Dat hoeft natuurlijk niet altijd. Dit was ook altijd een soort angst van mij maar ik ben blij dat ik het gedaan heb! Achteraf gezien had ze toch wel last van chagerijnig gedrag als ze schijnzwanger was, in die periode heeft ze wel eens honden gepakt om het pakken. Ze is veeeeel stabieler geworden, geen pieken en dalen meer qua gedrag. Ook minder fel heb ik het idee, sowieso niet feller.gonnie schreef:Ik vind mijn honden zo al fel genoeg wil niet het risico lopen dat ik ze straks niet meer los kan laten lopen omdat ze elke hond gaan grijpen.
Tuana is ook gecastreerd en achteraf gezien heeft zij denk ik ook last gehad van hormonen. Noah en Tuana zijn gelijk gecastreerd en sindsdien kunnen ze beter met elkaar overweg dan ervoor. Waarschijnlijk toch door invloed van hormonen dat ze wat meer botsten dan nu.
Ik zou je dus niet zo bang laten maken door andere, als ik het forum moet geloven worden ze allemaal veelste dik en feller. Gelukkig bij Noah niet, ze is nu zelfs te mager en qua karakter stabieler
