
Nogmaals heel erg veel sterkte.
Moderator: moderatorteam
MarMarjoleine schreef:Ze is net naar boven gehobbeld, ze slaapt altijd naast ons bed.
Onder en boven de wet was ze en is ze, ons Roosje.
Ze eet de kattenbrokjes op en ze mag zoveel Frolicjes als ze wil. Al zijn dat er niet zoveel.
Als je haar buiten ziet gaan is ze gewoon een oude hond, voor wie niet beter weet. Een stukje, want ze houdt het maar even vol. Al is ze pas vijf. Nouja, vijf jaar en acht maanden.
Van Lobke hielden we uit het eerste nest geen dochter, we dachten dat we dat het tweede nest wel zouden doen. Dat nest kwam er nooit, Lobke was er al niet meer.
Daarom wisten we heel zeker dat ons dat niet nog eens zou gebeuren.
Van het eerste nest van Rinne Roos hielden we wel een dochter. Eigenlijk met de gedachte dat ze dan natuurlijk gewoon nóg een nest zou krijgen, met minstens zes dochters. Gewoon, om onze gedachte en angst te logenstraffen. En dan hadden we er drie, van die wetters die zo diep in je ziel en onder je huid zitten dat je niet kan terugdenken zonder tranen. Zo zou het gaan. Dat moest gewoon.
Zo ging het niet.
Wat zijn we ontzettend blij dat we Chaconne hebben. En wat doet het ontzettend pijn dat onze angst bewaarheid wordt.