Stelling

[Miranda]

Wij hebben behoefte aan een onbevooroordeelde derde die het anders doet dan wij

Werp je je op als vrijwilliger?

Neehee, het moet juist iemand zijn wiens honden wél gewoon doen als ze aan een touwtje lopen

meldt zich .

en toch begrijp ik wat jullie bedoelen - ik denk dat een deel van het verschil misschien zit in het feit dat ze los wel moeten waarmaken wat ze staan te bluffen en aangelijnd niet?

Dat speelt zeker mee, denk ik.
Ik deed het al toen die witte nog een kleine frummel was.
Een grote bek opzetten vanachter mama's rokken?
Dan ging die lijn 'klik' los, en stapte ik vlotjes opzij.
Jij een grote bek? Dan los je het zelf ook maar op.
Dan bond ze héél vlot in

Man had gisteren een opmerking die me na deed denken.
Ik denk dat dat ook meespeelt.
Hij merkte op dat Skadi een hartstikke slimme hond is, en dat ik heel druk bezig ben om haar te stimuleren om haar probleemoplossend vermogen aan te spreken. Ik spel niks voor haar uit, maar laat haar dingen zelf uitvogelen.
Als ze er echt niet uitkomt doe ik het voor.
Maar aan de riem hoeft dat niet.
Dat is hartstikke saai, dan zou ik als slimme hond ook gaan lopen klieren, aldus man.

[*Esther]

De stelling vind ik veel te simpel.
Ja ik denk dat voor loslopen een goede band en vertrouwen nodig is; maar dit is ook afhankelijk van ras en omstandigheden.

Helemaal mee eens.
Die kleine herplaatser hier kan niet echt goed loslopen. Maar als ik met één hondje een band heb, is het met hem wel.
Maar zijn omstandigheden in het eerste jaar hebben hem zo gevormd dat het gewoon erg moeilijk is om bepaalde dingen uit zijn hoofdje te krijgen.
Mijn andere honden hebben altijd los kunnen lopen/lopen los.

[duitse herder]

Wij hebben behoefte aan een onbevooroordeelde derde die het anders doet dan wij

Werp je je op als vrijwilliger?

Neehee, het moet juist iemand zijn wiens honden wél gewoon doen als ze aan een touwtje lopen

meldt zich .

en toch begrijp ik wat jullie bedoelen - ik denk dat een deel van het verschil misschien zit in het feit dat ze los wel moeten waarmaken wat ze staan te bluffen en aangelijnd niet?

Voor mij geld dat loslopen ook leuker is dan aan de riem, met loslopen kan er opeens een balletje tevoorschijn komen, aan de riem niet. Verder klopt dat bluffen ook nij Noah, hou ik haar aangelijnd dan kan ze blaffen/uitvallen, is ze los, dan gedraagt ze zich juist eerder wat terughoudend.

[sTefaniA]

In een deel van de gevallen zal het wel opgaan, de stelling. Maar ik vind het zeker niet vanzelfsprekend.
Ik heb naar mijn gevoel wel een hele goede band met Diesel, maar toch kan hij niet goed loslopen. Dat ligt meer aan mijn beschermde aard dan aan hem. Door zijn ras en gedrag durf ik hem niet zomaar losgooien, al ben ik er nu wel zeker van dat hij terug komt als hij wegloopt, en hij heeft nog nooit een andere hond kwaad gedaan. Voor mij staat een leuke wandeling niet gelijk aan ik die alleen door het bos host terwijl er om het kwartier even een hond voorbij loopt. Dus loopt hij aan de lange lijn, ook los maar dan hangt er toch een lang handvat aan voor mijn gemoedsrust. En enkel op overzichtelijke plekken.

Mijn ex had een weimaraner die perfect los liep, bleef in de buurt maar had voor de rest geen enkele interesse in je. Wat je ook deed hij vond het allemaal wel zo. Hij wilde verder ook geen menselijk contact, liep weg als je hem wilde aaien en speelde nooit. Maar je kon hem zo overal meenemen, zelfs ik en die hond kon het echt niet schelen of ik er nou naast liep of iemand van het gezin.

