In mijn ogen is zij een zelfmoordhond als zij altijd alles wil regelen ongeacht de tegenpartij en wat een dominante hond juist doet is zijn kansen inschatten en bij een gelijke met opgeheven hoofd de scene verlaten zonder de boel te willen regelen

Moderator: moderatorteam
Sorry misschien was ik niet duidelijk, ik heb het op verschillende pagina´s terug zien komen maar ik zeg niet dat iedereen dit doet.Inge O schreef:dit is nog maar alleen van de eerste pagina :ranetje schreef:Dat wel, maar de hond wordt dan dominant genoemd.Inge O schreef:dan heb je toch echt niet goed gelezen want heel wat posters hebben het wel degelijk over dominant gedrag.rickterveen schreef:Zie steeds de term 'dominante hond' terwijl ik juist heb geleerd dat die niet bestaan.
Dominant gedrag bestaat maar een dominante hond niet.
Terwij het in feite gaat om dominant gedrag
tineke schreef:Dominantie is situatieafhankelijk
Inge O schreef:'dominant zijn' in een bepaalde situatie wil gewoon zeggen 'ik heb hier en nu meer te zeggen dan jij'.
of een hond zich zo opstelt kan per situatie verschillen en hangt van een boel factoren af (oa. motivatie, 'tegenstander' enz.).
de ene hond zal zich vaker dominant opstellen dan de andere en wordt dan een dominante hond genoemd terwijl dit niet echt correct is want dominantie is dus geen absolute eigenschap.
Jaap* schreef: Het is een heel normaal onderdeel van gedrag bij elke diersoort, inclusief de mens. Het maakt deel uit van normale communicatie.
Ook een onzekere kan zich dominant gedragen,
Jaap* schreef: maar toch blijft het sneu als mensen hun onbegrepen hond ten onrechte gaan corrigeren of straffen voor vermeend dominant gedrag.
Marie-Josée schreef:Dominantie is geen op zich staande eigenschap maar altijd gerelateerd aan de omgeving.
Een hond is nooit alleen maar dominant, hoogstens dominant tov van bepaalde andere honden,
vandaar mijn reactie dat rickterveen blijkbaar alleen de dingen leest die hij/zij wil zien. of net niet wil zien, afhankelijk van hoe je het bekijkt.
élke discussie over dominantie draait hierop uit, pffffff.
Te weinig dominant kan óók een probleem zijnrickterveen schreef:maar goed ik zal mijn mond houden als het niet op prijs gesteld wordt
Klopt onzekerheid is een probleemJaap* schreef:Te weinig dominant kan óók een probleem zijnrickterveen schreef:maar goed ik zal mijn mond houden als het niet op prijs gesteld wordt
Toch vreemd dat ik bij ons in het bos een paar Stafford tegen kom (Engelse en Amerikaanse), ook een paar kruisingen, die heerlijk met Gila aan het ravotten zijn zonder verchten of iets anders? Natuurlijk ook een paar niet, maar dus duidelijk niet allemaal. Daarbij, er is een sterk vermoeden dat er ook een vleug Stafford in Gila zelf zit, en als een hond eens op zijn strepen gaat staan is zij onderdanig. Dat botst met jouw opmerking, toch?Nanna schreef:Dat dus. Ik vind Staffords en aanverwanten trouwens op hondsociaal gebied sowieso nitwits. Kunnen ze niks aan doen, is weggefokt en heeft plaats moeten maken voor redeloze agressie.chrico schreef:Dat je het er niet mee eens bent dat is duidelijk maar of het ook zo is laten we dan maar in het midden.
In mijn ogen is zij een zelfmoordhond als zij altijd alles wil regelen ongeacht de tegenpartij en wat een dominante hond juist doet is zijn kansen inschatten en bij een gelijke met opgeheven hoofd de scene verlaten zonder de boel te willen regelen
Maar een hond die alles maar wil regelen of zelfs overal rücksichtlos op wil klappen heet hier thuis niet dominant hoor. Dat is gewoon een doorgefokt gefrustreerd stuk vreten.
