Die paar weken/maanden werden dus twee jaar....
Ze had zo haar "dingen"; vertrouwde zeker niet iedereen en ze heeft minimaal twee oppassers met haar indrukwekkende gegrom en lip optillen het huis uit gejaagd
Maar wij konden al snel alles met haar doen; nagels knippen, borstelen... Ze vond het prima. Maar wat hebben we ook ontzettend om haar gelachen; bokkensprongen maakte ze als we gingen wandelen als een jonge pup 
Maar nu was de koek was op. De botten waren al een tijdje stijf en daar kreeg ze pijnstillers voor. Een grote eter is ze nooit geweest en het werd alleen maar minder. Van alles geprobeerd; van pedigree, frolics tot C1000 blikjes pens (voor een Carnibest-verkooppunt toch een redelijke zonde
).. maar ze werd steeds magerder. Donderdag ontdekte ik dat ze rond haar vulva smerig was; we weten niet of ze gecastreerd was of niet dus baarmoederontsteking, vaginitis of misschien gewoon zichzelf niet meer schoon kunnen houden? Het was de druppel, want beter ging het niet worden..
Ze is 15, misschien zelfs 16 jaar geworden. En ondanks dat ik mezelf zo beloofd had niet echt te hechten (want het zou maar voor een paar weken/maanden zijn
) hakt het er flink in. Want het was toch een zorgenkindje geworden. Dag ouwe gek, we gaan je missen!!!
