Rangen, roedels - hoe zit het nou?

[Jaap*]

In mijn ogen bestaan er geen dominantieproblemen, wel gedragsproblemen.

Veel gedragsproblemen zouden er niet geweest zijn als het dominatieprobleem wat eraan ten grondslag ligt tijdig onderkent zou zijn, in plaats van net te doen alsof het niet bestaat

[billy]

Het zit soms en eigenlijk best vaak zo verrot simpel in elkaar, hyper lakeland, duurde even maar nee is nee en ja is ja, nu leuk hondje wat haar hypergedrag heel goed onder controle heeft, zelfs met balletjes , rust en consequent zijn wat een zaligheid

[Jaap*]

als hij nou maar goed al die regeltjes toepast, wordt de hond vanzelf gehoorzaam. Nou ja... zo werkt het natuurlijk niet

Nee natuurlijk niet. Je doet hetzelfde als wat heel veel mensen doen. Iets veel te zwaar aanzetten, en dan zeggen dat dat overdreven is. Dat zijn geen argumenten.
Het hanteren van regels (wat voor mij niet hoeft hoor, maar afijn), zorgt ervoor dat je meer gaat bepalen voor de hond. Je gedraagt je er dominanter door. Maar dat mag van mij ook assertief heten, of 'als een ouder'.
In ieder geval zorgt het ervoor dat je hond je anders gaat bekijken. En als je iemand bent die van nature moeite heeft om duidelijk te zijn en initiatief te nemen, geeft een lijstje met regels houvast. Voor de eigenaar. De hond snapt sowieso inhoudelijk niks van die regels. Daarom maakt het ook niks uit wat die regels precies zijn.
Het gaat om het geven van sturing, en bij sommige mensen gaat dat beter door regeltjes te volgen.

[malinois]

Klopt, dat filmpje is op zijn eigen site ook te vinden.

wel jammer dan dat iedereen zo met hem wegloopt maar niet ingaat op het inhoudelijke deel waar alles om draait.

Ik ben het met de vorige schrijver eens dat de naam er niet toe doet. Maar aan het idee van de alfa is ook altijd het idee gekoppeld, dat er in een groep wolven / honden een sterke hiërarchie zou bestaan waarin per definitie een machtsstrijd gaande is, dat honden altijd bezig zouden zijn om een treetje hogerop te komen. Dat klopt dus helemaal niet. En dat is wel belangrijk om te weten. Natuurlijk vindt er groepsdynamiek plaats. Iedere hond zal proberen zijn eigen situatie zo comfortabel mogelijk te maken. Als hij daarbij nooit begrensd wordt, wordt hij onhandelbaar, want dan doet hij precies wat hij zelf wil. Maar in mijn ogen is grenzen stellen gewoon opvoeden, net zoals bij een kind, en heeft dat niks te maken met allerlei rare ´dominantiehandelingen´ zoals je in de boekjes leest, om te voorkomen dat je hond een treetje opklimt. Zoals: altijd na jou door een deur laten gaan, na jou eten geven, nooit op een hoge zitplaats, dat soort dingen. Ik vind dat flauwekul.

Hanneke

ik lees hier aan de ene kant weer alleen maar een boel eufemismen die eigenlijk net hetzelfde inhouden als rangorde en ja, godbeware!, ook als dominantie.

het probleem dat diegenen hebben die persé het bestaan van dominantie willen ontkennen en zelfs bestrijden is dat ze er een volledig verkeerde inhoud aan hebben gegeven : met dominantie wordt niét bedoeld 'agressie' en niét bedoeld een 'constante machtsstrijd' maar net het stellen van grenzen en die worden door de ranghogere bepaald.

hoeft geen spat agressie aan te pas te komen.

In mijn ogen bestaan er geen dominantieproblemen, wel gedragsproblemen.

en in mijn ogen bestaan er geen (hondse) gedragsproblemen, wel hondengedrag waar mensen het moeilijk mee hebben maar dat is iets heel anders.
en laat mensen het nou het vaakst moeilijk hebben met het feit dat hun hond lak heeft aan hun grenzen omdat ze daarin niet duidelijk genoeg zijn geweest en een hond zich oncomfortabel voelt bij die onduidelijkheid en daardoor enerzijds vanalles voor zichzelf gaat invullen en anderzijds zal proberen om zelf duidelijkheid te scheppen = dominantieprobleem.

juist

[kipo]

Klopt, dat filmpje is op zijn eigen site ook te vinden.

wel jammer dan dat iedereen zo met hem wegloopt maar niet ingaat op het inhoudelijke deel waar alles om draait.

