Klein hondje behandelen als grote hond.

[laeken]

Sinds ik Bas heb heb ik dus een heel klein hondje ipv een grote hond. Ik merk dat ik dit in huis echt heel erg gezellig vind en als ik buiten loop ook. Dan merk ik eigenlijk niet dat ze klein is.
Maar wat nu als je ergens loopt waar veel honden lopen?

Ik merk dat ik dat lastig vind. Ik merk ook dat het echt lastig is. Beetje eng. Bas is niet zo heel dol op grote honden die aan komen rennen. Vindt ze eng. Begrijpelijk en dan doet ze haar staart tussen de benen en laat zich besnuffelen. Evt gromt ze en snapt ze als een hond in haar ogen te wild is. Daarna, als de hond bij haar weg loopt is het goed. Dan zou ze er zo een dag mee op kunnen trekken. De eerste ontmoeting is ze echter wat angstig. Bij kleine hondjes overigens totaal niet.

Dan loop ik bv in een natuurgebied en dan stormen er uit het niets 3 herders op ons af. Of zoals laatst een rottweiler x mechelaar. Dan vind ik dat moeilijk. Eng ook. Ik laat niks merken, prijs haar voor goed gedrag en keur snappen af en bij grommen zeg ik niks omdat ze dat recht wel heeft imo.

Maargoed, ik ben dus al een paar keer een foute hond tegen gekomen. Een kruising aan een flex die volgens de bazin zo'n spurt nam en een grote hap (net mis door einde flex) omdat ze zou denken dat Bas een konijn was. Allemaal heel grappig maar stel dat die flex iets langer was geweest?

Eergister in het bos komt er ineens een paard aan galopperen en ik wilde netjes aan de kant gaan. Blijkt meneer op het paard een weimeraner en 2 Duitse staande honden bij zich te hebben. Jagend en sjezend door het bos. Ik zeg Bas, aan de kant, zit! Dat deed ze netjes. Ziet die man op het paard Bas, wordt hij volledig hysterisch naar de honden toe. Schelden, schreeuwen, je zou denken dat hij er in bleef. Blijkbaar liep Bas groot risico want anders had hij zich niet zo druk hoeven maken. Hij stoof met honden en paard een pad in en had geen longen meer van het schreeuwen.

Nu durf ik niet zo goed meer naar plaatsen met veel andere honden. Dat terwijl Bas eigenlijk heel sociaal is en hooguit een blijf van mijn lijf grom geeft en een snapje als de hond een poot op haar wil zetten of andere ongein.

Overdrijf ik nu? En hoe zouden jullie hier mee omgaan? Ik merk gewoon ineens hoe kwetsbaar een klein hondje is. En ik wil zo graag lekker met haar de natuur in. Een uur wandelen in het bos. Maar als je steeds grote en opdringerige honden tegenkomt vind ik dat een beetje griezelig worden. Ze is een teefje en echt heel sociaal. Ik merk alleen dat een klein hondje toch duidelijk een probleem is voor veel grote honden. Hun baasjes worden tegen hysterisch aan als ze hun honden op mij af zien rennen. Iets wat mij ook niet echt gerust maakt. Dan neig ik naar optillen maar dat is niet goed. Tot nu toe houdt ik mijn rug recht en maak ik er maar geen punt van.

Ik krijg inmiddels ook de neiging om een wandelstok mee te nemen. Puur om evt in te grijpen. Liever was ik echter volkomen relaxed. Gister heeft ze nu leuk gesnuffeld met een grote hond. Het zijn vooral de jagerige honden en de dominante types waar ik me zorgen om maak. Bas is 4 kilo en bruin. En ze gromt als een hond in haar face komt snuffelen. Ook al is die nog zo groot.

Heb ik nu een overdreven gedachte of moet je met een klein hondje echt opletten? En moet ik de bossen op zondag maar vermijden en Bas haar speelkameraden uitzoeken en afspreken.

De buren hebben ook 3 kleine hondjes. Ook zij durven niet meer in het donker te wandelen. Angst voor grote honden die hun hondjes pakken. Zij noemen mij zo al 3 honden hier in de omtrek die volgens de buren alle kleine hondjes dood willen bijten. Soms lopen die honden los. Moet ik nu ook maar in het donker thuis blijven? Dat vind ik een beetje belachelijk. Maargoed, 1 keer goed gegrepen is dood. Dat is duidelijk met een hondje van 4 kilo met een lange rug. Die kan niks hebben.