'Het is een goede hond, je merkt niet eens dat hij er is'

Niet mijn idee van een goede band met je hond, aangezien hij nooit in je buurt wilde zijn maar ook niet weg liep.

Het dikgedrukt is precies wat Diesel doet. Binnen kruipt hij het liefst in je en wil hij op schoot en tegen je aan knuffelen.
Maar zodra we buiten zijn wil hij geen geknuffel of geaai. Hij volgt prima de commando's op die ik hem geef, maar even een knuffel halen is er echt niet bij.
Ook kan iedereen hem mee nemen of met hem spelen. Hij vind spelen met een tennisbal of stok echt wel leuk.
Als ik met bijvoorbeeld Lars (Qal) wandel en hij gaat met stokken of tennisballen gooien, dan kan ik net zo goed naar huis gaan. Hij gaat gewoon met Lars mee, en de commando's die ik hem dan geef volgt hij veel minder snel of helemaal niet op.
En dat vind ik soms best jammer, dat hij geen geknuffel wil buiten. Soms wil ik hem ff lekker kroelen omdat hij iets heel goed heeft gedaan, maar hij gaat net buiten je bereik naar iets anders staan kijken.

Oh maar kroelen wil mijn Diesel ook niet buiten hoor. Binnen des te meer maar buiten doet het hem niks.
Het verschil met die weimaraner is dan dat deze echt nooit aangehaald wilde worden. Hij wilde zelfs niet in huis.
Ik vond het zo'n ontzettend saaie hond maar je kon er wel leuk mee wandelen. Ik vind het heel aangenaam om te wandelen met een hond die vrij loopt, en toch altijd in je buurt blijft. De grootste eis voor mijn volgende hond is dus loslopen.

[Frenk]

Ik denk ook dat het andersom is. Dat een hond die los kan lopen, dit kan omdat er een goede band en vertrouwen is. Wat niet wil zeggen dat elke hond waar een goede band mee is, los kan lopen. Maar ik denk dat een hond niet betrouwbaar los kan lopen (en onder appel kan staan) zonder die band.

[Moos]

Ik vind het serieus bizar dat drie - toch behóórlijk ervaren hondenbaasjes die het imo behóórlijk goed aanpakken - tegen hetzelfde ding aanlopen.

Nummer 4 (dat 'ervaren' laat ik dan alleen in het midden ) meldt zich
Vera luistert los tegen het perfecte aan, zelfs als ze compleet achterlijk gestoord is van vreugde en rondjes om mee heen staat te springen op haar achterpoten. Aan de lijn gaat ze in zo'n achterlijke gestoord blije bui als een halve gare sleuren, en is er geen contact meer mee te krijgen. Ik heb me ook vaak afgevraagd "waarom????? "
Ik kan verdorie nog beter met haar los over de Dam gaan lopen dan aangelijnd

Bij het begroeten van (bekende) mensen laat ik de lijn als het even kan ook gewoon los. Dan blijft ze heel leuk laag en is heel braaf. Aan de lijn gaat ze staan springen Alleen bij honden is ze aangelijnd hetzelfde als los, rustig, onderdanig, "I come in peace". Wat me overigens regelmatig aan het denken zet over iets in de trant van respectloosheid en vreemde mensen enzo

Het wordt bij Vera overigens wel (beduidend) minder naarmate ze ouder wordt hoor, maar het verschil blijft wel vrij duidelijk. Alleen al de mate waarin ik moet corrigeren Loopt ze los en luistert ze die ene zeldzame keer niet, dan loop ik er bozig heen, mompel (ja mompel, niet meer dan dat) iets van "potverdriedubbeltjes", en ze gaat al op d'r rug liggen "sorryyyy baas ". Aangelijnd moeten er zo ongeveer barbaarse rukken en brullen aan te pas komen als ze als een halve gare loopt te sleuren en stuiteren. Oke, dan stopt ze wel, maar ik hou helemaal niet van barbaarse rukken en brullen
Kortom, Vera loopt zoveel mogelijk los

[Neeltje]

Ik denk dat het karakter/ras van de hond een hele grote rol hierin speelt. Met Tirsa was er geen enkel probleem met loslopen. Die ging echt niet meer dan 15 meter van me vandaan. En Yentle, tja laat ik daar maar niet over beginnen.......aan de lijn luistert ze heel goed, ook aan de lange lijn met een keer 'hier' staat ze recht voor me, maar als ze los is......... dan komt ze ook wel meteen, maar piept er meteen weer vandoor.........

