Ik probeer een beetje te begrijpen hoe vererving van karakter werkt

Moderator: moderatorteam
Inderdaad tegenwoordig word dat niet omschreven als karaktereigenschap en ik weet dat een hond situatiegebonden reageert.Maeve schreef:Denk dat je voorbeeld wat lastig is omdat een hond niet onderdanig of dominant is als karaktereigenschap. Maar Nilo hier heeft een vader die erg energiek is, het uiterste wel en dus hebben ze daar een vrij rustige, stabiele teef bij gezocht. Nilo is inderdaad een mengelmoesje, hij lijkt op zijn vader maar veel minder heftig.
Dat dacht ik dus ook al, maar omdat zo vaak word gezegd dat ze een reu nemen die de teef aanvult omdat dan de pups middelmatig worden (een mix dus van de ouders), wat dus niet klopt dan.Melanie 74 schreef:Zoals Lieke schrijft, karakter is een gedeelte aangeboren maar ook een groot gedeelte wat ze hebben geleerd.
Het geboren gedeelte is natuurlijk ook waar bij sommige rassen duidelijk op wordt geselecteerd.
Net als een klein x groot geen middelmaat oplevert
Ook zeker waar. Je hebt ook nog eens te maken met grootouders, overgrootouders etc. Het blijft gokken, zeker op dit gebied.Tara schreef:Uit een onzekere temperamentvolle teef x stabiele en flegmatieke reu heb ik een superstabiele en zelfverzekerde, temperamentvolle dochter aangehouden, en uit die temperamentvolle teef x temperamentvolle reu heb ik een pup aangehouden, en zij is dan weer zo'n zoetekoekje... Dus zeg het maar...![]()
Fokken is niet hetzelfde als verf mengen, je komt niet gegarandeerd op een gemiddelde uit.
Uiteraard, je zou niet meer risico moeten nemen dan nodig. Maar helemaal voorspellen kun je het nooit. Ik vind dat altijd wat apart als mensen spreken over een nest wat nog niet eens geboren is, en dan menen dat het hele ongecompliceerde, stabiele hondjes worden. Zelfs binnen een nest zit daar in zoveel verschil, ik denk dat men dan beter verschillende pupkopers kan verzamelen zodat elk karakter op z'n juiste plek komt.Tara schreef:Laat natuurlijk onverlet dat je niet instabiel karakter x instabiel karakter moet gaan doen. Die gok zou ik niet willen nemen.Maeve schreef:Ook zeker waar. Je hebt ook nog eens te maken met grootouders, overgrootouders etc. Het blijft gokken, zeker op dit gebied.Tara schreef:Uit een onzekere temperamentvolle teef x stabiele en flegmatieke reu heb ik een superstabiele en zelfverzekerde, temperamentvolle dochter aangehouden, en uit die temperamentvolle teef x temperamentvolle reu heb ik een pup aangehouden, en zij is dan weer zo'n zoetekoekje... Dus zeg het maar...![]()
Fokken is niet hetzelfde als verf mengen, je komt niet gegarandeerd op een gemiddelde uit.
Dat zou je denken.lieke schreef:Mijn ervaring is dat het karakter van de teef overheerst bij de pups. Da's ook niet zo gek als je bedenkt dat het de teef is die de pups minstens 8 weken opvoedt. En gedrag is niet alleen een kwestie van aangeboren maar ook deels van aangeleerd.
Marjoleine schreef:Dat zou je denken.lieke schreef:Mijn ervaring is dat het karakter van de teef overheerst bij de pups. Da's ook niet zo gek als je bedenkt dat het de teef is die de pups minstens 8 weken opvoedt. En gedrag is niet alleen een kwestie van aangeboren maar ook deels van aangeleerd.
Maar Chaconne is qua karakter op haar papa, en ze is toch echt bij haar mama opgegroeid.
Ze heeft wel de zachtheid van haar moeder maar het toch wat kortere lontje van paps.