Ik ben het met de vorige schrijver eens dat de naam er niet toe doet. Maar aan het idee van de alfa is ook altijd het idee gekoppeld, dat er in een groep wolven / honden een sterke hiërarchie zou bestaan waarin per definitie een machtsstrijd gaande is, dat honden altijd bezig zouden zijn om een treetje hogerop te komen. Dat klopt dus helemaal niet. En dat is wel belangrijk om te weten. Natuurlijk vindt er groepsdynamiek plaats. Iedere hond zal proberen zijn eigen situatie zo comfortabel mogelijk te maken. Als hij daarbij nooit begrensd wordt, wordt hij onhandelbaar, want dan doet hij precies wat hij zelf wil. Maar in mijn ogen is grenzen stellen gewoon opvoeden, net zoals bij een kind, en heeft dat niks te maken met allerlei rare ´dominantiehandelingen´ zoals je in de boekjes leest, om te voorkomen dat je hond een treetje opklimt. Zoals: altijd na jou door een deur laten gaan, na jou eten geven, nooit op een hoge zitplaats, dat soort dingen. Ik vind dat flauwekul.

Hanneke

ik lees hier aan de ene kant weer alleen maar een boel eufemismen die eigenlijk net hetzelfde inhouden als rangorde en ja, godbeware!, ook als dominantie.

het probleem dat diegenen hebben die persé het bestaan van dominantie willen ontkennen en zelfs bestrijden is dat ze er een volledig verkeerde inhoud aan hebben gegeven : met dominantie wordt niét bedoeld 'agressie' en niét bedoeld een 'constante machtsstrijd' maar net het stellen van grenzen en die worden door de ranghogere bepaald.

hoeft geen spat agressie aan te pas te komen.

In mijn ogen bestaan er geen dominantieproblemen, wel gedragsproblemen.

en in mijn ogen bestaan er geen (hondse) gedragsproblemen, wel hondengedrag waar mensen het moeilijk mee hebben maar dat is iets heel anders.
en laat mensen het nou het vaakst moeilijk hebben met het feit dat hun hond lak heeft aan hun grenzen omdat ze daarin niet duidelijk genoeg zijn geweest en een hond zich oncomfortabel voelt bij die onduidelijkheid en daardoor enerzijds vanalles voor zichzelf gaat invullen en anderzijds zal proberen om zelf duidelijkheid te scheppen = dominantieprobleem.

[DaniBanani]

Mijn idee was ook al, zoals Jaap zegt: als je een hond expliciet altijd voor jou de deur uit laat lopen, altijd op de bank laat liggen, en altijd als eerste dwingt te eten, ben je net zo goed een leider als wanneer je het tegenovergestelde afdwingt. Het gaat erom dát je bepaalt, niet wát je dan bepaalt. Maar waar komen die specifieke discussies vandaan? Waarom worden juist díe punten zo vaak genoemd als 'regeltjes'? Hond nooit als eerste de deur uit, niet trekken aan de riem, niet als eerste eten, niet op de bank, bed, al helemaal niet op de tafel, niet zelf laten vragen om een aai of spelen...zijn dat dan ook de punten waarop het 't snelst misgaat, of die het meest voorkomen? En wérkt het ook? Als je je strikt aan die regeltjes houdt, los je daarmee een probleem op, of is het schijncontrole?

En hoe werkt dat als twee onbekende honden elkaar ontmoeten? Heeft de reactie op een andere hond te maken met dominantie, of ontstaat dat meer in raseigenschappen en gedrag/regels van de baas?

[lieke]

Niet gehinderd door enige kennis op dit gebied, vind in het toch wel heel lollig om mijn eigen roedel zo eens gade te slaan in hun dagelijks leven. Alle drie heel makkelijke, lieve teven maar elk met hun eigen rol in het huishouden (en ja, ik noem het geen roedel maar huishouden omdat zoon en ik met de honden sámenleven).

Kyra = moeder akela en onbetwiste leidster, zelfs al is ze nu krakkemikkig en lichtelijk dementerend. Nog steeds gaan Lyndie en Bonnie vol eerbied voor haar opzij als madam dáár wenst te hinkepoten waar de anderen liggen.
Bonnie = Pietje Bell, een vrolijke vrijbuiter wiens kopje vol zit met ondeugende plannetjes om te spelen of eten te scoren (niet noodzakelijk in die volgorde).
Lyndie = lievelingetje-van-de-juf. De klikspaan die het altijd mij komt melden als één van de anderen (zoonlief incluis ) iets stouts doet.

Ik zit er nooit bovenop, laat ze hun goddelijke gang gaan, bemoei me zelden of nooit met de gang van zaken onderling (dat kunnen ze prima zelf regelen). Ik geloof nooit dat ik een 'roedelleider' ben, die behoefte heb ik ook niet.
Willen ze het eerst naar buiten? Prima. Willen ze het eerst naar binnen? Ook al weer prima. Op de bank mogen ze niet. Maar heel toevallig mag Macho (van Samantha) wél op de bank. Als enige hond. Heel inconsequent. Maar gek genoeg halen ze het niet in hun bolletjes om ook op de bank te springen.

Ze mogen eigenlijk maar drie dingen niet: elkaar niet slopen, andere honden niet slopen en in huis niks slopen. Voor de rest zoeken ze het maar gezellig uit.

