Ik ben net zo. Ik aai graag. Maar dan moet ik me wel toe uitgenodigd voelen en als de eigenaar zegt dat ze dat niet willen, sta ik gerust op om het contact te vermijden. Wat mensen willen, ik vind het prima. Ik ben niet zo moeilijk. Ik vind tegenwoordig een aandenderende vreemde hond niet eens erg. Als ie maar niet aanvalt of patst, prima, die gaat wel weer weg. Het is niet mijn manier maar goed, er gebeurt ook niet veel natuurlijk. Daar zorg ik wel voor.Miranda schreef:Ontopic aai ik trouwens alles wat bij me komt. Ik ga niet lokken, maar als ze uit zichzelf komen aai ik er lustig op los. Word me verzocht om dat niet te doen, dan vind ik dat prima. Bij een jonge hond vind ik dat heel begrijpelijk, ook. Als het een oudere hond betreft ga ik wel als vanzelf gedachtes krijgen over werken aan appèl en zo.
Als er iemand aan ons vraagt of ze de honden mogen aaien (meestal kinderen), mag dat, maar we zeggen er altijd bij, als ze er zin in hebben. Steek je hand maar uit en vraag het aan ze. Soms vinden ze het goed, soms niet. Je ziet dat heel snel aan hun lichaamstaal. En als ze niet willen, als het kinderen zijn, zeggen ze dat zelf al heel snel, o, hij wil niet. Die is verlegen. Volwassenen mogen mijn honden altijd aaien, als ze bijten, is het wel hun eigen risico, hahaha. Maar ze bijten geen mensen over het algemeen. Ongevraagd aaien als ze aangelijnd zitten, ik zou het niet doen, hahaha. Bruno kan daar lichtelijk geirriteerd op reageren dus dat lost zichzelf op. Ik moet wel zeggen, heel soms aait iemand Bruno ineens over zijn bol aan de lijn. Als we dan weglopen, is het eerste wat mijn vriend en ik tegen elkaar zeggen: pfieuw, hij beet niet! Als mensen dat met zelfvertrouwen doen, zal ie ook niet bijten, is mijn gedachte.
Ik vind zelf wel dat het ergens wel goed is voor Bruno en Shelly om af en toe wat contact aan te gaan met mensen die ze niet kennen, in een situatie dat ze zich kwetsbaar voelen. Ze zijn allebei wat onzeker en zo'n aaibeurt en wat aandacht levert altijd complimentjes op. Ze horen dan aan de toon van mensen hun stem dat ze leuk gevonden worden en dan staan ze toch te smilen. Is een goeie les voor ze af en toe. Het zijn geen echt angstige honden, slechts een klein beetje nerveus. En ik ga daar ook niet tot heel ver rekening mee houden, dat vind ik niet verstandig. Teveel meegaan in dat mutserige nerveuze gedoe, wil ik niet. En dat werpt wel vruchten af vind ik. Ze weten nu wel dat ik ze nooit kennis zal laten maken met iemand die ze een schop gaat verkopen ofzo. Met mensen kennis maken, is veel minder eng dan honden kunnen vermoeden.
Maar ik laat iedereen vrij in de keuze of ze hun hond/pup met andere mensen wil laten kennismaken of niet. Ik respecteer die keuze ook. Ik word alleen niet erg graag afgesnauwd, ik vind wat je vertelt, Ts, absoluut geen reden om onvriendelijk te gaan worden voor die mevrouw. Dat kan ook anders en dat zou mijn keuze zijn. Ik ging niet op pad met het vooropgezette plan de opvoeding van pups te gaan verpesten natuurlijk en ik weet ook niet de individuele ideeën van alle bazen daarover. De één vindt contact met vreemden belangrijk, de ander juist uit den boze. Dus ik hoor het graag maar wel graag vriendelijk, alstumblieft.
Als ik erbij ben mag hij dan wel geaaid, maar niet als hij zelf wegrent naar iemand toe (nnu is dat 2 keer voorgekomen en die mensen deden het uit zichzelf al niet)
dan had jij maar eigenwijs Xavi geaaid als pup... die was absoluut niet gediend van vreemde aaimensen en liet dat ook duidelijk weten door een grom, reageerde je daar niet op dan had je een flinke hap in je vingers en met die scherpe puppymesjes kon dat behoorlijk bloeden.. ja dus met 8 weekjes al.
Ik denk dat ze jouw handleiding gemist heeft want als ik haar niet belet zit ze bij iedereen op schoot...
zit nu in een eliminatie dieet dus dat betekend 1 koekje van jou en ik kan weer minimaal 6 weken doorvoeren omdat ik overnieuw moet beginnen.
Zo iemand kwam ik laatst ook nog tegen. Coda liep langs hem heen en stond toevallig even stil en vrijwel automatisch steekt hij z'n hand uit en begint haar over d'r hoofd te aaien (en redelijk hardhandig ook