Peuter hopt op een rottweiler

[smoekie]

als kind verder discussieert reageer ik niet meer op het onderwerp.
ik negeer het kind niet maar de discussie.

Ja, maar dat doe ik ook. Ik "reageer" dan ook niet meer (op het onderwerp). Ik reageer uiteindelijk wel weer door te zeggen dat het nú afgelopen is, ik er niks meer over hoef/wil horen en dat als ze doorgaat ze kan vertrekken

En die van jou houd klaarblijkelijk de mond dicht als jij je mond dicht houd. Maar hier is dat dus niet zo (althans bij die 12 jarige hormoonbol). Die loopt me dan gewoon achterna naar de keuken om daar gewoon weer verder te "zeuren"

wat de zijlijn betreft: ik geef ze de kans om veilig fouten te maken. laat ze maar eens de melk naast de beker gieten, een frisbee op de weg gooien en dat er dan een auto overheen rijd (stuk dus)
een keer vallen of wat dan ook. worden ze heel slim van je zet het zelfdenkend systeem in werking
als iets gevaarlijk is laat ik vaak zien met poppetjes etc waarom. al doende leert men dus.

ja, maar dat zijn naar mijn idee "gewone" dingen. Dat zijn dingen die elke ouder volgens mij zo ongeveer "langs de zijlijn" doet.

ze smeren hun eigen brood, verschonen konijnenhokken, kleden zich aan etc behalve dreumes dus die is nog iets te klein maar die legt was in de kast waar hij bij kan, haalt lepeltjes uit de afwasmachine, drukt op de knop van de wasmachine etc. net als de beleefdheidsvormen, ik leef voor, zij doen na en als het misgaat ben ik het vangnet dat er altijd is. bij een hulpvraag zeg ik zelden nee, zij bij mij ook niet. al met al heet dat lui opvoeden maar... ik ben er heel druk mee. dus huishouden echt doen is vaak in de avonden.

Zag dat je dit er ook nog bij had geplaatst.

Op die vaatwasmachine na dan Eigen brood smeren, aankleden, opvouwen,opruimen, ook dit zijn naar mijn idee "normale" dingen die er alszijnde een soort van automatisme bij horen.

edit:

had gehoopt andere voor mij onbekende dingen te lezen

[LadyKyra]

Wat een lieve hond, die veel te veel toe laat..

Hier word altijd goed opgelet, kleine kids mogen alleen maar zachtjes aaien, en wanneer de hond dat zelf ook leuk vind.

[Corneliana]

als kind verder discussieert reageer ik niet meer op het onderwerp.
ik negeer het kind niet maar de discussie.

Ja, maar dat doe ik ook. Ik "reageer" dan ook niet meer (op het onderwerp). Ik reageer uiteindelijk wel weer door te zeggen dat het nú afgelopen is, ik er niks meer over hoef/wil horen en dat als ze doorgaat ze kan vertrekken

En die van jou houd klaarblijkelijk de mond dicht als jij je mond dicht houd. Maar hier is dat dus niet zo (althans bij die 12 jarige hormoonbol). Die loopt me dan gewoon achterna naar de keuken om daar gewoon weer verder te "zeuren"

wat de zijlijn betreft: ik geef ze de kans om veilig fouten te maken. laat ze maar eens de melk naast de beker gieten, een frisbee op de weg gooien en dat er dan een auto overheen rijd (stuk dus)
een keer vallen of wat dan ook. worden ze heel slim van je zet het zelfdenkend systeem in werking
als iets gevaarlijk is laat ik vaak zien met poppetjes etc waarom. al doende leert men dus.

ze smeren hun eigen brood, verschonen konijnenhokken, kleden zich aan etc behalve dreumes dus die is nog iets te klein maar die legt was in de kast waar hij bij kan, haalt lepeltjes uit de afwasmachine, drukt op de knop van de wasmachine etc. net als de beleefdheidsvormen, ik leef voor, zij doen na en als het misgaat ben ik het vangnet dat er altijd is. bij een hulpvraag zeg ik zelden nee, zij bij mij ook niet. al met al heet dat lui opvoeden maar... ik ben er heel druk mee. dus huishouden echt doen is vaak in de avonden.