[blondie]

als hij nou maar goed al die regeltjes toepast, wordt de hond vanzelf gehoorzaam. Nou ja... zo werkt het natuurlijk niet

Nee natuurlijk niet. Je doet hetzelfde als wat heel veel mensen doen. Iets veel te zwaar aanzetten, en dan zeggen dat dat overdreven is. Dat zijn geen argumenten.
Het hanteren van regels (wat voor mij niet hoeft hoor, maar afijn), zorgt ervoor dat je meer gaat bepalen voor de hond. Je gedraagt je er dominanter door. Maar dat mag van mij ook assertief heten, of 'als een ouder'.
In ieder geval zorgt het ervoor dat je hond je anders gaat bekijken. En als je iemand bent die van nature moeite heeft om duidelijk te zijn en initiatief te nemen, geeft een lijstje met regels houvast. Voor de eigenaar. De hond snapt sowieso inhoudelijk niks van die regels. Daarom maakt het ook niks uit wat die regels precies zijn.
Het gaat om het geven van sturing, en bij sommige mensen gaat dat beter door regeltjes te volgen.

[Jaap*]

Waarom worden juist díe punten zo vaak genoemd als 'regeltjes'? Hond nooit als eerste de deur uit, niet trekken aan de riem, niet als eerste eten, niet op de bank, bed, al helemaal niet op de tafel, niet zelf laten vragen om een aai of spelen...zijn dat dan ook de punten waarop het 't snelst misgaat, of die het meest voorkomen? En wérkt het ook? Als je je strikt aan die regeltjes houdt, los je daarmee een probleem op, of is het schijncontrole?

En hoe werkt dat als twee onbekende honden elkaar ontmoeten? Heeft de reactie op een andere hond te maken met dominantie, of ontstaat dat meer in raseigenschappen en gedrag/regels van de baas?

In de traditionele rangordetheorieen was het zo dat de alpha altijd als eerste de deur uit moest gaan. Om te kijken of er gevaar was.
Bij het naar binnen gaan hoefde de alpha dan weer niet als eerste naar binnen. Wantja, zo denken honden immers
Verder gaat het in de traditionele rangordetheorie vooral om zaken als dat de ranghogere ook letterlijk een hoge positie mag innemen, en een ranglagere nooit fysiek op een hoger peil staat dan de ranghogere (banken en stoelen etc).

In realiteit is het denk ik zo dat bijvoorbeeld een deur of smalle doorgang gewoon een handig punt is om iets kenbaar te maken. We doen het zelf ook vaak: "Ga jij maar eerst" "Nee ga jij maar" enz. En we weten allemaal wel wat we vinden van iemand die zich krampachtig als eerste door een deur probeert te wringen
Een hoge positie (bijvoorbeeld op een bult of andere verhoging) werkt vaak wel door op de gemoedstoestend. Ik noem het het Titanic effect. (Voorop de boeg staan te schreeuwen dat je de king of the world bent)
Als je weer eens een hond op zo'n picknicktafel in een losloopgebied ziet staan te schelden en te ijsberen moet je hem voor de aardigheid eens plompverloren op de grond zetten
Eten is ook echt een onderwerp dat erg gevoelig ligt bij honden. Niet dat ze er allemaal agressief van worden en de boel kort en klein slaan, maar gemanipuleer met eten, dat iemand er echt over gaat zegmaar, geeft vaak wel grote effecten.
Hou de bak maar eens gewoon in je handen en buig dan een beetje over je hond heen. Vrijwel elke hond weet niet hoe snel hij dan een deemoedsgebaartje, zoals een kleine hoofdknik of het afwenden van het hoofd, moet maken. Als de basisrelatie in orde is tenminste.

Loslopende onbekende honden onderling hebben geen relatie met elkaar. Wat die met elkaar doen is onderzoeken. En het vervolg hangt af van de karakters.

Wat mensen vaak aanduiden als dominant gedrag is zijn meestal vooral de symptomen.
Het echte dominante gedrag, de oorzaak van die symptomen, betreft vaak juist heel klein gedrag, wat meestal weggewuift wordt.
Het gaat dan bijvoorbeeld om al die dingen (geluidjes maken, met verboden artikelen door het beeld lopen etc) die een hond doet om je even op hem te laten reageren (leiden en volgen). Of het gecirkel om je heen, of dat je altijd net het laatste stapje naar hem toe moet zetten om hem aan te lijnen, of dat je altijd over ze heen moet stappen of aan de kant moet sturen.
Het meeste gedrag dat tot een eventueel probleem in de verstandhouding gaat leiden wordt vaak niet bewust opgemerkt. Omdat honden verschrikkelijk subtiel zijn.
Dat gegrom en gerauw betekent niks. Het is veel interessanter dat ze in een positie terecht zijn gekomen waarin ze het heel normaal vinden om op die manier te handelen. En de sleutel daarvoor ligt in de omgang in de hond in al die tijd dat hij géén last veroorzaakt.