Als ik echter bij vrienden ben die ook honden hebben en ik wil vertrekken als ze nog aan het spelen zijn, is ook één keer hier voldoende, dan komt ze meteen en gaat vrolijk mee.

[Miranda]

maar als ze los is......... dan komt ze ook wel meteen, maar piept er meteen weer vandoor.........

Ik heb voor hier komen een aantal verschillende commando's.
Een vrolijk 'Ska komeseffehier' betekend keihard op mij af komen rennen maar je hoeft niet te stoppen en je mag er weer meteen vandoor stieren.
Een paar scherpe klikken met de tong, je moet wat dichter in de buurt komen lopen, ik wil je in elk geval daar waar je nú loopt weg hebben.
Een 'Ská-dí bij mij' je moet nú meteen komen en mag niet verder dan een meter uit mijn buurt gaan.
En een serieus (maar wel vrolijk) 'Hier!' dat betekend halsoverkop naar mij toe en pal aan de voet komen zitten, strak naast mij.

Ik denk dat je dat dus best nog wel recht kunt breien

[Hanneke2]

Als een hond vanwege jagen of vechten niet los kan, kan die hond dus wel los in een omgeving waar niks te jagen of te vechten valt. En daarvandaan kan je toch aardig wat gedrag wegtrainen, ofwel simpelweg regelmatig zo'n plek opzoeken waar het risico zich niet voordoet,

even hoor, maar hoe kun je trainen op bijvoorbeeld vechtgedrag als er niks te vechten valt?

Daar heb je een punt.

Maar ik denk wel dat je kan trainen op 'Ohwatbenikeenleukebaas' als er niks te vechten of te jagen valt, en dat gebruiken om in wat risicovollere situaties de aandacht naar jou te halen..

dat bedoel ik dus te zeggen, zo lang er geen katten of kleine hondjes te spotten zijn is Gina de meest gehoorzame hond die je je maar kunt voorstellen, terugkomen kan ik blijven oefenen natuurlijk en dat doe ik uiteraard ook, maar daar gaat ze niet sneller van komen want sneller dan ze al doet kan gewoon niet

En ik denk ook niet dat ik iemand zo gek krijg om een eindje verder te gaan staan met een klein hondje.. dus dat valt verder ook niet los te trainen en na jaren van oefenen aan de lange lijn kan ik ook zeggen dat dat geen zoden aan de dijk gezet heeft.
Gevolg is dat ze fijn aan de (lange) lijn blijft en alleen los gaat op dat bepaalde stuk in het park.

Maar dan zijn we het volgens mij gewoon eens. Lilo gaat hier in de wijk ook niet los, want je valt om over de katten. Ze zal ze niet eens iets doen en ze zou na 500 meter of zelfs eerder best wel weer netjes terug komen, maar in de tussentijd kan ze onder een auto liggen. En ik kan op mijn kop gaan staan en bakken biefstuk met slagroom meenemen, maar als er een kat langsrent mot ze daar even achteraan. Ik zie mezelf dat er ook niet uittrainen tenzij alle katten voortaan netjes blijven zitten om Lilo een kopje te geven als ze eropaf gaat.

Maar ze kan wel los. En jouw Gina kan ook los. Voor mijn gevoel zit er echt een wereld van verschil tussen je hond loslaten op veilige plaatsen en je hond nooit loslaten.

Andersom zie ik dus ook mensen met een losse hond langs drukke wegen lopen, en dat zou ik dus echt nooit doen. Vaak zijn dat superbrave honden die 'normaal gesproken' nooit zonder commando over zouden steken, maar ik blijf vinden dat je een onnodig dom risico neemt in zo'n geval.