Hoe doen jullie dit? Houden jullie echt rekening met het formaat van je hond? Ik laat Bas alleen nog ruiken aan kleine hondjes en evt aan grote nadat ik gevraagd heb of ze lief zijn. In het bos met die aanstormende honden voel ik me niet meer 100% op mijn gemak. Dat voelde ik me wel tot die grote uitval van die hond die haar zgn als konijn zag. Dat was gewoon bijna raak met evt alle gevolgen van dien. Was er niet zo blij mee zelf. De bazin vond het wel grappig geloof ik.

[lets have fun]

Ik til kleine hondjes op. Kunnen anderen 100 keer zeggen dat het niet goed is (waarom is dat eigenlijk niet goed) ik til ze op want ik wil ze niet stuk. En de eigenaar van de groterd probeer ik aan het verstand te peuteren zijn hond terug te roepen.

[dagmar88]

Hoe doen jullie dit? Houden jullie echt rekening met het formaat van je hond? Ik laat Bas alleen nog ruiken aan kleine hondjes en evt aan grote nadat ik gevraagd heb of ze lief zijn. In het bos met die aanstormende honden voel ik me niet meer 100% op mijn gemak. Dat voelde ik me wel tot die grote uitval van die hond die haar zgn als konijn zag. Dat was gewoon bijna raak met evt alle gevolgen van dien. Was er niet zo blij mee zelf. De bazin vond het wel grappig geloof ik.

De mensen die ik ken met kleine hondjes doen dat wel ja. Zo'n frummel is zo stuk.
Kun je die aanstormende honden niet wegsturen voor ze bij Bas zijn?

[Pemba]

Ik zoek rustige bossen uit, heb totaal geen zin in grote lompe honden.

[Veronique & Kyra]

Ik heb zelf niet direct ervaring met kleine honden, heb alleen thuis JR's gehad maar die zijn toch een heel stuk minder kwetsbaar.
Maar bij twijfel zou ik toch ook echt optillen, ben helemaal geen voorstander van je hond voor iedere scheet op te tillen, maar bij de voorbeelden die je opnoemt toch echt wel. Bas is gewoon te kwetsbaar als het wel een keer mis zou gaan, dat vergeef je jezelf ook nooit.

Gister voor het eerst samen gewandeld met U van Lars en Mit, en dan vind ik het grote verschil ook echt enorm. Nu weet ik dat die van mij daar niks mee doen, Kyra heeft er geeneens naar gekeken maar Sari vond U wél heel leuk. En dan heeft ze echt geen kwaad in de zin, maar een weim en een chi zijn nu eenmaal niet direct leuke speelmaatjes.
Nu kent Lars mijn dames ook, dus dan is optillen niet nodig, maar ik zou het zelf doodeng vinden als ik vreemde grote honden op mijn mini hondje zag afstormen

[runninggirl]

Jeetje dat is niet leuk inderdaad. Ik zou inderdaad je hond optillen als er een afstormende grote hond op afkomt. Of jezelf oefenen om er tussen te staan en de grote hond zelf weg te sturen. Maar dat is lastig als er meerdere honden zijn. Wij doen dat ook, al is mijn hond niet klein, en 9 van de 10 honden snappen prima dat ze er niks te zoeken hebben als je je groot maakt er tussen en ze op tijd wegstuurt met een streng gebaar en stem. De meeste baasjes willen dan ook wel ingrijpen als ze je zo zien staan.
Mijn hond wil zelf kleine angstige honden ook wel opjagen maar ze krijgt de kans niet van ons. En we oefenen veel op negeren, het kwartje begint al te vallen.

[lieke]

Tja, ik ga ook mee met het 'optillen'. Ik snap trouwens niet zo goed waarom dat zo slecht zou zijn. Kleine hondjes moet je beschermen. Er gebeuren te gauw ongelukken mee.

Ik vind trouwens Suzanne Clothier heel erg helder en duidelijk hierin. Zij stelt dat één van de basisaspecten van goed leiderschap pro-actief ingrijpen is:
'Goede leiders zijn waakzaam, beschermend en in staat om snel verdedigend op te treden. Wanneer je bij je hond bent, wees er dan ook werkelijk voor hem. Let op zijn reacties op de wereld om hem heen. Plan van tevoren hoe je zult handelen in situaties waarvan je weet dat ze problematisch kunnen zijn. Wees iemand waarop hij kan rekenen wat er ook gebeurt. Wanneer het helpt denk dan aan hem als een gast op een partijtje of een familiebijeenkomst die onzeker is over wat beleefd is of wat hij mag zeggen of mag doen. Wanneer je zo'n gast zou willen helpen, hoe zou je dat dan doen? Door heel goed op te letten, vooruit te lopen op situaties waarbij hij hulp nodig heeft en situaties te vermijden die hij niet aan kan.'