Maar goed. In de meeste gevallen doen mensen gewoon wat ze goed toelijkt, en vaak is dat ruim voldoende voor de meeste honden. Voor de meeste honden ben je al zo ongeveer god omdat je elke dag een bak eten neerzet.
Maar er zijn ook genoeg honden die meer nodig hebben dan dat om te begrijpen hoe de verhoudingen liggen

[kipo]

In de traditionele rangordetheorieen was het zo dat de alpha altijd als eerste de deur uit moest gaan. Om te kijken of er gevaar was.
Bij het naar binnen gaan hoefde de alpha dan weer niet als eerste naar binnen. Wantja, zo denken honden immers
Verder gaat het in de traditionele rangordetheorie vooral om zaken als dat de ranghogere ook letterlijk een hoge positie mag innemen, en een ranglagere nooit fysiek op een hoger peil staat dan de ranghogere (banken en stoelen etc).

In realiteit is het denk ik zo dat bijvoorbeeld een deur of smalle doorgang gewoon een handig punt is om iets kenbaar te maken. We doen het zelf ook vaak: "Ga jij maar eerst" "Nee ga jij maar" enz. En we weten allemaal wel wat we vinden van iemand die zich krampachtig als eerste door een deur probeert te wringen
Een hoge positie (bijvoorbeeld op een bult of andere verhoging) werkt vaak wel door op de gemoedstoestend. Ik noem het het Titanic effect. (Voorop de boeg staan te schreeuwen dat je de king of the world bent)
Als je weer eens een hond op zo'n picknicktafel in een losloopgebied ziet staan te schelden en te ijsberen moet je hem voor de aardigheid eens plompverloren op de grond zetten
Eten is ook echt een onderwerp dat erg gevoelig ligt bij honden. Niet dat ze er allemaal agressief van worden en de boel kort en klein slaan, maar gemanipuleer met eten, dat iemand er echt over gaat zegmaar, geeft vaak wel grote effecten.
Hou de bak maar eens gewoon in je handen en buig dan een beetje over je hond heen. Vrijwel elke hond weet niet hoe snel hij dan een deemoedsgebaartje, zoals een kleine hoofdknik of het afwenden van het hoofd, moet maken. Als de basisrelatie in orde is tenminste.

Loslopende onbekende honden onderling hebben geen relatie met elkaar. Wat die met elkaar doen is onderzoeken. En het vervolg hangt af van de karakters.

Wat mensen vaak aanduiden als dominant gedrag is zijn meestal vooral de symptomen.
Het echte dominante gedrag, de oorzaak van die symptomen, betreft vaak juist heel klein gedrag, wat meestal weggewuift wordt.
Het gaat dan bijvoorbeeld om al die dingen (geluidjes maken, met verboden artikelen door het beeld lopen etc) die een hond doet om je even op hem te laten reageren (leiden en volgen). Of het gecirkel om je heen, of dat je altijd net het laatste stapje naar hem toe moet zetten om hem aan te lijnen, of dat je altijd over ze heen moet stappen of aan de kant moet sturen.
Het meeste gedrag dat tot een eventueel probleem in de verstandhouding gaat leiden wordt vaak niet bewust opgemerkt. Omdat honden verschrikkelijk subtiel zijn.
Dat gegrom en gerauw betekent niks. Het is veel interessanter dat ze in een positie terecht zijn gekomen waarin ze het heel normaal vinden om op die manier te handelen. En de sleutel daarvoor ligt in de omgang in de hond in al die tijd dat hij géén last veroorzaakt.

Maar goed. In de meeste gevallen doen mensen gewoon wat ze goed toelijkt, en vaak is dat ruim voldoende voor de meeste honden. Voor de meeste honden ben je al zo ongeveer god omdat je elke dag een bak eten neerzet.
Maar er zijn ook genoeg honden die meer nodig hebben dan dat om te begrijpen hoe de verhoudingen liggen

heerlijk helder en duidelijk verhaal weer

[blondie]

Waarom worden juist díe punten zo vaak genoemd als 'regeltjes'? Hond nooit als eerste de deur uit, niet trekken aan de riem, niet als eerste eten, niet op de bank, bed, al helemaal niet op de tafel, niet zelf laten vragen om een aai of spelen...zijn dat dan ook de punten waarop het 't snelst misgaat, of die het meest voorkomen? En wérkt het ook? Als je je strikt aan die regeltjes houdt, los je daarmee een probleem op, of is het schijncontrole?

En hoe werkt dat als twee onbekende honden elkaar ontmoeten? Heeft de reactie op een andere hond te maken met dominantie, of ontstaat dat meer in raseigenschappen en gedrag/regels van de baas?

In de traditionele rangordetheorieen was het zo dat de alpha altijd als eerste de deur uit moest gaan. Om te kijken of er gevaar was.Bij het naar binnen gaan hoefde de alpha dan weer niet als eerste naar binnen. Wantja, zo denken honden immers
Verder gaat het in de traditionele rangordetheorie vooral om zaken als dat de ranghogere ook letterlijk een hoge positie mag innemen, en een ranglagere nooit fysiek op een hoger peil staat dan de ranghogere (banken en stoelen etc).

