Dilemma, graag jullie advies

[Siamese]

Hallo iedereen,

Ik ben een beetje radeloos op dit moment. Zo'n 2,5 maanden geleden heeft mijn man voor mijn verjaardag een pup cadeau gedaan. Ik heb zelf als kind een hond gehad, en wist dus wel een beetje waar ik aan begon. En ik weet hoe waardevol een hond in je leven is, de onvoorwaardelijke kameraatscha. Mijn man heeft nooit honden gehad. Maar omdat ik er graag 1 wilde heeft hij mij dat cadeau gedaan.

Ze is nu ongeveer 4 maanden oud. Ik houd nu al zoveel van haar. Steek er al mijn tijd en liefde in. Ook ben ik op puppytraining met haar. Mijn ervaring is erg positief met puppy. Ook al is het heel erg zwaar af en toe en moet ze heel veel leren. Ze is een goede hond.

Echter, nu komt het probleem. Mijn man vindt er geen bal aan, hij vindt het gewoon verschrikkelijk. Ergert zich kapot aan het beestje. Ze is nog erg jong dus behoorlijk hyper. Enkele voorbeelden:
Mijn man gaat er altijd als eerste uit, en natuurlijk is het hondje dan heel erg blij om baasje wakker te zien, ze komt afgestormd op mijn man, springen ban blijdschap piepen etc. Nou na haar blijdschap komt haar speelkwartiertje en dat bestaat uit mijn man overal naar toe volgen, af en toe bijten in de broekspijpen, en alles wat mijn man wil doen of pakken dat wil ze ook. Voor mijn man is dit heel irritant want hij heeft zijn momentje nodig in de ochtend om zich voor te bereiden op zijn werk.

Ze kan nog wel eens bijten in handen en soms gezicht. Dat was toen we haar net hadden echt heeel erg, maar hebben dat toch al aardig kunnen afleren beheersen. Maar goed, dat vind man ook heel erg irritant.

Ik denk dat hij over het algemeen gewoon ergert aan de enorme energiebrok die ze is. Dat we eigenlijk geen moment rust meer hebben in huis, dat heel veel nu om het hondje draait. Het voelt voor hem als een aanslag op zijn leven. Ja dat klinkt heel dramatisch, maar zo doet hij er ook echt over. Dat zorgt voor veel spanning in het huis. Want ik kom elke keer voor het hondje op, en probeer ook de positieve kanten te laten zien. Plus,ze is nog maar een kleine pup, en vollop aan het leren. Later wordt dat echt wel meer hanteerbaarder.

Ik heb haar al ontzettend veel kunnen leren, en er zit echt veel potentie in.

Maar de spanning in huis is echt niet leuk. Ten eerste niet voor het hondje, want ze kan er helemaal niets aan doen. Ten tweede voor mijn man, ik zie echt dat hij een stuk minder gelukkig is. Ten derde voor mij, ik zit tussen de spanning. Elke keer letten op het beestje of ze niet elke keer achter mijn man huppelt of zit te bijten. Het gaat ook een beetje ten koste van onze relatie, want ik vind soms echt dat hij zich aanstelt en dat hij moet accepteren dat het nemen van een hond consequenties heeft en dat je niet kan verwachten dat het geen enkele invloed op je leven zal hebben. Het is een nieuw gezinslid.

Wat moet ik nou doen? Ik heb het natuurlijk ook aan mijn partner gevraagd. Ik weet dat hij het liefste zou willen dat het hondje een ander huisje krijgt, maar dat wil hij mij ook niet aandoen. Uiteindelijk zegt hij dat hij gaat proberen zich er minder aan te ergeren.

Ik vind het gewoon zo jammer, want nou lijkt het net of ik het hondje alleen heb. Ik wil er samen van genieten en werken en opvoeden. Maar dat is nou totaal niet het geval. Als ik dit van te voren had geweten was ik hier niet aan begonnen. En dan bedoel ik niet de invloed van een puppy, maar het gedrag van mijn man.