[laeken]

Ik ben zo bang dat optillen een angst bevestigd bij Bas en dat ze zo haar sociale gedrag verliest. Maar ik moet zeggen, ik denk dat ik ook moet gaan optillen. Ik trok het gewoon niet toen die 3 jagende honden op mij af kwamen. Ik zag dat Bas weg wilde rennen en dan zou het wel eens helemaal verkeerd kunnen lopen. Zij zag het gevaar. Ze ziet zelf heel goed wat wel en niet goed is. Ze rende met de staart tussen de benen weg van die happende hond, aan de flex overigens. Bij de hond gister ging ze wat onderdanig zitten en was het al snel prima. Ze gromde wel en snapte een keer maar dat trok die hond prima. Leuke reu, we hadden daarna zo een uur samen kunnen wandelen want de honden respecteerden elkaar. Ik zie dus aan haar wanneer ze weet dat er een risico is. Misschien dat ik daar maar op moet letten en dat als signaal moet oppikken om haar op te tillen. Want inderdaad, het voelt zo ontzettend kwetsbaar als er een kruising herder met stijve poten om je 4 kilo mormel loopt te draaien. Mijn partner zei zelfs dat hij klaar stond om een Duitse herder in elkaar te rossen die dreigde los te rukken van zijn bazin en op Bas af wilde schieten. De bazin stond ver in een weiland inmiddels maar de hond was veel te sterk. Duidelijk een agressieve hond.

Dus toch maar optillen. Jeetje, wel jammer dat het zo moet eigenlijk. Maargoed, ik kies er dan ook zelf voor om een echte hond te nemen in een relatief extreem klein formaat. Nooit gedacht dat ik op optillen uit zou komen.

Hein ging overigens springen naar Bas als ik haar tilde. Is dat geen risico? Dat honden je hondje juist gaan bespringen omdat je het optilt?

[laeken]

Bedankt voor jullie bevestiging. Ik ga optillen. Helaas, maar het moet. Ik heb nu in 2 weken al enkele keren iets meegemaakt en ik wil dat gewoon niet hebben. Zo haalt ze de 15 echt niet als het een keer mis gaat en dat is eigenlijk wel de bedoeling.
Ik had dit niet zo verwacht. Ik dacht, ze is sociaal en een teefje, komt wel goed. Blijkbaar niet.

Wat me vooral aan het schrikken heeft gemaakt is de mensen die wel hun honden los gooien maar die vervolgens ronduit hysterisch worden als ze mij zien met Bas. Dan denk ik GVD! Heb ik weer..... Wel losgooien maar niet luisteren. Met Wuilus, Cleo en Eva had ik daar geen enkele angst om. Alleen als het staffords oid waren. Verder regelde die het wel. Bij Dapper had ik wel dat soort angsten maar dat was meer om de andere hond. En het evt gevecht wat er kwam als de andere hond dat ook wel zag zitten.

Bij Bas is het echt puur en alleen haar kwetsbaarheid. Ze is zooo klein en formaatje dwergtekkel. Zelfs een gewone tekkel is 2 x zo groot

[runninggirl]

Ja ik denk dat je altijd risico houdt dat een hond ook gaat opspringen als je je hond optilt. Stevig op je benen staan, rustig blijven en de andere hond duidelijk maken dat er niks te halen valt is denk ik het enige wat je dan kan doen. Misschien luisteren ze wel naar jou ipv hun schreeuwende baas. Een hand uitsteken als stopteken snappen ook veel honden. Of een simpel 'zit' kan ook helpen om ze rustig te krijgen.

[lets have fun]

Ja, zo'n uk is kwetsbaar en dat moet even wennen. Lekker veel wandelingen organiseren met grote honden die wel voorzichtig zijn en met andere ukkies

[Laura84]

toen Laicka nog klein was en we dus naar het bos gingen heb ik haar ook beschermd tegen de grote lomperiken, blokken, afschermen en zelfs in het ergste geval optillen.