Er lopen hier ook een tweetal staffords, een reu en een teef van verschillende bazen die prima hond sociaal zijn. Deze twee hebben echter wel een bepaald soort zelfverzekerdheid en zijn beiden duidelijk de meerdere bij hondcontacten. Ze nemen een houding aan en als dat geaccepteerd word is er niets aan het handje. De teef ben ik toen ik Finn alleen had wel eens in duin tegengekomen. Hij was niet wild van haar, maar ze keken wat naar elkaar op afstand en besloten dat ze elkaar gewoon vonden maar geen speel materiaalArCee schreef:Toch vreemd dat ik bij ons in het bos een paar Stafford tegen kom (Engelse en Amerikaanse), ook een paar kruisingen, die heerlijk met Gila aan het ravotten zijn zonder verchten of iets anders? Natuurlijk ook een paar niet, maar dus duidelijk niet allemaal. Daarbij, er is een sterk vermoeden dat er ook een vleug Stafford in Gila zelf zit, en als een hond eens op zijn strepen gaat staan is zij onderdanig. Dat botst met jouw opmerking, toch?Nanna schreef:Dat dus. Ik vind Staffords en aanverwanten trouwens op hondsociaal gebied sowieso nitwits. Kunnen ze niks aan doen, is weggefokt en heeft plaats moeten maken voor redeloze agressie.chrico schreef:Dat je het er niet mee eens bent dat is duidelijk maar of het ook zo is laten we dan maar in het midden.
In mijn ogen is zij een zelfmoordhond als zij altijd alles wil regelen ongeacht de tegenpartij en wat een dominante hond juist doet is zijn kansen inschatten en bij een gelijke met opgeheven hoofd de scene verlaten zonder de boel te willen regelen
Maar een hond die alles maar wil regelen of zelfs overal rücksichtlos op wil klappen heet hier thuis niet dominant hoor. Dat is gewoon een doorgefokt gefrustreerd stuk vreten.
Cashel Vale schreef:Dominant betekend niet meer dan zelfverzekerd.
Als je het over bijten hebt dan heb je het over agressie, dit kan bij een dominante hond maar ook bij een bange, onzekere enzovoorts.
Dominant wordt helaas vaak verkeerd uitgelegd.
En daar had ik het dus niet over. Maar goed zelfs een leesbril werkt niet meer bij jou als het over een stafford gaatNanna schreef: Dat dus. Ik vind Staffords en aanverwanten trouwens op hondsociaal gebied sowieso nitwits. Kunnen ze niks aan doen, is weggefokt en heeft plaats moeten maken voor redeloze agressie.
Maar een hond die alles maar wil regelen of zelfs overal rücksichtlos op wil klappen heet hier thuis niet dominant hoor. Dat is gewoon een doorgefokt gefrustreerd stuk vreten.
En anderen blijven roepen tegen mensen die schrijven dat hun hond dominant is dat het niet "Is" is, maar "zich gedraagt".Inge O schreef:(.........)
vandaar mijn reactie dat rickterveen blijkbaar alleen de dingen leest die hij/zij wil zien. of net niet wil zien, afhankelijk van hoe je het bekijkt.
élke discussie over dominantie draait hierop uit, pffffff.
Inge O schreef:![]()
ik weet het.
maar éigenlijk is het toch uiteindelijk eerder een taalkundig item want een hond die zich heel vaak dominant gedraagt zal na verloop van tijd uiteraard 'een dominante hond' genoemd worden (het is zijn eigenschap zich vaak dominant te gedragen - nu even uitgaande van een correcte observatie) en dat kan je toch niet als een foutieve omschrijving zien?
iemand die vaak praat = een praatvaar
iemand die vaak lacht = een lachebek
iemand die graag veel eet = een vreetzak
die doen dat dan ook niet altijd, continu en in alle omstandigheden, toch?