Wat moet ik doen? Moet ik toch maar een nieuw baasje gaan vinden voor mijn lieve pup of moet ik zo doorgaan en mijn partner zijn frustraties en ergernissen op de koop toe nemen.

[sjaak-k]

Zolang de hond er niet onder lijdt lekker doorgaan, had 'ie (je man dus) maar na moeten denken voordat er een pup als cadeau gegeven wordt. En anders herplaatsen.

[SannePP]

he wat vervelend dat het je man zo tegen valt!! Is niet echt leuk voor de sfeer en voor het hondje natuurlijk!

Wat betreft het enthousiasme s morgens: misschien is een bench een idee? Dan kan je man haar daar inzetten als ze zo druk doet en kan ze er uit als jij beneden komt. Dan heeft hij in elk geval geen last van een drukke pup in zijn broekspijpen.
Verder denk ik dat het goed is om met al het 'irritante' gedrag te gaan trainen. Het is allemal puppy-gedrag wat je beschijft, dat gaat dus over met de juiste aandacht en training. Misschien is het voor je man wel goed om met je mee te gaan naar de puppycursus, zodat hij ook leert hoe hij het beste met de drukke dame om kan gaan. Wellicht dat hij haar dan beter begrijpt en dus minder geirriteerd raakt.

Uiteindelijk zal het allemaal overgaan, mits de juiste begeleiding/opvoeding gegeven wordt aan de pup. Je kan kuiten bijten, opspringen, door het huis rennen e.d. allemaal prima afleren! Alleen dat kost tijd en geduld en dat zal je man wel op moeten kunnen brengen!!

Hoe oud is je pup nu eigenlijk? Want je hebt haar 3 maanden geleden gehad en ze is 4 maanden, maar dat klopt natuurlijk niet. Dan zou ze met 4 weken al bij jullie zijn gekomen?

[Suske]

Geef het de tijd, puppies worden groter en heel vaak dan ook rustiger.
Je hebt mensen, hondenmensen, puppenmensen en niet-puppenmensen

[SannePP]

Wat voor hondje heb je eigenlijk?

[kimmeke]

Is het mogelijk om de pup bij jou te houden als je man opstaat? Ik had hier ongeveer hetzelfde probleem toen wij Sanka net hadden en wij hebben Sanka echt zodanig opgevoed dat ze meer aan mij hangt en doet dan naar mijn man. Dit heeft dus als gevolg dat hij weinig/niet interessant is zolang ik thuis ben. Zo blijft zij dus al sinds pup af aan ook bij mij als ik in bed blijf liggen terwijl mijn man al opstaat.
Vooral ook met je man praten, zodat je echt wel weet waaraan hij zich stoort en in welke mate. En dan er proberen aan te werken en hem ook duidelijk maken dat dit een tijdelijke periode is maar toch ook wel zijn medewerking nodig is.
Lukt dit écht niet, tja, dan zou ik wel herplaatsen...

[mariaa]

Moeilijk...

Ik zou het behoorlijk afknapperig vinden van je man maar ja... je moet het er maar mee doen.

Ik zou het probleem nu niet groter maken dan het is, het kan zijn dat je man gewoon niet van puppies houd.
Als je hond eenmaal volwassen is dan zal het waarschijnlijk wel beter gaan, misschien blijft het wel echt jou hond maar dat is dan maar zo.

Maak wel afspraken met je man, dat hij zich wel bewust is van zijn gedrag en zijn aandeel, hij moet hier ook een verantwoordelijkheid in nemen.

ps: beetje flauw om te zeggen maar begin maar niet zomaar aan kinderen

[Siamese]

Dank jullie wel voor de reacties tot nu toe.
@sanne Ik heb het aangepast, ik heb Zaza nu 2,5 maand en had haar toen ze 6,5 week oud was. Heel erg jong, maar ze is een rescuepup.