Andersom zijn er uit dit nest honden die erg op Rinne Roos lijken qua karakter, en ook enkele die op pa lijken dus. En een paar mengvormen.
Nee.lieke schreef:Overheerst, niet 100%. Voor elke regel zijn er natuurlijk tig uitzonderingen.
Maar als je bijvoorbeeld een erg bange, zenuwachtige of labiele moederhond hebt, heb je wel een veel grotere kans dat de pups zich ook zo gaan gedragen.
Zoals ik al zei, karakter is één ding, gedrag een ander ding. En verkeerd of ongewenst gedrag wordt door de moeder overdragen op de pups, niet door de vader.
Melanie 74 schreef:Interresant, heb je een linkje of iets dergelijks?
Vraag me af hoe wetenschappelijk verantwoord dat onderzoek was. Hoeveel nesten, hoeveel verschillende rassen enz. Hier wordt nature wel erg boven nurture gesteld -- geloof er niet veel van.Marjoleine schreef:Nee.lieke schreef:Overheerst, niet 100%. Voor elke regel zijn er natuurlijk tig uitzonderingen.
Maar als je bijvoorbeeld een erg bange, zenuwachtige of labiele moederhond hebt, heb je wel een veel grotere kans dat de pups zich ook zo gaan gedragen.
Zoals ik al zei, karakter is één ding, gedrag een ander ding. En verkeerd of ongewenst gedrag wordt door de moeder overdragen op de pups, niet door de vader.
Er is (een nogal akelig) onderzoek naar gedaan.
Een groot aantal angstige teven werd gevolgd. Zij kregen bange pups.
En een groot aantal stabiele en vrije teven werd ook gevolgd. Zij kregen stabiele en vrije pups.
Vervolgens werden de dingen herhaald, maar werden de nesten van de stabiele en vrije teven bij de angstige teven gelegd en omgekeerd.
De stabiele en vrije teven hadden toen angstige pups en de angstige teven hadden stabiele en vrije pups.
Dit onderzoek is gedaan om aan te tonen dat angst erfelijk is, en dat is hiermee helaas uitdrukkelijk vastgesteld.
Ik ben ook wel benieuwd waar ik meer over dit onderzoek kan vinden! Super interessant. Maar is nog ergens in het onderzoek het karakter van de vader meegenomen?Marjoleine schreef:Nee.lieke schreef:Overheerst, niet 100%. Voor elke regel zijn er natuurlijk tig uitzonderingen.
Maar als je bijvoorbeeld een erg bange, zenuwachtige of labiele moederhond hebt, heb je wel een veel grotere kans dat de pups zich ook zo gaan gedragen.
Zoals ik al zei, karakter is één ding, gedrag een ander ding. En verkeerd of ongewenst gedrag wordt door de moeder overdragen op de pups, niet door de vader.
Er is (een nogal akelig) onderzoek naar gedaan.
Een groot aantal angstige teven werd gevolgd. Zij kregen bange pups.
En een groot aantal stabiele en vrije teven werd ook gevolgd. Zij kregen stabiele en vrije pups.
Vervolgens werden de dingen herhaald, maar werden de nesten van de stabiele en vrije teven bij de angstige teven gelegd en omgekeerd.
De stabiele en vrije teven hadden toen angstige pups en de angstige teven hadden stabiele en vrije pups.
Dit onderzoek is gedaan om aan te tonen dat angst erfelijk is, en dat is hiermee helaas uitdrukkelijk vastgesteld.
Meer dan 100 nesten per keer en een variatie aan teven.tekkel schreef:Vraag me af hoe wetenschappelijk verantwoord dat onderzoek was. Hoeveel nesten, hoeveel verschillende rassen enz. Hier wordt nature wel erg boven nurture gesteld -- geloof er niet veel van.
Jawel, maar dat is gezondheid en we hebben het nu over karakter.Al die praat bij hondenfok over 'verbetering van het ras': zo langzamerhand zouden de rassen perfect moeten zijn. Maar nee: de meeste rassen zijn naar de gallemiezen...