[mercedes2803]

één woord: optillen.
Als je het niet vertrouwt gewoon je hondje optillen.

dat dus
Heb ik met Muis ook weleens gedaan

[M@scha]

idd optillen. als er een grote hond op gaat zitten hoe lief bedoeld ook gaat ze gewoon stuk. dat heb ik zelfs bij lola die haar mannetje wel staat. ze is te klein voor al die ongein

[_Jules_]

Ik heb ukkies maar ik heb hier eigenlijk geen last van. Die van mij laten het duidelijk weten als andere honden vervelend zijn en dan gaan de andere honden weg. Ik let er verder ook niet op.. laat ze lekker hun gang gaan en als er een grote hond aankomt, boeiend.

Sadie vond toen ze hier net was dat lompe gedoe ook wel spannend, maar na paar keer omver gelopen te zijn en wat gegil was het ook prima. Ze gaan niet gelijk dood als ze een keer omver gelopen worden

Als jij het niet fijn vind en ze blijven doorgaan, dan til je Bas toch lekker op.. niks mis mee.

[mercedes2803]

Of je moet één van die Fila's uit dat asiel gaan ophalen Als bodyguard voor Bas

Jaaa
LEUK !
Een Bas met een Fila !

[Suzanneke]

Ik heb hier precies hetzelfde probleem. Evi is ook een ukje met haar 4 kilo. Ook Evi vindt kleine hondjes hartstikke leuk, maar grote honden die op haar af komen rennen zijn toch wel eng. Gevolg: staart tussen de benen, afsnauwen als ze te druk zijn en dan gauw weg willen rennen.
Om deze reden durf ik haar ook niet los te doen. Als een grote hond té hard op haar afkomt dan gaat ze ervandoor.
Ook ik weet niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan, misschien dat ik haar dan toch ook moet optillen...
Ik ga wel altijd voor haar staan als er een grote hond aankomt, dan remmen ze vaak wel iets af. Soms krijg je ook nog van die snauwende baasjes dat hún hond toch zeker niets doet, dat ik ze gewoon hun gang moet laten gaan, want anders wordt ze overal bang voor.
En die mensen die hun hond los laten in een losloopgebied, maar beginnen te krijsen als ik eraan kom met Eefje, die kan ik soms echt wel wurgen. Houd dat kreng van je aan de riem of ga hem ergens loslaten waar je niemand tegenkomt...
Of baasjes die een kilometer verderop lopen, waardoor ze het zicht kwijt zijn op hun hond, die vervolgens helemaal wild wordt omdat ie Evi ziet en niet meer bij haar weg te slaan is, maar baasje heeft niets door... bah!
Helemaal nu ze loops is (wat madame elke 3 maanden is...) vind ik het een ramp. Die reutjes die loslopen luisteren niet meer en zijn niet bij haar weg te slaan, in dat geval til ik haar absoluut op. Wat ook menig boze reactie oproept van de baasjes van de loslopende reu... Zucht. Het is toch zeker mijn hond!

Overigens zijn het lang niet altijd de grote honden die je kleintje kwaad willen doen. Vorige week nog is Evi aangevallen door een JR. Het baasje daarvan liet de flex per ongeluk vallen waardoor dat mormel zich meteen op Evi haar rug stort, ik heb dat beest een trap verkocht tot twee keer toe, maar van schrik heb ik Evi niet eens opgetild. Baasje zei niets, behalve: "Ja hij is een beetje vals."
Gelukkig is ze er ondanks een paar blauwe plekken denk ik, erg goed vanaf gekomen.

[P-tt]

Herkenbaar. Als we tijdens het wandelen grote honden tegenkomen die op Goof afdenderen blokkeer ik deze en vraag hun baas of ze hun hond bij zich willen roepen. Grote honden mogen van goof best even snuffelen maar het moet wel rustig en beleefd. Lomperds vind ik zelf ook maar eng, hoe goed bedoeld ook, een verkeerd gemaaide poot op Goof en ik kan ermee naar de da of zelfs erger.
Een enkele keer til ik hem op, want dan vertrouw ik het gewoon niet. Mocht een hond dan opspringen dan kan deze een knietje verwachten, dat is gelukkig nog nooit gebeurd.

[Crista]

één woord: optillen.
Als je het niet vertrouwt gewoon je hondje optillen.