Ik constateer bij deze dat RR vier showhondjes heeft gebaard die elke zaterdag gezellig samen trainenJaap* schreef: Ik vind het jammer dat mensen vaak overspannen reageren op de term dominantie, maar het is slechts perceptie. Je kunt prima hetzelfde zeggen zonder dat mensen gaan steigeren![]()
Want zeg nou zelf. Een hond die een showrondje weggeeft, dát vind iedereen wél leuk![]()
Alssie maar niét dominant is
Levensgevaarlijk!Marjoleine schreef:Ik constateer bij deze dat RR vier showhondjes heeft gebaard die elke zaterdag gezellig samen trainenJaap* schreef: Ik vind het jammer dat mensen vaak overspannen reageren op de term dominantie, maar het is slechts perceptie. Je kunt prima hetzelfde zeggen zonder dat mensen gaan steigeren![]()
Want zeg nou zelf. Een hond die een showrondje weggeeft, dát vind iedereen wél leuk![]()
Alssie maar niét dominant is
Ze doen het vooral bij apporten uit de dekking, dan moeten ze een heel eind voor ze terug zijn.Jaap* schreef: Ze zijn vast gelokt, en niet gecorrigeerd![]()
Want de clou is natuurlijk dat je een hond, ten overstaan van iedereen, op jóu laat reageren als je hem lokt (niet eens persé roept, maar lokt)
Pogingen om zulk gedrag te corrigéren kun je eigenlijk alleen maar verliezen, want dan ben je zelf immers alleen maar een acteur in het spel van de hond
Ja, dát is wat andersMarjoleine schreef:Ze zijn nét 6 maanden.
Ik heb het er vanmorgen even over gehad met mijn trainster. Ik heb veel respect voor de manier waarop zij traint en vroeg me af wat zij vindt.Jaap* schreef:Ja, dát is wat andersMarjoleine schreef:Ze zijn nét 6 maanden.![]()
Dat laatste ben ik niet helemaal eens.Inge O schreef: ik gebruik het ook niet op die manier, mijn reactie is vooral gericht op het stelselmatig voeren van diezelfde discussie waarbij het in dat geval niet gaat om compleet foutieve aannames qua hondengedrag maar om een gewone taallogica.
als ik zeg dat attack een dominante hond is (maar daar hoed ik mij voor hoor) zit ik er toch echt niet ver naast want ze gedraagt zich in veel situaties dominant.
wat heb ik dan zo vreselijk fout gezegd?
maar ik wéét uiteraard wat jullie bedoelen en ben het over de grond van de zaak ook helemaal met jullie eens - alleen drijf ik het niet zover door om telkens het woordje 'dominant' als adjectief gebruikt wordt in het verweer te schieten, tenzij ik ernstige twijfels heb of het überhaupt klopt (maar in dat geval klopt het net zo min om te zeggen dat die bepaalde hond zich dominant gedraagt).
Aha, ik geloof dat de miscommunicatie nu is opgelostInge O schreef:
nee, je begrijpt me verkeerd.
ik bedoelde metdat jullie gelijk hebben dat honden vaak zeer onterecht dominant genoemd worden maar dat het in zo'n geval net zo ergerlijk zou zijn als ze zouden zeggen dat die hond zich dominant gedraagt.Inge O schreef:drijf ik het niet zover door om telkens het woordje 'dominant' als adjectief gebruikt wordt in het verweer te schieten, tenzij ik ernstige twijfels heb of het überhaupt klopt (maar in dat geval klopt het net zo min om te zeggen dat die bepaalde hond zich dominant gedraagt).
*edit : ahh, ik zie nu wat je bedoelt, in zo'n specifieke situatie, ja, dan gedraagt hij zich even dominant.
maar ik bedoelde in het algemeen, dat mensen hun hond heel vaak onterecht als dominant zien : hij is het dan niet en hij gedraagt zich (zelfs op dat moment) ook niet zo - dat soort gevallen bedoelde ik.
Ik ben helemaal niet thuis in de wetters enzo hoor. Dat vooropgesteldMarjoleine schreef:Ik heb het er vanmorgen even over gehad met mijn trainster. Ik heb veel respect voor de manier waarop zij traint en vroeg me af wat zij vindt.Jaap* schreef:Ja, dát is wat andersMarjoleine schreef:Ze zijn nét 6 maanden.![]()
Zij gaf duidelijk aan dat ze voor bv een wetter toch een heel andere aanpak gebruikt en die veel langer door laat gaan met dit soort dingen dan bv een DSK of een weim.
Voor een wetter moet je de uitdaging veel meer variatie geven en je moet veel meer op het contact baas-hond werken dan bij een DSK, omdat een wetter echt samen wil werken en het de DSK vooral om het werk zelf gaat.
Die verschillen.
Merk jij dat ook, Jaap?
Ik ook niet, dus ergens gaat iets fout hierInge O schreef:die zie ik ook niet, ik begrijp in ieder geval niet wat ermee bedoeld of beoogd wordt.Jaap* schreef: Misschien begrijp ik het verkeerd, maar ik zie de link tussen het negeren van het gedrag en het werken aan het contact met de hond ook niet.
