Hond gestorven van verdriet?

[Kaylee]

Een vraag: we hadden gereageerd op een herplaatsing van een hond van 4 jaar oud, die weg ging omdat hij zeer verdrietig was over de dood van zijn maatje (andere hond) en de eigenaar niet meer een tweede hond wilde aanschaffen. Nu kregen we ineens (een paar dagen later) het bericht dat de hond is gestorven. Waarschijnlijk van verdriet, volgens de dierenarts. Het was heel snel gegaan.

Twee dagen ervoor werd gemeld dat de hond ziek was. Volgens de dierenarts had hij gewoon verdriet. Hij was tijdens het uitlaten gewoon gaan liggen en wilde niet meer opstaan. Hij heeft de eigenaar aangekeken en dat was het dan. Op een gegeven moment heeft de eigenaar de dierenarts gebeld en die is naar het veld gekomen waar ze was en heeft ter plekke een prik gegeven. De dierenarts gaf volgens zeggen ook aan dat het heel normaal is dat hij verdrietig was, maar hij mocht daar niet in blijven.

Dat is wel heel sneu natuurlijk. Hebben jullie hier vaker van gehoord? Kan een relatief jonge hond sterven van verdriet?

[kipo]

Nee, ik geloof daar niet in.

[Jaap*]

Ik moet de eerste patholoog-anatoom die dat als doodsoorzaak noteert nog tegenkomen.
Aan depressiviteit ga je niet vanzelf dood lijkt me.

[kipo]

Ik moet de eerste patholoog-anatoom die dat als doodsoorzaak noteert nog tegenkomen.
Aan depressiviteit ga je niet vanzelf dood lijkt me.

En hoeveel patholoog-anatomen kom jij gemiddeld tegen?

[Jaap*]

Ik moet de eerste patholoog-anatoom die dat als doodsoorzaak noteert nog tegenkomen.
Aan depressiviteit ga je niet vanzelf dood lijkt me.

En hoeveel patholoog-anatomen kom jij gemiddeld tegen?

Laat ik het zo zeggen: Ik lieg niet

[yodi]

Lijkt mij een sterk verhaal, en ja ik ken een anatoom patholoog, en nee ik ga het niet vragen.

[Kaylee]

Ik betwijfel het ook.. Maar waarom zo'n vreemd verhaal? Als de hond naar iemand anders is gegaan, dan kun je dat gewoon melden lijkt me?

[kipo]

Ik moet de eerste patholoog-anatoom die dat als doodsoorzaak noteert nog tegenkomen.
Aan depressiviteit ga je niet vanzelf dood lijkt me.

En hoeveel patholoog-anatomen kom jij gemiddeld tegen?

Laat ik het zo zeggen: Ik lieg niet

Aan TS: Als ik jouw verhaal lees, is er geen onderzoek gedaan naar waarom dat hondje ziek was. Het klinkt alsof de da zich er gemakkelijk vanaf gemaakt heeft en de eigenaar dat wel best vond. Een hond van 4 jaar die gaat liggen en niet meer opstaat, daar moet lichamelijk iets mee aan de hand zijn. Ik geloof best dat honden kunnen treuren, maar niet dat je daaraan dood gaat, ook als mens niet.

[Kaylee]

Nee, dat lijkt me ook inderdaad.

[yodi]

Ik heb weleens gehoord over een hond die zijn maatje erg miste, die at een tijdje erg slecht, maar met wat TLC kwam dat wel weer goed.

[Kaylee]

Toch las ik dit:

Begin deze week stierf soldaat Tasker bij een vuurgevecht met de taliban tijdens een routinepatrouille. Hij was de 358ste Britse soldaat die sneuvelde in de oorlog in Afghanistan.

Amper enkele dagen na het drama is ook zijn hond overleden. Volgens Britse bronnen kreeg Theo een fatale beroerte, naar verluidt het gevolg van een gebroken hart.

Dierenarts Rob Lückerath kent het verschijnsel: 'Een hond kan zeker treuren. Het is een roedeldier en volgt zijn baasje. Als die wegvalt, kan het dier helemaal ontredderd zijn.' Toch relativeert Lückerath: 'Het verdriet van zo'n hond is ook weer snel weg, zodra iemand anders hem aandacht en eten geeft. Ik denk dat hier vooral sprake is van een tragisch toeval.'

[kipo]

Toch las ik dit:

Begin deze week stierf soldaat Tasker bij een vuurgevecht met de taliban tijdens een routinepatrouille. Hij was de 358ste Britse soldaat die sneuvelde in de oorlog in Afghanistan.