[Lillith]

Ik denk dat het karakter/ras van de hond een hele grote rol hierin speelt. Met Tirsa was er geen enkel probleem met loslopen. Die ging echt niet meer dan 15 meter van me vandaan. En Yentle, tja laat ik daar maar niet over beginnen.......aan de lijn luistert ze heel goed, ook aan de lange lijn met een keer 'hier' staat ze recht voor me, maar als ze los is......... dan komt ze ook wel meteen, maar piept er meteen weer vandoor.........

Als ik echter bij vrienden ben die ook honden hebben en ik wil vertrekken als ze nog aan het spelen zijn, is ook één keer hier voldoende, dan komt ze meteen en gaat vrolijk mee.

Lillith is een Tibetaanse Terrier(met boom), wel eenkennig maar zelf dat staat(nog) in de rasbeschrijving

[Hanneke2]

Nou (daar ben ik weer), het is ook rasgebonden.
Want mijn stabijs luisteren niet altijd goed, zowel los als vast niet.
Fien doet het al wat beter, zowel los als vast
En Lobke en RR luister(d)en perfect los, maar maken er vast een zooitje van.

Dus

oneens, twee dh's met volkomen verschillend gedrag!

Ik denk dat het in beginsel rasgebonden is, maar dat het karakter van individuele hond, en de opvoeding, vervolgens ook flink meespelen. En het karakter van de baas.

Ik ken iemand die met engelengeduld staat te wachten tot haar bruine (podenco-)stip in de verte 'uitgejaagd' (ze vangt nooit wat) is in de weilanden als ze ervandoor gaat. Ik zou na tien minuten al vloekend door de akkers ploegen op weg naar die hond want dat soort grappen wil ik niet, maar die baas staat heel relaxed een half uur te wachten, maakt wat praatjes en dan komt podencootje weer aangestormd, vliegt haar baas om de hals en gaat hijgend met een blije bek netjes zitten voor een koekie.

En dan ken ik ook mensen die keihard beweren dat hun hond zo heel slecht los kan omdat hij niet meteen aan komt rennen bij de eerste keer (van 100 keer) roepen terwijl hij gewoon op 10 meter afstand aan het spelen is met een hondevriendje.

'Los kunnen' is volgens mij heel erg relatief, maar er zit in principe natuurlijk wel verschil tussen een beagle en een GR.

[Hanneke2]

Voor mij geld dat loslopen ook leuker is dan aan de riem, met loslopen kan er opeens een balletje tevoorschijn komen, aan de riem niet. Verder klopt dat bluffen ook nij Noah, hou ik haar aangelijnd dan kan ze blaffen/uitvallen, is ze los, dan gedraagt ze zich juist eerder wat terughoudend.

Dat. Als het stel los is kan ik zomaar 'OH KIJK ES!' zeggen en dan zijn er soms koekies of hele lekkere koekies of een spannend nieuw speeltje en dan zitten ze echt met trillende bekkies van spanning voor me. Aan de lijn doen we niet aan surprises.

En los zijn ze absoluut socialer. Bij Jack is er heel weinig verschil, maar Lilo is stikmakkelijk met de engste honden als ze losloopt, terwijl ze aan de lijn nog wel eens wil gillen naar enge hedders.

[renee-uk]

misschien dat zich Jan daarom wel netjes gedraagt aan de riem, daar kan ook best een balletje komen en niet alleen met los lopen

[Miranda]

En dan ken ik ook mensen die keihard beweren dat hun hond zo heel slecht los kan omdat hij niet meteen aan komt rennen bij de eerste keer (van 100 keer) roepen terwijl hij gewoon op 10 meter afstand aan het spelen is met een hondevriendje.

Zo'n mens ben ik

Spelen of niet, als ik roep heb je te komen.
Doet ze ook. Bij mij.
Laatst liet ze man voor lul staan in het bos (een kwartier lang) en moest ik komen.
Na twee keer roepen was ze bij me.
Dan denk ik toch dat ze bij man slecht los kan.

[Miranda]

misschien dat zich Jan daarom wel netjes gedraagt aan de riem, daar kan ook best een balletje komen en niet alleen met los lopen

Wat dacht je? Dat ik die niet kende?

