Je was een mooie witte lieverd. Dol op de kinderen en je accepteerde me direct. We hebben samen heel wat afgewandeld. En het baasje kwam erachter dat fir witte vacht heeeeel vuil kon worden als wij samen op stap waren geweest
Omdat je baasje en ik plannen hadden om samen te gaan wonen wilden we je laten wennen aan mijn 2 hondjes. Dit verliep niet zonder slag of stoot maar langzaam waren er vorderingen.
Helaas kwam er een aantal weken geleden wat anders aan het licht. Je kreeg steeds vaker last van epileptische aanvallen en je algehele weerstand werd slechter wat zich vooral kenmerkte doordat je overal vetbulten kreeg.
Je was opgewekt en at voor 2. Je buik werd dikker, maar de rest van je lijf deed niet mee. Iets was er goed mis maar het werd, ook na onderzoeken niet duidelijk wat precies.
De dierenarts wist ook niet wat ze ermee aanmoest en de medicjnen hielpen niet. Je werd alleen maar slechter. Het besluit kwam steeds dichterbij. Na je aanval van afgelopen week, en het feit dat je nu echt pijn kreeg was vanmorgen de dag daar.
Vanmorgen leek je helemaal de oude. Je huppelde mee naar de dierenarts. En ohh, wat is het dan moeilijk je besluit door te zetten
.De dierenarts vond het ook moeilijk. Niet omdat het niet het juiste besluit was. Maar omdat je zo vol vertrouwen op de tafel sprong en haar even een likje gaf.
De narcose was al voldoende. Dat kon je lichaam al niet meer aan. Je hart heeft het nog even gedaan, maar toen was het ogenblik daar. We hebben afscheid genomen.
Ik hoop dat je goede vrienden wordt met Escan,
Het ga je goed meisje............
We zullen je vreselijk missen.
Heel veel sterkte 