In realiteit is het denk ik zo dat bijvoorbeeld een deur of smalle doorgang gewoon een handig punt is om iets kenbaar te maken. We doen het zelf ook vaak: "Ga jij maar eerst" "Nee ga jij maar" enz. En we weten allemaal wel wat we vinden van iemand die zich krampachtig als eerste door een deur probeert te wringen
Een hoge positie (bijvoorbeeld op een bult of andere verhoging) werkt vaak wel door op de gemoedstoestend. Ik noem het het Titanic effect. (Voorop de boeg staan te schreeuwen dat je de king of the world bent)
Eten is ook echt een onderwerp dat erg gevoelig ligt bij honden. Niet dat ze er allemaal agressief van worden en de boel kort en klein slaan, maar gemanipuleer met eten, dat iemand er echt over gaat zegmaar, geeft vaak wel grote effecten.
Hou de bak maar eens gewoon in je handen en buig dan een beetje over je hond heen. Vrijwel elke hond weet niet hoe snel hij dan een deemoedsgebaartje, zoals een kleine hoofdknik of het afwenden van het hoofd, moet maken. Als de basisrelatie in orde is tenminste.

Loslopende onbekende honden onderling hebben geen relatie met elkaar. Wat die met elkaar doen is onderzoeken. En het vervolg hangt af van de karakters.

Wat mensen vaak aanduiden als dominant gedrag is zijn meestal vooral de symptomen.
Het echte dominante gedrag, de oorzaak van die symptomen, betreft vaak juist heel klein gedrag, wat meestal weggewuift wordt.Het gaat dan bijvoorbeeld om al die dingen (geluidjes maken, met verboden artikelen door het beeld lopen etc) die een hond doet om je even op hem te laten reageren (leiden en volgen). Of het gecirkel om je heen, of dat je altijd net het laatste stapje naar hem toe moet zetten om hem aan te lijnen, of dat je altijd over ze heen moet stappen of aan de kant moet sturen.Het meeste gedrag dat tot een eventueel probleem in de verstandhouding gaat leiden wordt vaak niet bewust opgemerkt. Omdat honden verschrikkelijk subtiel zijn.
Dat gegrom en gerauw betekent niks. Het is veel interessanter dat ze in een positie terecht zijn gekomen waarin ze het heel normaal vinden om op die manier te handelen. En de sleutel daarvoor ligt in de omgang in de hond in al die tijd dat hij géén last veroorzaakt.

Maar goed. In de meeste gevallen doen mensen gewoon wat ze goed toelijkt, en vaak is dat ruim voldoende voor de meeste honden. Voor de meeste honden ben je al zo ongeveer god omdat je elke dag een bak eten neerzet.
Maar er zijn ook genoeg honden die meer nodig hebben dan dat om te begrijpen hoe de verhoudingen liggen

Bij mij gaat het deels ook dat bij fietshekjes of een onoverzichtelijke bocht op een smal paadje ik de honden terug roep en ze dan mij moeten volgen. Gevaar bekijken, zo zou je het kunnen noemen. De honden snappen er niet veel van waarom ze eerst wel voor me uit mogen rennen, maar ik soms ze terugfluit en ze even moeten volgen tot ik het overzicht weer heb. Maar zij hoeven dat niet te snappen, als ze het maar doen op dat moment.
Naar buiten of naar binnen gaan, alleen als Bluf zeer druk is pas ik dat toe, dan moet ze echt wachten en gaan zitten, madam kan soms zichzelf helemaal opfokken en hyper zijn dat het gewoon echt niet leuk meer is. Dan door een kunstmatige rust erin te brengen is het weer wat te overzien en gaat het weer wat gecontroleerder.
Naar binnen gaan. Tsja, als de kat er ook zit schijnt er ineens een volgorde te zijn Bruine kat eerst toch wel. Dan Bluf, Finn en dan kat Joe of ik. Joe doet dat zelf, die vind die drukte niet zo leuk dus komt zelf pas als iedereen weer binnen is.
Eten heb ik eigenlijk nooit een issue van gemaakt. Is ook geen issue bij beide honden, heel soms uitkijken als katten brutaal worden, maar andersom geldt dat ook. Ze hebben over het algemeen wel respect voor elkaars, en mijn eten als er gegeten wordt.
Moet ik echt iets hebben, dan doe ik dat meestal met respect. In de zin van wegroepen bij het eten vandaan, en dan het eten wegnemen. Kan ook er botweg opaflopen en afpakken, maar zie daar het nut niet zo van in. Liever uit zichzelf weg bij het eten zodat ik er dan wat mee kan doen. Doormidden knippen omdat de een een veels te groot stuk heeft en de ander het te kleine portie al op heeft om maar een voorbeeld te noemen.

En dat net niet voldoende bij je komen om aan te lijnen of met een bal te spelen, daar heeft Bluf een handje van. Ben daar wel bewust van geworden dat ik inderdaad dat stapje telkens naar haar toe deed. Ook geen drama. Maar tegenwoordig moet ze gewoon bij me komen en niet op een afstand mij weer naar haar toe laten komen. Zij is een beetje van het halve werk vaak, ik doe wat je vraagt, maar net niet helemaal
Paar keer weer echt laten doen wat ik vraag en ze is weer een paar weken ok. Beetje een karaktertje wat er in zit ook denk.

