We hebben hem gedrieën nog een mooi eerbetoon gegeven denk ik.
Ik kan een heel verhaal maken. Maar veel zin heeft dat niet.
Quasar: Huisvullend aanwezig. Je gaat enorm gemist worden, nu al. Het is zo stil. Maar het is goed zo.
We denken met veel plezier terug aan alle keren dat je lekker los kon lopen, alle keren dat je lekker bij ons op de bank lag. Met een lach en een traan weliswaar, maar toch.
Uitgerekend nu is mijn photobucket kapot dus ik pik een foto van Bianca.
Quassie, het is goed zo jongen. Geen pijn meer.