Helemaal mee eens!
Het is voor je hondje qua bevestiging van haar gedrag misschien niet de beste oplossing, maar het gaat op dat moment om haar veiligheid en dat is veel belangrijker.. Mitch is 3 keer gepakt door 3 verschillende honden hier uit de buurt en dat ging om een boxer, labrador en een soort picardische herder. Twee van de 3 keer had Mitch gaatjes en een keer werd hij ook tegen de muur van ons huis aangegooid. Ik moet er echt niet aan denken dat Mitch in deze gevallen een hondje van 5 kilo was geweest ipv een ridgeback van 42 kilo

[lets have fun]

Als je haar niet optild wordt ze misschien wel opgejaagd of erger. Dat bevestigd haar gedrag nog meer en moet je ook nog naar de dierenarts.

[esenhazel]

Als je haar niet optild wordt ze misschien wel opgejaagd of erger. Dat bevestigd haar gedrag nog meer en moet je ook nog naar de dierenarts.

wilde net iets soortgelijks tikken

[mito]

Met twee wordt optillen al een stuk lastiger. Als er honden aankomen die ik niet ken of niet vertrouw laat ik ze naast me lopen en zorg dat ik tussen hun en de hond blijf. Een hond met kwade bedoelingen komt er dan echt niet zo maar langs. En als het er meerdere zijn kies ik een andere route. Maar heel vaak komt het niet voor dat de dames verdedigd moeten worden gelukkig.
Er zijn ook honden die ze zo eng vinden dat ze het op een rennen zetten en dan nagelaagd zouden worden (duitse herderteven). Dan lijn ik ze even aan en dan is het probleem meestal weg.

[Roompie]

Leer te vertrouwen op Bas' instinct. Room is net zo namelijk. Als een tegemoetkomer niet leuk is dan laat Room dat heel goed merken. En of ik block de tegenligger of ik til Room op. Ik vertrouw op haar oordeel want zij ziet het veel sneller dan ik aan de hond. En Room is er nooit minder sociaal op geworden.

[dagmar88]

één woord: optillen.
Als je het niet vertrouwt gewoon je hondje optillen.

Helemaal mee eens!
Het is voor je hondje qua bevestiging van haar gedrag misschien niet de beste oplossing, maar het gaat op dat moment om haar veiligheid en dat is veel belangrijker.. Mitch is 3 keer gepakt door 3 verschillende honden hier uit de buurt en dat ging om een boxer, labrador en een soort picardische herder. Twee van de 3 keer had Mitch gaatjes en een keer werd hij ook tegen de muur van ons huis aangegooid. Ik moet er echt niet aan denken dat Mitch in deze gevallen een hondje van 5 kilo was geweest ipv een ridgeback van 42 kilo

Dat denk ik niet eigenlijk. Ik heb dan wel grote honden, maar beiden zullen ze zich zelden tot niet laten horen wanneer ze gedrag van andere honden echt heel vervelend vinden en stafford types met grote sufkutten is ook al geen succes.
Die weten precies dat ze steun bij mij mogen komen zoeken, ik de ander wegstuur en zijn daar juist zekerder door.
Niko komt bij haantjes vanzelf achter me lopen en gaat net zo vrolijk door wanneer die afgepoeierd zijn.

[Crista]

één woord: optillen.
Als je het niet vertrouwt gewoon je hondje optillen.

Helemaal mee eens!
Het is voor je hondje qua bevestiging van haar gedrag misschien niet de beste oplossing, maar het gaat op dat moment om haar veiligheid en dat is veel belangrijker.. Mitch is 3 keer gepakt door 3 verschillende honden hier uit de buurt en dat ging om een boxer, labrador en een soort picardische herder. Twee van de 3 keer had Mitch gaatjes en een keer werd hij ook tegen de muur van ons huis aangegooid. Ik moet er echt niet aan denken dat Mitch in deze gevallen een hondje van 5 kilo was geweest ipv een ridgeback van 42 kilo

Dat denk ik niet eigenlijk. Ik heb dan wel grote honden, maar beiden zullen ze zich zelden tot niet laten horen wanneer ze gedrag van andere honden echt heel vervelend vinden en stafford types met grote sufkutten is ook al geen succes.
Die weten precies dat ze steun bij mij mogen komen zoeken, ik de ander wegstuur en zijn daar juist zekerder door.
Niko komt bij haantjes vanzelf achter me lopen en gaat net zo vrolijk door wanneer die afgepoeierd zijn.

Zo had ik het nog niet bekeken.. daar heb je wel een punt inderdaad!

