Onze lieve Barat.....hij wordt nog steeds gemist. Nog steeds word ik er naar van als ik denk hoe hij was, en dat hij nooit meer terug komt. We zeggen geregeld: als we hem terug konden krijgen, mocht hij er zo weer bij komen, maar dat kan niet meer.
Er werd zó veel van hem gehouden, wat was dat dier geliefd en gewenst door ons....
We zijn nu een jaar verder, ik heb een nieuw vriendje, die me door die tijd heen gesleept heeft, die het verdriet iets draaglijker heeft gemaakt, maar lieve, lieve Barat, jij blijft nummer één....bedankt dat jij ons hebt geleerd hoe het is om zó verschrikkelijk veel van een dier te houden...