Ik wil haar namelijk ook echt niet wegdoen. Ik vind het namelijk wél heel erg leuk. Soms ook niet hoor, als er geen land met haar te bezeilen is. Maar ze is al zo erg verbeterd. Ze slaapt gezellig bij ons in de slaapkamer heel de nacht door, ze bijt al veel minder hard en ze begint me steeds beter te lezen. Maar ergens vind ik het heel erg vervelend voor mijn man, hij vindt het echt niet leuk, hij vindt haar niet leuk. Hij wil gewoon niet heel de tijd gestalkt worden.

Ik denk dat het ook een beetje komt omdat puppy bijna nooit alleen is. Ik heb momenteel geen werk dus ze is ontzettend gewend aan alle aandacht. Ik negeer haar soms ook bewust.

Voor de ochtend zit ik te denken om tegelijkertijd uit bed te gaan met mijn man, en dan een flinke blok te lopen, zodat mijn man zijn ding kan doen en puppy alle aandacht krijgt van mij.

Bedankt voor de tips tot nu toe. Vanavond ga ik weer eens een goed gesprek hebben met mijn man en hoop gewoon dat hij er ook van kan genieten. En hem meenemen naar puppytraining is een goede tip. Bedankt!

[Tank]

Nou sorry hoor maar heeft hij dan niet een keertje bedacht hoe het zou zijn een pup in huis? Heeft hij geen enkle inlevingsvermogen?
Ik zou afknappen maar das makkelijk gezegd vnaf deze kant da snap ik.
Dus of het gesprek aangaan of herplaatsen (of uit elkaar )

[jacq1970]

Beetje een dom kado van je man dan
Maarja.. in ieder geval gelijk met je vent eruit en dan hoppa met de hond lopen.. en als je man weer thuis komt zou ik ook lekker met de hond gaan wandelen.. kan hij ook weer lekker relaxen als hij thuis komt en hoeft zich daar ook niet aan te ergeren.
Ik zou heel serieus met je man gaan praten wat hij nou zo hinderlijk vind.. want als hij zich nu al stoort hoe gaat hij het straks vinden dat je niet zomaar weg kan ivm de hond, op tijd naar huis moet ivm de hond, vakanties met de hond moet doen of in ieder geval rekening moet houden met de hond.. de hond is er zeker 12 jaar en als hij zich irriteerd dan is dat een hele lange tijd... als hij zich dat niet realiseert zal je een keuze moeten maken... je hond houden en een geïrriteerde man of je hond herplaatsen en geen geirriteerde man.
Ik vind het irritatie gedrag wel een beetje kinderachtig moet ik eerlijk zeggen... zou voor mij echt een serieus probleem zijn.

[Kiran]

Kan me voorstellen dat je in een dillema zit.
Mijn man is ook geen hondenmens geeft niks maar dan is het aan mij om het te voorkomen dat er irritaties opgewekt worden.
Bij jou heeft hij de hond binnen gebracht. Kan me dan voorstellen dat het een nogal een koude douche is voor jou dat hij zo reageert zoals hij nu doet.

Wat ik zelf vooral deed in de ochtend als hij zich klaar maakte voor zijn werk dan liet ik Kiran uit hij was ook heel erg jolig als pupje en vond alles leuk. Als mijn man weg ging voor zijn werk gingen wij weer naar binnen

Vlak voor mijn man thuis kwam ging ik met hem trainen dan is hij moe geestelijk dan, probeer maar eens een pupje fysiek moe te maken

In de avond en weekends had hij het maar te accepteren dat Kiran er was en natuurlijk hij kon Kiran ook wel eens achter het behang plakken. Ik overigens ook

Nu is Kiran alweer dik ander half jaar oud en het zijn maatjes. s'ochtends kijkt hij niet eens meer op, ow hij is het laat maar je ziet het aan zijn koppie. Nu vooral heel veel ouwehoeren en dan vooral al mijn trainingen proberen teniet te doen
En heerlijk s'avonds op de bank bij mijn man op schoot dat had ik nou echt nooit verwacht

Dus het kan wel hoor het is alleen jammer dat hij niet eerlijk is geweest in het begin tegen zichzelf, en daardoor het moeilijker maakt voor jou.