[josefientje]

Nou ja zeg, zit ik een heel verhaal te tikken, plaats ik het, en dan is het verdwenen

Nog een keer dan maar:

Spiky weegt ook maar 3 kg en die loopt altijd los. Hij heeft een prima instinct en komt bij "foute" honden altijd tussen mijn voeten staan. Ik blok dan de andere hond of til Spiky op, net wat me op dat moment het beste lijkt. Spike is er niet minder sociaal door geworden, wel zekerder. Bij pups til ik hem altijd op, daar is hij nl niet aardig tegen

[Woezel]

Ik snap het helemaal. Al is mijn hondje meer dan twee keer zo zwaar als die van jou (9 kg), toch ben ik ook heeeel voorzichtig. Zeker nadat hij een maandje terug is aangevlogen door een andere hond uit de buurt, zomaar vanuit het niets. Dat was gelukkig een klein hondje en na een paar brullen van mij was hij weer weg, maar Woezel en ik waren wel flink overstuur en sindsdien loop ik echt niet ontspannen meer.

De meeste mensen uit de buurt hebben grote honden die niet allemaal netjes opgevoed zijn, vaak komt het zomaar op ons af stormen en als ik het niet snel genoeg in de gaten heb en Woezel los is, dan schiet hij weg. Dit triggert de andere hond weer vaak om als een maniak achter hem aan te rennen etc. Lastig hoor, een klein hondje hebben. Misschien dat de volgende toch maar een slagje groter wordt.

[laeken]

Ik vind het hebben van een klein hondje verder helemaal niet lastig. Leuk zelfs. En wie weet komt er een keer een grote hond bij hoor. Geen idee.
Wat Inge zegt klopt wel. Als je alleen loopt met 1 klein hondje richten alle honden zich daarop die je tegenkomt. Toen ik met Dapper, Eva en Cleo liep was ik meestal niet zo van het gedoe en dan liet ik Cleo gewoon los en regelde het wel. Evt Eva erbij als het teveel was voor Cleo en vooral Dapper bij me houden want die greep ze. Liep ik alleen met Dapper dan moesten alle honden ineens perse met hem snuffelen. Iets wat niet kon.

Ik heb wel veel aan de tips. Optillen als laatste redmiddel, er tussen gaan staan en niet schromen in te grijpen als je je er slecht bij voelt en ziet dat je hondje het niet trekt. Ik neig nu naar een stap achteruit doen om het de honden onderling wat makkelijker te maken zichzelf te zijn. Ik vertrouw nu dus op de honden zelf. Soms is dat best wel een machteloos gevoel als je kleine hondje met de staart tussen de benen zittend door 3 grote herders besnuffeld en bepoteld wordt. Dan denk ik kind, ga niet snappen al snap ik volkomen dat je dit te intimiderend vindt. En het grappige is dat Bas na dat snuffelen al snel ontdooit en het prima vindt dat die honden er zijn. Ze is dus niet bang verder maar die eerste ontmoeting is spannend. Misschien uit het asiel in Spanje. Je weet nooit wat ze daar heeft meegemaakt. Ik denk dat ze wel eens achterna gezeten is in haar leven. Alles wat van achter komt is wat spannender dan wat van voor komt. Alles wat van voor komt is eigenlijk leuk en tof en alles wat van achter komt kan je aanvallen en dan moet je snel doorlopen met de staart laag. Sneu eigenlijk, maar ik werk er hard aan en het gaat nu al beter. Ik draai om, geef koekje bij staartje hoog en negeer staartje laag. We treden elk gevaar tegemoed en dat geeft haar veel vertrouwen. Mensen zijn sowieso leuk, hardlopers van achter zijn ineens hondenvangers

[laeken]

Ik vond het stukje over dat jij de verdediger van je hond moet zijn ook erg interessant. Iets dat ik me nog wel kan herinneren van Wuilus. Zij was groot en enorm imposant. Toen ze 14 was kon je haar bij wijze van spreken omblazen met die gammele rug en achterhand. Toen moest ik ook de beschermer van mijn hond zijn terwijl zij dat altijd van mij was geweest. Heel apart maar niet verkeerd. Dat ga ik ook maar in mijn oren knopen. Bas moet naar mij komen als er een hond komt die eng is en dan help ik haar indien nodig. Loopt het leuk en soepel dan krijgt ze een koekje.

[yuki]

Je beschrijft haast exact waarom ik nog nooit een klein hondje heb genomen. Hoe driest of dapper zo'n hondje ook kan zijn, ze zijn gewoon kwetsbaar als je de verkeerde tegenkomt.......
Geen tips, maar ik lees ook ff mee ......