Zag dat je dit er ook nog bij had geplaatst.

Op die vaatwasmachine na dan Eigen brood smeren, aankleden, opvouwen,opruimen, ook dit zijn naar mijn idee "normale" dingen die er alszijnde een soort van automatisme bij horen.

edit:

had gehoopt andere voor mij onbekende dingen te lezen

hij houdt niet zomaar zijn mond dicht hij kan zo uren erover doorgaan. en soms zomaar tussendoor erover beginnen. uiteindelijk merkt hij dat het hem echt niks op gaat leveren en stopt het vanzelf. kwestie van allebei een héle lange adem en die van mij is net iets langer hij is nog maar 6 maar mede door zn stoornis redeneert hij menig volwassene plat.

het zijn idd de normale dingen alleen dan zonder het moeten. want ze moeten hier bijna niks, ja naar school en liefst op tijd ipv te laat. gebeurt dat een keer is het pech. wordt er geen tafel gedekt moeten we zonder borden eten... nou dat is niet mogelijk volgens mijn zoon, volgens mijn dochter kan het wel dus dat moeten ze dan zelf uitzoeken samen. en het mooie is dat je ze dan hoe klein als ze zijn heel goed ziet communiceren. als de was niet in de wasmand ligt kan het dus zijn dat je een onderbroek van je broer aanmoet of van je zus maar er wordt niet over gemopperd door mij dat de was niet in de mand ligt. het wordt wel duidelijk uitgelegd: was in de wasmand, dan kan ik het wassen. ligt het er niet dan is dat wel jammer want dan wordt het dus niet gewassen omdat ik geen opruimsloofje ben. of je schoenen kwijt zijn sochtends vroeg omdat je ze niet op de juiste plek hebt gelegd. zo voeden ze zichzelf een beetje op want ik ga dus niet mopperen over schoenen die niet goed staan. ik laat ze gewoon zoeken de volgende ochtend en bij paniek help ik heus wel want als ik iets kwijt ben vind ik het ook fijn als iemand me helpt zoeken. en op deze manier staan de schoenen hier dus meestal op hun plek, ligt de was in de wasmand en wordt de tafel gewoon gedekt. als ze hun eten niet eten hebben ze trek. en nee, ik laat ze geen honger lijden maar blijf wel herhalen hoe ze aan die enorme trek komen etc. dit betekent ook dat ik ze niet ga belonen voor dingen. als ik sta te strijken staat er ook niemand te roepen: goed zo goed zo! kzou er gestoord van worden.

ik ben zelf opgegroeid in een gezin met 8 kinderen en mijn moeder liep dr benen uit dr lijf al mopperend en zuchtend. het is een schat evenals mijn vader maar door alle stress en financiele rompslomp hadden ze ook nogal eens behoorlijk losse handjes. dan praat je ook niet meer over een tik. daar voel ik me niet zielig over of wat dan ook, het is zoals het is. maar ik heb wel besloten om dat dus niet na te gaan doen, en zeker niet om zelf zó gestressed te raken over dingen die niet hoeven want puur door de stress hadden wij eigenlijk weinig aan onze ouders. ik kom meestal mijn dag heel ontspannen door. het is echt leuk om het zo te doen, de opvoeding, het is echt samenwerken en we hebben het allemaal leuk. Ik kan echt intens van mijn kinderen genieten. elke dag weer opnieuw. en natuurlijk zijn er ook weleens hele moeilijke dingen zoals de stoornis van mn zoon dat kan je niet zomaar wegredeneren, maar het is ook maar hoe je er mee omgaat.

[Budkes]

Na de kortstondige "billekoektijd" is dat doorgaans de normale manier van "straffen" hoor Althans, vwb dat huisarrest dan he Opsluiten in kamers doen we niet aan Evenals voor straf vroeg naar bed, geen tv meer, niet op de pc,gameconsole etc etc

doe ik ook niet.
hoort niet bij geweldloos communiceren en belonen ook niet.
sowieso is bed een veilige plek en geen strafplek net als bij een hond de mand/bench. slaapkamer idem dito. tv, pc bepaal ik sowieso al en is ontspanning. ik vind de meeste straffen overkomen als een wraakactie. als jij niet doet wat ik wil pak ik iets van jou af, lekker puh, want ik ben groot en jij bent klein. Natuurlijk moet je wel "baas" zijn over je kinderen anders gebeuren er ongelukken op den duur.