[SannePP]

Het is gewoon heel erg wennen, zeker als je man ook nog 'gestalkt' wordt door de pup. Daarvoor zou ik echt een bench of een afgesloten ruimte adviseren, zodat ze niet kan achtervolgen. Want dat is ook echt irritant, als je gewoon je ding probeert te doen

Verder denk ik dat het goed is dat je man veel uitleg krijgt over puppengedrag. Waarom doet ze dit? Waarom gedraagt ze zich zo? En wat kun je er aan doen? Als hij die antwoorden kent, is het misschien dragelijker voor hem

Wat ik nog wil meegeven is: zorg dat ze wel leert om alleen te zijn. Ga bewust geregeld weg zonder haar. Boodschappen doen, bij iemand op de koffie of wat dan ook. Ze moet wel leren om alleen te kunnen zijn namelijk, voor het geval dat later toch nog nodig is!
Tip voor je man: een kong met iets lekkers erin leidt haar af van jezelf. Als ze op haar kussen de kong aan het uitlikken is, kun jij ondertussen je ding doen. Je pup zal vermoeid zijn van het likken en sabbelen en lekker rustig in slaap vallen of gaan liggen dutten! :OK:

Komt wel goed!!

[Siamese]

Hoi Tank, Ik snap je reactie. Maar moet het toch ook even nuanceren. IK wilde graag een hond, hij niet. Ik heb een hondje voor mijn verjaardag gevraagd. Hij vond het goed, mits is de opvoeding op mij nam. Het is meer mijn schuld dan de zijne. En ook al heb ik me er erg goed op voorbereid. Ik moet eerlijk toegeven, ik had ook niet verwacht dat de impact van een puppy in huis zo alles bepalend is in huis. Het is echt heftig af en toe. Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet van geniet, want ik doe het met liefde. Voor mijn man is het juist het tegenovergestelde. Als ik had geweten dat een jonge hond zoveel impact zou hebben dan had ik echt voor een volwassen hond gegaan.

Dus eigenlijk is het mijn fout. En zit ik nou met de gebakken peren... Ja ik voel me er echt schuldig over. Tegenover mij man en mijn hond. Hoewel ik wel moet zeggen dat puppy weinig merkt van de sfeer hoor. Mijn man blijft wel vriendelijk tegen hondje, maar heeft een gezicht dat boekdelen spreekt af en toe. En klaagt er dus heeeel veel over.

[Siamese]

Bedankt voor de overige reacties. Het doet me echt goed om het van me af te schrijven en in sommige gevallen herkenning te vinden.

[Tank]

Hoi Tank, Ik snap je reactie. Maar moet het toch ook even nuanceren. IK wilde graag een hond, hij niet. Ik heb een hondje voor mijn verjaardag gevraagd. Hij vond het goed, mits is de opvoeding op mij nam. Het is meer mijn schuld dan de zijne. En ook al heb ik me er erg goed op voorbereid. Ik moet eerlijk toegeven, ik had ook niet verwacht dat de impact van een puppy in huis zo alles bepalend is in huis. Het is echt heftig af en toe. Maar dat wil niet zeggen dat ik er niet van geniet, want ik doe het met liefde. Voor mijn man is het juist het tegenovergestelde. Als ik had geweten dat een jonge hond zoveel impact zou hebben dan had ik echt voor een volwassen hond gegaan.