[renee-uk]

misschien dat zich Jan daarom wel netjes gedraagt aan de riem, daar kan ook best een balletje komen en niet alleen met los lopen

Wat dacht je? Dat ik die niet kende?

ik dacht niet meteen aan jou, zag 2 reacties boven mij waarin gezegd werd dat er aangelijnd geen verrassingen kwamen

[Miranda]

Oh, oké.
Ik ga maar terug mijn hoek in

[renee-uk]

Oh, oké.
Ik ga maar terug mijn hoek in

[Hanneke2]

En dan ken ik ook mensen die keihard beweren dat hun hond zo heel slecht los kan omdat hij niet meteen aan komt rennen bij de eerste keer (van 100 keer) roepen terwijl hij gewoon op 10 meter afstand aan het spelen is met een hondevriendje.

Zo'n mens ben ik

Spelen of niet, als ik roep heb je te komen.
Doet ze ook. Bij mij.
Laatst liet ze man voor lul staan in het bos (een kwartier lang) en moest ik komen.
Na twee keer roepen was ze bij me.
Dan denk ik toch dat ze bij man slecht los kan.

Mja. Ik ga niet staan roepen als er gezellig gespeeld wordt. Als je gewoon even geduld hebt en je roept op het moment dat de aandacht voor het spelen even verslapt, heb je een hond die hartstikke braaf na 1 x roepen komt en is iedereen blij.

Ik vind dat je een hond zoveel mogelijk de kans moet geven om braaf te zijn, ook door geen rare dingen te eisen. Als ik WACHT! roep, heb ik 1 hond die toch op z'n minst stopt met lopen en 1 hond die echt absoluut per direct compleet bewegingloos is. Ik ga dus geen WACHT! roepen als ze lekker aan het rennen en dollen zijn met andere honden, want de kans is groot dat ze dan niet luisteren, en dan verkloot ik dus een heel belangrijk commando voor als er fietsers of andere 'veiligheidsrisico's' zijn.

Ik roep ook niet als Lilo achter een haas aan gaat, ik roep als ze stopt met rennen en achterom kijkt. En dus heb ik een hond die ik vrijwel altijd terug kan roepen als ze achter een haas aan gaat. En omdat ze vrijwel altijd terug komt racen voor een koekie en een knuffel, komt ze dus vrijwel altijd terug racen als ik roep.

Als je absolute gehoorzaamheid onder alle omstandigheden eist van je hond, prima hoor, maar hoe meer je eist, hoe meer je hond zal falen, en hoe meer je hond faalt in het opvolgen van jouw commando's, hoe meer je hond zal falen in het opvolgen van jouw commando's. Zo zie ik het.

Als je een kind dat 7's haalt de hemel in prijst en een moeizaam behaalde 7 eens lekker 'beloont' met pizza bestellen of weetikwat om die 7 te vieren, heb je meer kans op een 8 de volgende keer dan wanneer je die 7 altijd als te weinig bestempelt.

[renee-uk]

oh nee hoor, komen is komen en wel meteen.
dat je dat niet doet als je nog aan het opbouwen bent spreekt -denk ik- vanzelf maar als ze weten wat "hier" inhoudt wil ik dat ze onmiddellijk aan komen hollen als ik ze roep.
Als ze van mij nog even wat anders mogen doen roep ik ze pas als ze daarmee klaar zijn of als ik vind dat het lang genoeg geduurd heeft, maar komen is komen!
En dat geldt niet alleen voor mijn herders, ik had precies hetzelfde bij mijn andere merken.

edit: moet even wat veranderen.
komen is wel altijd komen maar als je nog aan het opbouwen bent roep je niet als je toch al weet dat ze niet zullen luisteren. Zo bedoel ik het maar zo staat het er niet

[Hanneke2]

En dan ken ik ook mensen die keihard beweren dat hun hond zo heel slecht los kan omdat hij niet meteen aan komt rennen bij de eerste keer (van 100 keer) roepen terwijl hij gewoon op 10 meter afstand aan het spelen is met een hondevriendje.

Zo'n mens ben ik

Spelen of niet, als ik roep heb je te komen.
Doet ze ook. Bij mij.
Laatst liet ze man voor lul staan in het bos (een kwartier lang) en moest ik komen.
Na twee keer roepen was ze bij me.
Dan denk ik toch dat ze bij man slecht los kan.