Volgens mij begrijp jij mijn reactie niet helemaal goed

Aan opsluiten in slaapkamers doe ik niet. Dat vind ik persoonlijk gewoon

Maar "straffen" als vroeg naar bed, geen tv, of niet op de laptop/playstation oid. Dáár doe ik wél aan Jij omschrijft het als "wraak". Ik niet. Ik omschrijf het simpelweg als "straf" omdat het ook niet méér dan dat is

Voorbeeldje: De oudste (15) komt ontzettend moeilijk zijn nest uit. Op een gegeven moment ben ik dat roepen echt wel zat en krijgt hij de waarschuwing dat als hij niet binnen nu en 5 minuten beneden is hij diezelfde avond lekker "vroeg" naar zijn bed mag Kan ook wel eens gebeuren dat hij daarbovenop óók (als die 5 min verstreken zijn) óók nog de waarschuwing krijgt dat zijn "straf" verhoogd wordt en dat als hij dan "nu" nog niet komt, met zijn takken van de laptop e.d. af moet blijven Doorgaans is dat uiteindelijk "genoeg" om hem zijn nest uit te krijgen Dus ja, hij weet dan wel dat hij voor "straf" vroeg zijn bed uit moet, maar stom he, 9 van de 10x komt hij dan wel weer een poos "goed" zijn nest uit

Dochter (12) zit midden in de pubertijd. Hormonen gieren door haar lichaam heeft en dat heeft als resultaat dat ze nog wel eens het laatste woordt wil hebben. Nu mag er hier echt wel een hoop hoor. Kinderen mogen altijd zeggen wat ze wel of niet leuk vinden. Ruimte voor discussie is er meer dan genoeg. Maar soms is iets gewoon klaar. Dan is het over en sluiten. Althans. Voor mij

Zij wil er dan nog wel eens anders over denken en gaat dan desondanks dóór. Tja, dan krijgt ook zij uiteindelijk de waarschuwing nú op te moeten houden omdat ze anders kan "vertrekken" en "vertrekken" is dus naar boven. En naar boven is dus slapen En die waarschuwing...die "strafmaat" is dan 9 van de 10x voldoende voor haar om haar haar mond te laten houden

als jij je 5 min verslaapt krijg je dan ook straf of ga je dan zelf vroeg naar bed?
en ik lees toch meer wat jij wil dan wat je kinderen willen.
als jij je dochter zat bent kan ze vertrekken... omdat jij ook het laatste woord wil hebben anders liet je haar wel. nu zit ze boven te mokken. en wat als ze niet gaat? wat is dan je optie?
ik zie er geen logica in maar ik geloof best dat je het met alle liefde en de beste bedoelingen doet hoor. en het zal vast wel even werken maar de meeste kinderen laten zich niet zomaar wegsturen.

btw ik doe ook niet eindeloos overleggen hoor. ik zeg gewoon: nu is het klaar, ik ga je geen antwoord meer geven en dan laat ik ze maar raak lullen. of ik ga het ergens anders over hebben en dat snappen ze heel goed.

En wederom ben ik t met Smoekie eens, gottegot Smoekie wat groeien we toch enorm naar elkaar toe , en ja als mijn kinderen zich verslapen krijgen ze ook straf... op school. Als ik me verslaap op mijn werk kost me dat geld want dan moet ik tracteren. Dat is het leven en ook dat zullen ze moeten leren.
Als ik mijn jongens zat ben dan moeten ze vertrekken en als ze niet luisteren...gaat het niet goedschiks dan maar kwaadschiks, dan ga ik idd heel makkelijk even in mijn macht zitten, er is er maar 1 de baas in huis en dat ben ik. En oh ja ook mijn 17- jarige van 2 meter nog wat kiest dan eieren voor zijn geld. En ja de meeste kinderen laten zich heel best weg sturen omdat ook zij uiteindelijk wel weten dat het niet onterecht was.
Na dit machtspelletje is er ruimte voor een goed gesprek, maar hier in huis is er maar 1 kapitein op t schip bij halszaken. Punt en uit.
Kunnen ze er even rustig mokkend op hun kamer over nadenken en komen dan meestal ook nog hun excuus aanbieden. Zoals ik dat ook doe als ik er naast zat; sorry jongens ik zat helemaal fout. En dan praten we er weer zonder overdreven emotie in alle rust over.