Dus eigenlijk is het mijn fout. En zit ik nou met de gebakken peren... Ja ik voel me er echt schuldig over. Tegenover mij man en mijn hond. Hoewel ik wel moet zeggen dat puppy weinig merkt van de sfeer hoor. Mijn man blijft wel vriendelijk tegen hondje, maar heeft een gezicht dat boekdelen spreekt af en toe. En klaagt er dus heeeel veel over.

Nou ik snap het ook zeker wel hoor ik wist zelf dacht ik wel waar ik aan begon maar dan nog was het de eerste weken (maanden) soms chaos en kon ik mijn lieve schattige pupske af en toe wel achter het behang plakken. En dan vooral 's ochtends natuurlijk komt je man als eertse beneden dus hij krijgt de volle laag. Het is echt wennen gewoon. Maar aangezien je pupsel er niks van merkt dan zou ik gewoon ff volhouden tot pup is rustiger en man meer gewend Zul je zien dat het beste maatjes worden

[~Suzanne~]

Even maar gequote...

Ervan uitgaande dat dit een echt verhaal is... vind ik het "een beetje dom" om met Maxima te spreken.
Hoe kun je nu een hondje kado doen zonder je erin verdiepd te hebben, in het hebben van een hond zelf, in deze pup, het ras (kruising) EN dan nog lopen dwarsliggen als man?

Voor mij is het duidelijk; man of hond herplaatsen en nog vlot ook.

Beetje kort door de bocht, maar als manlief er zo weinig gevoel bij had en er merkbaar een hekel aan heeft, dan kon of hij of de pup gaan. Mocht de pup moeten gaan zou dat altijd tussen ons blijven staan vrees ik.

Redelijk domme aktie van manlief.... ;-((

Suzanne

Hallo iedereen,

Ik ben een beetje radeloos op dit moment. Zo'n 2,5 maanden geleden heeft mijn man voor mijn verjaardag een pup cadeau gedaan. Ik heb zelf als kind een hond gehad, en wist dus wel een beetje waar ik aan begon. En ik weet hoe waardevol een hond in je leven is, de onvoorwaardelijke kameraatscha. Mijn man heeft nooit honden gehad. Maar omdat ik er graag 1 wilde heeft hij mij dat cadeau gedaan.

Ze is nu ongeveer 4 maanden oud. Ik houd nu al zoveel van haar. Steek er al mijn tijd en liefde in. Ook ben ik op puppytraining met haar. Mijn ervaring is erg positief met puppy. Ook al is het heel erg zwaar af en toe en moet ze heel veel leren. Ze is een goede hond.

Echter, nu komt het probleem. Mijn man vindt er geen bal aan, hij vindt het gewoon verschrikkelijk. Ergert zich kapot aan het beestje. Ze is nog erg jong dus behoorlijk hyper. Enkele voorbeelden:
Mijn man gaat er altijd als eerste uit, en natuurlijk is het hondje dan heel erg blij om baasje wakker te zien, ze komt afgestormd op mijn man, springen ban blijdschap piepen etc. Nou na haar blijdschap komt haar speelkwartiertje en dat bestaat uit mijn man overal naar toe volgen, af en toe bijten in de broekspijpen, en alles wat mijn man wil doen of pakken dat wil ze ook. Voor mijn man is dit heel irritant want hij heeft zijn momentje nodig in de ochtend om zich voor te bereiden op zijn werk.

Ze kan nog wel eens bijten in handen en soms gezicht. Dat was toen we haar net hadden echt heeel erg, maar hebben dat toch al aardig kunnen afleren beheersen. Maar goed, dat vind man ook heel erg irritant.

Ik denk dat hij over het algemeen gewoon ergert aan de enorme energiebrok die ze is. Dat we eigenlijk geen moment rust meer hebben in huis, dat heel veel nu om het hondje draait. Het voelt voor hem als een aanslag op zijn leven. Ja dat klinkt heel dramatisch, maar zo doet hij er ook echt over. Dat zorgt voor veel spanning in het huis. Want ik kom elke keer voor het hondje op, en probeer ook de positieve kanten te laten zien. Plus,ze is nog maar een kleine pup, en vollop aan het leren. Later wordt dat echt wel meer hanteerbaarder.