Met dat kijken bij de voerbak moet ik overigens wel beseffen dat als ik met Buuf en haar boomer buiten loop er wel een wisselwerking is tussen Bluf en haar. Soms geeft Bluf een blik achterom als de kleine met veel drukte ons voorbij wil stuiven aan de flex, wat direct door de boomer wordt opgepakt door wat in te houden. Met Finn heeft de boomer weer geen schroom, maar goed die twee zijn goed in honden negeren. En snuffen soms samen blij plasjes. Iets wat Bluf nauwelijks interesseert.
Finn is bij de boomer los, en Bluf heb ik aan de lijn. In mijn ogen wil ze teveel regelen, en dan kan ik dat beter aan de lijn corrigeren dan dat ze los is. Los negeert ze overigens als je met haar speelt, dan is er niets meer belangrijk behalve baas en bal.
Overigens vind ik wel dat je met bepaalde honden een vorm van regelen hebt. In mijn ogen sterk aanwezig bij een duitse herder. Toen buuf wat boos werd op boomer omdat deze wat flikte reageerde aangelijnde Bluf daar op, maar ook Finn die los liep wilde zich ermee bemoeien. Buuf zag dat ook gebeuren dus die verbaliseerde Finn, die dat aanneemt van haar. Maar iemand die de honden niet kent, zal best schrikken denk.
Reden dus dat ik niet zo snel met vreemde honden of in groepen met vreemden ga lopen, vanwege deze karaktereigenschap. Merk het al als er een groep honden bij elkaar aan het spelen is en ik loop wat verderop. Zodra je een paniekgil hoort van een bepaalde jonge hond die onder de voet wordt gelopen staat Bluf al te turen waar de brand is. Zal ook de neiging hebben om zich daar mee te bemoeien. Ook al kent ze de honden niet.

[malinois]

Dergelijke regeltjes stellen kun je idd. ook prima gemak van hebben. Als ik ze hier vanuit de tuin naar de auto loods lopen ze los, mijn achtertuin grenst direct aan de parkeerplaats. Maar voor ze de poort verlaten moeten ze wachten, ik ga eerst, kan ik kijken of er mensen lopen, andere honden etc. en als ik ze dat ze mogen, rennen ze direct de autokooien in. Ik ga dus ook eerst de poort uit in dit geval. Maar ze eten hier gewoon voor mij als het zo uitkomt en de keukendeur mogen ze ook gewoon als eerste uit de tuin in indien nodig. Maar dus niet een deur grenzend aan iets openbaars bijv. de poort.

[Marjoleine]

Wat Jaap zegt

En ik ben ook blij dat het goedkomt met mij, aangezien hier allevijf de honden eerst door de deur moeten van mij.
Ik hoor vaak zat dat dát het recept is voor gelazer in de tent, ze lopen binnenkort allevijf over mij heen blijkbaar, maar hee, als zij niet eerst gaan breek ik mijn nek. Dus ze staan braaf en ik stuur ze voor mij naar buiten (okee, onder het roepen van hop! hop! hop! ).
Maar gebieden is net zo goed als verbieden, dus mijn einde is nog niet in zicht

[kipo]

Wat Jaap zegt

En ik ben ook blij dat het goedkomt met mij, aangezien hier allevijf de honden eerst door de deur moeten van mij.
Ik hoor vaak zat dat dát het recept is voor gelazer in de tent, ze lopen binnenkort allevijf over mij heen blijkbaar, maar hee, als zij niet eerst gaan breek ik mijn nek. Dus ze staan braaf en ik stuur ze voor mij naar buiten (okee, onder het roepen van hop! hop! hop! ).
Maar gebieden is net zo goed als verbieden, dus mijn einde is nog niet in zicht

Ik heb er maar 2, maar ik stuur ze ook voor me uit de deur uit. Ik vind dat gewoon gemakkelijker.
Bovendien heb ik een enge heddur en die vallen altijd van achteren aan, dus het is ook nog eens veiliger om haar eerst te sturen

[blondie]

Wat Jaap zegt

En ik ben ook blij dat het goedkomt met mij, aangezien hier allevijf de honden eerst door de deur moeten van mij.
Ik hoor vaak zat dat dát het recept is voor gelazer in de tent, ze lopen binnenkort allevijf over mij heen blijkbaar, maar hee, als zij niet eerst gaan breek ik mijn nek. Dus ze staan braaf en ik stuur ze voor mij naar buiten (okee, onder het roepen van hop! hop! hop! ).
Maar gebieden is net zo goed als verbieden, dus mijn einde is nog niet in zicht

Ik heb er maar 2, maar ik stuur ze ook voor me uit de deur uit. Ik vind dat gewoon gemakkelijker.
Bovendien heb ik een enge heddur en die vallen altijd van achteren aan, dus het is ook nog eens veiliger om haar eerst te sturen

Tenzij ze te druk is, Bluf dus, of ik zie dat het hekje openstaat buiten, gaan ze hier ook als eerste de deur uit beiden. Finn roep ik telkens weer toe "rustig he" nadat ik hem door de drukte van Bluf een behoorlijke smakkerd heb zien maken. Hij is nu eenmaal niet zo soepel meer als Bluf en dat vergeet hij vaak.

