wat dichter bij z'n intuitie staat beter werkt dan een theorie die je je eerst eigen moet maken voordat je er intuitief ( zonder nadenken op het moment ) mee kan werken.

Wat is er nu meer voor de hand liggend dan je pup verbieden aan de tafelpoot te knagen als hij dat doet ? Negeren. Nou, dat gaat niet helpen. Positief ' nee ' aanleren, en dan op rustige toon: 'nee ' zeggen, vooral geen greintje ergenis in je stem laten doorklinken, want o, wat kan je je pup er mee beschadigen.

En dan weet ik ook wel dat de intuitie vaak fout is, dat het goed is kennis te nemen van de diverse theorieen over honden, en in het bijzonder de belangrijkste principes van het conditioneren.Ik wil alleeen waarschuwen tegen de grote valkuil van het positieve opvoeden: namelijk dat het makkelijk zou zijn. Dat is het niet, het is heel moeilijk, zowel om te begrijpen als om toe te passen. Het is alleen goed toe te passen als mensen er veel moeite voor willen doen, al zal het met de meeste honden allemaal wel goed komen, ik zou haast zeggen, onverschillig wat je doet.

Met beide methode kun je een hond verpesten. Wel op een andere manier, dat ben ik met je eens.

[Miranda]

En Misty is een beetje als Skadi, haar bijnaam hier thuis is Robocop. Moet je eens proberen zo'n eigenwijs mormel op andere ideeën te brengen op positieve wijze...
Bulderen interesseert haar ook weinig, ze trekt dan zo'n fanatieke harses; ik weet dat ik dit niet mag en aanvaard mijn straf, maar ik doe het lekker toch.

Skadi is wel gevoelig voor een bulder (oei, mama is boos! ), maar soms - heel soms - trekt ze net zo'n fanatiek harses. En doet het lekker toch. En daarna probeert ze mij aan het lachen te krijgen. Het kreng weet precies hoe ze me moet paaien
Ik houd ervan.

[Zoie]

Ik bedoel uiteraard niet te zeggen dat een positieve opvoeding sec een hond perse zou schaden.

uiteraard niet - wel schaadt het 'de massa' als die gebrainwashed wordt dat dat DE manier is, én de enige die diervriendelijk zou zijn.

ja, dat vind ik ook, maar zo is de trend nu blijkbaar eenmaal. Met de gemiddelde hond zal het desalniettemin wel goed aflopen, als de eigenaar tenminste redelijkerwijs zijn best doet.

Ik vind wel dat als je voor een wat pittiger ras of hond kiest, je je extra bewust moet zijn van de gevolgen die dat met zich mee brengt. Voor jou, voor de hond, en voor andere honden en mensen. Positief opvoeden, zelfs als je het goed doet, wat zelden het geval zal zijn, maakt je hond niet perse sociaal en vriendelijk naar alles wat leeft. Anders beweren vind ik onverantwoordelijk.

En dan komt het er wel op aan een standpunt in te nemen: of je beweert dat er meer nodig is dan wat de positieve opvoeding kan bieden, of je beweert dat de hond die het met positief opvoeden niet redt, vals ( agresief, hondagressief of weet ik het wat ) is.

En wat dan diervriendelijker is, dat heb ik voor mezelf wel uitgemaakt.

Voor alle duidelijkheid: ik beweer absoluut niet dat corrigeren altijd de aangewezen weg is bij agressie, zelfs niet bij zogenaaamde dominante agressie ( b.v. in het geval dat de eigenaar het niet in zich heeft door te pakken ). Ik beweer wel dat corrigeren taboe verklaren, een instrument uit handen geven is.

Ik denk ook dat de rangorde en de relatie die je verder met je hond hebt ( en daar schaar ik b.v. ook zoiets onder als vertrouwen, buitengewoon belangrijk ) wel degelijk bepaalt wat je met een hond kunt en wat niet. Er is meer tussen hond en eigenaar dan koektrommel en klikker.

Daarnaast, geloof ik werkelijk niet dat goed corrigeren schadelijk voor het welzijn van een hond zou zijn. Maar goed, deze discussie laat ik verder maar voor wat het is.

[korthaar]

Ik bedoel uiteraard niet te zeggen dat een positieve opvoeding sec een hond perse zou schaden.

uiteraard niet - wel schaadt het 'de massa' als die gebrainwashed wordt dat dat DE manier is, én de enige die diervriendelijk zou zijn.

ja, dat vind ik ook, maar zo is de trend nu blijkbaar eenmaal. Met de gemiddelde hond zal het desalniettemin wel goed aflopen, als de eigenaar tenminste redelijkerwijs zijn best doet.

Ik vind wel dat als je voor een wat pittiger ras of hond kiest, je je extra bewust moet zijn van de gevolgen die dat met zich mee brengt. Voor jou, voor de hond, en voor andere honden en mensen. Positief opvoeden, zelfs als je het goed doet, wat zelden het geval zal zijn, maakt je hond niet perse sociaal en vriendelijk naar alles wat leeft. Anders beweren vind ik onverantwoordelijk.

En dan komt het er wel op aan een standpunt in te nemen: of je beweert dat er meer nodig is dan wat de positieve opvoeding kan bieden, of je beweert dat de hond die het met positief opvoeden niet redt, vals ( aggresief, hondaggressief of weet ik het wat ) is.

En wat dan diervriendelijker is, dat heb ik voor mezelf wel uitgemaakt.

Voor alle duidelijkheid: ik beweer absoluut niet dat corrigeren altijd de aangewezen weg is bij aggressie, zelfs niet bij zogenaaamde dominante aggressie ( b.v. in het geval dat de eigenaar het niet in zich heeft door te pakken ). Ik beweer wel dat corrigeren taboe verklaren, een instrument uit handen geven is.

Ik denk ook dat de rangorde en de relatie die je verder met je hond hebt ( en daar schaar ik b.v. ook zoiets onder als vertrouwen, buitengewoon belangrijk ) wel degelijk bepaalt wat je met een hond kunt en wat niet. Er is meer tussen hond en eigenaar dan koektrommel en klikker.

Daarnaast, geloof ik werkelijk niet dat goed corrigeren schadelijk voor het welzijn van een hond zou zijn. Maar goed, deze discussie laat ik verder maar voor wat het is.

Ik heb zo mijn vraagtekens, of het met een agressieve hond met de correctie methode ooit goed komt.
Maar als iemand die ervaring heeft, hoor ik het graag.

[Miranda]

Ik heb zo mijn vraagtekens, of het met een agressieve hond met de correctie methode ooit goed komt.
Maar als iemand die ervaring heeft, hoor ik het graag.

Ja, ik heb die ervaring.

Edit, even een aanvulling: Ik haalde vroeger 'valse' herders uit het asiel. De zogenaamde 'probleemhonden'. En dan werk ik vanaf dag één aan de vertrouwensband. Maar ik laat ook duidelijk weten wat wel en vooral wat niet acceptabel gedrag is. En het ligt vást aan mijn beperkte voorstellingsvermogen, maar ik zie niet hoe je uitermate zelfbelonend gedrag (als bijvoorbeeld iemand bijten en dan trekt die persoon zich terug) op een positieve manier zonder ook maar een enkele correctie toe te passen wegtraint.