Ik heb haar al ontzettend veel kunnen leren, en er zit echt veel potentie in.

Maar de spanning in huis is echt niet leuk. Ten eerste niet voor het hondje, want ze kan er helemaal niets aan doen. Ten tweede voor mijn man, ik zie echt dat hij een stuk minder gelukkig is. Ten derde voor mij, ik zit tussen de spanning. Elke keer letten op het beestje of ze niet elke keer achter mijn man huppelt of zit te bijten. Het gaat ook een beetje ten koste van onze relatie, want ik vind soms echt dat hij zich aanstelt en dat hij moet accepteren dat het nemen van een hond consequenties heeft en dat je niet kan verwachten dat het geen enkele invloed op je leven zal hebben. Het is een nieuw gezinslid.

Wat moet ik nou doen? Ik heb het natuurlijk ook aan mijn partner gevraagd. Ik weet dat hij het liefste zou willen dat het hondje een ander huisje krijgt, maar dat wil hij mij ook niet aandoen. Uiteindelijk zegt hij dat hij gaat proberen zich er minder aan te ergeren.

Ik vind het gewoon zo jammer, want nou lijkt het net of ik het hondje alleen heb. Ik wil er samen van genieten en werken en opvoeden. Maar dat is nou totaal niet het geval. Als ik dit van te voren had geweten was ik hier niet aan begonnen. En dan bedoel ik niet de invloed van een puppy, maar het gedrag van mijn man.

Wat moet ik doen? Moet ik toch maar een nieuw baasje gaan vinden voor mijn lieve pup of moet ik zo doorgaan en mijn partner zijn frustraties en ergernissen op de koop toe nemen.

[Renske]

Pups hebben het eerste jaar veel investering nodig, daarna wordt het vaak veel makkelijker. Eigenlijk ben je nog maarnet begonnen en het zou kunnen dat voor je man het ergste nog komt!
Kan je man als de pup beneden komt niet even blij zijn, de pup buiten een behoefte laten doen en dan bijv. een Kong geven? Is puppie weer rustig en zoet. Ook met een pensstaafje of bullepeesstaafje zijn pups vaak lang bezig. Hij blij, want pup is rustig, pup blij, want die heeft wat te doen!

[renee-uk]

de ene keer is het zielig voor puppy vanwege de spanning en de volgende keer merkt puppy er weinig van?
vreemd hoor.

als jij zo graag een hond wil hebben en merkt dat je man zich aan het hondje ergert kunt je 1. je zo bezig houden met je pup dat je man er verder geen last van heeft en dat betekent dus onder andere dat je vroeger je bed uit moet of 2. een ander huisje zoeken voor je pup waar ze wel gewaardeerd wordt en zonder spanning verder kan leven.

aan jou om uit te zoeken wat haalbaar is en wat je wil.

[Pemba]

Jij had de hond op je lijstje staan en je man heeft hem aan jou gegeven en is dus ook zelf verantwoordelijk voor zijn daden.
Ik kan me niet voorstellen dat je een hond in huis wilt hebben terwijl je man er een hekel aan heeft.
Als je het pupje alleen maar bij hem uit de buurt moet houden ga je op eieren lopen. En wat als jij eens ziek bent? Hij zadelt jou met een heerlijk dilemma op.
Ik denk dat het voor het pupje beter is als je een ander tehuis voor hem zoekt, wat voor jou beter is weet alleen jij zelf.

[chrico]

Als het echt zo is zoals je schrijft zou ik herplaatsen. Dit si gewoonweg voor niemand leuk en het houden van een hond moet ook gewoon simpel leuk zijn.
Wat ik mij wel afvraag is hoe een stichting (je praat over een resquehond) die pup bij jullie heeft kunnen plaatsen, A veel te jong en B het zijn geen kadootjes.