[Laboriginals]

Volgens mij gaat deze hele discussie alleen maar over de betekenis van het woord ´dominantie´. In mijn beleving heeft dat woord te maken met macht. En in mijn beleving zijn de meeste honden helemaal niet uit op macht. Ze weten niet eens wat het is.
Een hond is een opportunist, die wil alleen maar zo leuk mogelijk leven. Die doet aan ´behoeftebevrediging´. Net zoals wij allemaal Alleen moet iedere hond (en wij ook) leren dat je niet altijd hier en nu kan krijgen wat je wil. Maar is dat dominantie? Als een kleuter in de zandbak iets wil van een andere kleuter en hem daarom met een schepje op zijn kop gaat meppen, is dat kind dan dominant? Als een wat ouder kind naar bed wordt gestuurd terwijl hij veel liever blijft msn´en en daarom boos en scheldend naar boven loopt, is dat kind dan dominant? Welnee, hij is gefrustreerd omdat hij wordt gehinderd in zijn behoeftebevrediging. Hij wil iets en hij krijgt het niet en reageert met opstandig en misschien wel agressief gedrag.
Ik denk dat de meeste gedragsproblemen bij honden voortkomen uit gefrustreerde behoeftebevrediging en helemaal niet uit dominantie. Maar ja, dat is maar een woord en iemand anders noemt dat misschien wel dominantie. De uitwerking blijft hetzelfde: die hond moet leren zich aangepast te gedragen. En daar zijn uiteraard duidelijke regels voor nodig. Alleen vind ik het dan een beetje zinloos om zomaar, klakkeloos een rijtje regels uit een boekje toe te passen. Al kan het voor sommige mensen wel helpen. Als die dan maar niet gaan denken dat ze er zijn, door alleen maar dat rijtje regels toe te passen. Ik zou zeggen: gebruik je eigen gezonde verstand en stel je eigen huisregels vast die voor jou en jouw hond zinvol zijn en hou je daar dan aan. Maar goed, dat is mijn mening

[malinois]

Nee dominantie heeft altijd een hele negatieve klank en dat is helemaal niet altijd zo... Een dominante hond hoeft juist helemaal geen vechtersbaas te zijn en/of agressief, die kan door zijn/haar houding juist ellende voorkomen. Xena hier KAN bijv. behoorlijk dominant zijn... KAN... maar kan in een volgende situatie weer onderdanig zijn of kan gewoon totaal ongeïnteresseerd zijn. Zij hoeft soms maar te kijken en de ander weet genoeg, puur lichaamstaal niks meer en niks minder.
Over het algemeen hoeft zij zich zo goed als nooit te 'bewijzen' ze is prima in staat om alles in goede banen te leiden.

[Laboriginals]

Mijn ervaring is dat de hierarchie in de roedel, ik noem het expres geen dominantie, per situatie kan wisselen. Mijn ouwe Tinkle wordt met veel egards behandeld door de rest. In veel situaties geniet zij alle privileges. Maar de dame onder haar pikt wel haar kauwlapje af als ze de kans krijgt, want die weet dat ouwe Tinkle niks serieus terug kan doen. Diezelfde dame zal dat echt niet proberen bij één van de jongere honden, want dan krijgt ze wel op haar vet. Volgens mij liggen de relaties in een roedeltje helemaal niet zo vast. Zoals gezegd, honden zijn opportunisten en slim genoeg om zich aan te passen aan de situatie.

[ranetje]

Ik wist al lang dat jij heule raaaaaaaaaaaaaare honden had Inge O

Ik heb het overigens liever over dominant gedrag


Net als jij goed beschouwd doet

[kipo]

voor mij heeft iedereen die het bestaan van rangorde (dús ook dominantie want waar 'lager' is is ook 'hoger') ontkent nog onvoldoende naar honden gekeken of toevallig alleen honden gezien die daar niet erg duidelijk in zijn.

maar heel vaak zijn ze dat wel :

is dit een spelletje 'hoger, lager'? ja, zeker wel, en óf ze er lol in hebben

https://www.youtube.com/watch?v=9Ena_ktPaU0

is dit dominantie tonen tijdens het spel? ik zou niet weten hoe je het anders zou moeten noemen en inderdaad, zo worden rangen en standen meestal bepaald, via spel en niet via brute agressie

https://www.youtube.com/watch?v=IR-aJiQf11I

is dit dominantie om de dominantie? ja hoor - niks frustratie, niks probleemgedrag : gewoon eventjes een staaltje 'spierballen rollen' waar ook heel netjes onderdanig op wordt gereageerd.

https://www.youtube.com/watch?v=AgTjPLDfeDI

of ik heb heule raaaare honden, dat kan ook natuurlijk .

Dat laatste filmpje daar doet ze wel heel eng.

