Zoveel mensen zeggen dat hun honden erachteraan gaan en dat ze niet willen weten wat er gebeurt als ze ze te pakken krijgen. Nou, ik denk in 9 van de 10 gevallen krijgt de hond een paar flinke halen en druipt jankend af. Je moet zo'n kat eerst te pakken krijgen natuurlijk.
Ik heb trouwens ook een keer meegemaakt dat mijn kat thuis kwam met aan beide kanten van zijn nek twee flinke wonden. Een grote hond had hem duidelijk te pakken gekregen want het waren flinke gaten. Sam is een flinke kater van 7 kilo. Toch was hij verder helemaal okee, dus ik vermoed dat mijn kat de snuit van die hond flink bewerkt heeft. Dus ook honden die ze willen vermoorden, moeten maar net een kat treffen die niet van zich afbijt. Ook al krijgen ze hem te pakken, ze schudden ze dan dood en dat lukte bij mijn kat niet! Toch is het een sullige rode theemuts. Dus niet zo bevreesd mensen, de mens vreest het meest van de onheil die hij vreest.
Ga daar niet zomaar klakkeloos vanuit alsjeblieft. Dan kun je van een koude kermis thuis komen, met alle gevolgen van dien.
Toen ik nog een kind was, hadden mijn ouders een Duitse Herder. Een geweldige hond, luisterde als een tierelier, accepteerde de eigen katten, ideaal dus?
Nou nee, buiten het eigen terrein was elke kat niet zeker van zijn leven, letterlijk!
Ik kwam ooit met hem terug van het uitlaten, hij ziet een kat, in de steeg naar onze achtertuin toe, en voor ik het wist lag ik op mijn buik, en de hond had de kat in zijn bek. Natuurlijk, opgekrabbelt, riem gepakt en naar huis gebracht, alwaar mijn ouders al in paniek de steeg in rende en ja hoor. Kat was dusdanig te pakken genomen, dat zijn ruggegraad gebroken was, en het he;e achtereinde van de kat deed niets meer. Kat liep met zijn voorpoten richting huis, het achtereind sleepte er achteraan.
Toen ik dat zag liep ik zowat, als klein jochie een trauma op
Dat had "mijn" hond gedaan. Dat was mijn schuld. Ja, zo beleef en ervaar je dat als kind.
Kat bleek ook nog eens van onze buren te zijn, en een rel was geboren. Uiteindelijk hebben we om die reden de hond moeten laten inslapen, we kregen na 3 katten de hele buurt tegen ons.
Hond heeft nog in de krant gestaan voor overname, internet bestond nog niet, maar omdat er eerlijk bij stond dat hij een katten probleem had, reageerde er niemand.
Als ik naar King kijk, die was onze 4 katten (toen nog wel, nu nog 3) zo gewend, dat ook katten uit de buurt helemaal niets van hem te vrezen hadden. Bij Kig was het denk ik, kat is kat, en daar doen we niks mee. Hayleigh maakte wel duidelijk een onderschijd tussen eigen en de straat.
Ooit kwam ik een Moluks (meen ik) gezin tegen, mooie zomerdag, pa, ma, 2 kinderen die door de straat liepen en we moesten elkaar passeren. Hun huiskat liep met ze mee. Best leuk om te zien.
Afijn, op het moment dat we elkaar benaderen, schiet hun kat naar voren en slaat King op zijn neus. King een gil, en keert om. Ik had King zoals altijd los lopen, Hayleigh aan de riem.
Dus ik zeg, stel je niet aan, kom op, en loop door.
Ik had het nog niet gezegt, of die kat komt terug en springt bij King bovenop zijn kop. King gillen, en niks terug doen, alleen naar mij toe komen, help me baas.
Ik zeg tegen die mensen, hou je kat even bij je, dan hou ik die hond vast.
Ik krijg wat commentaar over loslopende honden
en voor ik het weet krijgt King alweer een mep.
Ja hallo, zometeen mist hij een oog bedacht ik. Nu is het echt niet leuk meer.
Hayleigh stond al helemaal strak in de riem.
Ik zeg, nou nog 1 keer en ik laat die andere hond los met die kat van je.
Mensen: Ja, we kunnen die kat niet pakken anders bijt en krabt hij.
Ik zeg nog, boeit mij niet, verzin maar iets, en anders loop je maar terug.
Op dat moment die ik die kat wederom op King afrennen zonder ook maar 1 enkele beweging te zien van die mensen. Geen poging, geen aanstalte, echt zo van: Ik stond erbij en ik keek ernaar.
Op dat moment "glipte" de riem van Hayleigh zomaar uit mijn hand, oops.
Die vloog op de kat af, heeft hem zo'n 40 meter achterna gezeten tot de eerste boom en daar vloog die kat meteen in.
Meteen commentaar en een grote bek uiteraard van de baasje.
Ik zeg, ik kan die hond ook op jullie afsturen hoor, geen probleem.
Mensen: ....................................................................
Zo erg kunnen honden dus ook aan katten wennen, alhoewel ik denk dat het uitzonderlijk is?
Stomme was, als 1 van mijn katten aan het knokken was met een andere kat, dan hielp King weer wel
Dan was hij zo beschermend, dat hij bij onze eerste auto, waarbij hij op de achterbank zat, een keer zomaar uit het geopende zijraam sprong in de straat, terwijl we nog reden
Achter die kant aan, en in blinde woede, zo de vijver in gerend van de buurman, en daar dreef hij, tussen de Koi Karpers
Ze kunnen echt onberekenbaar zijn, maar daqar zijn het dieren voor natuurlijk.
Doet ie ook bij mij wanneer ie wil spelen.
). 