[jacq1970]

Voor mijn vriend hoefde er ook geen 3 honden in huis tezijn maar dat accepteerde hij ook mits alles voor mijn rekening en alles wat er mee gedaan moest worden ook door mij gedaan werd, en dat doen we ook zo..alleen als ik ziek ben deed hij het.
Onze laatste hond had mijn vriend enigzins keuze in.. hij wild eperse dat het een pup werd.. nou prima.. pup sloopte alles wat los en vast zat inclusief lief zijn 3000 euro leren hoekbankstel van nog geen jaar oud vond hij niet leuk nee, was hij zeker niet blij mee maar lopen mokken of geïrriteerd in de rondte lopen .. nee heeft hij gelukkig nooit gedaan en dat zou ik niet gepikt hebben ook.. hij ging akkoord met nr 3 dus niet zeuren dan... jonge honden moeten opgevoed worden en dat kan even duren ... we moesten ook tot 7 maanden 3x per nacht eruit omdat ze niet zo snel zinderlijk was en dat deed ik maar ik ben migraine patient dus soms moest hij dus 3x per nacht eruit in de weekenden dat hij thuis was.. ook zonde rmokken gewoon gedaan.. hoort bij de verantwoordelijkheid... en daar voelde k me totaal niet schuldig of lullig over.....
Onze Bowie wordt in maart 5 en nu pas is ze de hond aan het worden die we voor ogen hadden , en nog gaat er nog wel eens kapot.. tja.. das dan jammer maar klagen, zeuren en ons eraan irriteren... nee dat doen we niet, heeft geen nut en we zijn beide helemaal gek op ons druktemakertje met haar rare gedrag.

En je hebt het over een rescue pup.. komt deze dan bij een stichting vandaan ofzo... vraag me dan wel af hoe de screening is gegaan.. als man echt tegen is dan plaatst een beetje goede stichting helemaal geen hond bij jullie namelijk.

[renee-uk]

Als het echt zo is zoals je schrijft zou ik herplaatsen. Dit si gewoonweg voor niemand leuk en het houden van een hond moet ook gewoon simpel leuk zijn.
Wat ik mij wel afvraag is hoe een stichting (je praat over een resquehond) die pup bij jullie heeft kunnen plaatsen, A veel te jong en B het zijn geen kadootjes.

TS zit in amerika, misschien zijn puppen daar wel kadootjes?

[Rami]

Zo zie je maar, dieren zijn geen geschikte cadeautjes...
Als het hondje echt voor zo veel spanning zorgt zou ik het herplaatsen, als ik jullie was. Zo is er voor niemand wat aan, voor het hondje al helemaal niet.

[chaos]

Hier iemand die getrouwd is met een meneer die ook niets, nada, noppes, met honden heeft.
Ik zorg ervoor dat hij er geen last van heeft...( we hebben er drie) en hij laat mij mijn gang gaan.
Dus als je man uit bed gaat moet je er denk ik voor zorgen dan hij er geen last van heeft, ook wandelen of lekker in de bench..
En voor de rest is het af en toe even afzien zeker het eerste jaar...maar voor wat hoort wat toch.
Wij aten in die tijd wat vaker zuurkool ( is mijn man gek op) af en toe een fijne rugmassage.

Dus poepen of van de pot af zou ik zo zeggen; of je komt overeen of de hond de deur uit.

[Hanneke2]

Zo zie je maar, dieren zijn geen geschikte cadeautjes...
Als het hondje echt voor zo veel spanning zorgt zou ik het herplaatsen, als ik jullie was. Zo is er voor niemand wat aan, voor het hondje al helemaal niet.

