Lieve Sandor
Het liefst hadden wij jou nog jaren bij ons thuis gehad maar jij was moe en toe aan rust.
Op vrijdagavond hebben wij besloten om jou te laten gaan.
Het was ontzettend zwaar om die keuze te maken, maar wij willen alleen het beste voor jou.
Onze keuze om jou te laten gaan kwam uit liefde en respect voor jou.
Voor het zover was, hebben wij samen hebben wij nog een aantal hele mooie dagen gehad.
We zijn naar het bos geweest,we hebben gespeeld,je bent nog meer dan normaal ontzettend verwend,er zijn duizenden knuffels uitgedeeld, je hebt op de bank tussen ons in gelegen en gisterochtend hebben we met zijn allen jou allerlaatste blokje gelopen.
In de middag kwam het moment. Het moment waar ik zo tegen op zag.
Wij wouden je niet laten gaan, maar ik moest, uit liefde.
Ik gun jou je rust en hoop dat je eindelijk pijnvrij bent.
Toen je eenmaal de eerste spuit had gekregen viel je heerlijk in slaap.
Je lag te snurken, zoals je altijd altijd lag te snurken.
Ik hield je vast,heb je geknuffeld en bedankt voor 12 prachtige jaren.
Daarna kwam de definitieve spuit, ik zei nog 'dag lieverd,ga maar fijn slapen, jij slaakte nog een diepe zucht en een paar minuten later was je overleden.
Wij hebben gehuild, enorm gehuild maar ik voelde dat het goed was.
Samen met de DA hebben wij jou in een deken gewikkeld, lekker warm. We hebben je naar de auto gedragen en naar het crematorium gebracht.
Daar konden we nog een keer afscheid van je nemen.
Weer een zwaar moment, weer veel gehuild en ik heb je nog tig geknuffeld en een dikke kus op je koppie gegeven.
Je lag er zo mooi en zo vredig bij.
Ik weet zeker dat jij je rust gevonden hebt.
Vandaag wordt jij gecremeerd, een vreemde gedachte.
We hebben een prachtige urn voor jou uitgezocht en die halen wij morgen op.
Voor mijn gevoel kom je dan toch weer een beetje thuis.
Mijn goeie oude lobbes is er niet meer en mijn allerliefste vriend, wat missen wij jou!
Alles in huis doet ons denken aan jou, je vaste slaapplek is zo leeg en het is zo ontzettend stil.
Wij weten dat we verder moeten, maar we weten nu nog niet hoe we verder moeten zo zonder jou.
Geen wandelingen meer samen, niet meer met jou naar het bos,geen gesnurk meer,bij thuiskomst geen fijn welkom meer van jou en geen hoorbare voet stapjes over onze houten vloer meer van jou.........alles is anders zo zonder jou.
Ons gezin is niet meer compleet.
Lieve Sandor, wij houden van je en we vergeten jou nooit!
Jij hebt een speciaal plekje in ons hart.
Bedankt voor je vriendschap en voor al die mooie jaren.....
Dag lieverd, slaap zacht........
Liefs Chenna
heel veel sterkte, zo iets blijft altijd moeilijk 
Heel veel sterkte! 
TARAK
