Sita schreef:
Dat bedoelde ik ook. Op deze manier ontdekken ze zelf dat ze dingen kunnen laten bewegen.

Precies. Ik vind het erg prettig werken.
Nu leer ik het met Sari sowieso heel anders aan als toentertijd met Kyra, het is veel meer de hond zélf laten nadenken. Idem met de palen, met Kyra was het wel beginnen met een straatje maar dat werd al heel snel dichtbij elkaar gezet waardoor ik haar echt heb moeten helpen, met een koekje er doorheen lokken, maar zelf opzoeken ho maar.
Met Sari begonnen met 2 palen, al snel 4 en nu zitten we op 8 palen met wires, maar ik hoef haar niet te begeleiden en de insteek zoekt ze zelf op, ook vanuit een schuine hoek.
Palen is gewoon palen zoeken, en ik wil niet mee slalommen. Die zelfstandigheid vind ik erg prettig, heeft me bij Kyra bloed zweet en tranen gekost om haar die palen écht zelfstandig te laten nemen, gewoon puur omdat we het heel anders aangeleerd hebben gekregen.