[Laboriginals]

Hier ontkent toch helemaal niemand het bestaan van rangorde in een roedel, ik in ieder geval niet. Het begrip dominantie wordt vaak uitgelegd als: voortdurend proberen om hogerop te komen, constant proberen om de hoogste baas te worden. En dát gebeurt volgens D. Mech niet of nauwelijks in een wolvenfamilie. Maar dat wil nog niet zeggen, dat er geen rangorde is. Natuurlijk is die er. In mijn thuisroedeltje is ook een rangorde, alleen is dat hier geen statisch gebeuren, maar flexibel al naar gelang de situatie. Maar geen één van mijn honden zal ooit ook maar een poging doen om ons gezag als roedelleiders aan te vechten. Dat zou dus echte dominantie zijn, zoals de wolvenonderzoekers het bedoelen: een greep naar de macht. En dat zie je volgens mij zelden of nooit.

[ranetje]

Ik wist al lang dat jij heule raaaaaaaaaaaaaare honden had Inge O

die ene bruin geplekte, dát is pas een rare .

Dat was wel mooie communicatie

Ita was nog helemaal nat van haar (geregelde) duik in de waterbak
Dat ze overigens het lef had om te proberen in de kuil van Attack te gaan liggen

Kipo, was niet eng.
Alleen maar duidelijk

[kipo]

Dat was wel mooie communicatie

Ita was nog helemaal nat van haar (geregelde) duik in de waterbak
Dat ze overigens het lef had om te proberen in de kuil van Attack te gaan liggen

Kipo, was niet eng.
Alleen maar duidelijk

Ik denk -uiteraard- meteen vanuit mezelf en vraag me dan meteen af of mijn honden dan ook zo netjes onderdanig zouden reageren als Ita. Ik vrees dat Kita daar heel onzeker van wordt en met een grote bek probeert af te bluffen, waarop ik Attack daar weer in zie vliegen en dat vind ik eng, maar dat speelt dus grotendeels in mijn hoofd

[ranetje]

Dat was wel mooie communicatie

Ita was nog helemaal nat van haar (geregelde) duik in de waterbak
Dat ze overigens het lef had om te proberen in de kuil van Attack te gaan liggen

Kipo, was niet eng.
Alleen maar duidelijk

Ik denk -uiteraard- meteen vanuit mezelf en vraag me dan meteen af of mijn honden dan ook zo netjes onderdanig zouden reageren als Ita. Ik vrees dat Kita daar heel onzeker van wordt en met een grote bek probeert af te bluffen, waarop ik Attack daar weer in zie vliegen en dat vind ik eng, maar dat speelt dus grotendeels in mijn hoofd

Dan begrijp ik wel wat je bedoelt.

Maar hier op het filmpje zie je gewoon uitstekende hondentaal.
Van beide honden.
Ita was niet echt onderdanig.
Ze gaf alleen aan dat ze de strijd niet aan zou gaan om die kuil.

[kipo]

[
Maar hier op het filmpje zie je gewoon uitstekende hondentaal.
Van beide honden.
Ita was niet echt onderdanig.
Ze gaf alleen aan dat ze de strijd niet aan zou gaan om die kuil.

Als ik puur kijk naar het filmpje, zonder verder te denken, vind ik het ook wel heel mooi, en duidelijk.

[malinois]

Wat een leuke filmpjes Inge
Heb er eentje van Xena met pup Xavi... en nog steeds hoeft ze alleen maar zo te kijken en het dimt in...

[malinois]

Kijk... is dit dominantie?



(Xena met zoon Xito)

[Roompie]

Wat een coole filmpjes en wat mooi om dat hondengedrag te zien

[DaniBanani]

Ontzettend leuk om die filmpjes te zien!

Het begrip dominantie wordt vaak uitgelegd als: voortdurend proberen om hogerop te komen, constant proberen om de hoogste baas te worden.

maar dat zegt hier in deze discussie toch niemand ?

Maar ik vraag me dan wel af waarom het vaak zo uitgelegd wordt. Als ik het al zo logisch vind dat 't niet zo werkt, waarom zijn er mensen die al jaren honden hebben die het kennelijk wel zo zien? Waarom wordt dominantie gelinkt aan agressie, stout zijn, gevaarlijk zijn? Komt dat omdat er nogal veel excessen zoals bij Cesar Millan zijn, dat veel honden werkelijk álle ruimte krijgen om dominant te worden en dan inderdaad bij elke correctie van zich af gaan happen? Maar dan nog verklaart dat niet waarom mensen zelfs bij een pup van enkele weken al roepen dat-ie dominant is en dat hij op z'n rug gelegd moet en zo...willen mensen stiekem gewoon graag een dominante hond, omdat 't spannend klinkt en je meteen een excuus hebt als de opvoeding niet lukt?

[Jaap*]

vastspijkeren : 'denk erom, dáárrrrrrrrr is je plek '.

Wat een heerlijkheid eigenlijk. Om hond te zijn, en dat gewoon schaamteloos de hele tijd te kunnen doen