Dat is ook mijn eerste gedachte. Maar aan de andere kant, een pup is geen volwassen hond. Heel veel mensen (waaronder ik ) vinden pups wel leuk en lief, maar halen voor hun plezier echt geen pup in huis.

Ik zou eens goed met elkaar praten en duidelijk maken wat hij voor ogen had. Wat trok hem dan wel aan in een hond hebben? Als dat realistische dingen zijn, is er hoop. Een pup wordt ooit volwassen en kan met wat inzet een hartstikke leuke brave hond worden waar je heerlijk mee kan wandelen en die thuis uren aan je voeten ligt te ronken. Als hij onrealistische Blokker-hondjes-verwachtingen had, zou ik serieus aan herplaatsen gaan denken.

[Siamese]

Dubbel

[Siamese]

Dubbel

[Siamese]

Bedankt voor iedereen die gereageerd heeft. Ik heb nogmaals goed met mijn man gepraat. We zijn er samen over uit dat we Zaza niet willen herplaatsen.
Ik vind het gerustellend om te horen dat er meer families zijn waarvan de partner geen hondenmens is maar toch een manier hebben kunnen vinden om het voor iedereen leefbaar en leuk te maken. Het gaat de meeste van de tijd ook gewoon heel erg goed. Maar die momenten dat er wordt gezeurd, dat ervaar ik echt als vervelend. Ik zou het liefste willen dat mijn partner met net zoveel passie en liefde naar het hondje zou kijken als ik. Het is zo fijn om het te delen.

Misschien moet dat nog groeien, en misschien komt het wel nooit, Hoewel ik denk dat ze echt zijn beste maatje gaat worden als ze meer getraind is en wat ouder.Het is zijn eerste hond, en hoe schattig een pup ook is het is echt af en toe niet leuk. En dan kan ik me ergens wel voorstellen dat hij denkt ; waar zijn we aan begonnen? Ik zorg in ieder geval dat de irritaties van zijn kant zoveel mogelijk voorkomen gaan worden. Vandaag weer op puppycursus geweest en ze doet het zo verschrikkelijk goed! Ik merk echt dat ze nu echt dingen aan het oppikken is en het vele trainen thuis ook daadwerkelijk zijn vruchten beginnen af te werpen. Dus ik heb er vertrouwen in.

Nogmaals bedankt.

[bouvierpoedel]

Ik moet ook mijnn eigen tijd hebben om wakker te worden hier want ik ervaar ook alles als gezeik en irritant.
Mijn honden wetenn dat en houden zich rustig en weten wanneer ik de zoveelste peuk en de pot met koffie op heb om in beweging te komen.

Kun je de hond niet gewoon zijn eigen plekje ergens geven in huis dat hij je man niet kan storen s'morggens of er zelf ook uit gaan en de hond uit laten.
Volgens mij kun je daar heel goed afspraken over maken ipv elkaar gaann lopen irriteren of af lopen te troeffen in je bewijsdrang of rechten.
Je kunnt ook het ook gewoon leuk maken voor iedereen zonder de hond te plaatsen.

[smoekie]

Hier ook getrouwd met iemand die verder niets met honden heeft. Nooit gehad ook.

Denk dat het beste wat jij kunt doen is te zorgen dat je man er zo min mogelijk "last" van heeft.\
Wat dus inhoud er tegelijkertijd met je man uit en zelf de hond uitlaten en "bezig" houden

Misschien dat je dan dan ipv zich te irriteren zoals nu het geval is er straks wel het leuke van in gaat zien. Of in ieder geval dusdanige gevoelens voor de hond gaat krijgen (was hier dus wel het geval) dat je toch op je man terug kunt vallen als er wat met de hond aan de hand is.

En mocht dat niet gaan en blijven de irritaties, ja leuk is anders en tis wel makkelijk gezegd van sommige je man of je hond eruit, maarre dan toch maar de hond herplaatsen zodat deze op een plek komt waar hij wel voor de volle 100% gewenst is

Succes in ieder geval