Amper enkele dagen na het drama is ook zijn hond overleden. Volgens Britse bronnen kreeg Theo een fatale beroerte, naar verluidt het gevolg van een gebroken hart.

Dierenarts Rob Lückerath kent het verschijnsel: 'Een hond kan zeker treuren. Het is een roedeldier en volgt zijn baasje. Als die wegvalt, kan het dier helemaal ontredderd zijn.' Toch relativeert Lückerath: 'Het verdriet van zo'n hond is ook weer snel weg, zodra iemand anders hem aandacht en eten geeft. Ik denk dat hier vooral sprake is van een tragisch toeval.'

[Helster]

ik geloof ik er ook niet helemaal in, een hond kan best zijn maatje missen en daardoor niet meer graag willen eten/wandelen etc,
maar het gaan liggen, en ineens doodgaan, nee dan moet ie wel iets onder z'n leden hebben gehad..

[Daisy@]

Ik geloof zeker dat een hond een eind kapot kan gaan van verdriet. Maar dood gaan... dat geloof ik, is vast meer aan de hand geweest.

[falkje]

Hij is niet gestorven van verdriet maar van de prik van de dierenarts, toch? Ik denk wel dat een hond verdriet kan hebben, en misschien ook kan weigeren van het speelveld mee naar huis te gaan, om welke reden dan ook. Bijzonder dat een da de hond daarom laat inslapen. Als het al waar is.

[Julisca]

En dat dan die dierenarts naar het veld gaat en daar een prik geeft??? Ik vind he een vreemd verhaal.

[Vlindchi]

En dat dan die dierenarts naar het veld gaat en daar een prik geeft??? Ik vind he een vreemd verhaal.

Mee eens, Kan ik me er niet 100% in vinden.

Ps: Het kan wel hoor dat die dierenarts daarheen is gekomen daar niet van maar dan moet het wel een apparte situatie geweest zijn.

Offtopic: Ik heb een aantal dagen mezelf afgevraagt wat 'TS' was lol nu weet ik het!

[Kaylee]

Nee, de hond werd woensdag van het veld gehaald en is donderdagnacht overleden.

Ik heb me sinds de eigenaar me dit vrijdag mailde afgevraagd wat ik er nu van moest denken.

[sbientje]

wat een broodje aap..

[Dee]

Wat een raar verhaal. Nee, ik geloof er niks van.
Ook niet dan een DA dat zegt. Of om die reden een spuit zet.

Vaag.

[Kaylee]

De hond is niet op dat veld overleden door die prik. Hij is pas een dag later overleden:

"Onze hond is gestorven vannacht. Waarschijnlijk van verdriet, zegt de dierenarts. Heel snel is het gegaan. Zo;n grote, stevige hond met zoveel verdriet."

Maar dan nog, ik kan me niet voorstellen dat de dierenarts zo gereageerd heeft.

[Nel]

Even een verhaal uit de oude doos:
James herriot beschreef een geval dat een hond niet meer wilde eten en drinken en in zijn mandje lag te kwijnen en zeker dood zou zijn gegaan, tot de eigenaars een nieuwe pup namen en het dier weer helemaal opleefde...maar dan heb je het over weken, en niet van de ene dag op de andere...
Hoe lang was die andere hond al dood?

En er klopt iets niet aan het verhaal, Kaylee enje kunt het natuurlijk nooit nagaan of die man de waarheid sprak of dat ie de hond aan iemand anders heeft meegegeven...
Jammer voor je, dat geeft je vertrouwen toch een deuk...

[Elly*]

Even een verhaal uit de oude doos:
James herriot beschreef een geval dat een hond niet meer wilde eten en drinken en in zijn mandje lag te kwijnen en zeker dood zou zijn gegaan, tot de eigenaars een nieuwe pup namen en het dier weer helemaal opleefde...maar dan heb je het over weken, en niet van de ene dag op de andere...
Hoe lang was die andere hond al dood?

En er klopt iets niet aan het verhaal, Kaylee enje kunt het natuurlijk nooit nagaan of die man de waarheid sprak of dat ie de hond aan iemand anders heeft meegegeven...
Jammer voor je, dat geeft je vertrouwen toch een deuk...

Ja maar in dat verhaal kwam er een Corgipup bij. wie kan dat nu weerstaan
Maar zo accuut geloof ik er niet in. Wel dat ze niet/slecht eten en daardoor wel ziek kunnen worden.

[Antonetta]

Ik weet uit ervaring dat honden behoorlijk van slag kunnen zijn na het overlijden van hun maatje, maar er aan dood gaan, nee.