Ik moet opeens weer denken aan een keer dat ex met toen nog heel jonge Jack een rondje park ging doen en laat thuis kwam omdat Jack er vandoor was gegaan en uiteindelijk terug kwam bij ex met twee wildvreemde pups. Ex kon vervolgens het hele park door om naar de baas van die pups te zoeken, terwijl Jack alleen maar erg trots op zich zelf was met z'n nieuwe 'onderdanen'.

Jack kon destijds bij ex ook niet heel goed los dus.

[sTefaniA]

Veel hangt er ook af van de eigen interpretatie. Een ander zal er misschien geen probleem mee hebben om een wandeling alleen te maken en af en toe eens de hond te zien, ik echter word er gillend gek van en ik wil niet dat een hond uit mijn gezichtsveld verdwijnt. Voor de rest moet een hond niet veel maar ik wil hem kunnen zien en hij moet komen als ik roep. Diesel doet geen van beide goed genoeg dus loopt hij weinig los. Moest hij bij een ander wonen zou die misschien zeggen dat Diesel heel goed losloopt, het hangt er dus maar vanaf wat je verwacht van je hond.

[Hanneke2]

Veel hangt er ook af van de eigen interpretatie. Een ander zal er misschien geen probleem mee hebben om een wandeling alleen te maken en af en toe eens de hond te zien, ik echter word er gillend gek van en ik wil niet dat een hond uit mijn gezichtsveld verdwijnt. Voor de rest moet een hond niet veel maar ik wil hem kunnen zien en hij moet komen als ik roep. Diesel doet geen van beide goed genoeg dus loopt hij weinig los. Moest hij bij een ander wonen zou die misschien zeggen dat Diesel heel goed losloopt, het hangt er dus maar vanaf wat je verwacht van je hond.

Maar dat heeft dus van alles te maken met vertrouwen in je hond.

Ik wil Lilo nog steeds altijd in zicht hebben, het is niet echt meer nodig want ze gaat conflicten eigenlijk altijd netjes uit de weg, en ze loopt ook niet weg ofzo, maar ze is toch wat minder verstandig dan Jack. Jack mag van mij eigen weggetjes lopen en die zie ik dan weer op afgesproken plaatsen. Jack is oud en wijs en eigenwijs , en in een echt noodgeval weet hij de (veilige) weg naar huis. Jack zou zichzelf kunnen uitlaten in het park.

[Marjoleine]

en toch begrijp ik wat jullie bedoelen - ik denk dat een deel van het verschil misschien zit in het feit dat ze los wel moeten waarmaken wat ze staan te bluffen en aangelijnd niet?

Maar RR bluft niet. Die zoekt nooit confrontatie. Lob deed dat ook niet trouwens.
Wat ze willen met dat idiote gedrag als ze vast zijn is me volledig een raadsel.

Als ze vast waren/zijn stieren ze als idioten aan die lijn, ze willen vooruit en wel nu en snel, en ze maken schijnbewegingen omdat ze NU en wel DIRECT naar dat blaadje of zo willen, waardoor je arm uit de kom ligt en zo, en dat jij aan de andere kant van dat touwtje zit? Nah. Onnodige ballast ben je, een soort blok beton dat de bewegingsvrijheid belemmert.

Als ze los waren/zijn pompidommen ze braaf ende zoet aan je zijde. Niet tien meter voor je (wat ze wel proberen als er een touwtje aan zit), maar gewoon náást je. Soms wat in de rodte, okee, maar nooit ver.
En ze houden contact, zowel fysiek als oogcontact, geven gezellige duwtjes zo af en toe, hopsen wat rond en melden zich om de haverklap.

[Neeltje]

maar als ze los is......... dan komt ze ook wel meteen, maar piept er meteen weer vandoor.........

Ik heb voor hier komen een aantal verschillende commando's.
Een vrolijk 'Ska komeseffehier' betekend keihard op mij af komen rennen maar je hoeft niet te stoppen en je mag er weer meteen vandoor stieren.
Een paar scherpe klikken met de tong, je moet wat dichter in de buurt komen lopen, ik wil je in elk geval daar waar je nú loopt weg hebben.
Een 'Ská-dí bij mij' je moet nú meteen komen en mag niet verder dan een meter uit mijn buurt gaan.
En een serieus (maar wel vrolijk) 'Hier!' dat betekend halsoverkop naar mij toe en pal aan de voet komen zitten, strak naast mij.