Ha, mooiInge O schreef:ja, voor mij welMarjoleine schreef: Hm.
Is dit duidelijker?.
een hovawart valt ook helemaal onder die wetter-categorie qua werken, met dat verschil dat ik niet weet of omdraaien en contact verbreken altijd zal volstaan.
Ik vind je uitleg voor een deel heel goed te begrijpen.Marjoleine schreef:Ik ook niet, dus ergens gaat iets fout hierInge O schreef:die zie ik ook niet, ik begrijp in ieder geval niet wat ermee bedoeld of beoogd wordt.Jaap* schreef: Misschien begrijp ik het verkeerd, maar ik zie de link tussen het negeren van het gedrag en het werken aan het contact met de hond ook niet.
Nog een keer, kijken of ik de miscommunicatie kan vinden
Bij bijvoorbeeld een wetter, die erg gericht is op de baas en waarbij je dus vooral die band bevestigt en versterkt, train je op de samenwerking omdat dát is waarom de hond het doet. Hij doet het vanwege de samenwerking, niet voor zichzelf.
En ja, natuurlijk doet ie het uiteindelijk altijd wel voor zichzelf, maar zijn motivatie is een blije baas.
Omdat dergelijke honden dus ook meestal erg gevoelig zijn wat die baas betreft, moet je daar niet te erg bovenop zitten als ze bv zo'n showrondje doen. Dat gaat vanzelf weer over (ik heb het over jonge honden, onder ca 9 maanden) en zolang je dat niet versterkt als baas is er niets aan de hand, vooral omdat ze direct na zo'n rondje naar de baas komen.
Doen ze dat niet, dan verbreek je het contact als baas (omdraaien, weglopen) en dat is voor dergelijke honden al genoeg om ze ermee te laten stoppen.
Zou je bij een dergelijke hond een verbale correctie gebruiken, dan heb je kans dat het apporteren moeilijk wordt of het afgeven of allebei. Het negeren van de hond als in contact verbreken is voor dit type honden, vanwege die extreme baasgerichtheid, ruim voldoende correctie, alleen zien veel voorjagers het niet als een correctie
Heb je bv een weim of een duitse staande, dan heb je een hond die de motivatie vooral haalt uit het werk op zich. Dat zijn ook honden die vaak harder zijn en lastiger te corrigeren.
Daar kun je dus allerlei andere acties bij gebruiken en daarbij kun je ook makkelijker corrigeren op dergelijk gedrag. Want ze blijven dat apporteren toch wel doen, dat vinden ze veel te geweldig.
Hooguit krijg je een probleem met afgeven, maar de lol in het werk is daar veel moeilijker uit te halen.
Hm.
Is dit duidelijker?
OInge O schreef: werkt ook niet als ze 2 maand zijn, of 4, of 6. dan denken ze alleen maar 'oh, ben jij het ook beu, goed zo, kan ik weer wat voor mezelf beginnen
'.
De ererondjes van wetters die ik ken zijn vele malen korter dan die van labjes bijvoorbeeld.ranetje schreef:Al zou ik misschien toch alvast contact verbreken als de hond (wetter) eerst een ererondje wil maken
Maar dat zou ik alleen echt kunnen beslissen nadat ik heb gezien wat je bedoelt
Ehm.ranetje schreef:Een Weim of een Duitse Staande haalt voldoening uit het werk op zich.
Maar apporteren is nou juist bij veel Staande Honden vers twee.
Veldwerk (het werk voor het schot) vinden ze veel leuker.
Is dat niet ook bij Wetters gewoon per hond verschillend, net als bij de Staande honden?Marjoleine schreef:Ehm.ranetje schreef:Een Weim of een Duitse Staande haalt voldoening uit het werk op zich.
Maar apporteren is nou juist bij veel Staande Honden vers twee.
Veldwerk (het werk voor het schot) vinden ze veel leuker.
Ik heb alleen met stabijs gewerkt. En die moet je gewoon op ongedierte gebruiken en niet voor of na het schot. Tenzij je graag jezelf en je hond frustreert
Maar wat ik bedoel is dat het die wetter om de samenwerking met jou gaat, en niet om het werk zelf