[moosje]

De hond van vrienden van me is na haar loopsheid helemaal de weg kwijt geweest. Tenminste, dat dachten ze. In die periode is ook haar maatje overleden. Ze at niet, was al 6 kilo afgevallen (van de 39), wilde niet naar buiten, wilde niet spelen. Ze was er zo erg aan toe dat ze zelfs 2e Kerstdag in Utrecht hebben gezeten met haar. Ze konden echter helemaal niets vinden. Totdat er een andere hond op bezoek kwam en ze ineens weer ging eten. Ze hebben er nu een hond bij en ze is weer helemaal de oude. Begint ook haar oude puberstreken weer terug te krijgen.

[nelleke]

De hond van vrienden van me is na haar loopsheid helemaal de weg kwijt geweest. Tenminste, dat dachten ze. In die periode is ook haar maatje overleden. Ze at niet, was al 6 kilo afgevallen (van de 39), wilde niet naar buiten, wilde niet spelen. Ze was er zo erg aan toe dat ze zelfs 2e Kerstdag in Utrecht hebben gezeten met haar. Ze konden echter helemaal niets vinden. Totdat er een andere hond op bezoek kwam en ze ineens weer ging eten. Ze hebben er nu een hond bij en ze is weer helemaal de oude. Begint ook haar oude puberstreken weer terug te krijgen.

Wat een verhaal zeg en een geluk dat ze de andere hond ontmoette.

[Corneliana]

Een vraag: we hadden gereageerd op een herplaatsing van een hond van 4 jaar oud, die weg ging omdat hij zeer verdrietig was over de dood van zijn maatje (andere hond) en de eigenaar niet meer een tweede hond wilde aanschaffen. Nu kregen we ineens (een paar dagen later) het bericht dat de hond is gestorven. Waarschijnlijk van verdriet, volgens de dierenarts. Het was heel snel gegaan.

Twee dagen ervoor werd gemeld dat de hond ziek was. Volgens de dierenarts had hij gewoon verdriet. Hij was tijdens het uitlaten gewoon gaan liggen en wilde niet meer opstaan. Hij heeft de eigenaar aangekeken en dat was het dan. Op een gegeven moment heeft de eigenaar de dierenarts gebeld en die is naar het veld gekomen waar ze was en heeft ter plekke een prik gegeven. De dierenarts gaf volgens zeggen ook aan dat het heel normaal is dat hij verdrietig was, maar hij mocht daar niet in blijven.

Dat is wel heel sneu natuurlijk. Hebben jullie hier vaker van gehoord? Kan een relatief jonge hond sterven van verdriet?

denk het niet. snap het ook niet. desnoods ga je vaker op pad naar andere honden als hij erin blijft hangen. afleiden en aandacht. en lekkers.

[Daisy@]

denk het niet. snap het ook niet. desnoods ga je vaker op pad naar andere honden als hij erin blijft hangen. afleiden en aandacht. en lekkers.

En toch hé, het helpt gewoon niet altijd.
Ik kan best heel nuchter zijn, maar heb hier ook een hond heel zwaar van de kook zien zijn toen zijn maatje overleed. Hij was nog nooit een dag zonder haar geweest.
We hadden nog een andere hond over, maar daar had hij totaal niets mee. (zouden elkaar het liefst afgemaakt hebben)
Toen kwam Indy als pup. En vanaf dag één zag ik hem weer 'tot leven' komen. Hij genoot weer.
Dood zou er er niet van zijn gegaan als pup niet was gekomen, maar lol had hij niet meer. En ik deed echt genoeg met hem.

[nusca]

Weet niet of dat kan bij honden. Bij mensen hoor je dat wel eens. Van die oudere stellen die al tig jaar samen zijn. Mijn vorige hond is toen herplaatst naar ons wegens wegkwijnen na het overlijden van zijn baasje. Hij at niet meer en wilde niks meer. De da van die mensen toendertijd adviseerde herplaatsing bij een gezin met opgroeiende kinderen en zo kwam hij bij ons. Had hij anders gestorven als ze dat niet hadden gedaan. Zou dat niet weten.
Ik had er een wereldhond aan.

[EstherK]

Ik moet de eerste patholoog-anatoom die dat als doodsoorzaak noteert nog tegenkomen.
Aan depressiviteit ga je niet vanzelf dood lijkt me.

En hoeveel patholoog-anatomen kom jij gemiddeld tegen?

Laat ik het zo zeggen: Ik lieg niet