[Budkes]

wat de zijlijn betreft: ik geef ze de kans om veilig fouten te maken. laat ze maar eens de melk naast de beker gieten, een frisbee op de weg gooien en dat er dan een auto overheen rijd (stuk dus)
een keer vallen of wat dan ook. worden ze heel slim van je zet het zelfdenkend systeem in werking
als iets gevaarlijk is laat ik vaak zien met poppetjes etc waarom. al doende leert men dus.

ze smeren hun eigen brood, verschonen konijnenhokken, kleden zich aan etc behalve dreumes dus die is nog iets te klein maar die legt was in de kast waar hij bij kan, haalt lepeltjes uit de afwasmachine, drukt op de knop van de wasmachine etc. net als de beleefdheidsvormen, ik leef voor, zij doen na en als het misgaat ben ik het vangnet dat er altijd is. bij een hulpvraag zeg ik zelden nee, zij bij mij ook niet. al met al heet dat lui opvoeden maar... ik ben er heel druk mee. dus huishouden echt doen is vaak in de avonden.

Dat doen die van mij ook al vanaf dat ze die dingen kunnen, dat heeft toch niets met straffen dan wel niet straffen te maken, dat is imo toch gewoon opvoeden en kinderen leren met verantwoordelijkheid om gaan.....

[Budkes]

.
. ik kom meestal mijn dag heel ontspannen door. het is echt leuk om het zo te doen, de opvoeding, het is echt samenwerken en we hebben het allemaal leuk. Ik kan echt intens van mijn kinderen genieten. elke dag weer opnieuw. en natuurlijk zijn er ook weleens hele moeilijke dingen zoals de stoornis van mn zoon dat kan je niet zomaar wegredeneren, maar het is ook maar hoe je er mee omgaat.

Ik kom mijn dag ook heel ontspannen door en er is niets waar ik zo onwijs van geniet als van mijn kinderen en zij ook van mij en ons kleine gezinnetje. Maar naast ons is er nog een buitenwereld waarmee ze rekening moeten leren houden, waarin ze niet altijd kunnen kiezen en zich zullen moeten onderwerpen aan autoriteit. En dat vind ik ook belangrijk om te leren. In mijn beroep kom ik veel te veel kinderen tegen die zonder autoriteit en slechts door eigen keuzes maken zijn opgevoed. Dat zijn, niet altijd, maar best vaak hele nare adolescenten.

[Corneliana]

.
. ik kom meestal mijn dag heel ontspannen door. het is echt leuk om het zo te doen, de opvoeding, het is echt samenwerken en we hebben het allemaal leuk. Ik kan echt intens van mijn kinderen genieten. elke dag weer opnieuw. en natuurlijk zijn er ook weleens hele moeilijke dingen zoals de stoornis van mn zoon dat kan je niet zomaar wegredeneren, maar het is ook maar hoe je er mee omgaat.

Ik kom mijn dag ook heel ontspannen door en er is niets waar ik zo onwijs van geniet als van mijn kinderen en zij ook van mij en ons kleine gezinnetje. Maar naast ons is er nog een buitenwereld waarmee ze rekening moeten leren houden, waarin ze niet altijd kunnen kiezen en zich zullen moeten onderwerpen aan autoriteit. En dat vind ik ook belangrijk om te leren. In mijn beroep kom ik veel te veel kinderen tegen die zonder autoriteit en slechts door eigen keuzes maken zijn opgevoed. Dat zijn, niet altijd, maar best vaak hele nare adolescenten.

oh dat snap ik en dat herken ik ook maar zo als je het stelt is het ook niet hoor. soms is praktijk moeilijk in theorie te duiden.