Ik zou graag mijn verhaal met jullie willen delen, alle verdriet die we de afgelopen verschrikkelijke jaren hebben mee gemaakt bij onze boerderij...
Mijn schoonouders hebben een hobby -boerderij, wat koeien, schaap, geiten, ezels en wat konijntjes en kippen rondlopen. Natuurlijk kan daar geen leuke hond ontbreken!
6 jaar geleden heb ik mijn vriend leren kennen en ben ik bij hun op de boerderij terecht gekomen, waar twee geweldige honden liepen! Een rottweiler, Grimzon en een Fox, Juno. Grimzon heeft na 18 jaar zijn leven opgegeven, we hebben hem met spijt laten inslapen toen hij te oud was om nog zonder pijn rond te lopen, al die mooie jaren heeft hij ons gezelschap gehouden, mijn schoonfamilie mee groot gebracht en alle liefde gegeven! We hebben toen besloten om er een hond bij te zoeken en zijn in contact gekomen met een gezin, hun zijn echt goud waard!! Ze hadden een hond van een spaanse boot mee genomen, geschopt en geslagen. Kolla kreeg het perfecte leven op de boerderij, alle vrijheid, alle aandacht en een prachtige vriend om mee te spelen! De perfecte hond met vee en het lieve karakter om mee te knuffelen en spelen, maar ook de grootste racist! Alles wat ook maar gekleurd is grijpt hij in de kuiten.. Maar wie kan zo'n diertje dat nou kwalijk nemen? Na al die jaren geschopt en geslagen te zijn?
Een paar jaar geleden hebben we twee puppy's gekocht,
het gemis naar een rottweiler bleef te groot en daarom toch weer gekozen voor twee heerlijk mooie jongens!
Al gauw waren de puppy's geen puppy's meer en voordat we het in de gaten hadden was onze Kolla gedekt, onverwachts maar toch zo gewenst..
In november 2008 is er een onbekend persoon op ons erf gekomen,
heeft Juno mishandeld, wel 19 keer is hij met een hooivork gestoken, de hechtingen waren niet te overzien en de hoop was ons zowaar vergaan dat Juno hier nog doorheen kwam. Wonder boven wonder is onze sterke jongen er weer bovenop gekomen. Niet meer geschikt om nog op de boederij te lopen na alles wat hij eraan over heeft gehouden en dus een heerlijke pensioen hond geworden in huis!
http://www.hartvannederland.nl/nederlan ... ishandeld/
Een paar maanden daarna is kolla bevallen van 13 prachtige pups!
en het jaar daarop weer een volledig nest van 11 pups gekregen, na dat nest hebben we ook besloten om de jongens te laten castreren. 3 van deze mooie pups hebben we gehouden, een op de boerderij, Pluto, een bij mijn vriend en mij in huis, Lala en een bij mijn schoonouders in huis, Guusje.
Afgelopen voorjaar hadden we een mooi stel vee, pasgeboren kalveren en een veulen van de ezels. Alles mocht naar buiten toe! Een groot feest ieder jaar, een prachtig gezicht! Tot onze grote schrik gingen de twee jonge rottweilers met een rotgang achter de kalveren aan en met het schuim nog op de bek en het kalf goed van achteren gepakt, niet meer rustig te krijgen. Nooit problemen met groot vee gehad, maar alles wat klein en springerig was moest dood.. Bloed geproefd en onmogelijk nog rustig te krijgen. We hebben een goed ander huis voor hun kunnen regelen.
Vanmorgen vroeg kwam mijn schoonvader de kalveren voeren,
Pluto, net een jaar oud, net als onze andere pups. Hij liep er een beetje levenloos bij, wou geen brokken en voelde wat klammig aan. Mijn schoonvader heeft hem in de koeienschuur gelaten, lekker warm om maar even uit te zieken. Verder nog geen dikke zorgen, misschien een griepje? Verkoudheid? Of gewoon wat verkeerds op.. Naar het werk gegaan. Een aantal uur later ben ik even gaan kijken, ik breng mijn hond, Lala overdags naar de boerderij toe zodat ze niet alleen thuis hoeft te zitten.
Pluto wou niet meer overeind,
was koud en klammig, wit tandvlees en keek niet lekker uit zijn ogen.
Meteen heb ik mijn schoonmoeder opgebeld, verteld dat het niet goed ging en dat ze moest gaan kijken. Ik ben naar mijn werk gegaan en mijn schoonmoeder is een uurtje nadat ik weg was daar aangekomen. Kwam weer overeind maar was niet in orde, meteen de dierenarts gebeld en de eerst volgende waar ze terecht kon is ze naartoe gegaan.
Ik was om 11 uur klaar met werken,
ben meteen doorgereden naar de dierenarts, waar Pluto ook net met mijn schoonmoeder waren.
Het zag er slecht uit.. Vergiftiging.. Rattengif..
Na het drukke weekend om de kalveren naar binnen te halen heeft Pluto ongezien in de schuur een doosje rattengif te pakken gehad. Normaal komen de honden daar nooit, het zit afgesloten met sloten en we hebben speciale duren dozen die afgesloten zijn voor honden.. Maar dus niet voor het kapot bijten..
We zijn er kapot van..
De dierenarts heeft gedaan wat ze konden, maar het gif zat al in zijn bloed..
Pluto is vanmiddag rond drie uur bij de dierenarts dood gegaan...
Het is allemaal nog niet te bevatten,
alle ellende van de afgelopen 5 jaar komen weer omhoog..
alle tegenslagen die we hebben mee gemaakt..
Onze Pluto,
onze mooie, lieve jongen!
zo trots dat hij bij ons mocht zijn
en zo'n verdriet dat hij zoiets heeft moeten doorstaan..
Rust zacht lieve jongen!
Pluto is begraven, naast Grimzon..
Foto's zijn twee weken geleden nog gemaakt,
zo onwerkelijk..
♥
Wat een verhaal..
Héél veel sterkte 