Ik denk dat je dat dus best nog wel recht kunt breien

Oh, dat gaan we ook nog recht breien, alleen wel op een terrein (afgesproken bij een hondenclub) waar ze niet uit kan. Dat vind ik toch een stuk veiliger. Ze is pas 1,5 dus we hebben nog zeeën van tijd.

[Melanie 74]

Is wat te zwart wit neer gezet, mijn ene dame kan heel goed los. Ze zal ook niet ver weg bij mij gaan, nu heb ik het idee dat het door twee factoren komt. We hebben een goede band én ze is lichtjes onzeker.
Mijn andere dame vindt mij erg leuk en gezellig hoor, en de band is er ook zekers wel maar ze is wel een "vrijheidsstrijder" zullen we maar zeggen. Als ik niet mijn stinkende best doe haar bij mij in de buurt te lagen kan het zijn dat madam gewoon in ene vertrokken is. Ze is erg zelfverzekerd en gaat dan gezellig op onderzoek uit ... als ze aan de riem is trouwens blaft en gromt ze er op los omdat ze aan de riem is. Ze wil het liefst alles even onderzoeken, zelfs "zoek stok wandelaars" die mensen met van de nordich walking stokken vindt ze niet eng en gaat gezellig even hallo zeggen.

Ik denk dat het aan de hond zelf ligt, de ervaringen en het aard van het beestje.

[Diaantje]

Nee, voor mij maakt het weinig uit. Max kan los, Tessa niet. Max wijkt nog geen 2 meter van me af. Tessa daarintegen smeert hem als ze niet in een roedel loopt. Tsja, ik denk dat het er gewoon bij haar in zit. Sommige honden kunnen los en sommige niet. De band is er in ieder geval niet minder om.

[ArCee]

Onzin natuurlijk. Een hond, los van de lijn kan ook zomaar uit verlatingsangst bij je blijven.
Ik merk juist dat honden aan de lijn een fysiek contact met de baas ervaren, door die lijn, en zich daardoor vaak wat zekerder en meer macho voelen. Dat is bij de ene hond sterker als de andere, maar onze wijlen King had dat zeer duidelijk.
Aan de riem kon er geen vreemde hond in mijn omgeving komen, los van de lijn, geen enkel probleem.
Hayleigh bleef daaintegen goed mij me, uit verlatingsangst (wat je soms in je voordeel kunt gebruiken of uitbuiten)
Dus die stelling kun je niet zomaar zwart/wit voor waar aannemen.

[Sassol]

Ik ben het niet eens met deze stelling!

Toen ik Duke nog niet zo lang had, luisterde hij los... nouja, laten we het houden op 'matig', en wilde nog wel eens een tijdje wegblijven om achter konijntjes aan te gaan of vond het nog helemaal geen tijd om naar huis te gaan na 1,5u wandelen. Achter de auto aanrennen (doen alsof we zonder hem zouden vertrekken) érg leuk, maar er dan in willen? Nee hoor.

Ik had Duke dus een keer 's avonds laat los en het was donker en mistig, dus meneer had een lampje om. Die was helaas afgevallen en meneer was aan de wandel gegaan. Ik half in paniek en om de zoveel tijd fluiten zodat hij hopelijk wist waar ik was.
Na 3 kwartier lopen en geen Duke gezien te hebben, maar terug gegaan naar de auto om hopelijk een glimp van hem op te kunnen vangen als we de autolampen aanzetten.
Helaas geen Duke, en uiteindelijk maar teruggelopen om nog in de auto te wachten.
En wat denk je? Daar stond meneer, aan de andere kant van het hek (wat hij anders nooit doet) bij de auto op ons te wachten.
Ik was zó trots op mijn mannetje

Los in de wijk kan hij nog steeds niet en op het strand luistert hij ook geen 100%. Maar onze band is wél 100% aanwezig