ranetje schreef:Maar een kleintje is niet minder hond dan een andere hond.
Dus de opvoeding blijft identiek (aangepast aan karakter).
Voor mijn gevoel ga ik in die zin niet anders om met een kleine hond dan met een grote.

Ik denk dat ik een kleine hond ook gewoon als hond zou opvoeden.
Dènk ik. En dat ik de opvoeding aan het karakter aan zou passen, dat deed ik tot nu toe met al mijn honden.
Als ik zelf een kleintje zou hebben, wat ik overigens niet snel zie gebeuren.
Maar als je die kleintjes niet gewend bent, zoals ik dus ze maar af en toe meemaak, heb je volgens mij wel de neiging om ze te voorzichtig te behandelen. En dat bedoel ik vooral fysiek, maar dat uit zich volgens mij óók in benadering.
Om een voorbeeld te geven, Skadi is een poosje bang geweest voor die kleine kutkeffertjes die je wel eens ziet.
Liet zich als puber het hele veld overjagen met de staart tussen de poten.
(En hahaha, wat was dat lollig volgens omstanders

)
Dat kwám omdat ik er (onbewust) teveel bovenop zat als ze contact had met een kleintje.
Want ik was dus bang dat zo'n kleintje stuk zou gaan.
Maar daardoor benader je zo'n hondje ook anders. Savvie?
Ik heb mijn gedrag direct aangepast toen ik het doorkreeg, en het is nu geen enkel probleem meer maar volgens mij reageren mensen vaak zo.
Bewust of onbewust.